[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 123

　「กรรร!」

　ชั้นคำรามออกมาขณะที่กำลังวิ่งไล่อูฐสามหัว ก่อนจะใช้กรงเล็บข่วนมันไปเบา ๆ

　「โนเกวววว!」

　อูฐสามหัวกลิ้งไปตามพื้น เลือดทะลักออกมาจากอก พุ่งเข้าชนเนินทรายเล็ก ๆ

　โจมตีไปแค่เบา ๆ เพราะงั้นคงไม่ตาย แต่ตอนล้มลงพื้นขาหลังมันหักหมดแล้ว

　ชั้นยกหางขึ้นไปตรงหลังแล้วส่งเสียง「ก่า」เรียกบอลแรบบิท

　ต้องเพิ่มเลเวลของบอลแรบบิทอยู่

　จะได้ให้มันตัวใหญ่จนขุดบ้านให้ชั้นได้

　บอลแรบบิทโดดออกจากแขนของนีน่าลงไปตามหางของชั้น

　「เนี๊ย? จะทำอะไร….」

　นีน่าถามมาด้วยความสงสัย แต่ถ้าจะตอบได้คงต้องให้ MP ฟื้นมาก่อน

　ชั้นยื่นหางไปทางอูฐสามหัว

　แล้วบอลแรบบิทก็กระโดดลงไปหาเหยื่อของตน

　ตอนแรกเจ้านี่ก็ดูไม่ชอบวิธีแบบนี้เท่าไหร่ แต่ผ่านไปเรื่อย ๆ ก็ชินเอง

　ไม่รู้เพราะมันอยากเติบโต เพราะคิดว่าถ้าไม่ทำตามที่สั่งชั้นจะไม่หาอาหารให้ เพราะติดใจการล่า หรือเพราะชั้นสั่งให้ทำเรื่อย ๆ ไม่เลิกสักทีก็ไม่รู้

　「เปฟุ!」

　มีบอลไฟสองลูกลอยออกมาจากตัวของบอลแรบบิท

　นี่คือสกิล [แสง]

　รู้สึกว่าจะใหญ่ขึ้นกว่าเดิมอีก

　ก็นะ ก่อนหน้านี้ยังยิงออกมาลูกเดียวเองนี่นา

　เพราะเลเวลสกิลเพิ่มเป็นเลเวลสองงั้นเหรอ?

