ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ – ตอนที่ 255 การทดสอบอันโหดหิน

มู่เฉียนซีเหลือบมองไปยังสวนสมุนไพรขนาดใหญ่ สมุนไพรมีพิษหลากชนิดบนโลกนี้อยู่ในสวนแห่งนั้น หากจะบอกว่าไม่ตื่นเต้นก็คงเป็นการโกหกกันอย่างแน่นอน

ทว่าสถานที่แห่งนี้แปลกประหลาดยิ่งนัก แล้วผู้เฒ่าผู้นี้ก็คงไม่ใช่คนดีอะไร นางรีบไปจากที่นี่คงจะดีกว่า

ผู้เฒ่าประหลาดกล่าวขึ้น “แม่สาวน้อย ขอเพียงแค่เจ้าผ่านการทดสอบที่สองนี้ สวนสมุนไพรใหญ่นี่ก็จะเป็นของเจ้าทั้งหมด”

ดวงตามู่เฉียนซีส่องประกายความต้องการออกมา หากสวนสมุนไพรใหญ่นี้ได้กลายเป็นของนาง ถึงตอนนั้นก็สามารถทำยาพิษออกมาเพื่อที่จะได้เอาไประเบิดใส่พวกคนชุดขาวกลุ่มนั้นให้ตายตกไป!

หัวใจของมู่เฉียนซีที่ถูกล่อลวงโดยผู้เฒ่าประหลาดนั้นเต้นแรง

เพราะถ้าหากออกไปตอนนี้ก็ต้องไปเจอการไล่ล่าจากพวกคนกลุ่มนั้น นั่นก็เป็นการเสี่ยงชีวิตอย่างมากอีกเช่นกัน แต่หากนางผ่านด่านทดสอบแล้ว นางก็จะมีทางจัดการกับกลุ่มคนชุดขาวน่ารำคาญนั้นได้

มู่เฉียนซีกล่าวถามขึ้น “ท่านผู่เฒ่า ที่ท่านบอกว่าการทดสอบด่านที่สองนั้น มันคืออะไรรึ ?”

“สาวน้อย ข้าจะบอกสูตรยาให้แก่เจ้าสูตรหนึ่ง แต่แน่นอนว่าสูตรยานั้นยังไม่สมบูรณ์ครบถ้วน หลังจากที่เจ้าฟังจบ เจ้าจะต้องไปเก็บสมุนไพรจากในสวนแล้วปรุงมันออกมาให้ถูกต้อง แต่ทว่าเวลาทั้งหมดในการหลอมปรุงมันขึ้นมาจะต้องไม่เกินหนึ่งชั่วยาม”

“หากว่าเจ้าทำไม่สำเร็จหรือว่าใช้เวลาเกิน สิ่งมีพิษในถ้ำหมื่นพิษนี้จะกัดกินเจ้าจนไม่เหลือแม้แต่กระดูก”

มู่เฉียนซีกล่าวเสียงทุ้มต่ำ “อืม ข้ายอมรับการทดสอบด่านที่สอง ท่านจงอย่าได้กล่าววาจามากความอีกเลย รีบบอกสูตรยาแรกมาเถอะ”

“ได้!”

“หญ้าหมื่นหยิน ผลสังหารวิญญาณ…”

เมื่อผู้เฒ่าประหลาดกล่าวชื่อยาชนิดสุดท้ายจบ ร่างของมู่เฉียนซีนั้นมุ่งตรงไปที่สวนสมุนไพรอย่างรวดเร็วราวสายฟ้าแลบ

ความเร็วของนางนั้นจัดได้ว่าเร็วมาก นางสามารถหาสิ่งที่นางต้องการในสวนสมุนไพรแสนรกแห่งนี้ได้

