ตอนที่ 45 – เหตุการณ์ที่คาดไม่ถึง!
-427
-421
-413
-405
-425
ตัวเลขความเสียหายหลายตัวลอยอยู่ในอากาศ
จากโจมตีสัตว์เลี้ยงของลอร์น จอมเวทอันเดดไม่สามารถต่อสู้กลับได้เลย
เลือดลดลงอย่างรวดเร็วเหมือนน้ําไหล
แต่การโจมตีของลอร์นนั้นยังไม่หยุดลง
ลูกศรพุ่งออกมาอย่างต่อเนื่องทําให้มันดูเหมือนเครื่องจักรสังหารดีๆนี้เอง
แต่ในกรณีนี้
หลังจากการโจมตีต่อเนื่องเป็นชุดแล้ว
เลือดของนักเวทอันเดด ลดลงเหลือน้อยกว่า 10,000 หน่วยแล้ว
อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้บอสที่รู้สึกว่าชีวิตตัวเองกําลังตกอยู่ในอันตราย ในที่สุดมันก็เปลี่ยนรูปแบบการโจมตีทันที
“เจ้ามนุษย์ที่โง่เง่า ดูซิว่าเดธเคียวของข้าจะแข็งแกร่งขนาดไหน!”
บอสส่งเสียงคํารามอย่างโกรธจัด
จากนั้นมันก็เดินออกมาจากหมอกสีดํา เคียวกระดูกขนาดใหญ่ในมือนั้นถูกห่อหุ้มด้วยแสงสีดํา
——-
[เคียวแห่งความตาย]: นักเวทอันเดดเหวี่ยงเคียวและกลายเป็นนักสู้รูปแบบระยะประชิดระยะการโจมตีเพิ่มขึ้น 100% ความเร็วโจมตีเพิ่มขึ้น 100% ความเสียหายจากการโจมตีเพิ่มขึ้น 100% และมีภูมิคุ้มกันต่อความเสียหาย 30%
——-
เห็นได้ชัดว่านี่เป็นการเคลื่อนไหวขั้นสูงสุดของบอสหรือไพ่ตายนั้นเอง!
ลอร์นสัมผัสได้ถึงแรงกดดันมหาศาจจากเคียวกระดูกของบอส
ด้วยความเสียหายสองเท่า มันต้องใช้ฟันเพียงครั้งเดียว เพื่อคร่าชีวิตเขาอย่างแน่นอน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการโจมตีระยะใกล้มันเป็นคู่ที่น่าสะพรึงกลัวมาก
ผลกระทบนี้ส่งผลร้ายแรงต่อผู้เล่น เพราะมันยากมากที่จะระบุตําแหน่งที่ปลอดภัยของพวกเขา ถ้าพวกเขาไม่ระวังอาจตายด้วยน้ำมือของอีกฝ่ายทันที
“ริมุรุ ป้องกันที!”
ลอร์น ไม่ได้ควบคุมปืนใหญ่เล็กต่อไป แต่เน้นไปที่การหลบหลีก
บอสตัวนี้ได้เพ่งเล็งความสนใจมาที่เขาหมดแล้ว ดังนั้นเขาจึงต้องหลบหลีกอย่างจริงจัง
โชคดีที่เมื่อเขาเพิ่มค่าว่องไวไว้ เขาถือว่า ”ค่าควา มว่องไว” เป็นคุณสถานะหลักของเขา เมื่อรวมกับค่าสถานะจากพวกไอเทมแล้ว ความเร็วปัจจุบันของลอร์นก็ไม่ช้าไปก ว่าบอสเลย
ตราบใดที่เขาควบคุมจังหวะได้ เขาก็สามารถหลบได้อย่างง่ายดาย
ด้วยความสงบที่ดูแปลกๆ ลอร์นจึงเริ่มวิ่งหลบนักเวทอันเดดไปรอบๆห้อง โดยรักษาระยะห่างระหว่างมันกับเขาไว้ประมาณ 30 หลาได้อย่างสมบูรณ์แบบ
นี่เป็นระยะทางที่ค่อนข้างจะปลอดภัย ณ ตอนนี้
นอกจากนักธนูแล้ว คลาสอื่นๆ ก็ยังยากที่จะโจมตีเป้าหมายจากระยะไกลได้
นอกจากนี้ นี่คือนักเวทอันเดดประเภทระยะประชิด
ด้วยเสียงคําราม ของมันที่ถือเคียวอยู่และตั้งใจพุ่งเข้าใส่ลอร์น พยายามเฉือนเขาออกเป็นสองส่วนในทันทีที่เข้าถึงตัว
แต่น่าเสียดายที่แผนนั้นไม่สําเร็จ
เมื่อริมรุมาขวางทางไว้ มันไม่สามารถเข้าไปภายในสิบหลาจากลอร์นได้
ในทางกลับกัน ในช่วงเวลาของการไล่ล่านี้ มันกลับถูกโจมตีเยอะมาก เลือดของมันจึงลดลงอย่างรวดเร็ว
ในชั่วพริบตา มันต่ำกว่า 50% แล้ว
ลอร์นจึงสั่งให้ทุกคนหยุด จากนั้นจึงเปิดใช้สกิลกับมิกซ์มอนสเตอร์กับบอสทันที
แต่อย่างไรก็ตาม…
คราวนี้ มีเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้น
“ดิง!”
