[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 102

　เอาล่ะ ไหนดูหน่อยว่าเลเวลเพิ่มขึ้นมารึเปล่า

　ถ้าเพิ่มขึ้นจนตันเลยก็ดีสิ

—————————————————————

เผ่าพันธุ์ : บอลแรบบิทขนาดพกพา

สถานะ : ปกติ

Lv : 5/5 (MAX)

HP : 5/7

MP : 0/6

พลังโจมตี : 2

พลังป้องกัน : 3

พลังเวท : 5

ความคล่องแคล่ว : 3

ระดับ : F-

สกิลพิเศษ:

[หลบซ่อน : Lv1]

สกิลต้านทาน:

[ต้านทานความหิวโหย : Lv4]

สกิลทั่วไป:

[ขุดดิน : Lv1] [แสง : Lv2]

[แกล้งตาย : Lv1] [ร่ายรำสะบัดฟาด : Lv1]

สกิลฉายา:

[ไอดอลแห่งทะเลทราย : Lv1] [ผู้กลืนกินสายเลือด : Lv1]

[ปรสิตเพิ่มเลเวล : Lv1]

—————————————————————

　โอ้ เพิ่มขึ้นมาแล้ว

　เลเวลสกิล [แสง] ก็เพิ่มขึ้นมาเหมือนกัน

　มีสกิล [ร่ายรำสะบัดฟาด] เพิ่มขึ้นมาด้วย

　…..ชื่อก็เท่ดีอยู่หรอก แต่มันก็แค่ใช้หูฟาดใช่มะ?

　สกิลนี้ใช้สู้ได้จริง ๆ เรอะ?

　….จะถือว่ามันดีแล้วกัน แต่ฉายาแปลก ๆ ก็มีเพิ่ม

　[ปรสิตเพิ่มเลเวล] เนี่ย….เพิ่มเลเวลฉายานี้คงไม่ดีสินะ?

　มันมีผลเสียอะไรรึเปล่า?

　แต่ถ้าชั้นไม่ช่วยก็เพิ่มเลเวลมันไม่ได้นี่นา….

　บอลแรบบิทค่อย ๆ เดินเข้าไปหาร่างของแมงป่อง

　ขณะที่ชั้นกำลังสงสัยว่ามันจะทำอะไร มันก็อ้าปากกว้างแล้วกัดเข้าไปที่ร่างของแมงป่อง

　คงเพราะออกแรงไปเยอะเลยเหนื่อย ส่วนชั้นไม่ทันได้ห้ามมัน

　ถึงฟันของบอลแรบบิทจะเจาะเปลือกของแมงป่องไม่เข้า แต่เหมือนว่ามันจะกินโดยดูดเนื้อจากตรงที่ชั้นแกะเปลือกไว้แทน

　ชั้นชะงักไปชั่วครู่ แต่ก็รีบโยนซากแมงป่องทิ้งทันที

　「เปฟุ้ー!?」

　บอลแรบบิทมองอาหารของตนลอยไป แล้วก็ทำหน้าจ๋อย

　กินไม่ได้ เจ้านั่นมันมีพิษนะ!

　มี HP อยู่แค่นั้น ถ้ากินเข้าไปเดี๋ยวก็ตายหรอก

　คงเพราะต้องทนหิวมานาน พอเห็นอาหารอยู่ตรงหน้าเลยห้ามใจไม่ได้

　ต่างจากกิ้งก่าดำ รายนั้นกินไม่เลือกอยู่แล้ว

　ติดพิษรึเปล่าเนี่ยแก?

　เช็คก่อนดีกว่า

—————————————————————

เผ่าพันธุ์ : บอลแรบบิทขนาดพกพา

สถานะ : พิษ (ต่ำ)

Lv : 5/5 (MAX)

HP : 5/7

MP : 0/6

—————————————————————

　นั่นไงเล่า!

　「เบปุ!」

　บอลแรบบิทร้องขึ้น ก่อนจะสำรอกชิ้นเนื้อที่พึ่งจะกินเข้าไปออกมา

　ชั้นลูบหลังมันเบา ๆ โดยระวังไม่ให้ไปโดนเล็บเข้า

　เอาเถอะ พิษมันก็ไม่แรงมาก….กินเข้าไปแค่นิดเดียวแถมยังคายออกมาแล้วนี่ คงไม่มีปัญหามากหรอก

　เดี๋ยวร่างกายก็คงจะต่อต้านได้เอง ที่ชั้นอยู่รอดได้จนถึงทุกวันนี้ ก็เพราะต้องกัดฟันสู้กับปัญหานั่นแหละ

　พอผลของพิษหมดลง บอลแรบบิทก็ได้สกิล [ต้านทานพิษ] มา แลกกับการเสีย 2HP

　สำหรับเจ้านี่ แค่ 2HP ก็อันตรายมากแล้ว

　เหลืออยู่แค่ 3HP เอง

　ถ้ามีเวทฟื้นฟูก็คงสบายไปแล้ว….