ชิงอิ่งนั้นได้ติดตามนางเหมือนเงาตามตัว แต่ว่าเขาไม่รู้จักสมุนไพรชนิดใดเลยสักชนิดเดียว ทำได้เพียงแค่ตามมาเป็นเพื่อนและมองดูนางเก็บสมุนไพรอย่างบ้าคลั่ง แต่กลับช่วยอะไรไม่ได้

ทว่าถึงนางจะว่องไวปานใด สวนสมุนไพรแห่งนี้ก็มีขนาดใหญ่มาก จึงทำให้นางนั้นได้ใช้เวลาไปแล้วถึงครึ่งหนึ่งของที่กำหนดไว้เพื่อเก็บรวบรวมตัวยาสมุนไพร เมื่อเก็บครบ มู่เฉียนซีก็นำหม้อเทพปาฮวางชิงมู่ออกมาและเริ่มปรุงยาอย่างรวดเร็ว

เวลาที่เหลืออยู่อีกครึ่งชั่วยามใกล้หมดลง เม็ดยาพิษนั้นก็กำลังจะถูกหลอมปรุงออกมาเป็นรูปร่างแล้ว กลิ่นหอมของเม็ดยาพิษนั้นทำให้สมุนไพรพิษต่าง ๆ ที่อยู่บริเวณโดยรอบที่แห่งนั้นได้เปลี่ยนเป็นเหี่ยวเฉาลงไป แสดงให้เห็นได้ถึงพิษร้ายของยานี้

เวลาครึ่งชั่วยามผ่านไปแล้ว มู่เฉียนซีได้หยิบเอาเม็ดยาพิษออกมา นางกล่าวขึ้น “ข้าทำสำเร็จแล้ว”

“แม่สาวน้อย เจ้าอย่าได้ดีใจเร็วไปนัก ครั้งนี้เจ้าเพียงแค่ใช้สมุนไพรพิษจากเพียงรอบนอกของสวนมาหลอมยาพิษเพียงระดับธรรมดาออกมาเท่านั้น หนทางที่เจ้าต้องเดินต่อไปยังมีอีกมากนัก แต่ทว่าสมุนไพรชั้นนอกสุดของสวนนั้น เจ้าสามารถเอามันไปได้แล้ว”

มู่เฉียนซีกล่าว “ในเมื่อท่านกล่าวเช่นนี้ คำไหนต้องเป็นคำนั้น”

“แน่นอน!”

จากนั้นมู่เฉียนซีจึงได้นำรางวัลที่ได้รับมาย้ายเข้าไปไว้บนเกาะสองเกาะที่ยังไม่ได้ถูกปลูกสมุนไพรจนแน่น ในศาลานิรันดร์บนมิติแห่งทะเลสาบภูตวารีที่อาถิงได้เปิดขึ้นมาให้นางเมื่อก่อนหน้านี้

แต่นางคิดว่า เมื่ออาถิงตื่นขึ้นมาแล้วเห็นทะเลสาบภูตวารีเต็มไปด้วยสมุนไพรพิษที่นางปลูกไว้ คงจะต้องโกรธอย่างมากเป็นแน่

สมุนไพรที่อยู่รอบนอกของสวนมุนไพรใหญ่นั้นได้ถูกมู่เฉียนซีเก็บเอาไปแล้ว มู่เฉียนซีกล่าวขึ้นว่า “ท่านผู้เฒ่า บอกข้อทดสอบต่อไปมาเถอะ”

ด้วยรางวัลที่มากมายยั่วเย้ายวนความต้องการ และการตั้งข้อทดสอบที่มีความท้าทายนั้น ได้ปลุกความตื่นตัวของนักสู้ในตัวนางขึ้นมา

ผู้เฒ่าผู้นั้นยิ้มออกมา “แม่สาวน้อย จงเตรียมตัวไว้ ต่อจากนี้ไปเจ้าต้องมีความว่องไวเพียงพอ…”

