ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ – ตอนที่ 627 เผยตัวจริงออกมา

ซู่ซินเซี่ยม้วนตัวเข้ามาอีกครั้งหนึ่ง พลังของนางฟื้นฟูขึ้นมากกว่าก่อนหน้าอย่างรวดเร็วจนน่าตกใจ

มู่เฉียนซีกล่าวเชิงหยอกล้อ “ก็ดีที่เจ้ามาพอดี ข้ากำลังกังวลอยู่เลยว่าเจ้าแพ้ไปเช่นนั้นมันก็น่าเบื่อเกิน ไหน ๆ เจ้าก็โผล่มาแล้ว หงายไพ่ตายของเจ้าออกมาแล้วสู้กันสักครั้งเถอะ”

เงาร่างสีขาวเคลื่อนเข้ามาอย่างรวดเร็ว พริบตาเดียวซู่ซินเซี่ยก็ขึ้นมายืนบนแท่นเพื่อประลอง

“มู่เฉียนซี วันนี้ข้าจะต้องทำให้เจ้าเสียใจที่มาล่วงเกินข้า”

มู่เฉียนซีไม่สะทกสะท้าน “เหมือนข้าจะจำได้ว่าข้าไม่เคยล่วงเกินอะไรเจ้า ทั้งหมดล้วนเป็นความวุ่นวายที่เจ้าก่อเองทั้งสิ้น เจ้ามันจอมหาเรื่อง”

“เป็นเพราะเจ้านั่นแหละ ทั้งหมดเป็นเพราะเจ้า! อาจารย์หวงจิ่วเยี่ยถึงไม่สนใจข้า นี่เจ้ายังกล้ามาเล่นลิ้นอีกรึ ?”

“ต่อให้ไม่มีข้า จิ่วเยี่ยก็ไม่สนใจผู้อื่นหรอก” มู่เฉียนซียักไหล่

นี่คือเรื่องจริง …ก็เจ้าก้อนน้ำแข็งนั่นทำเป็นเพียงฆ่าคนเท่านั้น นางพูดผิดซะที่ไหน

“มู่เฉียนซี ไม่ว่ายังไงวันนี้ข้าก็ไม่ปล่อยให้เจ้ารอดไปได้” จิตสังหารแรงกล้าที่แผ่ออกมาจากร่างของซู่ซินเซี่ยไม่เคยปรากฏมาก่อน

ทุกคน ณ ที่นั้นล้วนตกตะลึง สตรีที่อ่อนโยนและจิตใจดีงามมาโดยตลอด บัดนี้ระเบิดจิตสังหารเช่นนี้ออกมาได้อย่างไร

ไม่เพียงเท่านั้น ครู่ต่อมาพลังความแข็งแกร่งของซู่ซินเซี่ยก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ระดับพลังความแข็งแกร่งของนางพุ่งขึ้นไปที่จักรพรรดิแห่งภูตระดับห้าแล้ว

“ข้าว่าแล้ว เจ้ามีบิดาเป็นถึงรองอาจารย์ใหญ่ เจ้าก็คงต้องมียาเม็ดที่เอาไว้เพิ่มพลังอยู่บ้างนั่นแหละ แต่เพิ่มพลังความสามารถขึ้นมาเพียงขั้นเดียวนี่มันไม่น้อยไปหน่อยหรือ ?” มู่เฉียนซีกล่าวอย่างเกียจคร้าน น้ำเสียงเจือความดูถูกอย่างปกปิดไม่มิด

“มู่เฉียนซี เจ้าเลิกพล่ามได้แล้ว ข้าทะลวงพลังเข้าสู่ระดับห้าเพราะการต่อสู้เมื่อครู่นี้ มิได้ใช้ยาอย่างที่เจ้าคิด”

การสอบประจำเดือนนี้ของสำนักศึกษาซวนเสียนั้น การใช้ยาเพื่อเพิ่มระดับของตนเองถือเป็นการทำผิดกฎ

คำพูดเช่นนี้สามารถหลอกผู้อื่นได้ แต่ไม่สามารถหลอกนักปรุงยาอย่างมู่เฉียนซีได้ ถ้าหากว่าเพิ่งได้เลื่อนระดับขึ้นมาใหม่ ๆ พลังความสามารถของซู่ซินเซี่ยจะไม่มั่นคงอย่างแน่นอน ทว่าตอนนี้พลังความสามารถของนางกลับมั่นคงเป็นอย่างมาก ไม่เหมือนผู้ที่เพิ่งได้เลื่อนขึ้นไปอีกระดับแม้แต่น้อย

พูดจามากความไปก็ไร้ประโยชน์ กระชากหน้ากากออกมาเสียเลยจะดีกว่า!

