ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ – ตอนที่ 846 หุบเขาหมอเทวดาแตกสลาย

“ได้!”

การย่อยพลังของเม็ดยากระดูกมังกรก็ไม่ใช่เรื่องที่ใช้เวลาประเดี๋ยวเดียว

หลังจากที่จวินโม่ซีเข้าฌาน มู่เฉียนซีก็ยืนคุ้มกันเขาอยู่ด้านข้าง

ผู้เฒ่าหมอเทวดาต้องการบุกเข้ามาดูสถานการณ์ หากยังมีชีวิตก็ต้องพบคน หากตายก็ต้องเห็นศพ เพราะจวินโม่ซีเกี่ยวข้องกับหม้อเทพนิรันดร์

นักปรุงยาที่มีพรสวรรค์ทั้งใต้หล้านั้นล้วนใฝ่ฝันจะได้มหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์ที่อยากได้

แต่คนข้างนอกเหล่านั้น จะไม่ยอมให้เป้าหมายของเขาสําเร็จ!

ตูม!

เนื่องจากความเสียหายเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มู่เฉียนซีทำไว้ ตอนนี้ข้างนอกจึงระเบิดออกมาแล้ว

ค่ายกลป้องกันหุบเขาอ่อนแอลงเรื่อย ๆ จนไม่อาจต้านทานลมได้ และกําลังจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ!

บึ้ม!

เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ผู้เฒ่าหมอเทวดากล่าวว่า “เร็วเข้า ทุกคน รีบป้องกันข้าศึกเร็วเข้า!”

หัวหน้าสำนักหลัวเทียนกล่าวว่า “ผู้เฒ่าหมอเทวดา จงมอบมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์ออกมา มิเช่นนั้นพวกข้าคงไม่เกรงใจแล้ว!”

“มอบมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์ออกมาซะ!”

“……”

พวกเขาล้วนมาจากสำนักนิกายระดับสอง ความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับหุบเขาหมอเทวดาของพวกเขา บางคนแข็งแกร่งกว่าหุบเขาหมอเทวดาของพวกเขาเสียอีก หากคนเหล่านี้รุมโจมตีพวกเขาด้วยกัน พวกเขาคงไม่สามารถต้านทานได้แน่

แต่ผู้เฒ่าแห่งหุบเขาหมอเทวดาไม่มีทางมอบมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์ออกมาง่าย ๆ เช่นนั้นแน่!

“ถ้าอยากได้มหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์ ก็ข้ามศพข้าไปให้ได้ก่อนเถอะ มิเช่นนั้นก็อย่าแม้แต่จะคิด!”

“เช่นนั้นก็อย่าหาว่าพวกเราไม่เกรงใจล่ะ!”

ตูม!

นอกจากขุมกําลังใหญ่ ๆ แล้ว ก็ยังมีผู้สูงส่งที่เร้นลับอยู่ไม่น้อย ถึงอย่างไรเสน่ห์ของมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์ก็ไม่มีผู้ใดสามารถต้านทานได้!

ทันใดนั้น หุบเขาหมอเทวดาก็ได้ตกอยู่ในภาวะวิกฤติ

ภายในของสนามฝึกเขาวงกตเงียบมาก ไม่มีใครบุกเข้ามาจับพวกเขา ทําให้มู่เฉียนซีรู้สึกผ่อนคลายเป็นอย่างมาก

ที่นี่มืดสนิท และถูกปกคลุมด้วยหมอกเขียวขจี มู่เฉียนซีเองก็ไม่รู้ว่าเวลาได้ผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว

แต่เมื่อนางเห็นหน้าผากของจวินโม่ซีเริ่มมีเหงื่อไหลออกมา ดูเหมือนว่ากําลังจะทะลวงผ่านแล้ว…

เป็นอย่างที่คิด!

บึ้ม!

พลังอันมหาศาลเริ่มพุ่งพล่านไปในเส้นเอ็นชีพจรของจวินโม่ซีและขยายเส้นเอ็นชีพจรของเขา ในที่สุดความแข็งแกร่งของเขาก็เริ่มพุ่งสูงขึ้น!

มหาจักรพรรดิแห่งภูติขั้นที่หนึ่ง มหาจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่สอง…

มหาจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่ห้า ขั้นที่หก!

ความเร็วที่เหมือนกับจรวดทำให้ผู้คนอิจฉาเสียจริง ๆ! มู่เฉียนซีเบ้ปาก

พลังของยาเม็ดกระดูกมังกรนั้นรุนแรงเกินไปแล้ว หลังจากที่จวินโม่ซีทะลวงผ่านระดับ มู่เฉียนซีก็รู้สึกได้ถึงพลังที่ปลดปล่อยออกมา!

ร่างของนางรีบพุ่งหลบออกไปไกล ๆ!

“โล่วิญญาณวารี!” ความหนาวเย็นได้ปิดกั้นมู่เฉียนซีไว้

มิฉะนั้นเกรงว่านางคงจะได้รับบาดเจ็บสาหัสจากพลังที่ปล่อยออกมา!