　ถ้าร่างต่อไปของชั้นเชี่ยวชาญเวทฟื้นฟูก็ดีสิ

　ถ้าอยากแปลงเป็นมนุษย์นาน ๆ ก็ต้องมี MP สูงด้วย ดีล่ะ ตั้งเป้าหมายไว้ละกัน

　มังกรที่เชี่ยวชาญด้านเวทฟื้นฟูคงไม่เป็นตัวประหลาดหรอกมั้ง

　ชั้นอยากจะให้มันวิวัฒนาการให้ได้ไว ๆ แต่ก็คงต้องไว้ก่อน

　ตอนนี้บอลแรบบิทนอนลงไปกองบนพื้น ดูเหมือนมันจะเหนื่อยเอาเรื่อง

　ชั้นก็เข้าใจที่ว่าทั้ง HP ทั้ง MP ไม่เหลือแล้วมันลำบาก แต่แกยังวิวัฒนาการไม่ได้เหรอ?

　ไหน ๆ ก็เลเวลสูงสุดแล้วนี่ ทำไมยังไม่วิวัฒนาการอีกหว่า

　แล้วชั้นก็ได้ยินเสียงท้องร้องดังจ๊อก ๆ มาจากบอลแรบบิท

　เพิ่งจะกินไปเองนี่ หิวอีกแล้วเหรอ….

　ช่วยไม่ได้ หาอะไรให้มันกินก่อนแล้วกัน

　ชั้นวางบอลแรบบิทไว้บนหัว แล้วย้อนกลับไปที่ที่มีต้นกระบองเพชรก่อนหน้านี้

　เพื่อให้กินง่าย ชั้นเลยตัดต้นกระบองเพชรเป็นชิ้น ๆ ให้

　คงเพราะก่อนหน้านี้กินแค่ของเหลือจากที่ชั้นกินไว้ เลยยังไม่ได้กินจนเต็มอิ่ม

　ขนาดกระเพาะไม่เห็นจะสัมพันธ์กับขนาดร่างกายเลย

　และเพื่อเป็นการยืนยันคำพูดของชั้น บอลแรบบิทก็กินต้นกระบองเพชรที่ชั้นตัดไปทั้งต้น

　ไม่เยอะไปหน่อยเหรอ

　อะ เอาเถอะ ช่วยไม่ได้นี่นะ

　เป็นแค่มอนสเตอร์ระดับ F- แต่ก็ดันมี [ต้านทานความหิว : Lv4] เนี่ย

　แถมมี [ผู้กลืนกินสายเลือด] อีก ชีวิตของมันคงลำบากไม่น้อย

　คงเป็นธรรมชาติอยู่แล้วที่ต้องกินเมื่อกินได้ และเตรียมตัวไว้เมื่อไม่มีอะไรให้กิน

　ได้ยินมาว่าหมูก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน

　สุดท้าย บอลแรบบิทก็กินหมดทุกต้นที่ชั้นตัดให้

　จริงจัง? ตัวแกจะใหญ่ขึ้นมั้ยเนี่ย? กินไปเท่าไหร่กัน?

　เท่านี้คงพอแล้วล่ะมั้ง

　บอลแรบบิทเดินลากหูมาอยู่ข้าง ๆ ชั้น

　「เปฟุ! เปฟุ!」

　…..เหมือนมันจะขออะไรบางอย่าง นี่แกจะกินเพิ่มอีกเหรอ?

　ที่กินไปมันไปยัดอยู่ตรงส่วนไหนของร่างกายกัน?

　ชั้นควรจะให้มันกินต่อรึเปล่า?

　กินเยอะเดี๋ยวก็ตัวแตกหรอก? คงไม่อ้วนจนขยับไม่ไหวหรอกนะ?

　ถึงมันจะมีฉายา [ไอดอลแห่งทะเลทราย] ก็เถอะ ไม่เห็นจะเคยได้ยินว่ามีไอดอลกินเรี่ยราดขนาดนี้

　นี่มันระดับที่ถ้าเอาไปลงบล็อกคงโดนด่ายับไปแล้ว

　ถึงชั้นจะยังไม่ค่อยมั่นใจ แต่สุดท้ายก็ตัดให้มันเพิ่ม

　ส่วนบอลแรบบิทก็ยังกินต่อเรื่อย ๆ

　สุดยอดเลยแฮะเจ้านี่มันกินไปมากกว่าขนาดตัวแล้ว หรือในท้องมีหลุมดำอยู่?

　สงสัยคงต้องลองทดสอบดูแล้วล่ะว่ามันกินได้เท่าไหร่กันแน่