[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 113

 「อือ….เนี๊ย…」

 

 สาวหูสัตว์ นีน่า ส่งเสียงออกมาเบา ๆ

 เธอนอนขดตัวอยู่บนผืนทราย

 

 ตอนนี้เธอยังไม่ตื่นก็จริง

 แต่ก็คงอีกไม่นาน

 

 แย่แล้ว ทำไงดี ทำไงดี?

 ถ้าตื่นขึ้นมาต้องตกใจกลัวชั้นแน่

 รีบหนีไปซ่อน? ปล่อยให้บอลแรบบิทรับมือ?

 

 แต่ยังไงชั้นก็ต้องพาเธอไปส่งสักที่…..จะให้หลบตลอดไปคงไม่ได้หรอก

 ถ้าทิ้งเอาไว้ต้องโดนมอนสเตอร์กินแน่นอน

 

 ยังไงก็ต้องทำอะไรสักอย่างสินะ

 ชั้นต้องพยายามบอกให้ได้ว่าชั้นไม่มีความคิดมุ่งร้าย

 หรือลองทำตัวงี่เง่าให้สุดแรงดี? เอาแบบที่เห็นแล้วต้องคิดวา่ไอ้ตัแบบนี้ไม่ทำร้ายมนุษย์หรอก

 ให้บอลแรบบิทขุดหลุมแล้วให้ชั้นเอาหัวซุกเข้าไปดีมั้ย?

 

 「อ-อือ เนีย….」

 

 นีน่าส่งเสียงขึ้นมาเบา ๆ อีกครั้ง พร้อมกับยกมือขึ้นมาจับตรงแถว ๆ หัว

 อีะ แบบนี้ จะตื่นอยู่รอมร่อแล้ว

 อะไรดี….จริงด้วย! [ศาสตร์ร่างมนุษย์] ไง!

 เพราะชั้นวิวัฒนาการมามันเลยเป็นเลเวลสามแล้ว น่าจะดีขึ้นมาบ้างล่ะ

 

 สูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อให้ใจเย็นลง

 ถ้าใช้ร่างจะเล็กลง ทั้ง HP พลังโจมตี พลังป้องกันก็จะลดลง

 นอกจากนั้นก็ยังใช้ MP วิละหนึ่ง

 

 ไหน สเตตัสตอนนี้คือ…

 

—————————————————————

〖อิลเชีย〗

เผ่าพันธุ์ : มังกรแห่งโรคภัย

สถานะ : ปกติ

Lv : 22/75

HP : 260/260

MP : 199/199

—————————————————————

 

 ….หนึ่งร้อยเก้าสิบเก้าวิสินะ?

 ง่าย ๆ ก็สามนาทีกับอีกสิบเก้าวิ

 ไม่น้อยไปหน่อยเหรอ?

 ไม่สิ คงพออยู่ ชั้นต้มมาม่ากินได้แถมยังเหลือเวลาอีกตั้งสิบเก้าวิ

 

 ภายในร้อยเก้าสิบเก้าวินี้ ต้องบอกว่าชั้นไม่ใช่ศัตรูพร้อมถามสถานการณ์ของนีน่าให้ได้

 ต้องทำได้สิ ต้องทำได้อยู่แล้ว

 

 นีน่าเปิดตาของเธอขึ้นมา

 ต้องรีบใช้ [ศาสตร์ร่างมนุษย์] แล้ว!

 

 ความร้อนแล่นไปทั่วร่าง รู้สึกเหมือนตัวกำลังละลาย

 นี่เป็นครั้งที่สามแล้วที่รู้สึกแบบนี้ คราวนี้ไม่แย่เท่าครั้งแรกที่ใช้

 ร้อนเฉย ๆ ไม่เจ็บมากนัก

 

 ร่างของชั้นค่อย ๆ หดลงมา จากตัวสูงเกือบห้าเมตรลดลงเหลือราว ๆ สองเมตรกว่า ๆ เท่านั้น

 

 ชั้นลืมตาขึ้น แขนบึกบึนถูกปกคลุมไปด้วยเกล็ดสีดำ กรงเล็บยังแหลมคมเหมือนเดิม

 ดูแข็งแรงก็ดีอยู่หรอก แต่แบบนี้มัน….ก็แค่ปีศาจรูปร่างมนุษย์นี่น่า

 สภาพคงไม่น่าดูแหง ๆ

 ยิ่งมองไม่เห็นตัวเองยิ่งกังวล

 

 แต่ถ้าชั้นแปลงเป็นมนุษย์สมบูรณ์ ชั้นก็ต้องยืนเปลือย แบบนั้นมันจะยิ่งไม่น่าดูกว่ารึเปล่า

 แบบไหนดีกว่ากันนะ?

 

 「เปฟุ๊!?」

 

 บอลแรบบิทร้องออกมาเสียงดัง ก่อนจะรีบถอยห่างจากชั้น

 ยะ หยุดเลยนะ! ชั้นเสียความมั่นใจหมด!

 

 เผลอ ๆ ร่างนี้อาจจะน่ากลัวกว่าร่างมังกรซะอีก

 รูปร่างมนุษย์ แต่มีเขี้ยวเล็บแบบนี้เนี่ย

 

 เอาเถอะ ไหน ๆ ก็แปลงมาแล้วนี่นะ

 ชั้นมีเวลาแค่สามนาทีเท่านั้น

 

 ชั้นหันกลับไปมองนีน่า แต่เธอกลับหลับตาลงอีกรอบ

 เอ๋ ทำไมหลับไปอีกแล้วล่ะ?

