ท่านประธานที่รัก – ตอนที่ 448 น่าหลงใหล

โหยวจิ้งหลีตบมือเขาอย่างแรง จิกเล็บที่หลังมือ แต่ความแข็งแกร่งของหญิงและชายแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงยิ่งไปกว่านั้นร่างกายของเธอไม่ดีเท่าเมื่อก่อนแต่หลังจากดิ้นรนอีกครู่หนึ่ง ไม่มีการเคลื่อนไหวอีกต่อไป

ปู้อี้เฉินตื่นตระหนกมากเมื่อสังเกตเห็นว่าคนที่อยู่ข้างหน้าเขาคอตกและมือของเธอห้อยอยู่ที่หลังมือของเขา

การที่เขาเพิ่งจะบีบคอเธอความคิดที่อยากจะฆ่าเธอนั้นเป็นเพียงอารมณ์ชั่ววูบ

เขาไม่อยากติดคุกเพราะผู้หญิงที่เกลียดเขาชีวิตเขายังสดใสจะถูกทำลายเพราะเธอได้อย่างไร

เขากุมขมับ ต่อยต้นไม้ข้างๆ

เขาตระหนกเกินไปไม่ได้ตรวจดูว่าโหยวจิ้งหลีหายใจหรือไม่ ตายหรือไม่ตาย

เมื่อเขาได้สติก็คิดเพียงแค่ว่าต้องรีบจัดการศพของเธอ

เขาขับรถที่เขาขับมาจากที่จอดรถซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านของเขา จากนั้นใช้ประโยชน์จากความมืดของยามค่ำคืน เขาจึงขนโหยวจิ้งหลีไปที่เบาะหลังของรถด้วยความว่องไว

ทางด้านหน้ามีโค้งนับไม่ถ้วนและเขาเองก็ไม่รู้ว่าเขาขับรถไปที่ไหน

เมื่อเขาเห็นเนินเขา เขาก็หยุดรถลากร่างของโหยวจิ้งหลีแล้วโยนเธอลงไป

เมื่อมองลงมาจากด้านบนเขาแน่ใจว่าเขามองไม่เห็นเงาของบุคคลนั้น ก่อนที่เขาจะถอนหายใจด้วยความโล่งอกในที่สุด

ตอนบริษัทล้มละลายครอบครัวได้เปิดศูนย์สุขภาพโดยพ่อของเขาใช้อุปกรณ์พวกนี้ในการบำบัดเอง

ในที่สุดมันก็กลายเป็นสิ่งที่ช่วยชีวิตสำหรับพวกเขาในการเลี้ยงดูครอบครัว

แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นสิ่งสุดท้ายในการช่วยชีวิต

“เดี๋ยว เดี๋ยวก่อน”ก่อนที่เธอจะหายใจได้เธอร้องเสียงดังไปที่รถ

เวลานี้ตกอยู่ในสถานการณ์ลำบาก เธอไม่มีเวลามาคิดมาก

เธอสกปรกมอมแมมและดูเป็นคนไม่ดี

รถขับออกไปทันทีโดยไม่ได้ยิน

โหยวจิ้งหลีเซลงกับพื้น

ข้างหลังเธอมีเสียงแตรดัง เธอหันไปมองดวงตาของเธอเบิกกว้างตกใจเล็กน้อยแต่เธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ในที่สุดก็มาแล้ว

พอขึ้นรถก็นั่งเซื่องซึมอาจเป็นไข้นอกจากนี้ร่างกายยังเปื้อนเลือดอยู่ คนขับรถบรรทุกไม่กล้าทิ้งเธอจึงรีบพาเธอไปส่งประตูหลังโรงพยาบาลแล้วรีบไป

โหยวจิ้งหลีนอนอยู่ตรงหัวมุมถนนมองผ่านแสงแดดที่พร่ามัวรู้สึกว่าแสงแดดที่โปร่งแสงค่อยๆ หายไป เช่นเดียวกับชีวิตของเธอก็หายไป

“นั่นคือ…”

ทันใดนั้นก็เห็นร่างที่คุ้นเคยเธอใช้แรงเฮือกสุดท้ายรีบเข้าไปกอดต้นขาของชายคนนั้นแล้วพูดอย่างอ่อนแรงว่า “ช่วยด้วย”

“ใครหน่ะ？”ซังอวิ๋นหันไปมองคนที่จับขาของเขาขมวดคิ้วพยายามจะสะบัดเขาออกไป

แต่ไม่คิดว่ายังไม่ทันได้ขยับมือที่จับต้นขาของเขาก็คลายออกอย่างกะทันหัน

ขณะที่เธอนอนอยู่บนพื้นซังอวิ๋นก้มลงและค่อยๆผลักเธอไปข้างหนึ่งแล้วพบว่าคนนี้กลายเป็นโหยวจิ้งหลี

เขาให้ความสนใจกับคนที่เกี่ยวข้องกับเฉินเฉียวมาโดยตลอด ดังนั้นเขาจึงรู้ด้วยว่าผู้หญิงคนนี้เคยแย่งสามีเก่าของเฉินเฉียวแน่นอนว่าเขามีความสุขกับมันอย่างไรก็ตามเขาก็เกลียดผู้ชายคนนั้นด้วย

ใบหน้าของโหยวจิ้งหลีเต็มไปด้วยเลือดและบาดแผลเหล่านี้เกิดจากการตกลงมาจากเนินเขา มีร่องรอยฝ่ามือชัดเจนบนใบหน้าและลำคอของเธอเห็นได้ว่าเธอถูกทุบตีมาก่อน

เห็นสภาพเธอแบบนี้เห็นได้ชัดว่ามีบางอย่างผิดปกติ

เขาเขย่าเธอและพูดว่า “เฮ้ ตื่นเร็ว”