[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 109

　ลืมตาตื่นขึ้นมาบนผืนทราย

　เพิ่งผ่านไปแค่สองวัน แต่กลับชินเรื่องนอนในที่เปิดแบบนี้แล้ว

　พอเห็นว่ากองทรายข้าง ๆ เป็นบอลแรบบิทที่ยังปลอดภัยอยู่ชั้นก็โล่งอก

　อันที่จริงก็อยากจะนอนต่ออีกหน่อย แต่ชั้นสัมผัสได้ถึงมอนสเตอร์ที่อยู่แถว ๆ นี้

　เพราะสกิล [สัมผัสตรวจจับ] เลยนอนต่อไม่ได้

　จริง ๆ พื้นที่โล่งแบบนี้หาตัวศัตรูไม่ยาก แต่อย่างน้อยมันก็มีประโยชน์ตรงที่ไม่ต้องไปเสียเวลาหามอนสเตอร์ที่อยู่ไกล ๆ

　ชั้นลุกขึ้นแล้วบิดคอไปมา แล้วก็พบเป้าหมายทันที

　มีตะขาบยักษ์ตัวหนึ่งกำลังมุ่งหน้ามาทางชั้น

　ฉิบ รีบหนีดีกว่า

　ถึงจะไม่ดีที่ต้องปลุกบอลแรบบิท แต่คงต้องรีบเอาเข้าปากแล้ว

　ถ้าวิ่งหนีแบบปกติโดนตามทันแน่

　เดี๋ยวนะ เหมือนว่า…..มันจะไม่ได้เล็งเราอยู่แฮะ

　ถ้าไม่ได้มาหาชั้น…แล้วมันไล่ตามอะไร?

　ข้างหน้าตะขาบยักษ์ มีรถม้าคันหนึ่งวิ่งอยู่

　ม้าขนาดใหญ่สองตัวระดับที่ชั้นไม่เคยเห็นในโลกก่อนกำลังวิ่งเรียงกัน ลากรถไปอย่างสุดแรง

　แต่ก็ยังแพ้ตะขาบยักษ์อยู่ดี

　ถ้าเป็นแบบนี้ อีกเดี๋ยวคงโดนมันจับกินหมดแน่

　บ้าจริง!

　คิดบ้าอะไรอยู่ถึงเดินทางผ่านทะเลทรายที่มันมีมอนสเตอร์ขนาดใหญ่แบบนี้อยู่กันฟะ!?

　ชั้นหันไปมองกองทรายที่เป็นบอลแรบบิท ก่อนจะวิ่งตามตะขาบยักษ์ไป

　แน่นอนว่าชั้นไม่มีโอกาสชนะมันสักนิด แต่อย่างน้อยก็อาจจะพอยื้อให้รถม้าวิ่งหนีไปได้

　พอถึงคราวอันตรายจริง ๆ ค่อยบินหนีเอา

　ล่อความสนใจมันไว้แล้วรีบเผ่นทันที

　ไว้เรื่องสงบแล้วชั้นค่อยกลับมารับบอลแรบบิทก็แล้วกัน

　ระหว่างที่ชั้นไม่อยู่ก็อย่าไปโดนกินล่ะ….

　ถึงจะรู้ว่ามันรอดมาได้ทั้งที่ก่อนจะเจอชั้น แต่ก็อดห่วงไม่ได้อยู่ดี

　แต่ถ้าพาไปด้วยยิ่งอันตรายกว่าอีก

　คราวนี้มันต่างจากกัลแพนเธอร์หรืออูฐสามหัวที่ชั้นจัดการได้สบาย ๆ

　เป็นไปได้ว่าชั้นต้องใช้ท่าลมหายใจด้วย เพราะงั้นถึงเอาบอลแรบบิทไว้ในปากไม่ได้

　ชั้น [กลิ้ง] เข้าไปหาตะขาบยักษ์

　ไม่คิดเลยแฮะว่าจะมีวันที่ต้องไล่ตามมันแบบนี้

　ตะขาบยักษ์เมินชั้นสนิท แล้วไล่ตามรถม้าต่อ

　ชิ! มองมาสักหน่อยสิ

　ชั้นพยายามเต็มที่เพื่อล่อความสนใจมัน แต่มันก็ไม่แม้แต่จะหันมามอง

　เหมือนว่ามนุษย์กับม้าจะน่าอร่อยกว่ามังกร

　ตอนชั้นเป็นเบบี้ดรากอนนี่อร่อยเลิศเลยนะเฮ้ย!