แม้นางคนขี้โกงนี้จะอยู่ในระดับห้า มู่เฉียนซีก็ยังมีวิธีที่สามารถรับมือได้

“ลมอ่อนทลาย!”

“มังกรวารีพิฆาต!”

เงาร่างสีขาวและสีม่วงพุ่งเข้าหากันพร้อมตัดกันไปมา ทั้งคู่รวดเร็วมากเสียจนเวลาเพียงชั่วพริบตาก็สู้กันไปไม่รู้กี่กระบวนท่าแล้ว แม้พลังความแข็งแกร่งของซู่ซินเซี่ยจะแข็งแกร่งกว่ามู่เฉียนซีถึงสี่ระดับ แต่ในเรื่องประสบการณ์ในการต่อสู้รวมถึงความเร็ว นางไม่อาจเทียบมู่เฉียนซีได้ ความห่างชั้นสี่ระดับนั้นกลายเป็นความเสมอภาคไป

— แกรก! —

เสียงนิ้วของซู่ซินเซี่ยดังลอยมา นิ้วของนางพลันกลายเป็นนิ้วที่คมกริบขึ้นมาทันที

“นั่น… นั่นคงมิใช่กรงเล็บแทงกระดูกกระมัง ?!” เสียงใครคนหนึ่งดังขึ้น

“แม่นางซู่ฝึกทักษะวิญญาณเช่นนี้จนสำเร็จได้จริง ๆ ข้านั้นไม่เคยคิดเลย…”

“แม่นางซู่อะไรกัน ต้องเรียกว่านางมารซู่สิถึงจะใกล้เคียง นี่เป็นวิชาชั่วร้ายวิชาหนึ่งที่หญิงมารนั่นได้ฝึกเมื่อตอนนั้น มันสามารถฉีกเนื้อหนังมังสาของศัตรูออกได้เป็นพัน ๆ ชิ้น”

“นึกไม่ถึงเลยว่าแม่นางซู่จะเป็นเช่นนี้ มิใช่ว่านางแสนอ่อนโยนเป็นคนดีเสมอมาหรอกหรือ ?”

“คนดี ๆ ไม่มีทางฝึกทักษะวิญญาณเช่นนี้แน่นอน ข้าได้ยินมาว่าทักษะวิญญาณนี่มัน…”

เสียงกระซิบกระซาบของผู้คนแล่นเข้าไปในหูของซู่ซินเซี่ย ทำให้สีหน้าของนางเพิ่มความโหดร้ายยิ่งขึ้น นางแค้นใจมาก วันนี้เพื่อสู้กับมู่เฉียนซี ถึงต่อให้ตัวนางเองต้องเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงออกมาก็คุ้มค่า

ไม่ว่าอย่างไร นางจะให้มู่เฉียนซีชดใช้อย่างแสนสาหัส

เสียงดังเสียดแก้วหูแหวกอากาศ กระบวนท่านี้ของซู่ซินเซี่ยมุ่งเข้าเล่นงานฝ่ายตรงข้ามอย่างดุดัน

มู่เฉียนซีใช้ปลายเท้าดีดตัวจากพื้นขึ้นไปอยู่กลางอากาศก่อนจะปล่อยพลังลงไปต้าน “ทักษะเทียนซวน!”

— ตูม! —

ซู่ซินเซี่ยหลบหลีกทักษะเทียนซวนไปได้ มือทั้งสองข้างของนางแปรสภาพเป็นอาวุธที่คมที่สุดอีกครั้ง นางพุ่งไปทางมู่เฉียนซี แววตาแทบลุกเป็นเพลิง

หากโดนกรงเล็บแทงกระดูกนี้เข้าไป คนที่ได้เปรียบขึ้นมาต้องเป็นนาง นางเท่านั้น

“มู่เฉียนซีเจ้าอย่าคิดหลบเชียว เจ้าเก่งกาจนักมิใช่รึ ? จะมาหลบข้าทำไม ?”

“ฮ่า ๆ ๆ เจ้ากลัวใช่ไหมล่ะ ? เจ้ากลัวว่าข้าจะฉีกหน้าเจ้าออกเป็นเศษเล็กเศษน้อยนับร้อยพันใช่ไหมล่ะ ?!”

“ทำไมบุรุษที่เก่งกาจดังเช่นอาจารย์หวงจิ่วเยี่ยถึงได้ดีแต่กับเจ้าเพียงผู้เดียว ทำไมเขาถึงรักเจ้าเพียงผู้เดียว หากว่าข้าฉีกใบหน้าของเจ้าให้ยับเยิน ดูซิว่าเขาจะยังต้องการเจ้าอีกหรือไม่”

ความริษยาเต็มทรวงนี้ทำให้นารีเป็นบ้าจนน่ากลัวขึ้นมาอย่างมาก ผู้ที่อยู่รอบบริเวณนั้นรู้สึกไม่ค่อยสบายใจนัก …สหายสตรีที่พวกเขาชื่นชมกลายเป็นปีศาจอะไรไปแล้วก็ไม่รู้

แววตาและใบหน้าของแม่นางซู่เสมือนไม่ใช่แบบเดิมที่พวกเขาเคยรู้จักแล้ว ศิษย์หลายคนตะโกนขึ้น “สหายมู่ รีบลงมาจากแท่นประลองเร็วเข้า!”

