ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ – ตอนที่ 860 ช่วงเวลาแห่งความตื่นกลัว

บึ้ม!

ขณะที่มู่หรูเหยียนกําลังลงมือกับเชียนอ้าวเซี่ยที่แช่แข็งอยู่ จู่ ๆ สุสานก็ได้พังทลายลง

มู่อีกล่าว “คุณชายน่าหลาน การทําลายสุสานเช่นนี้ ร่างกายขององค์รัชทายาทเซี่ยจะไม่มีปัญหาจริง ๆ หรือ?”

น่าหลานอวี้กล่าว “โลงศพน้ำแข็งของเซี่ยนั้น ใช่ว่าจะถูกหิมะและน้ำแข็งบดขยี้จนแหลกละเอียด แต่ถ้าหากถูกคนกลุ่มนั้นใช้พลังวิญญาณทําลาย ก็จะยิ่งอันตรายมากกว่า ฝ่ายตรงข้ามเป็นยอดฝีมือระดับมหาจักรพรรดิ ตอนนี้พวกเราไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทําเช่นนี้แล้ว”

เยวี่ยเจ๋อกล่าวอย่างกังวลเล็กน้อย “หวังว่าองค์รัชทายาทเซี่ยจะปลอดภัย ไม่อย่างนั้นข้าคงไม่รู้ว่าจะอธิบายให้ลูกพี่ฟังอย่างไร?”

มู่อีกล่าว “ก่อนที่ผู้นําตระกูลจะจากไป ได้กําชับไว้ว่าไม่ว่าอย่างไรก็ห้ามทําให้ร่างกายขององค์รัชทายาทเซี่ยได้รับบาดเจ็บแม้แต่นิดเดียว วันนี้องครักษ์เงาตระกูลมู่อย่างเรา ต่อให้วอดวายทั้งกองทัพ พวกเราก็ต้องปกป้องร่างขององค์รัชทายาทเซี่ยไว้ให้ได้!”

น่าหลานนอวี้ตอบ “ใช่แล้ว! เจ้าหมอนั่นอวดดีเช่นนั้น ถ้าปล่อยให้ใครมาทําลายร่างกายของเขา เขาจะต้องโกรธจนตายแน่!”

เยวี่ยเจ๋อกล่าวอย่างเด็ดเดี่ยว “สิ่งที่ลูกพี่ต้องการปกป้องก็คือสิ่งที่ข้าต้องปกป้องเช่นกัน!”

ตูม!

หิมะถล่ม มู่หรูเหยียนและผู้อาวุโสทั้งหลายนั้นจำต้องพุ่งออกมา ไม่เช่นนั้นพวกเขาคงถูกหิมะและน้ำแข็งฝังทั้งเป็น คงแย่แน่!

เนื่องจากถูกฝังไว้ลึกมาก มันไม่ง่ายเลยที่พวกเขาจะหาร่างกายของเชียนอ้าวเซี่ยต่อไป บางทีพวกเขาอาจจะถูกทำลายเสียก่อน

เมื่อพวกเขาออกมาพวกเขาก็รู้สึกถึงกลิ่นอายที่ไม่คุ้นเคย

มู่หรูเหยียนมองพวกเขาแล้วกล่าวว่า “องครักษ์เงาตระกูลมู่ นายน้อยน่าหลาน นายน้อยใหญ่เยวี่ย ข้ากำลังตามหาพวกท่านอยู่เลย!”

ดวงตาของนางฉายแววอาฆาต “ไม่คิดเลยว่าพวกเจ้าทั้งหลายจะมาตายเพียงเพื่อคนตายผู้เดียว!”

มู่อีกล่าว “มู่หรูเหยียน ไม่ต้องพูดพล่ามไร้สาระแล้ว ถ้าอยากแตะต้องร่างขององค์รัชทายาทเซี่ย เช่นนั้นก็ต้องผ่านศพข้าไปก่อน!”

“พวกเจ้าอยากตาย เช่นนั้นก็ตายซะเถอะ!”

ผ้าไหมสีขาวบินลอยอยู่เหนือทุ่งน้ำแข็ง

พลังระดับมหาจักรพรรดิทําให้พวกเขาหน้าเปลี่ยนสี

ถึงกระนั้นพวกเขาก็จะไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ

“ลงมือ!”

ปัง ปัง ปัง!

สิ่งเดียวที่พวกเขารู้สึกโชคดีก็คือชายชราพวกนั้นกลับไม่ได้ลงมือ

แต่ถึงอย่างนั้น พวกเขาก็ไม่มีโอกาสชนะได้เลย!

มู่หรูเหยียนกล่าว “พวกเจ้าไม่ต้องดิ้นรนไปให้ไร้ประโยชน์แล้ว ไปตายซะเถอะ!”

ฟิ้ว!