　ไม่นานนัก ม้าทั้งสองก็สังเกตเห็นชั้น

　ชั้นฟังภาษาม้าไม่ออกก็จริง แต่สีหน้าของมันดูแย่ลงอย่างเห็นได้ชัด

　ชั้นมาช่วยนา….

　เอาเถอะ ก็พอเข้าใจความรู้สึกพวกมันอยู่

　ชั้นเองถ้าโดนตะขาบยักษ์ไล่อยู่ แล้วจู่ๆก็มีตัวบ้าอะไรไม่รู้กลิ้งตามมาด้วยแบบนี้เนี่ย

　คงไม่มีใครคิดว่าจะมาช่วยหรอก

　ชั้นเร่งสปีดขึ้น แล้วกลิ้งขึ้นเนินเล็ก ๆ

　ทิ้งน้ำหนักลงไปที่ส่วนหางของมันเพื่อจะขยี้……แต่ตัวมันแข็งเกินไป

　ตัดสินใจขึ้นตามไปอยู่ทางขวามือของมัน ในเมื่อดึงความสนใจมาไม่ได้ก็คงต้องตามไปก่อน

　เจ้านี้คงเป็นประเภทที่ถ้าหมายหัวใครไว้แล้วก็จะกัดไม่ปล่อย

　ต่อให้ชั้นทำให้มันหันมาเล็งชั้นได้จริง ๆ เราจะหนีได้รึเปล่านะ?

　ถึงมันจะโดนชั้นทับตรงหางไป ความเร็วมันก็ลดไปนิดหน่อยเท่านั้น ไม่นานนักความเร็วมันก็กลับมาเป็นปกติ

　ระยะห่างระหว่างตะขาบยักษ์กับรถม้าก็กระชั้นชิดเข้ามาอีกครั้ง

　ก็ไม่ได้คิดว่าจะหยุดได้ในครั้งเดียวอยู่แล้ว

　คงต้องโจมตีมันซ้ำ ๆ อีกหลายครั้ง

　พอไล่ตามมันทัน ชั้นก็ตรวจสอบสเตตัส

　ไว้ดูสเตตัสแล้วจะหาทางดึงความสนใจมันมาแล้วกัน

—————————————————————

เผ่าพันธุ์ : ไจแอนท์・แซนด์เซนติพีด

สถานะ : ปกติ

Lv : 62/80

HP : 448/448

MP : 236/236

พลังโจมตี : 324

พลังป้องกัน : 297

พลังเวท : 194

ความคล่องแคล่ว : 234

ระดับ : B

สกิลพิเศษ:

[ไมเรียโพดา : Lv–]* [ราชาเปลือก : Lv6] [ธาตุดิน : Lv–]

[ฟื้นฟู HP อัตโนมัติ : Lv5] [สัมผัสตรวจจับ : Lv4]

สกิลต้านทาน:

[ต้านทานกายภาพ : Lv5] [ต้านทานมนตรา : Lv2] [ต้านทานการตก : Lv4]

[ต้านทานพิษ : Lv6] [ต้านทานอัมพาต : Lv2] [ต้านทานการมึนงง : Lv2]

[ต้านทานการหลับไหล : 3]

สกิลทั่วไป:

[พิษร้าย : Lv5] [ขุดดิน : Lv6] [แซนด์เบรธ : Lv4]

[เคลย์วอลล์ : Lv3] [เขี้ยวอัมพาต : 2] [น้ำลายกรด : Lv4]

[ลำแสงความร้อน : Lv3]

สกิลฉายา:

[ราชาร้อยขา : Lv–] [เจ้าแห่งทะเลทราย : Lv6] [มุ่งมั่น : Lv4]

[จอมดื้อรั้น : Lv6] [นักไล่ล่า : Lv5] [วิวัฒนาการขั้นสุดท้าย : Lv–]

—————————————————————

　ถึงจะคิดไว้แล้วว่าสเตตัสมันต้องสูง แต่ชั้นก็ยังตกใจอยู่ดี

　ระดับ B Lv62 ปีศาจชัด ๆ

　[พลังโจมตี : 324] มันระดับที่ชั้นโดนทีเดียวก็ถึงตายได้เลย

　ทั้งที่ชั้นพึ่งจะดี๊ด๊าเพราะพลังโจมตีถึงสองร้อยอยู่หยก ๆ

　ถ้าไปกวนส้นมันมาก ๆ นี่คงจบไม่สวยแหงๆ

　แล้วก็ ไอ้ [ลำแสงความร้อน] มันอะไร?

　แกมีสกิลโจมตีระยะไกลด้วยเรอะ?

*ไฟลัมย่อยของสัตว์ขาปล้อง พวกกิ้งกือ ตะขาบ