“มอนสเตอร์ตัวนี้อยู่ในสภาพพิเศษ ไม่สามารถใช้เป็นมอนสเตอร์เป็นต้นแบบได้!”
การแจ้งเตือนที่ไม่น่าอ่านปรากฏขึ้น
นี่เป็นครั้งแรกที่ลอร์นประสบกับสถานการณ์เช่นนี้
“สถานะพิเศษ?”
เมื่อเห็นสิ่งนี้ ลอร์นก็สังเกตเห็นชื่อบอสในที่สุด มันเขียนว่า “นักเวทอันเดด – วิญญาณ” ราวกับว่ามันเป็นเพียงวิญญาณที่ถูกควบคุมและไม่ใช่มอนสเตอร์ที่สมบูรณ์อะไรเลย
ลอร์นไม่รู้ว่านั่นเป็นเหตุผลหรือไม่
แต่เขาก็ไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้
เนื่องจากเขาไม่สามารถมิกซ์กับบอสตัวนี้ได้ เขาจะฆ่ามันและรับวัตถุดิบต่างๆของมัน
สุดท้ายแล้วมันก็เป็นเพียงบอสระดับบรอนซ์ วัสดุที่ดรอปออกมาน่าจะไม่ธรรมดาเท่าไร
ลอร์นสั่งให้สัตว์เลี้ยงของเขาฆ่ามันอย่างไม่ลังเล
หลังจากการยิงหลายนัดจากปืนใหญ่เล็ก ตั๊กแตนตําข้าวตัวน้อยที่เดินเตร่อยู่ใกล้นักเวทอันเดด ก็ก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว แขนที่เหมือนเคียวของมันฟาดฟันจํานวนนับไม่ถ้วนใส่บอส
เคียวที่โจมตีครั้งสุดท้ายฉีกผ่านคอของบอส ยุติการต่อสู้อันป่าเถื่อนนี้ลง
-860! (ติดคริ)
ความเสียหายคริติคอลสีแดงสดลอยออกมา และเลือดของนักเวทย์อันเดดก็หมดลง มันสูญเสียเลือดและกลายเป็นกองกระดูกที่เน่าเปื่อยเช่นเดิม
ในขณะนี้ มีลูกบอลสีขาวและลูกบอลสีดํากระจายออกจากโครงกระดูก
พลังงานสีขาวเปล่งแสงออกมาอย่างเงียบๆ สงบๆ
อย่างไรก็ตาม ลูกบอลแห่งแสงสีดําได้เปลี่ยนเป็นรูปร่างของหัวปีศาจ มันดิ้นรนในอากาศราวกับว่ามันโกรธแค้นเป็นอย่างมาก
มันส่งเสียงคํารามอย่างบ้าคลั่งใส่ลอร์น “ให้ตายเถอะ เจ้ามนุษย์! เจ้ากล้าดียังไงมารุกรานมหาเนโครแมนเซอร์ฮอลล์ผู้นี้ สักวันหนึ่งฉันจะฉีกคุณเป็นชิ้น ๆ!”
“แล้วจะได้เห็นดีกัน”
ก่อนที่มันจะจบลง ลอร์นก็โบกไม้เท้าสั้นของเขาและทําให้วิญญาณชั่วร้ายแตกออกเป็นเสี่ยง
มันตายไปแล้วทําไมต้องพูดเรื่องไร้สาระให้มากมาย?
ด้วยความคิดนั้น เขาจึงคว้าลูกบอลแสงสีขาวมา
“ดิง!”
“ยินดีด้วยที่ได้รับวัตถุดิบ: วิญญาณบริสุทธิ์ที่ชําระแล้ว”
นี่เป็นวัตถุดิบที่ดรอปงั้นเหรอ?
ลอร์นประหลาดใจกับการเก็บเกี่ยวของเขา
นี่เป็นเพราะว่าวัตถุดิบที่เขาได้รับก่อนหน้านี้ส่วนใหญ่เป็นส่วนหนึ่งของร่างกายของมอนสเตอร์เท่านั้น
แต่ตอนนี้ เขากลับได้รับวิญญาณสะงั้น
ดูเหมือนว่ามีวัตถุดิบสําหรับมิกซ์นั้นมีหลายรูปแบบ และมีความเป็นไปได้มากมายสําหรับการมิกซ์มอนสเตอร์ทุกอย่างมันเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น
“ไม่มีของอย่างอื่นที่ดรอปออกมาแล้วเหรอ?”
ลอร์นมองดูโครงกระดูกของนักเวทอันเดด แต่ไม่มีแม้แต่เหรียญทองแดงสักเหรียญอยู่รอบๆเลย
นอกจากนี้ การแจ้งเตือนความคืบหน้าของดันเจี้ยนไม่ปรากฏขึ้น
มีนี้มันมีสถานการณ์พิเศษหรือไม่?
ลอร์นนึกย้อนถึงสิ่งที่เลอิชาเจ้าหญิงแห่งวิหารแสงกล่าว ดูเหมือนว่ามีสิ่งพิเศษที่ซ่อนอยู่ในดันเจี้ยนแห่งนี้
แต่ทําไมนี่ดูเหมือนจะเป็นจุดสิ้นสุดเลย
นอกจากโลงศพแล้ว
ไม่มีอะไรต้องทราบ
ด้วยความคิดนั้น ลอร์นจึงเดินไปในทิศทางนั้นอย่างระมัดระวัง
มีเพียงโลงศพนี้เท่านั้นที่น่าสงสัย
อย่างไรก็ตาม!
เมื่อเขาอยู่ใกล้พอ บางสิ่งที่เหมือนกําแพงกําลังขวางทางของเขาอยู่คล้ายๆบาเรีย
ในเวลาเดียวกันก็มีการแจ้งเตือนปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา
“ดิ่ง!”
“คําเตือน! ไม่สามารถเข้าใกล้ได้ เนื่องจาก Spatial Node ยังไม่ถูกเปิดอย่างสมบูรณ์”
Spatial Node?
ลอร์นเห็นคําแปลกๆ อีกประโยคหนึ่ง
หากเขาจําไม่ผิด นี่คือข้อมูลที่นักบวชเลอิชาต้องการ
“ฉันควรทําลายมันไหม”
ลอร์นคิดว่านั่นอาจเป็นภารกิจของเขา
เนื่องจากเป็นการจัดการโดยฝ่ายดาร์กอบิส จึงต้องเสียเปรียบกับจักรวรรดิมนุษย์เป็นอย่างมาก ถ้าเขาทําลายมันได้ก็ควรเป็นบุญหรือปาว?
ยิ่งไปกว่านั้น ดันเจี้ยนนี้สามารถเข้าได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น ถ้าเขาละเลยวงเวทย์อันนี้ มันอาจนําความหายนะมาสู่ผู้คนโดยรอบๆ
ด้วยเหตุนี้ ลอร์นจึงสั่งให้สัตว์เลี้ยงของเขาทําลายวงเวทย์ที่อยู่ใต้โลงศพนี้ทันที
ธนูสีดําของปืนใหญ่เล็ก ถูกดึงออกมาโดยตรงกับลูกธนูที่เผาไหม้ด้วยเปลวเพลิงที่ไม่มีวันตายก็ยิงไปที่ศูนย์กลางของวงเวทย์มนตร์ทันที ทําลายอักษรรูนทั้งหมดในวงเวทย์มนตร์
แต่ในขณะนั้น
พลังอันทรงพลังและแปลกประหลาดก็ปรากฏขึ้น
คบเพลิงทั้งหมดในห้องโถงก็ดับลงทันที และทั้งห้องโถงก็ตกอยู่ในความเงียบงัน มืดมิดทันที
