ในตำนานได้กล่าวเอาไว้ว่า โลหิตของหงส์ดำก่อให้เกิดสมุนไพรวิญญาณขึ้น
เมื่อได้พบกับสมุนไพรวิญญาณที่หายากเช่นนี้ มู่เฉียนซีไม่ได้ผลีผลามจนขาดสติที่จะพุ่งออกไป แต่นางกลับค่อย ๆ เข้าไปอย่างระมัดระวัง!
โฮ่ก!
เป็นอย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด เงาดำพุ่งเข้ามา หินหนามสีดำนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าหามู่เฉียนซี
มู่เฉียนซีเคลื่อนไหวไปมาท่ามกลางหินหนามเหล่านั้น
ฉึก!
ท่ามกลางหินหนามมากมายเหล่านี้ ไม่ว่าความเร็วในการหลบหลีกจะรวดเร็วเพียงใด แต่เสื้อผ้าก็ถูกตัดขาดเกิดเป็นรูนับไม่ถ้วน
ฝ่ายตรงข้ามคือสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับสี่!
หากมู่เฉียนซีไม่ระมัดระวังตั้งแต่แรก เกรงว่าคงจะได้รับบาดเจ็บสาหัสแล้วเป็นแน่
ตูม ปัง ปัง!
สัตว์ขนาดใหญ่ตัวหนึ่งปรากฏขึ้นต่อหน้ามู่เฉียนซี นี่คือสัตว์ศิลาดำตัวขนาดใหญ่มากตัวหนึ่ง มันคือราชาสัตว์ศิลาดำ
มันเหลือบมองมู่เฉียนซี นึกไม่ถึงเลยว่าผู้ที่กล้าบุกเข้ามาในอาณาเขตของมันจะเป็นสาวน้อยที่มีพลังอ่อนแอเช่นนี้
มันกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “สาวน้อย ดอกกล้วยไม้หงส์ดำนี้ เป็นของศักดิ์สิทธิ์ที่เผ่าสัตว์ศิลาดำของพวกข้าปกป้องไว้ในทุ่งรกร้างศิลาดำ ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ห้ามแตะต้อง ข้าขอแนะนำเจ้าว่าอย่าได้ฝันลม ๆ แล้ง ๆ เลย”
มู่เฉียนซียิ้มพลางกล่าว “เจ้าเป็นสัตว์ศิลาดำผู้แข็งแกร่งที่สุดในทุ่งรกร้างศิลาดำแห่งนี้ ตราบใดที่ข้าเอาชนะเจ้าได้ ดอกกล้วยไม้หงส์ดำนี้ก็จะเป็นของข้า”
“เอาชนะข้า? สาวน้อย เจ้าคิดว่าเจ้าจะทำได้อย่างนั้นเหรอ?” ราชาสัตว์ศิลาดำกล่าว
มู่เฉียนซียิ้มพลางกล่าว “เจ้าก็ลองดูสิ!”
กล่าวจบ ร่างของมู่เฉียนซีก็พุ่งออกไปทันที
นางกระโดดขึ้นกลางอากาศ รวมรวบพลังวิญญาณ จากนั้นฝ่ามือของนางก็ฟาดลง!
“ทักษะเทียนซวน!”
ตูม ตูม ตูม!
ฝุ่นตลบอบอวลไปทั่วทุกสารทิศ น่าเสียดายที่ร่างของราชาสัตว์ศิลาดำนี้แข็งมาก การโจมตีด้วยทักษะเทียนซวนของมู่เฉียนซีไม่สามารถอะไรมันได้
“สาวน้อย ความสามรถเพียงเล็กน้อยแค่นี้ของเจ้า ยังทำให้ข้าจั๊กจี้ไม่ได้เลย วันนี้ เจ้าต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!”
ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ
ก้อนหินสีดำขนาดใหญ่พุ่งไปทางมู่เฉียนซี
ตอนนี้มู่เฉียนซีทำได้เพียงพึ่งพาความเร็วของตนเองหลบหลีก เจ้าหมอนี่รับมือได้ยากมาก
หินที่ป้องกันการโจมตีได้อย่างสมบูรณ์แบบนั้น ต่อให้นางอยากจะใช้พิษก็เป็นไปไม่ได้เลย
ปัง ปัง ปัง!
การต่อสู้ครั้งใหญ่ได้เริ่มขึ้น มู่เฉียนซีตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่อาจตอบโต้ได้ และถูกราชาสัตว์ศิลาดำตัวนี้โจมตีอย่างต่อเนื่อง!
ปัง ปัง ปัง!
“สาวน้อย รีบฉวยโอกาสตอนที่เจ้ายังเหลือเรี่ยวแรงอันน้อยนิด และความเร็วนี้ของเจ้าหนีไปก็ยังได้นะ มิเช่นนั้นหากรอให้เจ้าสูญเสียพลังไปจนหมดสิ้นแล้วคิดจะหนีมันก็เป็นไปไม่ได้แล้ว!” ราชาแห่งสัตว์ศิลาดำกล่าว
มู่เฉียนซียิ้มพลางกล่าว “เจ้า อยากจะทำให้ข้าหมดพลัง มันเร็วเกินไป!”
กล่าวจบ มู่เฉียนซีก็ได้กินยาวิญญาณเข้าไปไม่น้อย กำลังในการต่อสู้ของนางฟื้นฟูกลับมาถึงจุดสูงสุด
สิ่งนี้ทำให้ราชาสัตว์ศิลาดำกลัดกลุ้มใจเป็นอย่างมาก “รับมือกับมนุษย์เช่นเจ้า ช่างน่ารำคาญใจจริง ๆ!”
ตูม ตูม ตูม!
ภายใต้การโจมตีที่ไม่รู้จบนี้ มู่เฉียนซีก็ไม่ได้ถอดใจที่จะหาโอกาสโต้กลับราชาสัตว์ศิลาดำ หากได้โอกาสนางโต้กลับแน่นอน!
“ทักษะเทียนซวน!”
ตูม เปรี้ยง เปรี้ยง!
หากนางมีพลังถึงขั้นจักรพรรดิแห่งภูตระดับสูงสุด ด้วยพลังการโจมตีของทักษะเทียนซวนนี้สามารถทำให้เจ้าหมอนี่บาดเจ็บได้แน่นอน
ทว่า ตอนนี้นางเป็นเพียงแค่จักรพรรดิแห่งภูตระดับสาม ซึ่งเป็นเรื่องยากที่จะทำได้
ความสามารถของมู่เฉียนซีนั้นช่างน่าทึ่งยิ่งนัก ทำให้ราชาสัตว์ศิลาดำนี้ประหลาดใจเป็นอย่างยิ่ง ช่างเป็นสาวน้อยที่รับมือได้ยากจริง ๆ!
“มังกรวารีพิฆาต!”
“มังกรเพลิงสังหาร!”
ทันใดนั้นเอง มู่เฉียนซีก็ได้โจมตีด้วยพลังวารีและเปลวไฟไปอย่างต่อเนื่อง
การโจมตีนี้ สำหรับราชาสัตว์ศิลาดำแล้วเปรียบเสมือนกับเม็ดฝนตกลงมาโดนร่างของมันเท่านั้น มันไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อย!
เป็นเพราะมันไม่ได้สนใจจึงทำให้มันเกิดการประมาทเลินเล่อขึ้น
มู่เฉียนซีทุ่มเทพลังทั้งหมดที่มีอยู่เพื่อจะโจมตีครั้งสุดท้าย!
ในขณะที่ดอกบัวเบ่งบานสะพรั่งอย่างงดงาม มันก็รับรู้ได้ถึงอันตรายของพลังอันแข็งแกร่งที่พัดกระโชกเข้ามา
ตูม!
ดอกบัวแดงดอกนั้นพุ่งเข้าหามัน เปลวไฟนั้นได้หลอมละลายหินที่อยู่บนร่างของมันอย่างรวดเร็วและร่างของมันก็กระเด็นลอยออกไป
ปัง ปัง ปัง!
การโจมตีนี้แทบจะทำให้ร่างของมันแหลกออกเป็นชิ้น ๆ
ดวงตาของมันเบิกกว้างมองไปที่มู่เฉียนซีด้วยความตกตะลึง “เจ้ามนุษย์ นี่เจ้า……เจ้าควบคุมทักษะกระบี่ที่แข็งแกร่งเช่นนี้ แม้แต่ข้าก็ต้องยอมรับในความซวยนี้แล้ว”
มู่เฉียนซียิ้มพลางกล่าว “ในเมื่อเจ้ายอมรับในความซวยนี้แล้ว เช่นนั้นดอกกล้วยไม้หงส์ดำนี่ก็เป็นของข้าแล้ว”
หลังจากที่จัดการกับราชาสัตว์ศิลาดำได้แล้ว มู่เฉียนซีก็เดินไปที่ดอกกล้วยไม้หงส์ดำอันงดงามนั้น
นางก้มลงเตรียมที่จะเด็ดดอกกล้วยไม้ แต่ทันใดนั้นเองท้องฟ้าก็เกิดเสียงฟ้าร้องดังสนั่นขึ้น
ครืน ครืน ครืน!
เสียงสั่นสะเทือนเลือนลั่นดังขึ้น
เปรี้ยง!
ใจกลางของสายฟ้าขนาดใหญ่ที่ฟาดลงมานั้นทำให้พื้นดินในทุ่งรกร้างศิลาดำเริ่มแตกออก แม้กระทั่งก้อนหินที่อยู่บริเวณรอบ ๆ มู่เฉียนซีก็เริ่มแตกเช่นกัน!
ตุบ!
ดอกกล้วยไม้หงส์ดำกำลังจะถึงมือ นึกไม่ถึงว่านางจะล้มลงไปเช่นนี้
ในตอนนี้เองราชาสัตว์ศิลาดำก็พุ่งตัวออกมาและคว้าดอกกล้วยไม้หงส์ดำนั้นเอาไว้ได้ มันก็ไม่อยากจะเสียเวลาพัวพันกับมู่เฉียนซีมากมายนัก เมื่อคว้าดอกกล้วยไม้หงส์ดำนั้นมาได้มันก็รีบวิ่งหนีไปทันที!
มู่เฉียนซีตะโกน “หยุดเดี๋ยวนี้นะ!”
ครืน ครืน ครืน!
ภายใต้สถานการณ์ที่พื้นดินกำลังสั่นสะเทือนเช่นนี้ การที่มู่เฉียนซีคิดจะไล่ตามมันไปไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
อีกทั้งราชาสัตว์ศิลาดำยังคุ้นเคยกับสถานที่แห่งนี้มาก ดังนั้นมู่เฉียนซีไล่ตามมันไปได้ไม่นาน มันก็หนีหายไปแล้ว!
“บัดซบ! วิ่งหายไปจนได้”
ครืน ครืน เปรี้ยง!
สายฟ้าฟาดลงครั้งเดียวไม่พอ จากนั้นก็เกิดสายฟ้าครั้งที่สองฟาดลงมา!
มู่เฉียนซีกล่าว “อู๋ตี้!”
แมวตัวเล็กหางยาวขนาดเท่าฝ่ามือปรากฏขึ้นในอ้อมกอดของมู่เฉียนซี มู่เฉียนซีมองไปที่สายฟ้าสีดำด้านหน้านั้นและกล่าวว่า “อู๋ตี้ ข้าว่าการปรากฏของสายฟ้านี่มันดูแปลกไปหน่อยนะ!”
“หากไม่ใช่มีคนหลอมยาขั้นสวรรค์ออกมาได้ ก็คงจะเป็นพลังของสัตว์เทพ หรือไม่ก็มีคนกำลังฝึกบำเพ็ญ แต่ถึงอย่างไรมันก็ไม่ธรรมดาอยู่ดี นายท่าน เราจะไปดูหรือไม่ ?” อู๋ตี้กล่าว
มู่เฉียนซีกล่าว “ข้าก็แปลกใจมากเหมือนกันว่าตกลงแล้วเป็นใครกันแน่ที่ทำให้เกิดการเคลื่อนไหวนี้ แถมทำให้ของล้ำค่าที่กำลังจะอยู่ในมือข้าหายไปเช่นนี้อีก หากเป็นคนที่กำลังฝึกบำเพ็ญจริง ข้าก็จะจัดการเจ้านั่นซะ”
เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง!
ก่อนที่สายฟ้านั้นยังไม่หยุดลง มู่เฉียนซีก็ไม่กล้าเข้าไปใกล้ ทำได้เพียงแค่มองอยู่ไกล ๆ เท่านั้น
มู่เฉียนซีมองไปที่ร่างชุดขาวที่อยู่ในสายฟ้าสีดำนั้น ครั้นแล้วนางก็ตกใจผงะไปครู่หนึ่ง “มีคนฝึกบำเพ็ญอยู่จริง ๆ ด้วย เขามีพลังขั้นใดกันถึงได้รับการโจมตีของสายฟ้านี้ได้”
อู๋ตี้กล่าว “มหาจักรพรรดิยอดยุทธ์ระดับเก้า นั่นสามารถทำลายทุกอย่างในดินแดนสี่ทิศและสามารถอยู่ในตำแหน่งสูงสุดของดินแดนสี่ทิศได้เลย อย่างน้อยพลังของเขาต้องถึงขั้นนี้แน่นอน แต่กลับไม่สำเร็จอย่างที่ได้จินตนาการเอาไว้”
เปรี้ยง!
สายฟ้าอันน่าสะพรึงกลัวนั้นฟาดลงมาอีกครั้ง
มู่เฉียนซีกล่าว “เจอกับพลังสายฟ้าเช่นนี้ สามารถทำได้อย่างราบรื่นก็แปลกแล้วล่ะ เจ้าหมอนี่โชคไม่ดีเอาซะเลย!”
อู๋ตี้กล่าว “บางทีเจ้าหมอนี่อาจจะทำเลวไว้มากก็ได้ ประสบกับสายฟ้าอันทรงพลังเช่นนี้ อนาถหน่อยดวงจิตก็ต้องดับสลาย แต่ถ้าร้ายหน่อยก็คงจะกลายเป็นไอ้โง่สมองทึ่ม!”
เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง!
เก้าครั้ง ทั้งหมดเก้าครั้งที่สายฟ้าฟาดลงมา จากนั้นท้องฟ้าก็แจ่มใสขึ้น
มู่เฉียนซีรู้ว่าสิ้นสุดลงแล้ว และในตอนนี้ร่างชุดขาวที่อยู่กลางอากาศนั้นก็ได้ตกลงมาสู่พื้นดิน
ปัง!
ก้อนหินบนทุ่งรกร้างศิลาดำนั้นถูกร่างที่ตกลงมากระทบจนแตกกระจายออกเป็นเสี่ยง ๆ