 สลบไปอีกแล้วเหรอ?

 ก็นะ เจอเรื่องแบบนั้นมาจะเหนื่อยก็ไม่แปลก

 

 แต่ที่ลำบากมันชั้นนะ!

 แปลงร่างไปแล้ว อีกเดี๋ยวก็จะ MP หมดแล้วกลับร่างเดิม

 ถ้า MP ชั้นหมดถังก็คุยกันไม่ได้สิ

 อาจจะไม่ดีต่อนีน่า แต่คงต้องปลุกเธอแล้ว

 

 ชั้นเขย่าร่างของนีน่า โดยพยายามไม่ให้โดนเล็บของชั้น

 ไหน เสียงเป็นไงบ้าง

 

 「กร ก…ก…ป…ย! บ! บ!」

 

 เอาล่ะ

 เส้นเสียงชั้นใกล้เคียงกับมนุษย์ขึ้นมาก

 อาจจะพอคุยกันได้ก็ได้

 

 ว่าแต่จะพูดอะไรดี?

 ชั้นยังไม่รู้เลยว่าควรจะบอกอะไรเธอ

 ลองบอกประมาณ『ผมไม่ใช่มังกรไม่ดีนะกั๊บ』เหมือนในพวกเกม RPG ดีมั้ย?

 

 「ตะ ตึ..น…แล…สะ…นะ…」

 

 ตอนแรกๆก็ยังไม่ชินเท่าไหร่

 แต่ชั้นก็เริ่มจับวิธีได้แล้ว

 

 「อือ….เนีย…」

 

 นีน่าหันมาทางชั้น

 สีหน้าเธอซีดลงในทันใด

 

 「อะ….เอ๋….」

 

 นีน่าดูจะตกใจจนพูดไม่ออก

 ตาของเธอเบิกกว้างขึ้น อ้าปากขึ้นแล้วก็ปิดปากลงไปอีกหลายรอบ

 ไม่ไหวเหรอเนี่ย หรือว่าร่างมังกรจะดีกว่า?

 ไม่ล่ะ ต้องพยายามต่อไปสินะ

 

 「ยะ อย่ากินเลยนะ….นะ นีน่า ไม่อร่อยหรอก!」

 

 ก็ไม่ต่างจากตอนเป็นมังกรเท่าไหร่

 

 นีน่าพยายามจะดิ้นให้หลุด

 ชั้นจึงปล่อยมือ แล้วก้าวถอยหลังไป

 

 ไหน เหลืออีกกี่วิ

 

—————————————————————

〖อิลเชีย〗

เผ่าพันธุ์ : มังกรแห่งโรคภัย

สถานะ : ร่างมนุษย์ Lv3

Lv : 22/75

HP : 130/260

MP : 97/199

—————————————————————

 

 หมดไปครึ่งนึงแล้ว!

 เก้าสิบเจ็ดวินาที หนึ่งนาทีกับสามสิบเจ็ดวิ

 

 ช่างเรื่องความเป็นมาของเธอก่อน ตอนนี้ทำให้นีน่าเชื่อใจชั้นให้ได้ก่อนดีกว่า

 จริงสิ หาอาหารให้นีน่ากินก็ได้นี่

 

 ร่างผอมซูบแบบนั้น คงไม่ได้กินอะไรสักเท่าไหร่

 แถมกลางทะเลทรายแบบนี้ น้ำก็เป็นสิ่งที่มีค่า ทาสอย่างเธอจะได้ดื่มน้ำงั้นเหรอ?

 ต้องหิวน้ำแน่ ๆ

 โธ่เว้ย น่าจะเตรียมต้นกระบองเพชรเผื่อไว้ก่อน เจ้าโง่!

 หรือจะเอาซากที่ชั้นตัดให้บอลแรบบิทกินดี?

 

 บอลแรบบิทเองก็ตัวนุ่มน่าอร่อยย แต่ไม่อยากย่างเจ้านั่นเลย

 แต่มันก็ดูน่าอร่อยจริง ๆ ล่ะนะ

 

 เดี๋ยวสิ! ตอนนี้ไม่ใช่เวลาคิดเรื่องนั้นแล้ว!

 ต้องบอกให้รู้ให้ได้ว่าชั้นเป็นมิตร

 เรื่องเตรียมอาหาร ไว้ตอนกลับเป็นมังกรค่อยทำก็ได้น่า

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร
Status: Ongoing
เปรี๊ยะ ข้างหน้าชั้นตอนนี้มีรอยร้าวอยู่ โลกที่เคยมีแต่ความมืดก็มีแสงส่องเข้ามา ชั้นแลตามองออกไปดูรอยร้าวที่กำลังใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ หืม นี่มันป่าเหรอ? เหมือนว่าจะอยู่บนยอดต้นไม้ซะด้วย พอชั้นลองยืนขึ้น ก็ได้ยินเสียงอะไรแตกอยู่ใต้เท้า เอ ชั้นเหยียบอะไรอยู่ล่ะเนี่ย แบบว่า เหมือนมันกำลังแตกอยู่เลยอะ ทันทีที่คิดอย่างนั้น ก็มีอะไรบางอย่างที่ดูคล้ายเกมก็ปรากฏขึ้นในหัว —————————————————————

Comment

Options

not work with dark mode
Reset