หลังจากที่ผู้เฒ่าบอกข้อทดสอบเสร็จเรียบร้อย มู่เฉียนซีใช้ความรวดเร็วขั้นสูงสุดไปรวบรวมสมุนไพรและปรุงยาออกมา การเคลื่อนไหวทั้งหมดของนางนั้นรวดเร็วถึงขีดสุดเหมือนกันทุกขั้นตอน

ท้ายที่สุดนางก็ผ่านไปได้อีกด่าน เมื่อผ่านด่านแล้วผู้เฒ่าประหลาดนั้นก็ไม่ได้ตระหนี่แต่อย่างใด เขามอบของรางวัลให้แก่นาง ในมิติของมู่เฉียนซีเวลานี้นั้น มีสมุนไพรเพิ่มขึ้นมาอีกจำนวนไม่น้อยเลย

ไม่นานนักมู่เฉียนซีก็ได้เข้าใกล้ชั้นในของสวนสมุนไพร ของมีค่าเหล่านี้ นางไม่อยากที่จะปล่อยให้มันหลุดมือไปแม้แต่อย่างเดียว

ผู้เฒ่าประหลาดกล่าวขึ้น “แม่สาวน้อย เจ้าอย่าได้ดีใจไวไป ต่อจากนี้ไปเวลาที่กำหนดให้จะลดลงครึ่งหนึ่ง”

มู่เฉียนซีตะลึงงัน “ครึ่งหนึ่งรึ ?! เช่นนั้นก็คือเวลาครึ่งชั่วยาม เวลาเพียงครึ่งชั่วยามอีกทั้งต้องหายาสมุนไพรและต้องปรุงยา ท่านผู้เฒ่ามิได้ล้อกันเล่นใช่หรือไม่ ?”

ผู้เฒ่าประหลาด “ข้าจะต้องเลือกผู้สืบทอดที่พิเศษที่สุด แน่นอนว่าเงื่อนไขย่อมจะต้องโหดหินกันอยู่บ้าง หลายคนตายตั้งแต่ด่านทดสอบแรก แต่เจ้ากลับผ่านมาได้ถึงขั้นนี้ พรสวรรค์ของเจ้านั้นจะต้องเข้าขั้นปีศาจอย่างแน่นอน เจ้าผ่านมาได้ตั้งมาก นับประสาอะไรกับข้อทดสอบที่มีความยากเพียงเท่านี้ ?”

“แม่สาวน้อย หากเจ้ายอมแพ้เอาเวลานี้ เช่นนั้นเจ้าก็ต้องตายอยู่ที่นี่ ไม่มีอะไรสำเร็จเป็นเรื่องสักอย่าง เช่นนั้นแล้วเจ้าจะต้องสู้ บีบคั้นรีดเค้นความสามรถที่ซ่อนอยู่ในตัวของเจ้าออกมาเพื่อที่จะสู้ต่อ”

มู่เฉียนซีกัดฟันกล่าว “เรื่องเช่นนี้ข้านั้นรู้ดี ก็เช่นเคย ท่านเองก็อย่ามัวมากความ รีบบอกข้อทดสอบต่อไปมาเถอะ”

ผู้เฒ่าประหลาดยิ้ม กล่าวว่า “ได้ เจ้าจงจำเอาไว้ เจ้ามีเวลาเพียงครึ่งชั่วยาม”

จากนั้นเขาก็ได้ออกสูตรยาพิษมาอีกสูตร

พลังวิญญาณของมู่เฉียนซีโคจรจนถึงขีดสุด สายตาของนางมองกวาดผ่านไปบนสวนสมุนไพรอย่างรวดเร็วราวสายฟ้าแลบแปลบปลาบ และเข้าค้นหาสมุนไพรที่ตนเองต้องการใช้

เวลาผ่านไปครึ่งหนึ่งของที่กำหนดแล้ว เวลาปรุงยาของนางนั้นเหลือแค่เพียงอีกครึ่งเดียว ช่างยากเย็นเสียจริง!