บึ้ม!

เสียงดังสนั่นหวั่นไหว!

ตูม!

สนามฝึกเขาวงกตที่เดิมทีถูกหมอกพิษกัดกร่อนเริ่มพังทลายลงภายใต้พลังอันแข็งแกร่งของจวินโม่ซี!

ปัง!

มู่เฉียนซีรู้สึกว่าพื้นใต้ฝ่าเท้าของตนได้แตกออก และมู่เฉียนซีก็ได้ตกลงไปทั้งตัว

นางกล่าวอย่างโกรธเคือง “จวินโม่ซี การเลื่อนขั้นของเจ้า นี่มันช่างไร้สาระสิ้นดี!”

นี่ไม่ใช่สถานที่ที่ดีสำหรับการจะเลื่อนระดับ แต่สาเหตุใหญ่ ๆ ก็เป็นเพราะนาง ถ้าไม่ใช่เพราะนางสร้างหมอกพิษนี้ขึ้นมากัดกร่อนสนามฝึกเขาวงกตนี้ ก็คงจะไม่เกิดโศกนาฏกรรมเช่นนี้!

“สาวน้อย…”

จวินโม่ซีรู้ว่าตัวเองกําลังสร้างความหายนะอันใหญ่หลวง จึงได้รีบกระโดดลงไปไล่ตามมู่เฉียนซี

ตูม!

สนามฝึกเขาวงกตแห่งนี้ได้เกิดการเปลี่ยนแปลงไปทั่ว และอีกหลาย ๆ ที่ก็ได้ถูกพิษกัดกร่อน ดังนั้นมันจึงพังทลายลงอย่างสมบูรณ์

จวินโม่ซีต้องการที่จะทำลายสนามฝึกเขาวงกตที่ปลอมแปลงมาจากเมืองหมื่นโอสถลึกลับของพวกเขาตระกูลจวิน แต่ในที่สุดมันก็ถูกทําลายไปจนหมดสิ้น!

ปัง!

มู่เฉียนซีใช้เครื่องมือปีนเขาเพื่อดึงหินก้อนหนึ่งเอาไว้ และซ่อนตัวอยู่ใต้หินก้อนนั้น จึงไม่โดนหินที่ตกลงมากระแทก

โชคดีที่นางมีประสบการณ์ในการปีนเขา มิฉะนั้นนางคงจะต้องตกลงไปเป็นน้ำจิ้มอย่างแน่นอน!

และท้ายที่สุดนางยังได้เห็นเงาร่างที่คุ้นเคยร่างหนึ่งร่วงลงมา และเกือบจะกระอักเลือด!

“เจ้าลงมาทำไม?” มู่เฉียนซีรีบพุ่งเข้าไปดึงจวินโม่ซีกลับมา

“เจ้าคิดจริง ๆ หรือว่าเจ้าเลื่อนระดับกลายเป็นมหาจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่หก แล้วเจ้าจะไม่ตาย?” มู่เฉียนซีกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์

“ข้าก็ไม่คิดว่าข้างล่างนี้จะลึกขนาดนี้!” จวินโม่ซีมองไปที่หุบเหวลึกนั่น

“ที่จริงแล้วมันก็ไม่ได้ลึกมาก มันดีกว่าหุบเขาหัวใจเพลิงเสียอีก ข้าตกลงไปแล้วใช้พลังวิญญาณทั่วร่างห่อหุ้มข้าเอาไว้ ก็ไม่น่าจะตายได้!”

“ต่อให้ไม่ตาย ก็คงเป็นอัมพาต!”

ตูม!

เมื่อสนามฝึกเขาวงกตพังทลายลง ในที่สุดรอบ ๆ ก็เงียบสงบลง

แต่มู่เฉียนซีและจวินโม่ซียังลอยอยู่กลางอากาศในขณะนี้

จวินโม่ซีกล่าว “สาวน้อย พวกเราปีนขึ้นไป จากนั้นก็ไปหาเจ้าเฒ่านั่นเพื่อแก้แค้นกันเถอะ ตอนนี้ข้าแข็งแกร่งมากแล้ว ข้า……”

มู่เฉียนซีกล่าว “อย่าเสียงดัง!”

นางเหมือนจะสัมผัสได้ว่าหม้อเทพปาฮวางชิงมู่และหม้อเทพนิรันดร์ในมิติมีการเคลื่อนไหว นิรันดร์และชิงมู่ล้วนกําลังหลับใหลอยู่ จะมีการเคลื่อนไหวได้อย่างไร!

