นักเล่นแร่แปรธาตุแห่งฮอกวอตส์ – ตอนที่ 19

ตอนที่19 มีสายลับอยู่ในพวกเรา

 

ศาสตราจารย์มักกอนนากัลป์กลับมาก่อนที่เด็กใหม่จะต้องรอนาน เธอจัดให้เด็กใหม่เป็นแถวเดียวและพาทุกคนเข้าไปในหอประชุม

 

ห้องโถงของโรงเรียนมีขนาดใหญ่มากมีโต๊ะยาวสี่ตัวเต็มไปด้วยนักศึกษา เทียนหลายร้อยเล่มลอยอยู่เหนือฝูงชนและแสงเทียนก็ส่องสว่างไปทั่วหอประชุม

 

เปลวเทียนยังเป็นไฟวิเศษชนิดหนึ่งไม่เช่นนั้นภาพของเทียนที่หยดด้วยขี้ผึ้งบนศีรษะมันคงจะไม่สวยงามนัก

 

เมื่อความคิดแปลก ๆ ทุกอย่างหลั่งไหลออกมาจากหัวของอัลเบิร์ต ก็มีคนเอาเก้าอี้นั่งที่มีหมวกสกปรกและขาดวางอยู่ออกมา

 

ว่ากันว่านี่คือหมวกกริฟฟินดอร์

 

“ฉันหวังว่าพวกเขาจะล้างหมวกคัดสรรแล้วนะ” อัลเบิร์ตไม่ชอบหมวกคัดแยกเพราะมันสกปรกเกินไปอาจจะเป็นพันปีอาจจะไม่มีใครทำความสะอาดหมวกเลย

 

ทนไม่ไหวแล้ว

 

เมื่ออัลเบิร์ตฟื้นขึ้นมาจากหมวกคัดสรรก็จบเริ่มเปิดตามปกติด้วยเสียงปรบมือของทุกคน

 

 

ศาสตราจารย์มักกอนนากัลหยิบม้วนกระดาษและเริ่มแผ่ออก

 

แน่นอนว่าอัลเบิร์ตเป็นคนแรกที่ได้รับการตั้งชื่อ ใครใช้ให้นามสกุลของเขาเป็นตัวอักษรตัวแรกล่ะ?

 

อัลเบิร์ตก้าวไปข้างหน้าและนั่งบนเก้าอี้อย่างมั่นใจโดยให้ศาสตราจารย์มักกอนนากัลสวมหมวกไว้บนศีรษะ

 

“ อย่าไปสลิธีริน อย่าไปที่สลิธีรินนะ”

 

แม้ว่าเขาจะรู้ว่าความเป็นไปได้ที่จะไปสลิธีรินนั้นมีน้อยมาก แต่เขาก็ยังคงพูดเบา ๆ สองสามคำเพื่อหลีกเลี่ยงการตกลงไปในหลุมโดยไม่ได้ตั้งใจ

 

“ มันยากแฮะฉันเห็นว่ามีความกล้าหาญมากหัวใจไม่สิมีความสามารถและไม่ขาดปัญญา” หมวกคัดแยกถามเบา ๆ “ยกเว้นสลิธีรินคุณอยากไปไหน”

 

อัลเบิร์ตพูดไม่ออก หมวกคัดแยกหมายความว่าเขาเหมาะกับบ้านทุกแห่งยกเว้นสลิธีริน?

 

“โอ้ฉันคิดว่าเธอได้เลือกทางของเธอแล้ว… “

 

“กริฟฟินดอร์” เมื่อหมวกคัดสรรพูดว่ากริฟฟินดอร์อัลเบิร์ตรู้ว่าสิ่งที่เรียกว่าทางเลือกคืออะไร

 

หากฝาแฝดและลีจอร์แดนพบกัน เป็นนักเรียนของบ้านอื่นเขาก็จะไปเรียนที่บ้านนั้นด้วย

 

ในที่สุดหมวกคัดสรรก็ช่วยให้เขาเลือกได้

 