　ไว้จบเรื่องแล้วค่อยเช็คดูอีกทีละกัน

　บอลไฟลอยออกไปโจมตีอูฐสามหัว

　เหมือนทุกที เพราะสเตตัสที่ต่างกันเกินไป อูฐสามหัวท่าทางจะไม่เจ็บสักเท่าไหร่

　แต่ในเมื่ออูฐมันทำอะไรไม่ได้ ก็ปล่อยมันไปแบบนี้แหละ

　หลังโจมตีอูฐด้วยบอลไฟไปอีกจำนวนนึงก็หยุดลง คงเพราะ MP หมด แล้วเข้าใกล้มันแทน

　ตั้งใจจะสู้ประชิดแทนล่ะมั้ง

　บอลแรบบิทยกหูขึ้นมาข้างนึง แล้วเข้าสู่ระยะโจมตีของมัน

　ทันใดนั้น อูฐสามหัวก็ยืนขึ้นมาราวกับกำลังรอจังหวะนี้อยู่

　มันแกล้งทำเป็นบาดเจ็บกว่าที่เป็นเพื่อล่อให้เราไม่ระแวง

　「โนเกวว!」

　「เปฟุ!?」

　บอลแรบบิทรีบฟาดหูลงพื้นแล้วเด้งตัวถอยกลับมาทันที

　แต่ก็ช้าเกินไป จากตรงนั้นหลบไม่พ้นแน่

　เมื่อหัวกลางอ้าปากออก เส้นน้ำก็พุ่งเป็นเส้นตรงจากคอของมันมาหาบอลแรบบิท

　ชื่อท่าปืนฉีดน้ำน่ารักกว่าของจริงเป็นไหน ๆ

　ดูเหมือนปีนเลเซอร์น้ำมากกว่า พลังแรงพอจะคว้านผิวต้นไม้ออกมาได้เลย

　บอลแรบบิทเอาหูทั้งสองข้างมาบังหน้าตัวเองไว้

　สถานการณ์แบบนี้ปิดตาตัวเองไปก็ไม่ช่วยอะไรหรอกนะ

　ชั้นยื่นมืออกไปบังบอลแรบบิทไว้ ป้องกันปืนฉีดน้ำที่ยิงมา

　เมื่อมันกระทบเข้ากับหลังมือชั้น น้ำก็กระจายออกอย่างง่ายดาย

　บอลแรบบิทค่อย ๆ ดึงหูกลับไปด้านหลัง ตัวสั่นด้วยความกลัว แล้วก้มหน้าลงไปมองพื้น

　ชั้นเหวี่ยงแขนไปหาอูฐสามหัวที่ถอยหัวกลางกลับไป ใช้กรงเล็บฟันเข้าไปที่กลางตัวของมัน

　เศษเนื้ออูฐกระจายออกมา ก่อนที่มันจะล้มลงไป

　[ได้รับค่าประสบการณ์ 32 แต้ม]

　[ได้รับค่าประสบการณ์ 32 แต้มจากผลของสกิล [ไข่เดินได้ : Lv–] ]

　ถ้าดูว่าคนอื่นได้ค่าประสบการณ์เท่าไหร่ได้ก็ดีสิ

　อย่างนึงที่อันตรายสำหรับการทำแบบนี้ คือการที่ถ้าบอลแรบบิทโดนมอนสเตอร์โจมตีสวนมาสักครั้งก็อาจถึงตายได้

　ต้องระวังเรื่องนี้ให้มากที่สุด

　ชั้นไม่เคยเห็นท่ายิงน้ำนี่มาก่อนก็จริง แต่ถ้าอยู่ใกล้มากพอก็มีเวลารับมือได้ทันเหลือเฟือ

　ปกติแล้ว ค่าประสบการณ์ที่บอลแรบบิทได้จะน้อยกว่าปกติ เพราะมอนสเตอร์ที่มันสู้ด้วยจะนอนง่อยอยู่ตลอด

　แต่คราวนี้บอลแรบบิทได้สู้จริงๆจังๆนิดหน่อย เพราะงั้นก็ค่าจะได้ค่าประสบการณ์มากกว่าเดิมล่ะนะ

　ครั้งนี้น่าจะเลเวลเพิ่มขึ้นมาไม่น้อย

　แล้วก็….สกิล [อควอ] นั่นมันอะไรน่ะ..?

　ใช้พลังเวทแล้วเสกน้ำออกมางั้นเหรอ?

　ถ้าทำได้ ก็น่าลองจับมันมาทำเป็นก๊อกน้ำดู

　ชีวิตที่นี่คงสบายขึ้นเยอะ

　ไว้คราวหน้าลองดูหน่อยดีกว่า

　บอลแรบบิทจ้องหาอูฐสามหัวที่โดนทีจิ้มทีเดียวตาย ก่อนจะหันมาทางชั้นเหมือนกับว่ามีอะไรอยากจะบอก

　มีอะไรเหรอ? ถ้าอยากกินก็กินไปเลยก็ได้นะ

　อ้อ ชั้นไม่กินส่วนหัวหรอก นีน่าก็คงไม่เอาด้วย เพราะงั้นฟาดเรียบได้เลย

　ขณะที่กำลังคิดแบบนั้น บอลแรบบิทก็เดินเข้ามาแล้วใช้หูฟาดมาที่เท้า

　โกรธเพราะเมื่อกี้น่ากลัวงั้นเหรอ?

　ชั้นมั่นใจว่าช่วยแกได้ทันอยู่แล้วนะ!

　ชั้นต้องเพิ่มเลเวลแกให้เร็วที่สุดเพราะชั้นไม่รู้ว่าเหลือเวลาอีกเท่าไหร่ แถมถ้าปล่อยไปทั้งแบบนี้แกต้องโดนมอนสเตอร์ตัวอื่นฆ่าแน่นอนเลยนะ!

　ถ้าโกรธแบบนี้ เจ้าตัวคงไม่อยากให้เพิ่มเลเวลต่อแล้วล่ะมั้ง…..