มู่เฉียนซีปล่อยหม้อยาทั้งสองใบนี้ออกไป แต่สุดท้ายพวกมันกลับพุ่งลงไป

ดวงตาของมู่เฉียนซีฉายแววตกตะลึง “นี่…”

จวินโม่ซีกล่าว “สิ่งที่สามารถทำให้มหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์ทั้งสองชิ้นนี้มีความรู้สึกได้ จะต้องมีมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์อยู่ด้านล่างอย่างแน่นอน และมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์ชิ้นนั้นอาจจะเป็นหนึ่งในของเลียนแบบหม้อเทพนิรันดร์”

“ดูเหมือนว่าข้าจะเดาผิดแล้ว เหตุผลที่เขาโอสถมีพลังวิญญาณอย่างต่อเนื่องไม่ขาดสาย ไม่ใช่เพราะมีสมุนไพรวิญญาณที่ทรงพลังเกิดขึ้นใต้ดินอะไร แต่เป็นเพราะมีมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์อยู่ด้านล่าง! และยังเป็นมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์ที่เลียนแบบหม้อเทพนิรันดร์อีกด้วย” มู่เฉียนซีกล่าว

จวินโม่ซีพยักหน้า “แน่นอนว่าต้องเป็นแบบนั้นแน่ เกรงว่าแม้แต่เจ้าเฒ่านั่นก็ยังคิดไม่ถึง หุบเขาหมอเทวดานอกจากจะมีหม้อพิษสามอสูรแล้ว ยังมีมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์อีกชิ้นหนึ่งอยู่เบื้องหน้าของเขาแต่เขาไม่อาจค้นพบได้”

“ต่อไป พวกเราไปเอามหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์กันเถอะ!” มหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์เช่นนี้ จะพลาดไปได้อย่างไร

จวินโม่ซีส่ายไปมาอย่างตื่นเต้น ทําให้ตะขอที่แขวนอยู่กลางอากาศคลายออก

มู่เฉียนซีอยากจะเตะเขาลงไปจริง ๆ “ได้สิ! เจ้าอยากได้มหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์ ข้าจะถีบเจ้าลงไป เจ้าจะได้เจอมันเร็ว ๆ!”

จวินโม่ซีรีบกอดเชือกและกล่าวว่า “อย่า! ถ้าข้าตกลงไปพิการเป็นอัมพาต กินข้าวเองไม่ได้และต้องให้เจ้าป้อน เช่นนั้นเจ้าจะยุ่งยากเอานะ แม้ว่าเจ้าจะไม่ได้ทําเพื่อข้า แต่เพื่อตัวเจ้าเอง เจ้าอย่าทําเช่นนี้เลย!”

“ถ้าเจ้าไม่อยากถูกข้าเตะลงไป เจ้าก็อยู่ดีดีอย่าขยับ!” มู่เฉียนซีกล่าวเตือน

“ได้!”

นางสังเกตผนังหินโดยรอบ มันถูกสร้างขึ้นมาโดยฝีมือมนุษย์ ฝั่งตรงข้ามมีหินหนึ่งที่มั่นคง มู่เฉียนซีโยนเชือกปีนเขาขึ้นมาอีกครั้ง และเกี่ยวมันเข้ากับหินก้อนนั้น

เมื่อทุกอย่างสงบลงมู่เฉียนซีก็ลื่นไถลและคว้าเชือกไว้

เมื่อครั้งก่อนที่นางไม่ได้ฝึกพลังวิญญาณ นางก็ยังสามารถเก็บสมุนไพรบนหน้าผาไปได้อย่างหวุดหวิด แต่ตอนนี้นางมีพลังวิญญาณแล้ว ร่างกายก็คล่องแคล่วขึ้น เมื่อเป็นเช่นนี้ ก็ยิ่งไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป

จวินโม่ซีกล่าว “สาวน้อย เจ้าอย่าทิ้งข้านะ! ที่นี่มืดมาก ข้ากลัว!”

มู่เฉียนซีโยนเชือกปีนเขาลงไปอีกเส้นหนึ่ง และเปลี่ยนตำแหน่งอีกครั้ง ร่างของนางไต่หมุนเป็นเกลียวลงไป

ก่อนที่มู่เฉียนซีจะลงไป นางเงยหน้าพูดกับจวินโม่ซีว่า “เจ้ายังจะแขวนอยู่ตรงนั้นทําไม? อยากอัมพาตก็กระโดดลงไปเลย ถ้าไม่อยากก็ทําตามวิธีของข้า”

“ตกลง! ข้าจะฟังตามเจ้าว่า!”

มันง่ายมากสำหรับมหาจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่หกที่จะรุดหน้าไปอย่างรวดเร็วในระยะทางที่สั้น ๆ ดังนั้นพวกเขาทั้งสองจึงลงจอดได้สำเร็จ มู่เฉียนซีเก็บหม้อเทพนิรันดร์และพูดกับหม้อเทพปาฮวางชิงมู่ว่า “ชิงมู่ ในเมื่อเจ้าสัมผัสได้ เช่นนั้นก็นําทางให้ข้าเถอะ! ข้าสงสัยว่า ของที่ทำเลียนแบบนั่นที่อยู่ที่นี่อาจเป็นนิรันดร์ทำออกมา?”