“ไม่ต้องสู้แล้ว หญิงผู้นั้นเป็นบ้าไปแล้ว เจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนาง”

“ใช่! หากเจ้าถูกกรงเล็บแทงเข้า เช่นนั้นจะเป็นอันตรายมาก”

ปฏิเสธไม่ได้ว่าซู่ซินเซี่ยที่กำลังบ้าคลั่งอยู่ตอนนี้อันตรายมากจริง ๆ แต่นี่มิใช่เวลามายอมแพ้อย่างแน่นอน มู่เฉียนซีรวบรวมสมาธิจนถึงขั้นสุดเพื่อเรียกพลังมาใช้เคล็ดวิชาย่างก้าวเงาเทวาแล้วรีบหลบการโจมตีกระหายเลือดของซู่ซินเซี่ย

ร่างสีม่วงรวดเร็วราวสายฟ้าแลบ ฉับพลันเสียงตะโกนก็ดังขึ้น “มังกรวารีพิฆาต!”

“ทักษะตี้ซวน!”

“ทักษะเทียนซวน!”

นางหลบการโจมตีที่น่ากลัวของนางมารซู่ไปได้ แต่การโจมตีที่ซู่ซินเซี่ยยังคงปล่อยมาอย่างต่อเนื่องใกล้ตัวเข้ามาเรื่อย ๆ มู่เฉียนซีจึงได้นำเอาไพ่ตายใบสุดท้ายออกมา

กระบี่มังกรเพลิงถูกชักออกมา มู่เฉียนซีโบกสะบัดกระบี่ด้วยท่วงท่าแสนสง่า

“มังกรเพลิงพิฆาต!”

จังหวะที่มังกรเพลิงสีแดงฉานพุ่งออกไปนั้น ซู่ซินเซี่ยอัญเชิญสิ่งล้ำค่าออกมาสิ่งหนึ่งนั่นก็คือโล่หยกสีขาว

โล่หยกสีขาวป้องกันการโจมตีของมังกรเพลิงเอาไว้ ทำให้ซู่ซินเซี่ยไม่ได้รับบาดเจ็บเลยแม้แต่น้อย

และทันใดนั้น…

— แกร๊ก! —

กระบี่ของมู่เฉียนซีหักอีกแล้ว

ทุกคนรอบบริเวณนั้นล้วนตะลึงงัน “กระบี่หักอีกครั้งแล้ว!”

“ทำไมกระบี่ของสหายมู่เฉียนซีถึงได้หักบ่อยนัก ?” “การโจมตีท่านั้นของกระบี่มังกรเพลิงร้ายกาจดีแท้ แต่เมื่อใช้ครั้งหนึ่งก็หักรอบหนึ่ง นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ยินได้เห็นกระบี่เช่นนี้ น่าแปลกจริง ๆ”

กระบี่มังกรเพลิงของมู่เฉียนซีหักครั้งแล้วครั้งเล่า และมันก็ได้กลายเป็นเรื่องแปลกประหลาดที่สุดเรื่องหนึ่งของสำนักศึกษาซวนเสีย แต่จะว่าไป เมื่อเห็นว่ามันหักครั้งแล้วครั้งเล่าก็เริ่มทำให้เหล่าศิษย์คนอื่น ๆ ชาชินกับเรื่องนี้

ซู่ซินเซี่ยเก็บโล่นั้นไปพลางหัวเราะอย่างได้ใจ “ฮ่า ๆ ๆ มู่เฉียนซี กระบี่ของเจ้าหักแล้ว ไพ่ตายใบสุดท้ายของเจ้าห่วยมาก ใช้ครั้งเดียวก็หักจนใช้การไม่ได้ ตอนนี้แหละ เจ้าต้องกลายเป็นแม่ทัพผู้พ่ายศึกภายใต้น้ำมือของข้า!”

