ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ – ตอนที่ 254 เสียงหัวเราะแปลก ๆ ไม่น่าฟัง

มู่เฉียนซีดึงชิงอิ่งก่อนจะพุ่งออกไป แสงสีม่วงขยายใหญ่ขึ้นตรงหน้านาง

เมื่อพวกเขาลงถึงพื้น แสงสีม่วงนี้พุ่งออกมา พาพวกเขาหายไปที่ด้านล่างของทะเลสาบ

เมื่อบุรุษชุดขาวเหล่านั้นเห็นแสงสีม่วงพุ่งออกมา พวกเขาถึงกับตกตะลึง!

“ศิษย์พี่รอง แสงนี้… ใต้ทะเลสาบนั่นมีอะไรบางอย่างที่เราก็ไม่อาจรู้”

“รอบ ๆ ไม่มีกลิ่นอายของเจ้าหนุ่มนั่นเลย ดูเหมือนว่าเขาจะอยู่ด้านล่างของทะเลสาบจริง ๆ”

“พวกเราจะลงไปหรือไม่ ?”

ศิษย์พี่รองผู้นั้นกล่าวเสียงต่ำ “ลงไป พวกเจ้าสองคนลงไป!”

เขาชี้ไปยังศิษย์น้องทั้งสองของเขา สีหน้าของทั้งสองพลันซีดเผือด “ศิษย์พี่รอง พลังฝีมือของพวกข้าต่ำนัก เกรงว่า…”

“ข้าบอกให้พวกเจ้าลงไปก็ลงไปเสีย อย่ามัวพล่าม!” ศิษย์พี่รองกล่าวอย่างเด็ดขาด

— พรวด! —

เมื่อชายทั้งสองคนกระโดดลงไปในทะเลสาบ พวกเขากรีดร้องและรีบปีนออกมาด้วยความหวาดกลัวในทันที

พวกเขาปีนขึ้นไปบนฝั่งอย่างฝืนใจ ทว่าร่างกายของพวกเขาเต็มไปด้วยสีดําอย่างเห็นได้ชัดเจน

พวกเขาถูกวางยาพิษเสียแล้ว…

“พิษในทะเลสาบร้ายกาจถึงเพียงนี้ เจ้าเด็กหนุ่มนั่นยังสามารถลงไปได้ บัดซบ! เขาเป็นอะไรกันแน่ ?”

เดิมทีเขาคิดว่าเจ้าเด็กหนุ่มนั่นเป็นเพียงผู้ฝึกตนธรรมดา ๆ ในทวีปเซี่ยโจวและบังเอิญรู้วิธีการปรุงยาด้วยก็เท่านั้น  แต่เมื่อพวกเขาตามเด็กหนุ่มไปถึงบึงหมื่นพิษ จึงได้รู้สึกว่าคิดผิดไป

เจ้าเด็กหนุ่มนี่ที่ทําสัญญากับสัตว์ศักดิ์สิทธิ์สองตัว อีกทั้งยังมีหุ่นเชิดรบสำหรับต่อสู้ที่ทรงพลังอย่างหาที่เปรียบมิได้ และยังมีวิชาพิษที่ทําให้พวกเขาไม่สามารถสู้ได้อีก

เขามีความเชี่ยวชาญในด้านยาพิษ ส่วนพวกเขายังห่างไกลอย่างมาก

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงสามารถเข้าสู่บึงหมื่นพิษได้อย่างง่ายดายราวกับปลาที่อยู่ในน้ำได้ตามธรรมชาติ หลบเลี่ยงการไล่ล่าของพวกเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าและสังหารศิษย์น้องของเขาไปไม่น้อย

“ศิษย์พี่รอง พวกเรา… พวกเราจะทําอย่างไรกันดี ?”

ศิษย์พี่รองกล่าว “รอก่อน หากเจ้าหนุ่มนั่นยังไม่ตายอยู่ด้านล่างของทะเลสาบค่อยคิดกันอีกครา ทว่าข้าไม่เชื่อว่าเขาจะอยู่ข้างล่างได้ทั้งชีวิต”

“ขอรับ!”

“อย่างไรก็อย่าให้เจ้าเด็กนี่หนีไปกับแผนที่ของหม้อเทพนิรันดร์ได้เป็นอันขาด เขาชั่วร้ายมาก เกรงว่าเขาคงรู้ความลับของม้วนไม้ไผ่นั่นดี เมื่อถึงเวลานั้น หม้อเทพนิรันดร์จะถูกเจ้าหนุ่มนี่ได้ไปครอง และพวกเราจะต้องกลายเป็นคนบาปของสํานักอย่างแน่นอน ท่านอาจารย์คงจะไม่ปล่อยพวกเราไป”

“ใช่!”

…

กลุ่มคนชุดขาวเหล่านี้เฝ้ารอเหยื่ออยู่ข้างนอก แต่ทว่ามู่เฉียนซีและชิงอิ่งกลับเดินเข้าไปในมิติที่แปลกประหลาด

กําแพงทั้งสี่ด้านเป็นสีดําสนิทและมันปิดสนิทอยู่ มู่เฉียนซีต้องการหากลไกในการออกไปแต่กลับไม่มี

มู่เฉียนซีกล่าว “ชิงอิ่ง เจ้าลองทําลายกําแพงนี้ดูสักหน่อย”

“ได้ จะลอง”

ชิงอิ่งพยักหน้าเล็กน้อยแล้วลงมือในทันที

— ตูม! —

เสียงดังสนั่นลั่นขึ้นมา ทว่ากําแพงตรงหน้านี้ก็ไม่สามารถทําลายได้

คิ้วของมู่เฉียนซีขมวดเข้าหากัน นางถูกเคลื่อนย้ายไปยังสถานที่นี้อย่างลึกลับ  หรือว่านางจะถูกขังไว้ที่นี่ตลอดชีวิต ?

ในตอนนั้นเอง แสงสีม่วงวาบผ่านมา พลันปรากฏตัวอักษรบรรทัดหนึ่งให้เห็นบนอากาศ…

มู่เฉียนซีตกตะลึง นี่คือ…

สูตรยา!

ไม่… ส่วนประกอบของยาเม็ดนี้มิใช่สูตรยาธรรมดา ๆ แต่เป็นสูตรยาพิษ!

แสงนั้นส่องประกายออกมา แม้ว่ามู่เฉียนซีจะจดจําสมุนไพรทุกชนิดได้ แต่นางก็ยังคงคิดหาวิธีออกไปไม่ได้

ในเมื่อไม่มีวิธีที่จะออกไป มู่เฉียนซีจึงคิดหาวิธีปรุงสูตรยาพิษนี้  นางคิดว่าถึงอย่างไรเวลานี้ก็ออกไปไม่ได้ และตัวนางเองก็มีวัสดุต่าง ๆ อีกทั้งวัตถุดิบต่าง ๆ อยู่ที่นี่ด้วย เช่นนั้นจึงลองฝึกมือสักหน่อยไม่น่าจะเสียหาย

มู่เฉียนซีหยิบสมุนไพรวิญญาณออกมา  ปรุงยาตามแนวทางของสูตรยา แต่หลังจากที่ใส่สมุนไพรวิญญาณทั้งหมดแล้ว นางคิดกับตนเองเงียบ ๆ “อา… เหมือนข้ายังขาดอะไรไป”

แน่นอนว่าในที่สุดก็มีเพียงเม็ดยาที่ไม่สมบูรณ์เม็ดเดียวเท่านั้นที่หลอมออกมาได้

มู่เฉียนซีทําการปรุงยาเป็นครั้งที่สอง และครั้งที่สองนี้ นางไม่ได้ใส่สมุนไพรวิญญาณตามคําอธิบายในสูตรยา แต่ว่านางเพิ่มสมุนไพรวิญญาณใหม่ ๆ เข้าไปเล็กน้อย

ในที่สุด มู่เฉียนซีประสบความสําเร็จในการปรุงยาครั้งที่สอง ทว่า…

“ฮ่า ๆ ๆ”

หลังจากที่นางประสบความสําเร็จ เสียงหัวเราะแปลก ๆ พลันดังออกมา

ชิงอิ่งเฝ้าอยู่ข้าง ๆ มู่เฉียนซีอย่างระแวดระวังเพื่อป้องกันอันตรายทั้งหมดที่จะเข้ามารบกวนนาง

มู่เฉียนซีขมวดคิ้วทันทีที่ได้ยิน นางกล่าวเสียงเย็นชา “ใคร ?”

“เคี๊ยก ๆ ๆ” เสียงหัวเราะดังขึ้นอีกครา มันเป็นเสียงหัวเราะแปลกประหลาดเกินมนุษย์ ช่างทําให้คนฟังรู้สึกเสียวฟันยิ่งนัก

“เจ้าทําตัวลึกลับซับซ้อนเช่นนี้ก็ไม่ได้ทำให้ข้ากลัว ออกมาซะ!”

“ฮ่า ๆ ๆ สาวน้อยอารมณ์ร้อน ผู้เฒ่าอย่างข้าเพียงแค่มีความสุข มีความสุขมากเท่านั้น… นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนบุกเข้ามาที่นี่ชนิดที่ยังมีชีวิตอยู่ นอกจากนี้ยังรู้ส่วนประกอบของสูตรยาที่ขาดไปในครั้งเดียว และสกัดกลั่นส่วนผสมจนสามารถหลอมเม็ดยาที่ทําให้ข้าพึงพอใจออกมาได้ ข้ามีความสุขอย่างมาก”

มู่เฉียนซีกล่าวขึ้น “ที่แท้เรื่องอัศจรรย์ทั้งหมดนี้และสูตรยาที่ปรากฏ ก็เป็นท่านที่สร้างขึ้นมา  ท่านจะทําอะไรกันแน่ ? ท่านรู้ได้อย่างไรว่าข้าเป็นสตรี และต้องทำอย่างไรถึงจะปล่อยให้ข้าออกไปจากที่นี่ ?”

