[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 132

　มีบางอย่างกำลังมุ่งตรงมาทางเรา

　ถ้าตรวจสอบสเตตัสพวกมันแล้วจะทำไงต่อดี? เอาบอลแรบบิทกับนีน่าเข้าปากแล้ว [กลิ้ง] หนี?

　ต่อให้ชั้นหนีไปตอนนี้ ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่ได้เจอกันอีก

　ถ้ามันวิ่งพล่านไปทั่วทะเลทรายด้วยความเร็วขนาดนั้น เดี๋ยวก็ต้องได้เจอกันอีกอยู่ดี

　ครั้งนี้ชั้นเจอตัวมันก่อน ควรตรวจสอบสเตตัสจากที่ปลอดภัยไว้ก่อนดีกว่า

　ไม่สิ ไม่มีอะไรมาการันตีว่าความเร็วเท่านี้คือสปีดสูงสุดของพวกมัน

　งั้นชั้นควรรีบหนีก่อนจะดีกว่ารึเปล่า?

　คิดว่าคงไม่ถึงระดับตะขาบยักษ์ น่าจะเป็นพวกที่เน้นด้านความเร็วมากกว่า….

　จากที่จับสัมผัสได้ ขนาดตัวมันไม่ใหญ่ ไม่น่ามีพลังมาก

　อย่างมากก็คงระดับ C

　บอกให้บอลแรบบิทกับนีน่ารู้ก่อนแล้วกัน

　「กรรร!」

　ชั้นส่งเสียงทุ้มต่ำออกไป บอกให้ทั้งคู่ระวังตัวไว้

　ไงก็ตาม ชั้นควรจะซ่อนนีน่ากับบอลแรบบิทในปากก่อนจะดีกว่า

　ไม่ว่าจะหนีหรือสู้ อย่างน้อยก็ลดความเสี่ยงที่ทั้งคู่จะโดนเล็งเป้าได้

　แถมมีโอกาสที่อีกฝั่งจะมีการโจมตีระยะไกลเหมือนบีมตะขาบนั่นด้วย ชั้นควรจะปกป้องทั้งสองไว้ก่อน

　เอาไว้บนหลังก็ไม่ได้ เพราะชั้นต้อง [กลิ้ง]

　ชั้นอ้าปากกว้างแล้วยื่นลิ้นออก

　เอ้า เข้ามาสิ

　นีน่ามองชั้นที่จู่ ๆ ก็อ้าปากออก แล้วหันไปมองบอลแรบบิท

　จริงสิ ตอนที่นีน่าอยู่ในปากชั้นเธอสลบอยู่นี่นา

　มาสิบอลแรบบิท กระโดดเข้ามาโลด

　เป็นตัวอย่างที่ดีให้นีน่าดูเลย

　「เปฟุ! เปฟุ!」

　บอลแรบบิทส่ายหัวไปมาสุดแรง

　ไม่เอาน่า ตอนนี้มันอันตรายแล้วนะ

　ไว้แกค่อยไปล้างตัวที่ทะเลทีหลังก็ได้

　『ไม่เอา! ไม่เอา!』

　ถึงกับต้องใช้สกิลมาปฏิเสธ

　ถ้าศัตรูเร็วขนาดนี้ ไม่ใช้ [กลิ้ง] มันหนีไม่ทันจริง ๆ นะ!

　เข้าใจทีเถอะ!

　ชั้นไม่ได้ทำเพราะอยากแกล้งแกสักหน่อย!

　ในปากชั้นมันสกปรกขนาดนั้นเลยเรอะ?

　เอาเถอะ ชั้นก็ไม่คิดว่ามันสะอาดเหมือนกัน

　บอลแรบบิทใช้หูขุดหลุมที่พื้น โดดลงไปแล้วฝังตัวเอง

　ทุกอย่างเรียบร้อยภายในสามวิ

　ฮะ เฮ้ย! เดี๋ยวสิ! ออกมาก่อน!

　ชั้นจริงจังอยู่นะ!

　ฉิบ อีกฝั่งเข้าใกล้มาแล้ว

　ชั้นหันไปมองอีกฝั่งของเนินทราย

　อีกเดี๋ยวต้องโผล่มาแน่

　ถ้าตั้งใจฟังดี ๆ จะได้ยินเสียงฝีเท้าจำนวนมากด้วย

　สิ่งที่ปรากฏตัวขึ้น คือม้า

　แต่ไม่ใช่ม้าธรรมดา

　ร่างกายมันดีกว่าม้าที่ชั้นรู้จักจากโลกก่อน โดยเฉพาะตรงขา

　คล้าย ๆ กับม้าที่ลากรถม้าที่นีน่านั่งมา

　ม้านั่นก็ดูแข็งแรงเหมือนกัน

　บนหลังม้ามีมนุษย์ขี่อยู่

　บนหัวโพกผ้าที่มีสัญลักษณ์บางอย่างติดอยู่ ภายใต้ผ้าคลุมก็มีเครื่องป้องกันอยู่ข้างใน

　หนึ่ง สอง สาม…..มีคนขี่ม้ามาทั้งหมดแปดคนด้วยกัน

　ทั้งที่เห็นตัวชั้นแล้วแต่กลับไม่ลดความเร็วลงเลยสักนิด

　ชายคนที่สองจากด้านหน้ามีอุปกรณ์สีทองที่ดูคล้ายกล้องส่องทางไกลห้อยคออยู่

　บางที พวกนี้อาจจะรู้อยู่แล้วว่าชั้นอยู่ที่นี่

　พวกนี้ไม่ได้มาตามหาน้ำ แต่มาตามหาชั้นต่างหาก

　แต่ดูเหมือนวิ่งเต็มสปีดแล้ว ถ้าใช้ [กลิ้ง] ก็พอสลัดพ้นอยู่

　「ไม่มีทางน่า เรื่องจริงงั้นรึ! ตัวใหญ่เป็นบ้า!」

　「อย่าเข้าไปใกล้! ใช้ธนูจัดการมัน!」

　「เดี๋ยว มีมนุษย์อยู่ด้วย!」「ก็แค่มนุษย์สัตว์ ถ้ามาขวางทางก็ฆ่าทิ้งก็ได้!」

　พอได้ยินคนพวกนั้นพูด นีน่าก็ขยับเข้ามาใกล้ชั้นขึ้น

　เธอกำลังตัวสั่น

　คนพวกนี้ มาจากเมืองในกำแพงนั่นเรอะ?