　ก่อนอื่น เช็คสเตตัสก่อนดีกว่า

—————————————————————

เผ่าพันธุ์ : บอลแรบบิทเล็ก

สถานะ : ปกติ

Lv : 12/12 (MAX)

HP : 39/45

MP : 2/32

พลังโจมตี : 20

พลังป้องกัน : 24

พลังเวท : 33

ความคล่องแคล่ว : 27

ระดับ : E-

สกิลพิเศษ:

[หลบซ่อน : Lv1] [อาหารฟื้นฟู : Lv3]

สกิลต้านทาน:

[ต้านทานความหิวโหย : Lv4] [ต้านทานพิษ : Lv1]

[ต้านทานการกินเกินจำกัด : Lv2]

สกิลทั่วไป:

[ขุดดิน : Lv2] [แสง : Lv3] [แกล้งตาย : Lv1]

[ระบำสะบัดฟาด : Lv5] [เขมือบ : Lv1] [ช่องเก็บของภายใน : Lv1]

[ชาร์ม : Lv1] [กัดเป็นชิ้น ๆ : Lv2] [ฟื้นฟู : Lv2]

สกิลฉายา:

[ไอดอลแห่งทะเลทราย : Lv2] [ผู้กลืนกินสายเลือด : Lv1] [ปรสิตเพิ่มเลเวล : Lv3]

[จอมกินจุ : Lv4]

—————————————————————

　อ๊ะ เลเวลตันแล้ว!

　กินมื้อต่อไปเสร็จก็น่าจะวิวัฒนาการแล้วล่ะมั้ง

　บางสกิลก็เลเวลเพิ่มขึ้นมาด้วย

　เพิ่มมาตอนที่มันไปหาอะไรกินตอนที่ชั้นให้มันช่วยดูนีน่าสินะ

　[แสง] เลเวลเพิ่มจากสองเป็นสาม

　ก็ชัดเจนอยู่แล้วล่ะนะ ก้อนมันใหญ่ขึ้นนี่นา

　[ฟื้นฟู] ก็เพิ่มจากหนึ่งเป็นสองด้วย

　เวทฟื้นฟูสำคัญมาก เพราะงั้นเพิ่มเลเวลมันไปเรื่อย ๆ แบบนี้แหละ

　ส่วน [ระบำสะบัดฟาด] เพิ่มจากสามโดดเป็นห้า….อ้อ จริงสิ มันฟาดใส่ชั้นตลอดเลยนี่นา

　ถ้าถือเป็นการฝึกใช้สกิลไปด้วยก็ดี

　นอกจากนั้นก็มี [จอมกินจุ] กับ [ต้านทานการกินเกินจำกัด] ที่เพิ่มขึ้นมาอีก

　ควรจะลดอาหารมั้ยนะ?

　ถ้ากินมากไปเดี๋ยวก็ตัวแตกตายหรอก

　บางทีถ้าจำกัดมื้อที่ให้น่าจะดีกว่า

　กินมากจนสกิลต้านทานเพิ่มแบบนี้ไม่ดีต่อร่างกายแน่นอน

　งั้นแบ่งอูฐคราวนี้แค่ชั้นกับนีน่าดีกว่ามั้ง?

　แต่ตรงหัวถ้าอยากกินก็เชิญ

　เนื้ออูฐนี่มันรสชาติเป็นไงนะ จะตั้งตารอกินละกัน

　ระหว่างที่พยักหน้าเงียบ ๆ อยู่คนเดียว บอลแรบบิทก็หรี่ตามองชั้นแบบแปลก ๆ

　เจ้านี่เซนส์ดีจริง ๆ

　หรือแกอ่านใจชั้นอีกแล้ว

　…..หือ?

　「ฟะ…ฟะ…เฮะ เฮะฟุชิ!」

　น้ำลายกระเด็นออกมาจากปากบอลแรบบิทเล็กน้อย

　แบบนี้มัน….เหมือนว่าเคยเห็นมาก่อนนะ….

　ชั้นรีบตรวจสอบสถานะของมันทันที แต่ก็ไม่แสดงว่ามีสถานะผิดปกติอะไร

　แต่ยังไงก็แปลก

　ครั้งก่อนชั้นคิดว่าคงคิดไปเอง

　แต่แบบนี้มันเพราะละอองเกล็ดมังกรไม่ใช่เหรอ?