ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ – ตอนที่ 812 รอบสุดท้าย

เริ่มปรุงยา เขาเชี่ยวชาญในการปรุงยาแก้พิษชนิดผงมาก

ทว่า……

ในขณะที่เขากำลังจะปรุงยาชนิดผงสำเร็จ ทันใดนั้นเองพิษก็ได้ล่วงล้ำย้อนเข้าตัวเขาทันที

พรวด! เขาที่ถูกพิษย้อนเข้าตัวเช่นนี้ก็กระอักเลือดคำโตออกมา

“เป็นไปได้ยังไง!” สีหน้าของท่านผู้เฒ่าแห่งหุบเขาหมอเทวดาตกตะลึงขึ้น

พิษที่เขาปรุงขึ้นมาเอง ต่อให้เกิดการกลายพันธุ์ แต่ก็ไม่มีทางที่จะย้อนกลับเข้าตัวเขาได้

โชคดีที่เขาเป็นถึงนักปรุงยาฝีมืออันดับหนึ่งแห่งแดนใต้ เขาไม่ยอมพ่ายแพ้ไปง่าย ๆ แน่นอน ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจลองอีกครั้ง

เมื่อได้ลองหลอมเป็นเม็ดยา สีหน้าของท่านผู้เฒ่าแห่งหุบเขาหมอเทวดาก็ซีดเผือดขึ้น

พรวด พรวด พรวด! ชั่วครู่หนึ่ง เขาก็กระอักเลือดติดต่อกันถึงสามครั้ง

เขารู้ว่า ณ ที่แห่งนี้ไม่อาจอยู่ได้นาน จำต้องรีบออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด

ท่านผู้เฒ่าหุบเขาหมอเทวดาพึ่งพาพลังวิญญาณอันแข็งแกร่งของตนเอง กว่าจะสามารถออกมาจากเขาวงกตนี้ได้

คุกใต้ดิน เขาทุ่มเทกายใจสร้างขึ้นมา ก็เพื่อที่จะคัดเลือกอัจฉริยะผู้สมบูรณ์แบบอย่างแท้จริงออกมา ผู้ที่สามารถออกจากเขาวงกตใต้ดินนี้ไปได้นั้นไม่ธรรมดาจริง ๆ

กลับนึกไม่ถึงเลยว่าพิษเหล่านี้ที่เขาปรุงออกมาเอง ได้ทำลายตัวเขาเองเช่นนี้

ทุกคนเห็นท่านผู้เฒ่าเดินออกมาด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยจะดีนัก ต่างพากันเป็นห่วงเขา

“ท่านผู้เฒ่า ท่านเป็นอะไรไป?”

“ท่านผู้เฒ่า……”

ท่านผู้เฒ่าหุบเขาหมอเทวดาโบกมือพลางกล่าว “ข้าไม่เป็นไร ทุกคนกลับไปพักผ่อนก่อนเถอะ การทดสอบรอบที่สอง รอให้ทุกคนหายดีก่อนค่อยว่ากันอีกที”

“ขอบคุณท่านผู้เฒ่าที่เห็นใจขอรับ!”

“ท่านผู้เฒ่าดีกับพวกเราจริง ๆ!”

“……”

พวกเขารู้สึกซาบซึ้งใจเป็นอย่างมาก มุมปากของจวินโม่ซีกระตุกขึ้นเล็กน้อย “สีหน้าตาเฒ่านี่ไม่ดีเลย เห็นได้ชัดว่าเขารีบไปยับยั้งพิษ ไม่ได้เห็นใจคนอื่นหรอก ตัวเองรับมือไม่ไหวแล้วมากกว่า”

มู่เฉียนซีกล่าว “น่าเสียดายที่วัสดุหลอมยาพิษของข้ามีไม่พอ หลอมยาพิษที่ทำให้ตาเฒ่านั่นตายออกมาไม่ได้ มิเช่นนั้นตาเฒ่านั่นก็คงจะถูกทำลายไปพร้อมกับเขาวงกตแล้ว”

จวินโม่ซีกล่าว “มันต้องมีโอกาสนั้นแน่”

ทำลายเขาวงกตนั้นได้อย่างถึงอกถึงใจมาก แต่สิ่งหนึ่งที่น่าเสียดายก็คือ หาเบาะแสเกี่ยวกับของล้ำค่าที่อยู่ใต้เขาโอสถไม่ได้เลย

รายชื่อสามสิบอันดับแรกในการทดสอบรอบแรกก็ได้ออกมาแล้ว ชื่อปลอมของมู่เฉียนซีกับจวินโม่ซีนั้นก็ได้อยู่ในอันดับแรก

จากนั้นก็พักผ่อน รอการทดสอบในรอบที่สอง

จวินโม่ซีกล่าว “ซือคงชัวผู้นั้นจะฟื้นขึ้นมาไหม?”