อย่างไรก็ตามอัลเบิร์ตยังคงต้องอยู่ในสถาบันการศึกษาเป็นเวลาเจ็ดปี เขาไม่อยากเป็นเฮอร์ไมโอนี่คนแรก ที่เขาจะไม่มีเพื่อน ช่างเป็นโศกนาฏกรรมจริงๆ

 

 

แน่นอนว่าถ้าหากจะมีการสำรวจตอนกลางคืน ฝาแฝดก็เป็นคู่หูสำรวจตอนกลางคืนที่ดีที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัยหลังจากหมวกคัดสรรเอ่ยนามเรียกกริฟฟินดอร์โต๊ะที่ไกลที่สุดทางด้านซ้ายก็ส่งเสียงโห่ร้อง

 

อย่างไรก็ตามฝาแฝดและลีจอร์แดนในทีมก็อดไม่ได้ที่จะตกใจและพวกเขาไม่ได้คิดว่าอัลเบิร์ตจะได้รับมอบหมายให้เป็นกริฟฟินดอร์

 

แล้วเรเวนคลอล่ะ?

 

หลังจากศาสตราจารย์มักกอนนากัลถอดหมวกออกไปแล้วอัลเบิร์ตก็เดินตามเสียงเชียร์ แถวหน้าของโต๊ะยาวว่างเปล่าสำหรับเด็กใหม่อย่างเห็นได้ชัด

 

เมื่ออัลเบิร์ตเดินผ่านไปมีหลายคนยืนขึ้นและจับมือกับเขา อีกฝ่ายมีตราที่หน้าอกด้วยอาจจะเป็นหัวหน้าบ้านของเขาก็ได้

 

เขาจับมือกับหลาย ๆ คนทีละคนและพยักหน้าตอบรับด้วยรอยยิ้ม

 

พิธีคัดสรรยังดำเนินต่อไป หลังจากที่หมวกคัดสรรเรียกสลิธีริน อัลเบิร์ตก็กลับไปสนใจหมวกคัดสรรและเขายังพบร่างของเซดริก ดิกกอรี่

 

อีกฝ่ายยังคงเป็นหนุ่มหล่อจึงไม่แปลกใจที่เขาจะถูกเรียกว่ารุ่นพี่หนุ่มหล่อ แต่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะกลายเป็นโศกนาฏกรรมอีกหรือเปล่า ท้ายที่สุดคราวนี้มีฉันที่เป็นผีเสื้อตัวน้อยที่จะขยับสายลม(หมายถึงอัลเบิร์ตจะทำให้เกิดทฤษฏีผีเสื้อขยับปีกนะครับ)

 

ตามที่คาดไว้ฝาแฝดวีสลีย์ยังได้รับมอบหมายให้เป็นกริฟฟินดอร์ ชายผมแดงคนนึงมีความสุขมากเกี่ยวกับเรื่องนี้และโบกมือให้ฝาแฝด อัลเบิร์ตยังมองใกล้ ๆ มันควรจะเป็นเพอร์ซี่ วีสลีย์

 

 

อย่างไรก็ตามฝาแฝดวีสลีย์อยู่ที่ด้านล่าง หลังจากที่พวกเขาถูกจัดให้เป็นกริฟฟินดอร์แล้วพิธีคัดสรรก็สิ้นสุดลง ศาสตราจารย์มักกอนนากัลม้วนกระดาษและทิ้งไว้พร้อมกับหมวกคัดสรรเช่นเดียวกับม้านั่ง หายไป.

 

“ว้าว! เราคิดว่านายจะได้รับมอบหมายให้เป็นเรเวนคลอซะอีก” ทั้งฝาแฝดและลีจอร์แดนจ้องไปที่อัลเบิร์ตด้วยการแสดงออกที่เกินจริงราวกับกำลังมองดูสัตว์หายาก

 

ผู้ชายคนนี้ไม่ได้รับมอบหมายให้เป็นเรเวนคลอหมวกคัดสรรนั้นพังหรือเปล่า?

 

“ แปลกตรงไหน” อัลเบิร์ตไม่เห็นด้วย “ยังไงซะฉันก็เพิ่งค้นพบความลับเกี่ยวกับหมวกคัดสรร“

 

“ความลับอะไร” ลีจอร์แดน ถามอย่างสงสัย

 

“ มันจะไม่ใช่ความลับสิถ้าฉันบอกไป” อัลเบิร์ตไม่ได้วางแผนที่จะบอกพวกเขาว่า “นั่นคือเหตุผลที่ฉันได้รับมอบหมายให้เป็นกริฟฟินดอร์”

 

สายตาของอัลเบิร์ตกวาดไปทั่วฝูงชนและเขาอดไม่ได้ที่จะส่ายหัว “ฉันพูดอย่างชัดเจนไม่ได้ยังไงก็ตามฉันคือกริฟฟินดอร์”

 

อย่างไรก็ตามทุกคนไม่ได้ให้ความสนใจกับความลับที่เรียกว่านี้อีกต่อไป หลังจากการจัดเรียงเสร็จสิ้นดัมเบิลดอร์ก็ถึงตาที่จะกล่าวสุนทรพจน์จากนั้นก็ถึงเวลารับประทานอาหารมื้อใหญ่พร้อมกับเปิดท้อง

 

“ยินดีต้อนรับ … ” ดัมเบิลดอร์มองนักเรียนด้วยรอยยิ้มกว้างและยื่นแขนไปหาพวกเขา “ยินดีต้อนรับทุกคนเข้าสู่ฮอกวอตส์ภาคเรียนใหม่ได้เริ่มขึ้นแล้วก่อนงานเลี้ยงจะเริ่มขึ้นฉันอยากจะพูดสักสองสามคำนั่นคือ “โง่เขลา! ร้องไห้! กระจุย! กระจาย!” ขอบคุณทุกคน! “

*ดำน้ำมากปล่อยมันไป ต้นฉบับThat is: fool! Cry nose! Scrap! Screw!

 

เพียงไม่กี่คำ

 

ช่องว่างนี่คือช่องว่าง!

 

เมื่อเทียบกับผู้ชายที่พูดเรื่องไร้สาระมากมายดัมเบิลดอร์เข้าใจจิตใจของชีวิตใหม่โดยรู้ว่าทุกคนไม่มีความอดทนที่จะฟังเรื่องไร้สาระ

 

 

“คุณรู้ความหมายของคำเหล่านั้นหรือไม่” อัลเบิร์ตถามหัวหน้าบ้านข้างๆเขาพลางหันศีรษะไป

 

หัวหน้าบ้านที่อัลเบิร์ตถามมีสีหน้าแข็งกร้าวและเห็นได้ชัดว่าเขาไม่รู้ว่าจะตอบคำถามนี้อย่างไร

 

ในตอนนี้จู่ๆหัวหน้าบ้านก็รู้สึกว่าวีสลีย์พูดถูก ผู้ชายคนนี้ควรไปที่เรเวนคลอแทนที่จะอยู่ที่กริฟฟินดอร์

 

“ ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครรู้เรื่องนี้ฉันคงต้องไปถามเขาด้วยตัวเอง?” อัลเบิร์ตพึมพำ คำไม่กี่คำถือได้ว่าเป็นความลึกลับที่ยังไม่ได้ไขในเรื่องราวของนวนิยายแฮร์รี่พอตเตอร์

 

คนสองสามคนที่อยู่ข้างๆเขากระตุกปากและไม่รู้ว่าจะพูดอะไร นี่จะถามดัมเบิลดอร์ตรงๆเลยเหรอ?

 

นักเรียนของเรเวนคลอยังไม่ได้อยากรู้อยากเห็นเหมือนนายเลยนะเพื่อน!

 

นี่คือนกอินทรีที่ซ่อนตัวอยู่ในกลุ่มสิงโตในฐานะสปาย

 

เฮ้มาที่นี่แล้วโยนผู้ชายคนนี้ไปที่โต๊ะข้างๆที!

 

อัลเบิร์ตสูญเสียความคิดของเขาไปโดยไม่สนใจการจ้องมองแปลก ๆ ของคนอื่น

 

ในชีวิตที่แล้วมีคำอธิบายหลายประการสำหรับคำเหล่านี้บนอินเทอร์เน็ต:

 

มีข่าวลือว่าความหมายในภาษาละตินของคำเหล่านั้นคือ: ขอให้ เมอร์ลินอวยพรคุณ

 

แน่นอนว่าบางคนคิดว่าทัศนคติที่แตกต่างกันต่อผู้คนในวิทยาลัยทั้งสี่แห่งนี้

 

 

นักเรียนเรเวนคลอคิดว่าคนที่ไม่ได้เข้ามาในเรเวนคลอเป็นคนโง่

 

นักเรียนกริฟฟินดอร์คิดว่าคนอื่นไม่กล้าเหมือนพวกเขา

 

นักเรียนสลิธีรินคิดว่าเลือดผสมหรือเลือดโคลนเป็นเศษขยะที่ไร้ประโยชน์

 

นักเรียนฮัฟเฟิลพัฟ หวังว่านักศึกษาจากบ้านอื่น ๆ สามารถปรับพฤติกรรมของพวกเขาได้

 

ความจริงคืออะไรอัลเบิร์ตไม่รู้บางทีเขาอาจจะมีโอกาสรู้ความจริงจากดัมเบิลดอร์

 

ตูม!

 

ทันใดนั้นหลังคาของปราสาทก็ถูกฟ้าผ่าและเวทมนตร์แห่งสภาพอากาศที่ร่ายไว้ก็ล้มเหลวในทันที

 

ฉากนี้ทำให้ทุกคนตกใจจริงๆ

 

ดัมเบิลดอร์หยิบไม้กายสิทธิ์ของเขาออกมาและใช้เวทมนตร์บนศีรษะของเขา ฟ้าแลบและฟ้าร้องหายไปฝนอันยิ่งใหญ่ก็หายไปและหัวของทุกคนก็หันไปในท้องฟ้ายามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยดวงดาวอีกครั้ง

 

“เอาละ! งานเลี้ยงเริ่มแล้ว!” ดัมเบิลดอร์ยกช้อนขึ้นแล้วเคาะถ้วยประกาศว่างานเลี้ยงเริ่มขึ้น จานบนโต๊ะเต็มไปด้วยอาหารราวกับเวทมนตร์

 

*******

 

ฝากติชมสกิลการแปลหรือเสริมข้อมูลอย่างพวกชื่อคน สัตว์ สิ่งของ สถานที่ในเรื่องได้เลยครับ

The Alchemist of Hogwarts นักเล่นแร่แปรธาตุแห่งฮอกวอตส์

The Alchemist of Hogwarts นักเล่นแร่แปรธาตุแห่งฮอกวอตส์

The Alchemist of Hogwarts นักเล่นแร่แปรธาตุแห่งฮอกวอตส์
Score 7.2
Status: Ongoing Released: N/A Native Language: Chinese
อ่านนิยายเรื่อง The Alchemist of Hogwarts นักเล่นแร่แปรธาตุแห่งฮอกวอตส์ เบิร์ตผู้ไม่เคยมีความทะเยอทะยานใด ๆในชีวิต เขาคิดว่าตัวเองเป็นปลาเค็ม(อยู่ไปวันๆ)มาตลอด แม้ว่าเขาได้เกิดใหม่และมีระบบสุดโกง และนี่คือวิธีที่เหมาะสมในการเป็นผู้ชนะในชีวิต แต่อัลเบิร์ตก็วางแผนที่จะทำตัวปลาเค็มเช่นเดิม ทว่าเมื่อนกฮูกได้ส่งคำเชิญจากฮอกวอตส์มาถึงเขาทำให้เขารู้ว่าเขาได้เดินทางมายังโลกแห่งนวนิยายแฮร์รี่พอตเตอร์ ตอนนี้อัลเบิร์ตกำลังพิจารณาว่าจะเป็นปลาเค็มในโลกเวทมนตร์ได้อย่างไร

Comment

Options

not work with dark mode
Reset