พลังจิตและพลังวิญญาณของนางโคจรอย่างบ้าคลั่ง มู่เฉียนซีแข่งกับเวลาทุก ๆ อึดใจเพื่อที่จะปรุงยาออกมา  จนกระทั่งเวลาจวนจะหมดครึ่งชั่วยาม ในที่สุดยาของนางก็ได้ออกจากหม้อปรุงเสียที

เวลาอึดใจสุดท้ายที่เหลืออยู่ นางก็ได้ทำออกมาเสร็จสิ้นพอดิบพอดี บนหน้าผากของมู่เฉียนซีนั้นมีเหงื่อหยดใหญ่ไหลออกมา นางนั้นแทบจะเป็นลมล้มลงกับพื้นด้วยเพราะหมดเรี่ยวแรง

ชิงอิ่งที่ยืนอยู่เร่งรุดเข้าไปประคองด้านหลังของนาง เขากล่าวถามขึ้น “เฉียน เจ้าไม่เป็นไรใช่ไหม ?”

มู่เฉียนซีสูดลมหายใจเข้าไปลึก ๆ ก่อนจะกล่าวเสียงแผ่ว “ข้าไม่เป็นไร แต่ว่าผู้เฒ่าประหลาดนั่นช่างทรมานข้าเสียจริง ข้า…”

เห็นได้ชัดว่าผู้เฒ่าประหลาดผู้นั้นคิดที่จะทรมานกันให้ถึงที่สุด เขากล่าวขึ้นอีกว่า “แม่สาวน้อยรับรางวัลของเจ้าแล้วไปด่านต่อไปกันเถอะ อย่าได้คิดว่าข้าจะมีเมตตามีเวลาให้เจ้าได้พักบ้างสักหน่อย”

มู่เฉียนซีกลืนยาเข้าไปหลายเม็ดเพื่อฟื้นฟูพลังวิญญาณของนางเอง ยิ่งท่านผู้เฒ่าประหลาดทดสอบนางอย่างโหดหินมากขึ้นเท่าไร เจตจำนงในการต่อสู้ของมู่เฉียนซียิ่งมากขึ้นเท่านั้น

มู่เฉียนซีกล่าวอย่างเย็นชา “ผู้เฒ่า ไม่ว่าจะมีข้อทดสอบอะไรก็งัดออกมาให้หมดเถอะ ข้าไม่กลัวท่านหรอก ก็แค่ปรุงยาพิษ ข้าไม่ได้แพ้ง่ายดายเช่นนั้น”

“เคี๊ยก ๆ ๆ แรงดีเช่นนี้ไม่เลว เช่นนั้นพวกเราไปกันต่อ”

ในที่สุดมู่เฉียนซีก็ได้ผ่านการทดสอบที่รอบวงในชั้นกลางไปได้ จากนี้ไปจะเป็นการทดสอบชั้นวงในสุดซึ่งยากที่สุด

“เอาล่ะ เวลาจะลดลงไปอีกครึ่ง เหลือเป็นหนึ่งในสี่ของหนึ่งชั่วยาม เจ้าเตรียมตัวให้ดีล่ะ”

เวลาเพียงหนึ่งในสี่ของชั่วยาม  ทั้งให้สูตรยาที่ไม่สมบูรณ์ไป แล้วยังต้องไปหาวัตถุดิบด้วยตนเอง นี่ช่างเป็นความยากลำบากของผู้แข็งแกร่งเสียจริง!

เวลาเพียงแค่นี้ ถึงต่อให้ท่านผู้เฒ่าให้สูตรยาที่สมบูรณ์มา หรือหาวัตถุดิบเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้ว ก็ยังมิอาจทีจะหลอมเม็ดยาออกมาได้

ทว่ามู่เฉียนซีในตอนนี้นั้นไม่มีแรงเหลือพอที่จะไปโกรธเคืองผู้เฒ่า สิ่งที่นางต้องการก็คือแรงเฮือกหนึ่งที่จะพุ่งไปให้ถึงจุดสุดท้าย

มู่เฉียนซีกล่าว “ท่านผู้เฒ่า เช่นเคยอีกนั่นแล ท่านอย่าได้มากความ จงรีบบอกข้อทดสอบมาเถอะ”

“ได้!”