“หุบเขาหมอเทวดาก็มียาดีอยู่ไม่น้อย บางทีเขาอาจจะฟื้นขึ้นมาก็ได้ เพราะฉะนั้นต้องฉวยโอกาสจากความวุ่นวายในวันนี้ คืนนี้พวกเราชิงลงมือก่อนก็ดี” แสงเย็นวาบผ่านดวงตาของมู่เฉียนซี

ท่านผู้เฒ่าแห่งหุบเขาหมอเทวดาก็ใช่ว่าโง่ พวกซือคงชัวโดนพิษมากที่สุดในพื้นที่แกนกลางนั้น เพื่อหาสาเหตุ เกรงว่าเขาก็จะลงมือเช่นกัน

ยามดึกสงัด หัวหน้าซือคงรู้สึกอึดอัดมากกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ส่วนมู่เฉียนซีกับจวินโม่ซีตอนนี้แอบเข้ามาในห้องซือคงชัว

จวินโม่ซีมองไปที่ซือคงชัวที่นอนสลบไสลอยู่ และกล่าว “จะเอายังไงดี วางยาพิษให้ตายไปเลยดีหรือไม่ จัดการเลย!”

“ตาเฒ่าประหลาดนั่นมีหม้อสามอสูร หนึ่งในวัตถุเลียนแบบของหม้อเทพนิรันดร์อยู่ ถึงแม้ครั้งนี้จะถูกพวกเราเล่นงาน แต่ความสามารถของเขาก็ไม่ได้อ่อนแอเลย หากวางยาพิษให้ตายไปตอนนี้เกรงว่าเราจะเผยพิรุธออกมาน่ะสิ ซือคงชัวยังตายตอนนี้ไม่ได้”

“แล้วจะทำเช่นไรดี?”

“ทำให้ฟื้นขึ้นมา แล้วสะกดจิต ทำให้เขาลืมเรื่องราวในช่วงเวลานั้นที่ได้เจอกับพวกเรา”

ทันทีที่มู่เฉียนซีขยับนิ้วมือ เข็มยาเข็มหนึ่งก็พุ่งไปปักที่คอของซือคงชัว

อือ!

ซือคงชัวลืมตาขึ้นมาเห็นมู่เฉียนซีก็ตกใจขึ้น “เจ้า……นี่เจ้ามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”

“เจ้าไปอยู่ในคุกใต้ดินแล้วไม่ใช่เหรอ?”

มู่เฉียนซียกมือขึ้น โรยผงยากำหนึ่งลงมา ดวงตาของซือคงชัวก็เหม่อลอยขึ้น

มู่เฉียนซีกล่าว “ตอนที่เจ้าอยู่ในเขาวงกต เจ้าไม่ได้เจอกับเฟิงเยี่ยซี ไม่ได้เจอมู่เฉียนโม่ ไม่ได้……”

มู่เฉียนซีดึงเข็มยากลับมา ร่างของซือคงชัวทรุดลงไปบนเตียง

มู่เฉียนซีโบกมือพลางกล่าว “เรียบร้อย! ส่วนเรื่องรักษาซือคงชัวก็มอบให้เป็นหน้าที่ของตาเฒ่านั่นก็แล้วกัน แต่หากตาเฒ่านั่นรักษาไม่ได้ ก็ปล่อยให้ซือคงชัวเป็นแบบนี้ต่อไป ก็ยิ่งดี”

สามวันต่อมา ในที่สุดท่านผู้เฒ่าแห่งหุบเขาหมอเทวดาก็จัดการกับพิษนั้นได้แล้ว

เขารู้สึกว่าเรื่องนี้แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก เขาวงกตนั้นเขาตรวจสอบหลายครั้งหลายคราแล้ว ตามหลักเหตุผล ไม่มีทางที่จะเกิดความผิดพลาดเช่นนี้ได้ ตกลงมันเป็นเพราะเหตุใดกันแน่!

ทันใดนั้นเขาก็นึกขึ้นมาได้ว่าตอนนั้นซือคงชัวได้อยู่ใจกลางหมอกพิษนั้นมากที่สุด จึงตัดสินใจจะถามเรื่องราวจากเขา

แต่ผลสุดท้ายก็ได้รู้ว่าซือคงชัวโดนพิษ ไม่มีใครสามารถช่วยเขาได้ และตอนนี้ยังนอนหลับใหลยังไม่ฟื้นขึ้นมา

ท่านผู้เฒ่าแห่งหุบเขาหมอเทวดากล่าว “พวกเจ้าทุกคนล้วนแต่เป็นพวกไร้ประโยชน์ ไร้ประโยชน์จริง ๆ!”

