ท่านประธานที่รัก – ตอนที่ 107 ต่อหน้าผู้ชายที่รักยอมถลำลึกลงไป

เครื่องบินออกสิบโมงกว่า ซังหลินจวินไม่มีเวลาแล้ว ”

เฉินเฉียวและเขาลงจากลิฟต์พิเศษตรงไปยังโรงรถของโรงแรม

คนขับรถรออยู่ที่นั่นแล้วเมื่อเห็นเจ้านายของตัวเองมาจึงลงจากรถอย่างรวดเร็วและเปิดประตูรถรอ

ซังหลินจวินเดินไปที่รถและมองกลับไปที่เฉินเฉียว“ คุณจะไปไหน? เดี๋ยวผมให้เหล่าฟู่มารับคุณ ”

“ตรงนี้เรียกแท็กซี่สะดวก ไม่ต้องรบกวนเหล่าฟู่หรอก”เฉินเฉียวไม่ได้ปิดบังแผนการเดินทางของวันนี้ “ฉันจะไปสำนักกิจการพลเรือนซึ่งอยู่ไม่ไกลจากที่นี่”

แสงความคิดพุ่งขึ้นในสายตาที่มีเสน่ห์ของซางหลินจุน“ สำนักกิจการพลเรือนหรอ?”

“ ปู้อี้เฉินกับฉันนัดกันเพื่อหย่าวันนี้”

ซังหลินจวินเม้มริมฝีปาก“ งั้นก็หมายความว่าหลังจากวันนี้คุณจะกลับมาเป็นโสดอีกครั้ง?”

เขาพูดเบาๆพร้อมรอยยิ้มจาง ๆ

เฉินเฉียวพยักหน้า ความรู้สึกที่ได้รับอิสระ ดีจริงๆ อย่างไรก็ตามในขณะนี้ยังคงมีความรู้สึกที่หลากหลายอยู่ในใจ

“ท่านครับ ไม่มีเวลาแล้วครับ”คนขับเตือน

เขาตอบและมองไปที่เฉินเฉียว ยื่นมือไปจับมือเธอแล้วกระซิบ: “รอผมกลับมา”

ฝ่ามือของชายคนนั้นมีความอ่อนโยนและอบอุ่นและนิ้วของเขาก็ทรงพลัง

มือของทั้งสองประสานเข้าด้วยกันซึ่งทำให้เฉินเฉียวรู้สึกดี

เธอมองไปที่คนขับในรถโดยไม่รู้ตัวจากนั้นดึงมือกลับอย่างเงียบ ๆ “รีบไปเถอะค่ะเดี๋ยวตกเครื่อง”

ซังหลินจวินไม่ได้พูดอะไรอีกและเข้าไปในรถ

เฉินเฉียวมองดูรถของเขาค่อยๆหายไปจากสายตาของเขาเลี้ยวไปอีกมุมและมุ่งหน้าไปยังทางออก

เธอยืนอยู่ตรงนั้นด้วยความตกตะลึงจนกระทั่งรถหายไปเป็นเวลานานและเธอก็ยังไม่ละสายตา

จนกระทั่งโทรศัพท์ดังขึ้นทันใดนั้นเธอก็ได้สติ

หยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าและคำว่า “ฉยงฉยง” ก็กระพริบบนหน้าจอ

ฮัลโหลเธอรับโทรศัพท์

มีเสียงซุบซิบของเจียงฉยงฉยงว่า“ เฉียวเฉียว เมื่อคืนไม่กลับบ้านอีกแล้วนะ เมื่อคืนประธานซังหรืออยู่กับปู้อี้เฉิน? ”

เฉินเฉียวไม่อยากคิดเกี่ยวกับเรื่องวุ่นวายเมื่อคืน

“ฉยงฉยง เธอไปที่ห้องฉันทีนะ ลิ้นชักหัวเตียงขวามือมีถุงเอกสารอยู่ เดี๋ยวก่อนเธอไปบริษัทช่วยเอามาให้ฉันที่สำนักกิจการพลเรือนที ฉันจะรออยู่ที่นั่น ”

ว่าแต่ ฉันเกือบลืมไปแล้ววันนี้พวกเธอสองคนจะหย่ากัน! “เจียงฉยงฉยงรู้สึกตื่นเต้นมากกว่าเธอและกระโดดขึ้นจากเตียง เสียงหัวเราะฮิฮิ “ประธานซังจะไปด้วยไหม”