　ถึงทิศจะไม่แน่ใจ….แต่ชั้นมีความรู้สึกว่าใช่

　ก่อนหน้านี้เคยคิดว่าลองคุยเรื่องนีน่ากับมนุษย์คนอื่นดู…..แต่ตอนนี้คงเป็นไปไม่ได้แล้ว

　พวกนี้ตั้งใจจะมาฆ่าชั้นอย่างเดียว ไม่มีทางคุยกันได้แน่

　ต่อให้ชั้นใช้ [ศาสตร์ร่างมนุษย์] ก็คงไม่ทำให้พวกนี้หยุดโจมตีอยู่ดี

　ต้องหนีเท่านั้น

　「กรร!」

　ออกมาได้แล้วน่าบอลแรบบิท!

　เราต้อง [กลิ้ง] หนีกันแล้ว!

　เมื่อชั้นเรียกไป กองทรายที่เป็นบอลแรบบิทก็สั่นเล็กน้อย

　แกขยาดขนาดนั้นเลยเรอะ!?

　ไม่มีเวลาแล้วนะ!

　「จะ จะเอาจริง ๆ รึครับหัวหน้า? ผมไม่เคยได้ยินเรื่องการปราบมังกรขนาดกลางด้วยคนแค่นี้มาก่อนเลย! รีบกลับไปรายงาน….」

　「ไมต้องกลัว ข้าเคยเข้าร่วมปราบมังกรตัวขนาดนี้มาก่อน แทนที่จะกลัวตัวเองบาดเจ็บ แกคอยระวังไม่ให้มันบินหนีจะดีกว่า เล็งตากับปากมันเอาไว้!」

　นั่นสินะ บินหนีก็ได้ ชั้นไม่กลิ้งแล้ว ออกมาเถอะ

　ไม่ต้องเข้าปากแล้ว อย่าให้ชั้นต้องเอาแกออกมาเองนะ!

　แต่ว่า….เข้าใกล้ขนาดนี้แล้ว ไล่กลับไปอาจจะง่ายกว่า

　หรือว่าจะดูสเตตัสก่อนแล้วค่อยคิดว่าจะทำยังไงดี?

　บางทีให้ชั้นพานีน่าหนีไปก่อนแล้วค่อยกลับมารับบอลแรบบิททีหลังอาจจะดีกว่าด้วยซ้ำ

　ยังไงพวกนี้ก็ตั้งใจมาหาชั้นอยู่แล้ว

　ชั้นจ้องไปยังชายที่ถือหอกไว้ในมือ

　หมอนั่น ต้องเป็นคนที่มีฝีมือที่สุดแน่ ดูจากการที่ถืออาวุธประชิดอยู่คนเดียว แล้วคอยสั่งการคนถือธนูรอบ ๆ

　สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจ ม้าที่นั่งอยู่ก็ตัวใหญ่กว่าของคนอื่น แถมยังมีเครื่องประดับอยู่มากด้วย

—————————————————————

〖ฮาเกน・บาวแมน〗

เผ่าพันธุ์ : เอิร์ธ・ฮิวม่า

สถานะ : ปกติ

Lv : 22/45

HP : 82/82

MP : 68/68

พลังโจมตี : 97+26

พลังป้องกัน : 63+24

พลังเวท : 47

ความคล่องแคล่ว : 48

เครื่องสวมใส่:

มือ : [หอกของทหารฮาเรเน : C]

ตัว : [เกราะอกของทหารฮาเรเน : C]

สกิลพิเศษ:

[ภาษากริช่า : Lv5] [ทักษะดาบ : Lv4]

[ไม่พลาดเป้า : Lv2] [เลือดเดือด : Lv2]

สกิลต้านทาน:

[ต้านทานมนตรา : Lv2] [ต้านทานมึนงง : Lv2]

สกิลทั่วไป:

[คลื่นกระแทก : Lv3] [เคลย์ : Lv3]

[ฟื้นฟู : Lv3] [แทงแปดจุด : Lv1]

สกิลฉายา:

[ทหารแห่งฮาเรเน : Lv3]

—————————————————————

　อะไรกัน อ่อนกว่าเจ้าทากยักษ์นั่นอีกนี่

　ไอ้เจ้านั่นยังมีพลังโจมตีเกือบ ๆ สองร้อยเลยนะ

　สเตตัสเท่านี้ ประมาณมอนสเตอร์ระดับ D+

　ถ้ามีสักแปดคนก็คงพอทำอะไรลิตเติ้ลร็อคดรากอนได้บ้างล่ะมั้ง

　ถึงอาจจะมีปัญหากับสกิลแผ่นดินไหวกับพลังป้องกันของมันก็เถอะ

　แต่พลังโจมตีแค่ร้อยกว่า ๆ คงทำอะไรชั้นไม่ได้มากหรอก

　ที่ควรระวังน่าจะเป็นม้ามากกว่าคนขี่

　ขู่นิดหน่อยแล้วไล่กลับไปก็แล้วกัน