สุดท้ายท่านผู้เฒ่าแห่งหุบเขาหมอเทวดาก็จำใจต้องลงมือเอง เขาทำทุกอย่างจนสุดความสามารถกว่าจะช่วยแก้พิษให้ซือคงชัวได้ อีกทั้งยังเสียสมุนไพรวิญญาณไปไม่น้อย

สีหน้าของท่านผู้เฒ่าเคร่งขรึมขึ้น หากไม่ใช่เพราะอยากจะถามเรื่องราวบางอย่าง เขาไม่มีทางเสียเวลาเสียสมุนไพรวิญญาณมากมายช่วยคนไร้ประโยชน์ผู้นี้เอาไว้เป็นแน่

พิษได้ถูกแก้แล้ว ท่านผู้เฒ่าแห่งหุบเขาหมอเทวดาก็เริ่มสอบถาม แต่กลับถามสิ่งใดก็ไม่รู้สักอย่าง!

ท่านผู้เฒ่าโกรธเกรี้ยวจนอยากจะตบตีเขาให้ตาย!

ซือคงซัวเห็นสีหน้าของท่านผู้เฒ่าแย่ลงไปเรื่อย ๆ เช่นนี้ ก็กล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า “ท่านผู้เฒ่า ขะ ข้า ข้าไม่รู้อะไรเลยจริง ๆ ขอรับ”

ท่านผู้เฒ่าจากไปด้วยความโกรธเกรี้ยว ส่วนหัวหน้าหุบเขาซือคงก็รู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมากที่บุตรชายของตนเองได้รับการช่วยเหลือเช่นนี้

“ชัวเอ๋อร์ ตอนนี้ท่านผู้เฒ่ายิ่งไม่เห็นหัวพวกเราแล้ว เพราะฉะนั้นเจ้าจะต้องพยายามให้มากนะ!” หัวหน้าหุบเขาซือคงกล่าวด้วยใจที่ขมขื่น

ซือคงชัวกล่าวอย่างจนปัญญาว่า “ลูกพยายามมากแล้วนะขอรับ แต่ผู้หญิงบัดซบผู้นั้นเหมือนดั่งท่อนไม้ ไม่สนใจลูกเลยสักนิด”

หัวหน้าหุบเขาซือคงกล่าว “บางครั้งก็จำเป็นต้องใช้อุบายพิเศษเหล่านั้นแล้ว”

ดวงตาของซือคงชัวเปล่งประกายขึ้น “ท่านพ่อ ท่านหมายถึง……”

“ใช่!”

มู่เฉียนซีกับจวินโม่ซีไม่รู้ถึงแผนการของสองพ่อลูกนี้ ทำให้การคัดเลือกศิษย์สายตรงของท่านผู้เฒ่าแห่งหุบเขาหมอเทวดาแย่อย่างไร้ที่เปรียบ จากนั้นยังทำให้เขาอับอาย และตอนนี้พวกเขาก็กำลังฉลองกัน

ทุกอย่างไม่ราบรื่น ท่านผู้เฒ่าแห่งหุบเขาหมอเทวดาคิดจะจัดการการคัดเลือกศิษย์สายตรงครั้งนี้ให้จบสิ้นโดยเร็วที่สุด

เดิมทีกำหนดการสอบเป็นสามรอบ แต่ตอนนี้กลับเป็นการสอบรอบสุดท้ายแล้ว

มู่เฉียนซีกับจวินโม่ซีมาถึงเขตต้องห้ามหลังภูเขาของหุบเขาหมอเทวดาตามเวลาที่กำหนด รูปร่างหน้าตาของท่านผู้เฒ่ายังคงดูราวกับเทพอยู่เฉกเช่นเดิม

เขาเอ่ยปากกล่าวขึ้นว่า “ต่อไปก็จะเป็นการสอบรอบสุดท้ายแล้ว ขอเพียงแค่สอบผ่าน ก็จะได้เป็นศิษย์สายตรงของข้า”

แววตาของทุกคนเผยความตื่นเต้นออกมา ไม่ได้กำหนดว่าเป็นคนเดียว ไม่ได้เดินทางอันตรายคนเดียว ช่างดียิ่งนัก

“แต่สถานที่ที่ทดสอบในครั้งนี้ ก็คือ……”

ท่านผู้เฒ่าโบกมือขึ้น ทันใดนั้นหม้อยาสีดำสนิทก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าพวกเขา

หม้อยานี้อบอวลไปด้วยกลิ่นอายโบราณ บนหม้อยาแกะสลักไปด้วยลวดลายที่ซับซ้อนมากมาย

มู่เฉียนซีดูออก ลวดลายเหล่านี้คือบุปผาพิษรุนแรงในโบราณ และสมุนไพรพิษ

ดวงตาของนางเปล่งประกายขึ้น นี่คือหม้อสามอสูรที่แท้จริง มันแตกต่างกับวัตถุเลียนแบบที่อวี้เหลียนชิงเอาไปในครั้งนั้นมาก

พวกเขาอุทานขึ้น “นี่คือหม้อยาของท่านผู้เฒ่าเหรอ?”

“ดูยอดเยี่ยมมาก!”

“หม้อยาระดับนี้ มีเพียงแค่ท่านผู้เฒ่าเท่านั้นที่มีคุณสมบัติครอบครอง!”