เสียงแหวกอากาศดังกึกก้อง ดาบปลายโค้งเล่มหนึ่งกรีดผ่านใบหน้าของมู่หรูเหยียน!

ซึ้บ!

แสงสีเลือดสาดประกายและหยดลงบนหิมะ!

“บ้าเอ๊ย!” สีหน้าของมู่หรูเหยียนหม่นคล้ำลง ผ้าไหมสีขาวจับคนที่ลอบโจมตีนางไว้ได้

“เจ้าลอบโจมตีข้า!”

นั่นเป็นเด็กหนุ่มผู้หนึ่งที่ดวงตาเต็มไปด้วยจิตสังหาร มือของเขาเปื้อนเลือด เมื่อต้องเผชิญหน้ากับความตายเขาไม่กลัวเลยสักนิด

มู่อีกล่าว “เสี่ยวชี!”

หอฉงโหลวบนเมฆากล่าว “นายท่าน ถึงทุ่งน้ำแข็งแล้ว แต่… ที่นี่มีคนจํานวนมาก! และมียอดฝีมือระดับมหาจักรพรรดิอีกสองสามคน ข้าจําเป็นต้องปรากฏตัวที่นี่หรือไม่!”

สีหน้าของมู่เฉียนซีเปลี่ยนไป “อะไรนะ? ยอดฝีมือระดับมหาจักรพรรดิ!”

ในทวีปเซี่ยโจว เท่าที่นางรู้ มีระดับมหาจักรพรรดิอยู่ที่ไหนกัน?

และยังมีอีกสองสามคนด้วย!

จิ่วเยี่ยรู้ว่ามู่เฉียนซีร้อนใจ แต่หอฉงโหลวบนเมฆายังไม่มั่นคง จึงอุ้มมู่เฉียนซีฉีกความว่างเปล่าแล้วพุ่งออกไป

ในตอนนั้นเอง มู่หรูเหยียนเอ่ยเสียงเย็นชาว่า “เจ้ากล้าทําร้ายหน้าข้า เจ้าไปตายซะ!”

พลังวิญญาณได้อยู่ในผ้าไหมของนาง หากออกแรงเสี่ยวชีก็จะถูกผ่าเป็นสองส่วน!

“เสี่ยวชี!”

มู่เฉียนซีเห็นฉากนี้ทันทีที่ออกมาจากอากาศ สีหน้าของนางเปลี่ยนไปอย่างมาก!

มู่เฉียนซีหยิบกระบี่มังกรเพลิงออกมาและฟาดฟันลงไป!

“มังกรเพลิงสังหาร!”

มังกรเพลิงบินลงมาจากฟากฟ้าและพุ่งเข้าใส่ผ้าไหมสีขาวนั่น!

ตูม!

ผ้าไหมขาดออก เสี่ยวชีได้รับการช่วยเหลือ ดวงตาคู่นั้นไม่มีคลื่นประกายความตื่นเต้นสักนิด

กระบวนท่านั้นพวกเขาคุ้นเคยกันดี

มู่อีกล่าวอย่างตื่นเต้นว่า “ท่านผู้นําตระกูล ท่านผู้นําตระกูลมาแล้ว!”

น่าหลานอวี้กล่าว “ข้า… ข้าไม่ได้ฝันไปใช่ไหม? เฉียนซีกลับมาแล้ว”

“ลูกพี่ ในที่สุดลูกพี่ก็มาแล้ว!” ดวงตาของเยวี่ยเจ๋อแดงก่ำด้วยความตื่นเต้น

“……”

มู่หรูเหยียนเงยหน้ามองท้องฟ้า นางเห็นเงาร่างที่คุ้นเคย ใบหน้านั้นที่ทําให้นางอิจฉาริษยาอย่างบ้าคลั่ง

มู่หรูเหยียนกล่าวอย่างเย็นชา “มู่เฉียนซี ที่แท้เจ้าก็ยังไม่ได้ออกจากทวีปเซี่ยโจวนี่เอง! หลายคนบอกว่าเจ้าออกจากทวีปเซี่ยโจวไปแล้ว ข้าก็เชื่อ ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะมาปรากฏตัว ในที่สุดข้าก็จะได้แก้แค้นแล้ว”

มู่เฉียนซีเองก็ประหลาดใจเช่นกัน มู่หรูเหยียนที่ตกจากหน้าผาสูงหมื่นจั้ง กลับยังไม่ตาย!

นางไม่เพียงแต่ยังไม่ตาย แต่นางยังคิดจะลงมือกับร่างของสวะเซี่ยและทําร้ายสมุนของมู่เฉียนซี

ตอนนี้มู่เฉียนซีลงสู่พื้นอย่างปลอดภัย นางมองมู่หรูเหยียนอย่างเย็นชาแล้วกล่าวว่า “มู่หรูเหยียน เจ้าไม่ตายในภัยพิบัติใหญ่ ก็ควรหลบให้ดี กลับมารนหาที่ตายถึงทวีปเซี่ยโจว ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วรึ?”

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ข้ารึรนหาที่ตาย!?” มู่หรูเหยียนหัวเราะ

“คนที่ตาย ต้องเป็นเจ้า!” พลังของมหาจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่หนึ่งกวาดเข้ามา

หลังจากหายไปนาน ความแข็งแกร่งของมู่หรูเหยียนกลับแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ ทําให้มู่เฉียนซีประหลาดใจเล็กน้อย

มู่หรูเหยียนกําลังจะลงมือกับมู่เฉียนซี จิ่วเยี่ยเองก็เตรียมลงมือ มู่เฉียนซีกล่าวว่า “จิ่วเยี่ย นางผู้นี้ ข้าจะจัดการเอง! เจ้าไม่จําเป็นต้องทํา!”

นางต้องจัดการผู้หญิงคนนี้ให้ได้ กล้ามาแว้งกัดนาง ช่างรนหาที่ตายจริง ๆ!

ร่างสีม่วงพุ่งออกไปราวกับสายฟ้า!

มู่หรูเหยียนตะลึงงัน “รวดเร็วมาก!”

“จักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่สาม เป็นไปได้อย่างไร?”

เมื่อตอนที่นางออกจากทวีปเซี่ยโจว มู่เฉียนซียังอ่อนแออยู่เลย นี่เพิ่งผ่านไปได้ไม่เท่าไหร่ มู่เฉียนซีกลับแข็งแกร่งขึ้นถึงเพียงนี้เลยหรือ?

ปราณวิญญาณของทวีปเซี่ยโจวนั้นบางเบาถึงเพียงนี้ นางจะฝึกเร็วขนาดนั้นได้อย่างไร?

มู่หรูเหยียนกล่าว “มู่เฉียนซี ต่อให้พรสวรรค์ในการฝึกฝนของเจ้าจะดีแล้วอย่างไร? ได้เลื่อนระดับเป็นจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่สามในระยะเวลาอันสั้นเช่นนี้แล้วอย่างไร? เมื่อเทียบกับข้าที่มีทรัพยากรที่แข็งแกร่งแล้ว เจ้ายังห่างไกลนัก!”

“วันนี้ ข้าจะแก้แค้นและฆ่าเจ้าด้วยมือของข้าเอง!”

ผ้าไหมสีขาวพลิ้วไหวล้อมรอบทุกทิศทาง มู่หรูเหยียนแสยะยิ้มพลางกล่าว “ไป๋เมิ่งพิฆาต!”

ท่ามกลางการร่ายรําอันน่าสยดสยองของผ้าไหม เงาร่างของมู่เฉียนซีถูกมันไล่ตามจนทัน ทันใดนั้นเงาร่างนั้นก็ถูกบดขยี้จนแหลกละเอียด

สีหน้าของมู่อีเปลี่ยนไป “ท่านผู้นําตระกูล!”

“เฉียนซี!” น่าหลานอวี้ร้อนใจราวกับถูกไฟเผา!

“ลูกพี่!”

เสียงเย็นชาเสียงหนึ่งดังมาจากด้านหลังของมู่หรูเหยียน

“เจ้ากําลังจะโจมตีใครกันแน่? ความแข็งแกร่งของเจ้าเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่พลังการต่อสู้ของเจ้ากลับเป็นขยะมาโดยตลอด!”

“ทักษะเทียนซวน”

เมื่อตราประทับอันยิ่งใหญ่ตกลงมา มู่หรูเหยียนที่อยู่ในระดับมหาจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่หนึ่งก็ถูกมู่เฉียนซีโจมตีจนกระเด็นออกไป

ปัง!

มู่หรูเหยียนตกลงบนพื้นหิมะ และจ้องมองมู่เฉียนซีด้วยความประหลาดใจ

ใบหน้าของเหล่าผู้อาวุโสเหล่านี้แสดงออกถึงความดูถูก “ยัยเด็กเถื่อนก็คือเด็กเถื่อน เป็นธิดาศักดิ์สิทธิ์แล้วอย่างไร? น่าอับอายมากที่ถูกจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่สามโจมตีจนกระเด็นออกไป!”

“น่าขายหน้า!”

มู่หรูเหยียนโกรธเป็นฟืนเป็นไป เหล่าผู้อาวุโสกลุ่มนี้ไม่ช่วยก็แล้ว แต่ยังมาพูดจาเย็นสบายอยู่ด้านข้าง ไม่เห็นธิดาศักดิ์สิทธิ์ผู้นี้อยู่ในสายตาเลยแม้แต่น้อย

“มู่เฉียนซี ข้าจะฆ่าเจ้า!” มู่หรูเหยียนกระโดดขึ้นและลงมือกับมู่เฉียนซีอีกครั้ง