เวลาเพียงแค่หนึ่งในสี่ของชั่วยามที่จะต้องหลอมเม็ดยาออกมา มู่เฉียนซีได้เข้าสู่ภาวะความบ้าคลั่งอย่างสมบูรณ์ ในใจของนางนั้นไม่คิดสิ่งอื่นใดนอกจากจะต้องผ่านด่านนี้ไปให้ได้

นางพยายาม

พยายาม…

พยายาม…

เวลาหนึ่งในสี่ชั่วยาม ในที่สุดมู่เฉียนซีก็ทำได้สำเร็จ ด้วยความสำเร็จหลายต่อหลายครั้ง ทำให้นางผ่านการทดสอบชั้นวงในสุดไปได้

มู่เฉียนซีกล่าวขึ้นว่า “ท่านผู้เฒ่า สวนสมุนไพรนี้เป็นของข้าทั้งหมดแล้ว” จากนั้นไม่มัวพูดพร่ำ นางโบกมือแล้วได้เอาทั้งสวนนั้นเก็บไป

หลังจากที่สวนที่อยู่ตรงหน้าทั้งสวนได้หายไป มู่เฉียนซีก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป

นางหมดเรี่ยวแรงล้มลง

ผู้เฒ่าประหลาดผู้นั้นกล่าวเสียงแผ่วเบา “แม่สาวน้อย เจ้าจงพักผ่อนชั่วครู่ การทดสอบต่อไป จะหนักหน่วงยิ่งขึ้นกว่านี้นัก”

.

Related

ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ

ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ

Score 7.8
Status: Ongoing Artist: Native Language: Chinese
อ่านนิยายเรื่อง ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ นางคือหมอปีศาจผู้เหี้ยมโหดแต่กลับต้องมาอยู่ในร่างของหญิงอ่อนแอไร้ความสามารถที่ผู้คนพากันรังเกียจ ทว่าหลังทำพันธสัญญากับเทพอสูรโบราณ ฝึกฝนบำเพ็ญเคล็ดวิชาต้านสวรรค์จึงเปล่งประกายเจิดจรัสจนผู้คนต้องหลบตาไปตาม ๆ กัน ทั้งยังครอบครองพิษหลายแขนง ใครที่กล้ามารังแกนาง นับว่ารนหาที่ตาย! โอสถเก้าสรรพคุณน่ะหรือ นั่นมันถั่วเคลือบน้ำตาลไว้ให้สัตว์เลี้ยงแสนน่ารักของนางกินเล่นต่างหากเล่า ปรุงยาเป็นก็ต้องเอาแต่ใจอย่างนี้นี่ล่ะ! -------------------------- เขาคือเยี่ยอ๋องรูปงามผู้เย้ายวน ผู้คนต่างเข้าใจว่าเขาเหี้ยมโหดไร้ความปรานี แต่ทำไมกับนาง เขาถึงได้เอาแต่ตามติดจนสลัดไม่หลุดอย่างนี้นะ “ท่านจ้องข้าทำไม” “ข้ากำลังคิดอยู่ว่า เจ้าจะกลายมาเป็นสตรีของข้าอย่างถูกต้องเมื่อไหร่” ทันใดนั้น เข็มเล็กก็จ่อเข้าที่เอวของเขา นางเอื้อนเอ่ยอย่างยิ้มแย้ม “ท่านอ๋อง การหุนหันพลันแล่นเปรียบดั่งปีศาจร้าย หากพิษเข้าร่างเกรงว่าท่านคงจะต้องมีชะตาเยี่ยงขันทีไปชั่วชีวิต!”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset