อาถิงกล่าวอย่างโกรธเคืองว่า “ข้านะเหรออยากจะพัวพันกับผู้หญิงบ้าคนนี้ นางต่างหากล่ะที่มาพัวพันกับข้าก่อน ข้าได้แต่ภาวนาจะแบ่งขอบเขตกับผู้หญิงคนนี้ให้ชัดเจนจะตายอยู่แล้ว! ”
“นี่เจ้าพูดอะไรของเจ้า? ” เชียนอ้าวเซี่ยก็โกรธเกรี้ยวขึ้นมา และพร้อมที่จะพรวดเข้าต่อสู้กับอาถิง
มู่เฉียนซีกล่าวอย่างจนปัญญาว่า “หยุดทะเลาะกันได้แล้ว อาถิงมีพันธสัญญากับข้า พันธสัญญานั้นดื้อดึงมาก ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้”
น่าหลานอวี้ผงะไปครู่หนึ่ง ผู้เป็นพันธสัญญา!
เขารู้ว่าชายหนุ่มตรงหน้าผู้นี้มีรูปร่างหน้าตาไม่เหมือนมนุษย์เลย ทว่า เขาไม่เคยนึกเอะใจมาก่อนว่าเขาจะไม่ใช่มนุษย์จริง ๆ
บนโลกใบนี้ มีเพียงสัตว์เทพและมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์เทพในตำนานเท่านั้นที่จะแปลงร่างเป็นมนุษย์ได้ และสิ่งเหล่านั้นไม่มีทางมีอยู่ในแผ่นดินเล็ก ๆ อย่างเซี่ยโจวเด็ดขาด แต่ซีเอ๋อร์กลับมีมัน โอกาสต้านสวรรค์เช่นนี้ ได้ถูกกำหนดให้หนทางต่อไปข้างหน้าของซีเอ๋อร์ ยาวไกลยิ่งนัก
และเขา จะตามนางถึงจุดไหนกัน?
อาถิงกล่าวด้วยความไม่พอใจว่า “เจ้าบ้า นี่เจ้าจะไปพูดไร้สาระกับพวกเขาให้มากมายทำไมกัน? ”
เขารู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมากสำหรับความรู้สึกที่พวกเขาสองคนมีต่อผู้หญิงบ้าคนนี้ อีกทั้งความเชื่อใจที่หญิงบ้าผู้มีต่อพวกเขา เขาเป็นความลับที่ยิ่งใหญ่ของนาง แม้กระทั่งมู่อวู่ซวงที่นางให้ความสำคัญมากที่สุด นางก็ไม่ได้บอกเรื่องนี้ให้รู้!
มู่เฉียนซีกล่าว “คนที่พูดไร้สาระเป็นเจ้ามากกว่า ในเมื่อออกมาแล้วก็คิดวิธีทำลายค่ายกลนี้สิ จะมัวอืดอาดยืดยาดอยู่ทำไม? ”
“เจ้าบ้า นี่เจ้ากล้าว่าข้าอืดอาดยืดยาดเหรอ ระวังข้าจะไม่ทำให้นะ! ”
“ไม่ทำก็ดี! ระวังข้าจะจับเจ้าแก้ผ้า เอาเจ้าไปแขวนบนกำแพงเมืองน้ำแข็งหิมะ ถึงตอนนั้นเมืองน้ำแข็งหิมะก็จะมีรูปปั้นที่สมบูรณ์แบบเพิ่มอีกตัว”
“เจ้า……” อาถิงโกรธจนตัวสั่น
ทั้งสองทะเลาะกัน เถียงกันไปมาไม่มีแววจะจบสิ้น น้ำเสียงโกรธเกรี้ยว พวกเขาดูเหมือนน้ำกับไฟ แต่น่าหลานอวี้กับเชียนอ้าวเซี่ยนั้นรู้สึกอิจฉาเด็กหนุ่มผู้นี้มาก
ผู้เป็นพันธสัญญานั้น ไม่ว่าซีเอ๋อร์จะไปแห่งหนใด ตราบใดที่ยังไม่ตาย เขาก็จะอยู่กับนางไปทุกที่ ใครไม่อิจฉาก็แปลกแล้ว
แต่การที่ต่อปากต่อคำกับมู่เฉียนซี อาถิงก็ยังคงอ่อนโยนอยู่เล็กน้อย
เขากัดฟันกรอดแล้วกล่าวว่า “ทำลายก็ทำลาย เจ้าแหกตาดูได้เลยว่าข้า เก่งกาจแค่ไหน! ”
ร่างของอาถิงเคลื่อนไหวและหายไปต่อหน้ามู่เฉียนซี น่าหลานอวี้กล่าวขึ้นมาว่า “ซีเอ๋อร์ ผู้เป็นพันธสัญญาของเจ้าช่างน่ารักมาก”
มุมปากของเขายกขึ้นเล็กน้อย รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้า น้ำเสียงนั้นดูเหมือนว่ากำลังถกกันกับเด็กที่ไม่เชื่อฟังก็มิปาน
เชียนอ้าวเชียนพูดในใจว่า ‘เจ้าเล่ห์สมกับเป็นจิ้งจอกจริง ๆ! ’
เด็กนั่นเก่งแล้วยังไง? ก็เป็นแค่เด็กที่ยังไม่โต ไร้เดียงสาและอ่อนต่อโลกก็เท่านั้น
มู่เฉียนซี “น่ารัก? เย่อหยิ่งจนน่าสะอิดสะเอียนต่างหากล่ะ! ”
“เพียงแต่……พวกเจ้าไม่อยากรู้ว่าเขาเป็นอะไร? ” มู่เฉียนซีมองหน้าพวกเขาสองคนพลางถาม
เชียนอ้าวเซี่ย “เสี่ยวซีซี คนที่ข้าชอบคือเจ้า ข้าไม่ได้ชอบผู้ชาย ทำไมข้าต้องอยากรู้อยากเห็นเรื่องผู้ชายด้วยล่ะ แต่อวี้อยากรู้หรือไม่นั้น ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน ถึงอย่างไรแล้ว……” รอยยิ้มของเชียนอ้าวเซี่ยนั้นเสียดสีน่าหลานอวี้อย่างชัดเจน
รู้จักคนผิด เข้าใจผิดคิดว่าตัวเองชอบไม้ป่าเดียวกัน นี่เป็นประสบการณ์ที่แย่ที่สุดสำหรับน่าหลานอวี้!
น่าหลานอวี้กล่าว “หากซีเอ๋อร์อยากบอก ก็คงจะบอกแล้ว หากไม่อยากบอก นั่นก็เป็นเพราะว่าซีเอ๋อร์มีเหตุผลของตัวเอง”
มหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์เทพนิรันดร์อย่างศาลานิรันดร์ ผู้ที่ควบคุมเวลา ไม่ใช่มหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์เทพธรรมดาทั่วไป ในขณะที่ตัวเองยังไม่สามารถปกป้องตัวเองและความแข็งแกร่งของอาถิงได้ นางไม่อยากให้ใครรู้เรื่องนี้
แต่หลังจากที่นางได้ทำพันธสัญญากับอาถิงแล้ว นี่ก็เป็นเรื่องที่ไม่สามารถยับยั้งได้
ฉ่าาาาา!
การกระทำของอาถิงคล่องแคล่วมาก เพียงเวลาแค่ไม่นานเขาก็สามารถทำลายค่ายกลทั้งหมดของที่นี่ได้
อาถิงกล่าว “เจ้าบ้า ยังยืนซื่อบื้ออยู่ทำไมล่ะ? รีบไปสิ ยังมีคนอื่นเข้ามาด้วย”
มู่เฉียนซี “ไป! ”
ทั้งสามคนรีบวิ่งตรงไปที่ตำหนักปิงเซี่ยหลิงอีกครั้ง
ค่ายกลถูกเปิดออกแล้ว พวกเขาสามารถเข้าใกล้ตำหนักปิงเซี่ยหลิงได้ตามปกติ ตำหนักที่วิจิตร งดงามและสง่าก็ขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็วต่อหน้าพวกเขา
ประตูที่แกะสลักเป็นฟีนิกซ์น้ำแข็งปรากฏขึ้นตรงหน้าของพวกเขา ดูเหมือนว่าหากต้องการเปิดประตูนี้ คงต้องให้เชียนอ้าวเซี่ยเป็นคนลงมือ
เชียนอ้าวเซี่ยกล่าว “ในฐานะที่เป็นสุภาพบุรุษ การเสียเลือด ไม่ใช่เรื่องใหญ่” ครั้นแล้วเชียนอ้าวเซี่ยก็ลงมือกรีดนิ้วตัวเอง เลือดสีแดงสดหยดลงที่ประตู หยดแรก ประตูไม่เปิด!
เลือดหยดสอง หยดสาม จนกระทั่งหยดที่สิบ ประตูตำหนักปิงเซี่ยหลิงก็ยังไม่มีการตอบสนองแต่อย่างใด
มู่เฉียนซีกล่าวขึ้นว่า “พอแล้ว! ”
เชียนอ้าวเซี่ย “เสี่ยวซีซี เสียเลือดเพียงเล็กน้อย ไม่เป็นไร ข้าทำต่อได้! ”
มู่เฉียนซีมองที่ประตูตำหนักอย่างละเอียดถี่ถ้วนและกล่าวขึ้นว่า “ข้าคิดว่าไม่ใช่เลือดเจ้าที่มีปัญหา แต่เป็นตำแหน่งของมันต่างหาก……”
มู่เฉียนซีจับนิ้วของเชียนอ้าวเซียน และปล่อยให้เลือดสีแดงสดของเขาหยดลงตรงกลางระหว่างคิ้วของฟินิกซ์น้ำแข็งนั้น
ครั้งนี้เชียนอ้าวเซี่ยอยู่ใกล้ชิดมู่เฉียนซีมาก เขายื่นนิ้วมาและกล่าวว่า “เสี่ยวซีซี ข้าเจ็บนิ้วที่สุดเลยอ่ะ จูบนิ้วปลอบข้าหน่อยสิ”
แสงสีแดงเลือดส่องสว่างวาบขึ้น ฟินิกซ์น้ำแข็งสีขาวราวหิมะตัวนี้ถูกย้อมไปด้วยเลือดโดยสมบูรณ์ ฟีนิกซ์ที่ถูกย้อมเป็นสีแดงเลือดตัวนี้ก็บินออกจากประตูน้ำแข็ง บินว่อนไปทั่วทั้งเมืองน้ำแข็งหิมะ
“สายเลือดที่บริสุทธิ์ที่สุด ผู้สืบทอดที่สมบูรณ์แบบที่สุด ในที่สุดเจ้าก็มาแล้ว” เสียงที่คุ้นเคยของจักรพรรดิปิงเสว่หลิงตี้ดังก้องขึ้น
ฉ่าาาาาา!
ประตูทั้งบานถูกเปิดออกอย่างสมบูรณ์
มู่เฉียนซีและพวกทั้งสามเดินเข้าไป ร่างสีขาวนวลใยร่างหนึ่งก็ลอยอยู่ในอากาศ คนผู้นี้ก็คือ จักรพรรดิปิงเสว่หลิงตี้
จักรพรรดิปิงเสว่หลิงตี้กล่าวว่า “พวกเจ้าสามารถมาถึงที่นี่ได้ ทุกอย่างที่ปรารถนาย่อมสำเร็จอย่างแน่นอน ว่ามาเถอะ! พวกเจ้าต้องการสิ่งใด? ”
เชียนอ้าวเซี่ยกล่าว “ข้าไม่จำเป็นต้องบอกหรอก! อวี้ เสี่ยวซีซี พวกเจ้าล่ะ? ”
น่าหลานอวี้ “ข้าต้องการพลังความแข็งแกร่ง! ”
ส่วนมู่เฉียนซียิ้มพลางกล่าวว่า “ถ้าหากจักรพรรดิปิงเสว่หลิงตี้ยอมมอบสมุนไพรวิญญาณที่ล้ำค่าเป็นเวลาหลายพันปีให้กับข้า ข้าก็จะดีใจมาก! ”
พลังความแข็งแกร่ง เป็นสิ่งที่ต้องเพิ่มแน่นอน!
ทว่า หอเทพได้เพิ่มพลังวิญญาณให้นางหลายระดับแล้ว หากนางขอให้จักรพรรดิปิงเสว่หลิงตี้เพิ่มพลังวิญญาณให้นางอีก มันจะทำให้รากฐานของนางไม่มั่นคง!
เพราะฉะนั้นเลือกเอาสมุนไพรวิญญาณดีกว่า ซึ่งนี่ก็เป็นเหตุผลที่นางมาในดินแดนลึกลับของแคว้นเฉียนเซี่ย ถึงแม้ว่าจะไม่มีดอกเก้าพิฆาตกลับ แต่สมุนไพรวิญญาณหลายพันปีนับว่าเป็นสิ่งที่อุดมสมบูรณ์มาก
“ตกลง! ข้าจะทำให้ดีที่สุดเพื่อตอบสนองความต้องการของพวกเจ้า”
แสงสีขาวสามดวงประกายสาดส่องลงมาห่อหุ้มร่างของมู่เฉียนซี จักรพรรดิปิงเสว่หลิงตี้ นางเคยเจอหน้ามาแล้วครั้งหนึ่ง ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนที่ไม่ค่อยสุภาพเท่าไหร่นัก แต่เขาก็ไม่ใช่คนที่โหดร้ายทารุณ
ตรงหน้าปรากฏสมุนไพรวิญญาณมากมายหลายชนิด ล้วนแต่ถูกแช่แข็งทั้งหมด
สมุนไพรวิญญาณเหล่านี้ล้วนเป็นสมุนไพรวิญญาณระดับสูง แต่น่าเสียดายที่มันตายแล้ว ใช้หมดก็จบสิ้น
อาถิงกล่าวขึ้นหน้า “ตายแล้วก็ดี เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้มันไปทำลายทะเลสาบของข้า ตอนนี้ในมิติมีแต่กลิ่นสมุนไพรคละคลุ้งเต็มไปหมด ข้าเตือนเจ้าเอาไว้เลยนะ รอให้เจ้าหมอนั่นตื่นขึ้นมา เจ้าย้ายที่ให้ข้าด้วย! ”
ในศาลานิรันดร์มีมิติ หม้อเทพนิรันดร์ก็มีมิติเช่นกัน เพียงแต่ตอนนี้พลังความแข็งแกร่งของมู่เฉียนซีนั้นยังไม่เพียงพอที่จะเปิดมิตินั้นได้
มู่เฉียนซียิ้มพลางกล่าว “ก็ใครใช้ให้เจ้ามาเป็นพันธสัญญากับข้าล่ะ สมบัติอันล้ำค่าของข้าเอาไว้ที่เจ้ามันก็ปลอดภัยที่สุดแล้วไม่ใช่เหรอ? ”
“เหอะ! เจ้าคิดว่าใช้คำหวานมาหลอกล่อแล้วข้าจะเชื่อเจ้างั้นเหรอ ปากของเจ้าสามารถพลิกดำให้เป็นขาวได้ว่างั้น? ”
“จะเชื่อหรือไม่ ยังไงข้าก็จะใช้มันอยู่ดี เจ้าจะทำไม! ”
หลังจากที่กวาดเอาสมุนไพรวิญญาณที่จักรพรรดิปิงเสว่หลิงตี้มอบให้หมดแล้ว นางก็ถูกส่งตัวไปยังอีกที่หนึ่ง ทันทีที่เชียนอ้าวเซี่ยเห็นดวงตาของมู่เฉียนซีเปล่งประกาย เขาก็รีบวิ่งตามนางไปทันที “เสี่ยวซีซี! เก็บเกี่ยวของล้ำค่าเป็นยังไงบ้าง? ”
.