เงาร่างสีขาวเพิ่มความเร็วมากขึ้นไปอีก หลังจากที่มู่เฉียนซีได้สู้กับนางหลายกระบวนท่า สุดท้ายนางก็กำลังจะไม่สามารถปัดป้องกรงเล็บที่น่าพรั่นพรึงนั่นได้

ซู่ซินเซี่ยรีบคว้าโอกาสนี้กวาดกรงเล็บเรียวยาวแหลมคมไปยังใบหน้ารูปทรงไข่อันงดงามที่นางริษยาเป็นหนักหนา

ทุกผู้คนที่ดูอยู่พากันร้องออกมา “สวรรค์โปรด! รีบหลบเร็วเข้าสหายมู่”

“ซู่ซินเซี่ยเจ้าโหดร้ายเกินไป เห็นได้ชัดว่าเจ้าก็ชนะแล้ว แต่มันจำเป็นต้องทำลายโฉมหน้าของผู้อื่นด้วยรึ ?”

“ซู่ซินเซี่ย เจ้าทำให้ทุกคนผิดหวังจริง ๆ”

ก่อนหน้านี้ศิษย์ส่วนมากในห้องเรียนระดับกลางล้วนแต่เรียกซู่ซินเซี่ยว่าแม่นางซู่ด้วยน้ำเสียงแสดงความเคารพ แทบจะยกนางให้เป็นองค์หญิงประจำห้อง เป็นสตรีงามผู้อ่อนโยนและเป็นคนดีอย่างที่สุด แต่การต่อสู้ในวันนี้ทำให้ได้เห็นธาตุแท้ของนาง พวกเขาจึงเรียกชื่อนางโดยตรง หลายคนถึงกับปิดตาไม่กล้ามอง เพราะเกรงว่าต่อจากนี้มู่เฉียนซีคงจะ…

— ตึง! —

แต่ทันใดนั้นเอง เสียงคนล้มลงไปบนพื้นดังให้ได้ยิน

ทุกคนตะลึงลาน ในตอนนี้ซู่ซินเซี่ยนอนตัวแข็งทื่ออยู่บนพื้นต่อหน้ามู่เฉียนซี ส่วนมู่เฉียนซีไม่ได้รับบาดเจ็บตรงใดเลย

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ?

พวกเขาล้วนงุนงง นี่มันไม่สามารเข้าใจได้

อย่าว่าแต่พวกเขาเลย แม้แต่ซู่ซินเซี่ยเองก็ไม่เข้าใจ นางกำลังจะฉีกทึ้งใบหน้าที่นางเกลียดนักเกลียดหนาของมู่เฉียนซีอยู่ดี ๆ เหตุใดจู่ ๆ ร่างกายของนางถึงแข็งทื่อและขยับไม่ได้

จะร้ายดีอย่างไรซู่ซินเซี่ยก็เป็นบุตรสาวของรองอาจารย์ใหญ่ นางพลันนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้

“เจ้า… วางยา… ข้า…”

— ปัง! —

นางยังกล่าวไม่ทันจบคำก็ถูกมู่เฉียนซีถีบลงจากแท่นไป

ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ

ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ

Score 7.8
Status: Ongoing Artist: Native Language: Chinese
อ่านนิยายเรื่อง ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ นางคือหมอปีศาจผู้เหี้ยมโหดแต่กลับต้องมาอยู่ในร่างของหญิงอ่อนแอไร้ความสามารถที่ผู้คนพากันรังเกียจ ทว่าหลังทำพันธสัญญากับเทพอสูรโบราณ ฝึกฝนบำเพ็ญเคล็ดวิชาต้านสวรรค์จึงเปล่งประกายเจิดจรัสจนผู้คนต้องหลบตาไปตาม ๆ กัน ทั้งยังครอบครองพิษหลายแขนง ใครที่กล้ามารังแกนาง นับว่ารนหาที่ตาย! โอสถเก้าสรรพคุณน่ะหรือ นั่นมันถั่วเคลือบน้ำตาลไว้ให้สัตว์เลี้ยงแสนน่ารักของนางกินเล่นต่างหากเล่า ปรุงยาเป็นก็ต้องเอาแต่ใจอย่างนี้นี่ล่ะ! -------------------------- เขาคือเยี่ยอ๋องรูปงามผู้เย้ายวน ผู้คนต่างเข้าใจว่าเขาเหี้ยมโหดไร้ความปรานี แต่ทำไมกับนาง เขาถึงได้เอาแต่ตามติดจนสลัดไม่หลุดอย่างนี้นะ “ท่านจ้องข้าทำไม” “ข้ากำลังคิดอยู่ว่า เจ้าจะกลายมาเป็นสตรีของข้าอย่างถูกต้องเมื่อไหร่” ทันใดนั้น เข็มเล็กก็จ่อเข้าที่เอวของเขา นางเอื้อนเอ่ยอย่างยิ้มแย้ม “ท่านอ๋อง การหุนหันพลันแล่นเปรียบดั่งปีศาจร้าย หากพิษเข้าร่างเกรงว่าท่านคงจะต้องมีชะตาเยี่ยงขันทีไปชั่วชีวิต!”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset