นักผจญภัยหญิงแรงค์ S ขึ้นคาน ในโลกคู่ขนาน – ตอนที่ 63

 

….เป็นใบหน้าที่ดูชั่วร้ายมากแต่ก็เป็นใบหน้าที่ดูน่าสมเพชมากเหมือนกัน

มนุษย์กบคนนั้น ไม่อายตอนพูดว่าดุ้นของตัวเองแข็งแรงบึกบึนเลยรึไงนะ?

หรือหมอนี่จริงๆแล้วจะมีจิตใจที่แข็งแกร่ง(หน้าด้าน)มากกันแน่?

 

จะว่าไปถ้ากล้าพูดกับพวกเราขนาดนั้นแล้ว ทำไมถึงไม่ไปพูดให้พวกคนในสังคมฟังซะล่ะ

ก็สงสัยนะว่าหรือจริงๆแล้วมันเป็นเพราะตำแหน่งที่สูงส่ง เลยทำให้ผู้ชายคนนี้เป็นแบบนี้กันแน่นะ

แต่ไม่ว่าจะยังไง ก็ทำให้ผมกับคุณซิลเวียต้องเดือดร้อนเหมือนกันหมดนั่นแหละ

 

“ซึสึจัง เอาให้พอประมาณนะ? หลังจากซึสึจังแล้วเราเองก็อยากจะเล่นสนุกด้วยเหมือนกันน่ะนะ…..♡”

 

ในขณะที่เธอพูดกันอยู่นั่นเอง ไม่รู้เลยว่าสาวหูกระต่ายคนนั้นมาอยู่ข้างผมตั้งแต่เมื่อไหร่

เพราะผมกำลังนอนอยู่บนพื้น พอมองขึ้นไปก็เห็นร่องของเธอผ่านชุดรัดรูปนั้นได้อย่างเต็มสองตา

หวา สุดยอดเลย ดูท่าจะนุ่มนิ่มมากแน่ๆ ผมกลืนน้ำลายเอื๊อก

 

“ฮึฮึ ช่างเป็นสิ่งตอบแทนที่คุ้มค่ากับการเจ็บตัวมากเลยเมี้ยว! จะรู้สึกดีให้มากเท่าที่เจ็บตัวไปเลยเมี้ยว♡”

 

ซึสึกำลั่งนั่งอยู่บนตัวผม เธอฉีกเสื้อผ้าของผมออกอย่างอารมณ์ดี

ผมได้ยินมาว่ามนุษย์สัตว์ประเภทแมวจะสามารถยืดกรงเล็บออกมาได้ตามต้องการ

มันเป็นแบบนี้นี่เองงั้นสินะ ถ้าเธอเอาจริงล่ะก็ผิวของผมคงไม่มีทางที่จะไม่มีรอยอะไรเลยแบบนี้หรอก

 

“อะฮ่าฮ๋า นั่นสินะ ซึสึจังได้เป็นตัวล่อที่น่าสงสารนี่นะ งั้นก็สนุกให้เต็มที่เลยนะ”

 

“ใช่แล้วเมี้ยว!……ซิลเวีย แขนสองข้างที่เธอหักไปน่ะเจ็บมากเลยนะเมี้ยว”

 

“อึก…..”

 

ซึสึยิ้มให้กับซิลเวียพร้อมใช้ปลายนิ้วแตะหน้าอกเปลือยเปล่าของผม

ราวกับจะอวดคุณซิลเวีย แล้วเธอก็เอามือแตะหัวนมของผม

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ผู้ชายคนนี้….สำหรับเธอแล้ว เขามีความสำคัญมากซะจนทำให้เธอต้องละทิ้งสามีกับปาร์ตี้ แถมยังต้องไปที่เมืองบ้านนอกเลยงั้นเหรอเมี้ยว?”

 

เฮ้ยๆ! เมืองคาสซานดร้าเป็นเมืองบ้านนอกมันไม่เกินไปหน่อยเหรอครับ!?

ถึงมันจะจริงก็เถอะ!

 

“เพราะ-ฉะ-นั้น….ฉันจะข่มขืนคนรักอันมีค่าของเธอต่อหน้าเธอซะ จนกว่าเธอจะยอมแต่งงานกับคุณสามีขุนนางที่เธอหย่าไป อา….งานของกิลด์แห่งความมืดมันน่าสนุกและน่าตื่นเต้นอยู่เสมอเลยนะเมี้ยว”

 

“กะ….แก……”

 

“เดี๋ยวเถอะ ซึสึจัง เราทำแบบนี้เพราะงานนะอย่าลืมล่ะ?”

 

“รู้อยู่แล้วละเมี้ยว เมย์ฟาจัง!”

 

สาวหูกระต่ายดุซึสึ ผู้หญิงที่ชื่อเมย์ฟาคนนั้นยักไหล่และยืนขึ้น แล้วเธอก็หันหน้าไปทางมนุษย์กบคนนั้น

 

“ถ้างั้น ท่านผู้ว่าจ้าง เดี๋ยวเราจะไปแจ้งกับตัวแทนหัวหน้ากิลด์ก่อน เพราะงั้นเดี๋ยวค่อยเจอกันนะ”

 

“เข้าใจแล้วล่ะ รีบไปได้แล้ว”

 

ชายคนนั้นหันหลังให้กับเมย์ฟา ทำเหมือนกับว่าเขาได้เห็นอะไรที่มันสกปรก

พอเมย์ฟาเห็นปฏิกิริยาของชายคนนั้นแล้ว เธอก็เอามือข้างนึงเท้าเอวของเธอและมองลงมาที่ผม

 

“ถ้างั้น แล้วเจอกันนะคุณพี่ชาย…..พอซึสึจังเสร็จ ก็ถึงตาของเราแล้วล่ะนะ จนกว่าจะถึงตอนนั้นก็อดทนเอาไว้ก็แล้วกันนะ?”

 

เธอขยิบตาให้ผมและเดินออกไปจากห้องแบบเงียบๆ

พอเมย์ฟาเดินจากไป คุณซิลเวียก็ขึ้นเสียง

 

“เฮ้ย! หยุดทำเรื่องบ้าๆเดี๋ยวนี้นะ!”

 

“หนวกหูน่าซิลเวีย! ถ้าต้องการให้ผมหยุด ก็แต่งงานกับผมซะ!”

 

พอคุณซิลเวียขึ้นเสียง ชายคนนั้นก็ตะโกนกลับไปอย่างบ้าคลั่งทันที

แต่ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของชายคนนั้น มันทำให้ผมขนลุกมากๆ

 

“อะไรกัน ซิลเวีย? ถึงจะเป็นเธอแต่ก็ไม่สามารถทนเห็นคนรักถูกข่มขืนต่อหน้าต่อตาได้ล่ะสิ? นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ได้เห็นเธอทำหน้าร้อนรนแบบนั้น”

 

“เอ่อ….ฉันก็ไม่ได้อยู่ในสถานะที่จะพูดถึงเรื่องข่มขืนได้หรอกนะ ตะ แต่เอาเป็นว่าตอนนี้หยุดทำแบบนี้ซะเถอะ! คุณน่ะกำลังทำผิดอยู่! แม้ว่าคุณจะแต่งงานกับฉันด้วยวิธีนี้ไปก็ตาม แต่ยังไงครอบครัวฉันก็ไม่มีทางสนับสนุนพวกคุณอีกอยู่ดี แล้วชื่อเสียงของพวกคุณในสังคมก็จะไม่ฟื้นคืนมาด้วยนะ!?”

 

“ตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ…..ช่างเป็นผู้หญิงที่โวยวายน่ารำคาญซะจริง!”

 

ชายคนนั้นยกมือขึ้นพยายามจะตบหน้าคุณวิลเวีย ด้วยความตื่นตระหนกผมจึงส่งเสียงไปดังๆ

 

“ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องของผมหรอกนะ คุณซิลเวีย!”

 

“เรียว….”

 

“ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ห้ามไปแต่งงานกับผู้ชายเลวๆแบบนั้นอีกเด็ดขาดนะ! ผมตั้งตารอ…เอ๊ยไม่ใช่สิ เอาเป็นว่าผมไม่เป็นไร! เพราะงั้นคุณซิลเวียไม่ต้องไปตอบอะไรทั้งนั้น!”

 

“อึก….เรียว ขอโทษนะ เป็นเพราะฉัน…..”

 

ใจจริงของผมแอบหลุดออกมาเล็กน้อย แต่ดูเหมือนคุณซิลเวียจะไม่ได้ยิน เพราะงั้นก็คงไม่เป็นไร

ว่าไปแล้วเมื่อกี้นี้ คุณซิลเวียก็นึกถึงตอนที่จะมาข่มขืนผมอยู่ล่ะสิ?

 

“หื้ม….เป็นฉากเรียกน้ำตาที่ดีเลยไม่ใช่รึไง”

 

คุณซิลเวียหลบตา แต่เธอก็ถูกดึงผมขึ้นไป

นิ้วมือหนาๆของชายคนนั้นจับผมสีเงินสวยๆของเธอขึ้นไป

 

“ซิลเวีย คนรักของเธอคนนั้นมันสำคัญมากเลยงั้นเหรอ?”

 

“อึก…แรกเริ่มเดิมทีแล้วฉันกับเรียวไม่ได้เป็นคนรักกันด้วยซ้ำ! ไม่สิ ถะ ถ้าเป็นจริงๆก็คงมีความสุขมาก…..”

 

“หื้ม จะเป็นคนรักหรือไม่มันก็ไม่สำคัญหรอก แต่เรื่องที่ผู้ชายคนนั้นหลอกลวงเธอให้หย่ากับผม มันก็เป็นความจริงอยู่ดี”

 

“ที่ตัดสินใจหย่ามันเป็นเพราะฉันทำเองต่างหากล่ะ! เรียวไม่เกี่ยวซักหน่อย!”

 

“เลิกโกหกได้แล้ว! ทั้งที่แต่ก่อนเธอเชื่อฟังและชื่นชมฉันมากแท้ๆ แต่ตอนนี้เธอกลับกลายเป็นพวกเย่อหยิ่งไป มันต้องเป็นเพราะผู้ชายคนนั้นแน่ๆ!?  เพราะการที่ดาร์กเอลฟ์แบบเธอจะมาขอหย่าน่ะมันไม่มีทางเป็นไปได้!”

 

ผู้ชายคนนั้นโวยวายเหมือนเด็ก แต่ซึสึก็มองเขาคนนั้นด้วยท่าทางเย็นชา

 

“ไม่ใช่ ฉันตัดสินใจหย่าด้วยความตั้งใจของตัวเอง….!”

 

“ชิ ส่งเสียงน่ารำคาญได้ตลอดจริงๆนะ”

 

“อืม!?”

 

ชายคนนั้นหยิบผ้าสีขาวออกมาแล้วพันรอบปากคุณซิลเวีย

คุณซิลเวียในตอนนี้ไม่สามารถพูดอะไรได้อีก เธอทำได้แค่ส่งเสียงอู้อี้เท่านั้น

 

“ถ้าเธอรีบยอมแพ้เร็วเกินไปมันคงไม่สนุก ผมอยากจะเห็นแววตาที่ดูเจ็บปวดของเธอ ถ้าผมไม่ได้เห็นมันผมคงไม่สามารถถึงพอใจได้แน่ อย่างน้อยก็จะให้ผู้หญิงน่าเกลียดซัก 10 คนมาข่มขืนก็แล้วกัน”

 

“อืออออ อือออ!”

 

“อา….ท่านผู้ว่าจ้าง? ได้เวลาแล้วรึยังเหรอเมี้ยว?”

 

คุณซิลเวียก็พูดอะไรไม่ได้ ซึสึเองก็เรียกเขาราวกับว่าเธอรอไม่ไหวแล้ว

มนุษย์กบคนนั้นก็พยักหน้าให้ในทันที

 

“อา ให้ตายสิ….ฟังนะ สามัญชนคนนั้นมันเป็นไอ้ร่านที่มาแย่งภรรยาของผมไป เพราะฉะนั้น ทำให้มันไม่กล้าทำอย่างงั้นอีกเป็นครั้งที่สองซะ”

 

“โอเคค่าเมี้ยว!”

 

ซึสึยิ้มให้กับคำพูดของชายคนนั้น

เสร็จแล้วเธอก็หันหน้าเข้ามาหาผมแล้วก้มกระซิบลงข้างหูผม

 

“ถึงผู้ว่าจ้างจะพูดแบบนั้นก็เถอะนะเมี้ยว….แต่เค้าถูกใจนายนะเมี้ยว เพราะงั้น ถ้าไม่ปริปากอะไรจะทำอย่างอ่อนโยนให้นะเมี้ยว♡ อย่าขัดขืนเชียวล่ะ เพราะยังไงชั้นใต้ดินแบบนี้นายก็หนีไปไหนไม่พ้นอยู่ดีเมี้ยว”

 

ซึสึพูดแบบนั้นและมองมาที่ผม

 

“ฮ่าฮ่า ชอบคนที่เข้าใจอะไรได้ง่ายๆแบบนี้จังเลยนะเมี้ยว♡ ถ้างั้นก่อนอื่นคงต้องขอให้มาบริการให้เค้าซักหน่อยละกันนะเมี้ยว♡”

 

ซึสึสัมผัสที่ชุดของเธอบริเวณหว่างขา ซึ่งมันน่าแปลกมาก

เสื้อผ้าของเธอน่ะ ตรงที่ตรงนั้นมันสามารถเปิดออกมาได้ด้วย 

(น่าจะซิบแบบชุดรัดรูปในองค์กรอะไรประมาณนั้น)

 

ต้องขอขอบคุณเลย เพราะแบบนี้ผมจึงสามารถมองเห็นเธอใส่ชุดรัดรูป

แถมยังมีแค่เฉพาะที่ตรงนั้นของเธอที่เปิดเผยจนเห็นได้ชัด ดูลามกสุดๆไปเลย

 

“ทำไมตรงนั้นถึงมีที่เปิดกันล่ะ?”

 

“เมี้ยว? เวลาที่นายจะไปเข้าห้องน้ำ มันไม่น่ารำคาญเหรอที่จะต้องถอดชุดหรือกางเกงออกน่ะเมี้ยว?”

 

“อ๊ะ อย่างงี้นี่เอง”

 

เหตุผลของการใส่ชุดสุดอีโรติกแบบนี้กลับเป็นเหตุผลที่ฟังดูดีอย่างคาดไม่ถึง

ก็หมายความว่าชุดนี้ ทั้งสามารถใช้ได้จริง แถมยังใส่แล้วดูดีอีกด้วยสินะ

มหัศจรรย์จริงๆ

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า ยังมีเวลามาพูดอย่างสบายใจอยู่อีกนะเมี้ยว♡ นี่แน่ะ!”

 

“อึก!”

 

ซึสึเธอหันร่างกายของเธอไปอีกฝั่ง

แล้วเธอก็เอาร่องที่เปลือยเปล่าของเธอมาวางไว้บนหน้าของผม

ริมร่องอันเร่าร้อนของเธออยู่ต่อหน้าผม

 

ซึสึเธอกดที่ตรงนั้นของเธอลงบนริมฝีปากของผม

เพราะแบบนั้นตอนนี้ปากของผมเลยสัมผัสเข้ากับที่ตรงนั้นของเธอในทันทีทันใด

 

“เมี้ยว♡ ก่อนอื่นเลย….ช่วยเลียที่ตรงนั้นของเราด้วยปากของนายให้หน่อยสิเมี้ยว♡”

 

แขนของผมยังถูกมัดไว้อยู่ ดังนั้นการจะผลักซึสึออกไปคงเป็นไปไม่ได้

ถึงผมจะไม่ตั้งใจจะผลักเธอออกไปแม้แต่น้อยเลยก็เถอะนะ!

 

แอบเคืองกับการที่ต้องมาถูกมนุษย์กบคนนั้นเฝ้ามองการมีเซ็กส์เหมือนกัน

แต่การที่ได้มีเซ็กส์กับเจ้าแมวน้อยน่ารักแบบนี้ ก็ถือว่าช่างมันก็แล้วกัน

เป็นครั้งแรกเลยที่ผมถูกนับทับหน้าแบบนี้!

 

“อืม….ฟุเนี้ยว….♡”

 

สิ่งที่อยู่บนหน้าผากของผมคือก้นอันอวบอิ่มของซึสึ

และที่อยู่ตรงปากของผมคือที่ตรงนั้นของเธอ

ผมไม่ได้รู้สึกอึดอัดหรือหายใจไม่ออกเลยซักนิด  

 

เพราะซึสึกำลังนั่งคุกเข่าโดยไม่ให้กดน้ำหนักลงมามากจนเกินไปอยู่นั่นเอง

จมูกของผมถูกฝังอยู่ตรงร่องของเธอ ผมจึงได้กลิ่นเหงื่อและกลิ่นน้ำรักของเธอเต็มๆ

 

“เอ้าเอ้า อย่าเพิ่งเวียนหัวไปก่อนที่จะได้เลียล่ะเมี้ยว♡ หลังจากนี้จะต้องเอาดุ้นของนายเข้ามานะ เพราะงั้นเค้าต้องทำให้มันแฉะๆไว้ไงล่ะ? ฮ่าฮ่า♡”

 

ผมได้ยินเสียงนั้นเบามาก เพราะมีอะไรมาปิดอยู่ตรงหูผม

แถมผมยังมองไม่เห็นสายตาของเธอด้วย เพราะต้นขาที่อวบอิ่มของเธอปิดบังอยู่

แล้วก็น่าจะมีหางแมวด้วยล่ะมั้ง

ปลายหางของเธอจั๊กจี้หูผม ร่างกายของผมก็กระตุกขึ้นเอง

 

“เมี้ยว♡! ตรงนั้น มากกว่านี้….♡”

 

ซึสึสะบัดสะโพกของเธอ ร่องของเธอสัมผัสกับริมฝีปากของผมจนเกิดเสียง

จากนั้นก็มีบางอย่างกระแทกกับปากและคางของผม

 

“อือ เมี้ยว♡ มะ เมี้ยว♡!?”

 

ร่างกายของซึสึสั่นสะท้านราวกับถูกฟ้าผ่า  

หรือว่าสิ่งที่โดนนั่นจะเป็นคลิตอริสกันนะ

 

เม็ดของเธอค่อนข้างจะใหญ่ที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นเลย

มานึกดูที่คุยกับเธอก่อนหน้านี้ ดูเหมือนว่าเธอจะไม่มีคนรัก

เพราะงั้นเธอน่าจะมีนิสัยที่ชอบเขี่ยมันในตอนที่ช่วยตัวเองไปด้วยสินะ

อืม มนุษย์สัตว์แมวนี่ ไม่ได้มีแค่หางข้างหลังอย่างเดียวสินะ!

 

“อะ ตะ ตรงนั้น…..ฟุเนี้ยว♡!”

 

ผมยื่นลิ้นออกมาเลียไปที่ตรงนั้นของเธอ มันกรุบเหมือนกับกำลังเลียลูกกวาดอยู่เลย

ส่วนที่ยื่นออกมาของเธอก็ค่อยๆขยายใหญ่ขึ้น

ขยายประมาณปลายเล็บนิ้วก้อย

 

“ระ รอก่อนสิเมี้ยว!? ยะ อย่าเลียตรงนั้นของฉันแบบนั้น หยุดก่อน….ฮิย้าาา♡♡!?”

 

คลิตอริสของซึสึแดงก่ำ

แต่น่าเสียดายที่ผมมองไม่เห็นอะไรเลย

แต่ความรู้สึกที่ขาอ่อนของเธอสัมผัสกับหน้าของผมนั่นมันดีมาก

เพราะงั้นก็ช่างมันแล้วกัน

 

ผมอ้าปากและดูดที่ตรงนั้นของเธอ

คลิตอริสของเธอที่เข้ามาในปากผม มันถูกลิ้นของผมเลียอย่างรวดเร็วภายในปาก

ถึงผมจะมองไม่เห็นแต่ผมก็สัมผัสได้ ว่าคลิตอริสกำลังถูกลิ้นเลียไปมาทั้งซ้ายแล้วขวา

 

“เมี้ยว ฟุเนี้ยววววว~~~♡♡!?”

 

“อุหวา!?”

 

ผมได้ยินเสียงของชายคนนั้นเบาๆ ผสมกับเสียงหอบของซึสึ

จากนั้นผมก็ได้ยินเสียงอะไรตกลงไปบนพื้น อาจจะเป็นเพราะความประหลาดใจ

ชายคนนั้นเลยล้มลงไปกับพื้น

 

“อุเนี้ยว….♡♡! นะ นี่มันอะไรกัน….! แบบนี้ มันจะรู้สึกดีเกินไปแล้วเมี้ยว♡

นะ นาย! ปล่อยปากออกจากคลิตอรัสได้แล้วเมี้ยว♡♡! บะ บอกให้ปล่อยไงเมี้ยว♡!”

 

ถึงจะบอกให้ปล่อย แต่เธอก็ไม่ได้พยายามขยับตัวออกไปแต่อย่างใด

อาจจะเป็นเพราะผมกำลังดูดเม็ดใหญ่ๆนี่ของเธอด้วยปากของผมอยู่ก็ได้

 

“ฟุเนี้ยววว♡♡!? ยะ หยุดเลยนะเมี้ยว♡! อย่าดูดคลิตอริสของเราแบบนั้นนะ♡! ถะ ถ้าถูกทำถึงขนาดนั้น มันก็จะไม่หดลงไปเลยน่ะสิเมี้ยว….! อ๊า เมี้ยวววว♡♡♡!”

 

ช่องคลอดของเธอเต็มไปด้วยน้ำรักข้นๆ น้ำรักของเธอทะลักออกมาไม่หยุด

ใบหน้าของผมตอนนี้จึงเต็มไปด้วยกลิ่นผู้หญิง

 

เพื่อตอบแทนน้ำรักนั่น ผมจึงงับคลิตอริสของเธออย่างอ่อนโยน

นอกจากงับแล้วผมก็ไม่ลืมที่จะดูดคลิตอริสของเธออย่างแรงด้วย

 

“เมี้ยววววววววววววว~~~~~~♡♡!!?!?!”

 

ซึสึครางออกมาเสียงดัง และพ่นน้ำรักออกมาราวกับฝักบัว

ร่างกายส่วนผมของผมจึงเปียกไปด้วยน้ำรัก

 

“ฟุเนี้ยว…..มะ ไม่เห็นจะบอกกันก่อนเลยว่าเขาจะเป็นผู้ชายที่ลามกได้ขนาดนี้น่ะ เมย์ฟาจัง…..”

 

จากนั้นซึสึก็ทรุดตัวลงไปกับพื้น

และมนุษย์กบคนนั้นจ้องมองซึสึที่หายใจหอบด้วยใบหน้าที่ดูโง่ๆ

 

 

 

นักผจญภัยหญิงแรงค์ S ขึ้นคาน ในโลกคู่ขนาน

นักผจญภัยหญิงแรงค์ S ขึ้นคาน ในโลกคู่ขนาน

Status: Ongoing
อ่านนิยาย นักผจญภัยหญิงแรงค์ S ขึ้นคาน ในโลกคู่ขนานผมทำตามที่กิลด์มาสเตอร์สั่งและเดินตรงไปยังห้องประเมินของกิลด์ ในตอนที่ผมเปิดประตูเข้าไป สินค้าก็ได้วางอยู่ในห้องไว้อยู่แล้ว และเมจิคไอเทมที่กิลด์มาสเตอร์อยากให้ผมประเมินนั้นวางอยู่บนโต๊ะ ผมเดินไปหยิบคริสตัลประเมินออกมาจากตู้และเปิดใช้งานมันด้วยพลังเวทย์ คริสตัลประเมินนี่ถือว่าเป็นของมีค่ามากเลยทีเดียว ในแต่ละกิลด์ภายในอาณาจักรจะต้องคริสตัลนี้สาขาละ1อัน ก็ตามชื่อน่ะนะ คริสตัลอันนี้ มีไว้เพื่อใช้ประเมินค่าของเมจิคไอเทม ผมบอกตัวเองว่า ถ้าผมทำคริสตัลอันนี้แตกขึ้นมาล่ะก็ ต่อให้ผมจะเกิดใหม่ซัก 3 รอบก็คงไม่มีทางทำงานหาเงินมาจ่ายได้แน่ๆ จะว่าไปแล้ว คริสตัลอันนี้มันจำทำให้เราคิดมากจนเกินไปหน่อยแล้วมั้ง? หรือนี่มันจะเป็นชะตากรรมของผมกันนะ? ในตอนนั้นเองที่ผมกำลังหยิบคริสตัลประเมินผมไม่ได้สังเกตเห็นเลยว่า ชายเสื้อของผมมันไปเกี่ยวกับไอเทมเวทย์มนต์บนโต๊ะและตอนที่ผมขยับออกมา เมจิคไอเทมอันหนึ่ง–ขวดแก้วเล็กๆ ตกลงไปที่พื้นและแตกเป็นเสี่ยงๆ

Comment

Options

not work with dark mode
Reset