“สาวน้อย หากเจ้าอยากให้ข้าตอบคําถามเหล่านี้ของเจ้า รอเจ้าบุกผ่านไปได้จนถึงที่สุดแล้วค่อยว่ากันอีกทีเถอะ แต่ขอเตือนเจ้าก่อนว่าถ้าหากล้มเหลวแม้แต่ครั้งเดียว เจ้าจะถูกสัตว์พิษทั้งหมดของถ้ำหมื่นพิษกัดตาย” เสียงผู้เฒ่าประหลาดนั่นดังออกมา

มู่เฉียนซีกล่าวอย่างเฉยเมย “ท่านหมายความว่า… ข้ามีเพียงสองทางเลือก ทางแรกคือการบุกผ่านไป ทางที่สองคือตาย… เช่นนั้นรึ ?!”

“ใช่! ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากสองข้อนี้”

มู่เฉียนซี “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ท่านก็บอกมาเถอะ ข้าจะดูว่าการทดสอบของท่านจะร้ายกาจสักแค่ไหนกัน”

“อืม… กล้าหาญไม่เลว”

ในพริบตา ประตูบานหนึ่งที่ด้านหน้าของมู่เฉียนซีเปิดออก มู่เฉียนซีเดินเข้าไป

เมื่อนางเดินเข้าประตูนั้น พบว่าได้เข้าไปในห้องมืด  และแสงสีม่วงก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้เป็นสูตรยาพิษอีกสูตรหนึ่งปรากฏให้เห็น

คนประหลาดผู้นั้น เกรงว่าจะเป็นยอดฝีมือที่ใช้พิษ ไม่เช่นนั้นคงไม่สามารถคิดการทดสอบเช่นนี้ได้

สูตรยานี้เหมือนกันกับสูตรแรก มันไม่สมบูรณ์

สมุนไพรวิญญาณหลายสิบชนิดถูกจัดอยู่ในจิตใจของมู่เฉียนซีหลายครั้ง นางหยิบหม้อเทพปาฮวางชิงมู่ออกมาและเริ่มปรุงยา จากนั้นยาพิษเม็ดหนึ่งถูกหลอมออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ

“ฮ่า ๆ ๆ ครั้งนี้เจ้าทำได้ดีสาวน้อย เจ้าไม่ทําให้ข้าผิดหวังจริง ๆ  ต่อจากนี้ยังมีการทดสอบอีกเจ็ดด่าน หวังว่าทุกครั้งเจ้าจะผ่านมันไปได้อย่างราบรื่น”

มู่เฉียนซีเปิดประตู นางเปิดออกไปทำการทดสอบซ้ำแล้วซ้ำอีก  นางไม่ได้ทําให้ผู้เฒ่าประหลาดผู้นี้ผิดหวังแต่อย่างใด ทั้งหมดเก้าด่านล้วนประสบความสําเร็จในการปรุงยาเพียงครั้งเดียว ไม่มีล้มเหลวเลยสักครั้ง

ในที่สุดมู่เฉียนซีก็ได้ออกจากพื้นที่ดำสนิทและมาจนถึงสวนสมุนไพรสีดํา

เสียงหัวเราะอย่างบ้าคลั่งดังขึ้น “เคี๊ยก ๆ ๆ สาวน้อย ข้าพึงพอใจกับเจ้ามากจริง ๆ เมื่อตอนยังมีชีวิตอยู่ข้าเคยเห็นอัจฉริยะด้านการปรุงยามาไม่น้อย แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าได้เห็นคนไม่ปกติอย่างเจ้าเช่นนี้”

มู่เฉียนซีขมวดคิ้ว “ท่านผู้เฒ่า ท่านไม่รู้รึว่าเสียงหัวเราะของท่านมันไม่น่าฟัง ท่านช่วยหยุดหัวเราะโอ้อวดเช่นนี้ได้หรือไม่ ?”

“ข้ารอมานานหลายพันปี ในที่สุดข้าก็รอจนได้พบอัจฉริยะอย่างเช่นเจ้า มันเลี่ยงไม่ได้ที่จะตื่นเต้นมีความสุข” ท่านผู้เฒ่าปริศนากล่าว เห็นได้ชัดว่าเขาผู้นี้ใบหน้าแดงก่ำ

มู่เฉียนซีกล่าวถามขึ้น “การทดสอบเก้าด่านของท่าน ข้าผ่านมันไปได้อย่างสมบูรณ์แบบ ตอนนี้ท่านสามารถให้ข้าออกไปจากที่นี่ได้แล้วใช่หรือไม่ ?!”

ผู้เฒ่ากล่าวขึ้นว่า “เก้าด่านนั่นเป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น ดอกไม้พิษ ผลไม้พิษ และหญ้าพิษในสวนสมุนไพรตรงหน้าเจ้านี้ เจ้าไม่ได้รู้สึกใจเต้นเลยรึ ?”

.

Related