“ เธอกลัวจะไม่วุ่นวายหรอไง เขาบินไปลอนดอนแล้ว ”

“ น่าเสียดายที่เขาพลาดช่วงเวลาสำคัญเช่นนี้ไป”เจียงฉยงฉยงถอนหายใจ

ทั้งสองคุยกันสั้น ๆ อีกคำสองคำและวางสายโทรศัพท์

เฉินเฉียวออกจากโรงรถของโรงแรมไปที่สำนักงานกิจการพลเรือนโดยตรง

ช่วงเช้าเป็นช่วงที่มีผู้คนออกเดินทางไปทำงานมากที่สุดมีการจราจรติดขัดอย่างหนัก เมื่อเฉินเฉียวมาถึงสำนักกิจการพลเรือนประตูก็เปิดอยู่แล้ว

วันนี้น่าจะเป็นวันดีหลาย ๆ คนมาที่นี่เพื่อจดทะเบียนสมรส

เธอมองไปรอบ ๆ แต่ไม่เห็นเงาของปู้อี้เฉิน เธอนั่งลงบนม้านั่งด้านนอกสำนักกิจการพลเรือนและรออย่างเงียบ ๆ

เก้าโมงครั้งแล้ว. ปู้อี้เฉินก็ยังไม่มา

เป็นไปได้ไหมที่เขาจะกลับคำอีกครั้ง?

เฉินเฉียวลังเลแลหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและจะโทรหาเขา แต่ตอนที่กำลังจะโทรออกก็มีรถที่คุ้นเคยขับเข้ามา

ปู้อี้เฉินหาที่จอดรถและจอด เฉินเฉียวก็วางสายโทรศัพท์

คนสองคนอยู่ห่างออกไปมากกว่าห้าสิบเมตร

เห็นได้ชัดว่าปู้อี้เฉินเห็นแล้วว่าเธออยู่ เขาไม่ได้ลงจากรถทันที แต่ลดหน้าต่างลงและจ้องเธอ ถือบุหรี่ในมือ

ดูเหมือนจะหนักใจ เขาใช้ปากคาบเป็นครั้งคราว

ควันสีเทาจากริมฝีปากของเขาลอยอยู่รอบตัวเขาทำให้เขาดูบึ้งตึงและมืดมนมากขึ้น

เฉินเฉียวนั่งอยู่ที่นั่นเพียงรู้สึกว่าดวงตาของเธอที่สบเข้ากับเขาเต็มไปด้วยคำถามและข้อกล่าวหาเหมือนดาบที่แหลมคม เห็นได้ชัดว่าเขากำลังถามเธอว่าทำไมเธอถึงไม่ซื่อสัตย์ต่อการแต่งงานครั้งนี้

เธอครุ่นคิดสักครู่และหลังจากนั้นก็ลุกขึ้นยืนและเดินเข้าไปหาเขาอย่างใจเย็น

จนกระทั่งเธอไปถึงรถของเขาสายตาของทั้งสองก็สบกัน จากนั้นเธอก็มองเห็นชัดเจนดวงตาของปู้อี้เฉินเป็นสีแดงเข้มและแดงก่ำ ดูเหมือนว่าจะไม่ได้นอนเลยทั้งคืน

ทั้งสองมองหน้ากันและเขาไม่มีแววที่จะพูดก่อน เฉินเฉียวริเริ่มที่จะทำลายความเงียบ“ ฉยงฉยงกำลังเอาทะเบียนบ้านมาให้ฉัน รออีกแปปนึงเดี๋ยวก็เข้าไปเซ็นได้แล้ว ”

นิ้วของปู้อี้เฉินบีบแน่นที่หน้าต่าง

ในทางกลับกันเขาเอาบุหรี่ออกจากริมฝีปาก เขาเหลือบมองไปที่เฉินเฉียว

เห็นได้ชัดว่าเป็นเช้าที่อบอุ่น แต่ดวงตาที่เศร้าหมองทำให้เฉินเฉียวรู้สึกหนาวไปทั่ว

“ เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นคุณจะไม่อธิบายให้ผมฟังหรือ”เขากัดฟันและถาม

เฉินเฉียวมองเข้าไปในดวงตาของเขา “เรื่องก็เป็นแบบที่คุณเห็นไม่มีอะไรต้องอธิบาย”

มีร่องรอยของความรู้สึกผิดบนใบหน้าของเธอหรือไม่!

ยิ่งไปกว่านั้นไม่มีท่าทีปกปิดเลย

แสดงว่าเธอไม่สนใจสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายของเธอเลยด้วยซ้ำ!

ปู้อี้เฉินถูกยั่วโมโหอย่างมากจากปฏิกิริยาของเธอ เขาปัดบุหรี่ออกอย่างแรงด้วยใบหน้าบึ้งตึงผลักประตูรถลง

ประตูถูกกระแทกอย่างแรง “ปัง – “เสียงน่าตกใจ

ดวงตาของปู้อี้เฉินจ้องมองไปที่เฉินเฉียว ราวกับว่าเขากำลังจะหั่นร่างของเธอให้เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

“ คุณทำเรื่องแบบนั้นยังมีหน้ามาเจอผมอีก”ปู้อี้เฉินถามด้วยดวงตาแดงก่ำ

ท่าทางปู้อี้เฉินตอนนี้น่ากลัวกว่าที่เคย

แต่เฉินเฉียวไม่ได้ถอยหลังเพียงแค่เงยหน้าขึ้นและมองไปที่เขา“ เพราะในใจของฉันคุณไม่ใช่สามีของฉันอีกต่อไป ฉันมีเหตุผลอะไรที่ต้องเอาอกเอาใจคุณ? ”

ปู้อี้เฉินไม่มีสิทธิ์จะร้องขอเรื่องแบบนี้กับเธอตั้งนานแล้ว!

ปู้อี้เฉินหรี่ตาและเขาตะโกนด้วยความโกรธ: “คุณก็แค่หาข้อแก้ตัวให้เขา เฉินเฉียว ต่อหน้าผมคุณก็ทำเป็นไร้เดียงสา แต่จริงๆแล้วคุณมันก็แค่นังแพศยา ”

เขาพาลมั่ว

ทุกคำพูดมีความอัปยศอดสู

เฉินเฉียวไม่ได้โกรธ แต่มองไปที่เขาและยิ้ม “ต่อหน้าผู้ชายที่ฉันรักฉันเต็มใจที่จะทำ”

เส้นเลือดบนหน้าปู้อี้เฉินเกร็ง

เพียงแค่เขานึกถึงเธอกับซังหลินจวินบนเตียง ไฟในใจเขาก็ลุกแผดเผา

หลังจากหายใจเข้าลึกๆทันใดนั้นเขาก็เอื้อมมือไปจับมือเธอพลิกตัวแล้วเหวี่ยงเธอไปที่รถ

เขาหยาบคายและรุนแรง หลังของเฉินเฉียวถูกกระแทกอย่างแรงเธอเจ็บจนคิ้วขมวด

ปล่อยนะใบหน้าของฉินเฉียวเย็นชา

“ ชอบเป็นมือที่สามมากเลยเหรอ”ปู้อี้เฉินถามอย่างดูถูก

เฉินเฉียวดูเหมือนจะไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจู่ๆเขาจะถามคำเช่นนี้เธอตกใจอย่างมากและร่างกายของเธอก็แข็งไปทั้งตัว

“ ตอนแรกคุณเข้ามาแทรกกลางความรักระหว่างผมกับโหยวจิ้งหลี ไม่เพียงแต่ทำให้เราไม่ได้คบกัน ยังฆ่าลูกคนแรกของพวกเราด้วย ตอนนี้คุณต้องการทำลายชีวิตแต่งงานของเพื่อนผมอีกหรอ? คุณชอบทำลายความรักของคนอื่นมากนักใช่ไหม? “

ท่านประธานที่รัก

ท่านประธานที่รัก

เฉินเฉียวต้องมานอนกับผู้ชายลึกลับคนหนึ่งอย่างไม่ได้ตั้งใจ เธอไม่รู้ ชื่อหรืออาชีพของเขา และไม่รู้เลยว่าเขานั้นได้แต่งานมาแล้ว แต่เขามักจะมาช่วยเธอให้หลุดพ้นจากความอับอายอยู่เสมอ อะไรนะ!!! ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดาอย่างที่เธอคิด แต่เขาเป็นถึงซังหลินจวินที่มีชื่อเสียงโด่งดังในเป่ยเฉิง และมีข่าวลือมาว่า ชายผู้มีอำนาจคนนี้ทั้งได้ผ่านการแต่งงานมาแล้วหลายครั้ง และมีลูกแล้วอีกด้วย และมีข่าวลือกอีกว่าชายคนนี้มีนิสัยเย็นชา………….

Comment

Options

not work with dark mode
Reset