[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 136

 ระหว่างที่กำลังหนี ชั้นก็เห็นทะเลอยู่ข้างหน้า

 ถ้าชั้นโดดลงทะเลไป เจ้านั่นจะยังตามชั้นมาได้อยู่รึเปล่านะ?

 แมลงพวกนี้มันแพ้เกลือรึเปล่า

 …..แต่ถ้าไม่เวิร์คก็ตายแหง เพราะงั้นอย่าดีกว่า

 

 ชั้นเปลี่ยนทิศทางเล็กน้อย เพื่อให้ชั้นกลิ้งขนานไปกับทะเล

 อยู่ห่างออกมาหน่อยดีกว่า

 มีที่ให้หนีเวลาฉุกเฉินเผื่อไว้ก่อนก็ดี

 

 ขณะที่กำลังเลี้ยว ก็เห็นมอนสเตอร์ตัวหนี่ง

 

—————————————————————

เผ่าพันธุ์ : โมทาริเคเมล

สถานะ : ปกติ

Lv : 7/31

HP : 74/74

MP : 48/63

—————————————————————

 

 หืม นั่นมันอูฐสามหัวนี่นา

 เจ้านั่นถือเป็นอาหารชั้นยอดเลยล่ะ

 เนื้อมีไขมัน ไม่มีรสแปลก ๆ

 คงเพราะมันกินแต่กระบองเพชร

 นับตั้งแต่มาโลกนี้ เจ้านั่นน่าจะอร่อยที่สุดเท่าที่เคยกินมาเลย รวมถึงของในป่าด้วย

 อยากลองกินกับพิเปอริสดูจัง

 

 อยากจับไปย่างเกลือจริง ๆ แต่น่าเสียดายที่ตอนนี้ทำไม่ได้

 เลี่ยงมันไปก่อนจะดีกว่าสินะ

 

 ไม่สิ ชั้นอาจจะใช้มันล่อเจ้าตะขาบยักษ์ได้นี่นา

 เจ้านั่นก็แค่หาอะไรกินเองนี่ มีอาหารที่ล่าง่ายกว่าก็ต้องดีกว่าอยู่แล้ว

 โทษทีนะ แต่คงต้องให้แกเป็นเหยื่อผู้เสียสละให้ชั้นรอดแล้วล่ะ

 

 ชั้นกลิ้งตรงเข้าไปหาอูฐสามหัวที่ยืนขวางอยู่ข้างหน้า

 

 「โนกเว?」

 

 สีหน้าของอูฐสามหัวที่พึ่งสังเกตเห็นชั้นถูกย้อมไปด้วยความกลัว ก่อนที่จะพยายามหนี

 ใคร ๆ ก็ต้องกลัวอยู่แล้ว

 โดยเฉพาะถ้าจู่ ๆ ก็มีบอลยักษ์ที่ใหญ่กว่าตัวเองเป็นเท่าตัวกลิ้งมาด้วยความเร็วสูงแบบนี้

 

 ถ้าเป็นชั้นตอนที่เป็นมนุษย์ ต่อให้หนีพ้นก็คงจะกลัวฝังใจ

 แบบแค่เห็นลูกแก้วก็กลัวแล้ว

 

 แต่ด้วยความเร็วแค่นั้น หนีชั้นไม่พ้นหรอก

 ต่อให้ชั้นไม่ต้องกลิ้งยังตามทันเลย

 

 ชั้นกลิ้งไล่ตามอูฐสามหัวไป โดยที่มีตะขาบยักษ์ไล่จี้มาอยู่ข้างหลัง

 อย่าเศร้าไปเลยนะเจ้าอูฐ ห่วงโซ่อาหารมันก็เป็นแบบนี้แหละ

 ชั้นเองก็รักชีวิตเหมือนกัน

 

 「โน….กเว….」

 

 ชั้นกระแทกหลังของอูฐสามหัวไป

 ก่อนจะชน ก็ลดความเร็วลงเล็กน้อยเพื่อให้มันกระเด็นไปข้างหลัง

 

 「โน–!」

 

 รู้สึกได้ว่าน้ำหนักตัวชั้นทำให้กระดูกในร่างมันแตกออก

 โทษทีนะ ขอโทษด้วยจริง ๆ

 แค่ไปโจมตีมันเฉย ๆ กินก็เปล่า รู้สึกบาปยังไงไม่รู้

 

[ได้รับค่าประสบการณ์ 28 แต้ม]

[ได้รับค่าประสบการณ์ 28 แต้มจากผลของสกิลฉายา [ไข่เดินได้ : Lv–] ]

 

 เห ตายทันทีเลยเหรอ?

 [กลิ้ง] ชนด้วยความเร็วสูงสุด สามารถฆ่ามอนสเตอร์ระดับนี้ได้เลย

 ถ้าชั้นไปไล่ชนมอนสเตอร์ระดับ D เรื่อย ๆ ก็น่าจะเลเวลอัพได้ไวดี

 

 ชั้นหันกลับมองดูว่าวิธีนี้ได้ผลรึเปล่า

 อูฐสามหัวลอยตรงไปหาตะขาบยักษ์

 โอเค ตรงตามที่หวังไว้

 รีบกินแล้วก็ใจร่มลงได้แล้ว

 

 แผละ!

 ร่างของอูฐสามหัวกระแทกเข้ากับหน้าของตะขาบยักษ์จัง ๆ

 ด้วยความเร็วของทั้งสองที่พุ่งเข้าหากัน บวกกับความแข็งของเปลือกตะขาบ ทำให้ร่างของอูฐสามหัวระเบิดออกทันทีที่กระทบ

 ทั้งขาหน้าขาหลังและหัวทั้งสามแยกออกเป็นชิ้น ๆ เลือดของมันกระจายไปทั่ว

 ผลลัพธ์ที่ได้ ต่างจากสิ่งที่ชั้นคิดไว้โดยสิ้นเชิง

 ขอโทษนะอูฐสามหัว

 ชั้นไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นงี้

 

 ความเสียหายที่เกิดขึ้น ไม่มากพอที่จะทะลุผ่านพลังป้องกันของมันได้ แต่พอที่จะทำให้มันโมโหขึ้น

 

 「กิจิจิจิจิจิจิจิจิจิจิจิ!」

 

 ตะขาบยักษ์ร้องขึ้นมา ก่อนจะเร่งความเร็ว

 ทำไมมันกลายเป็นแบบนี้ไปได้

 ความหวังที่ตั้งไว้เมื่อกี้ทลายไปหมดแล้ว

 

 แต่ว่ามันก็ไม่แย่ไปทั้งหมดซะทีเดียว

 ในเมื่อมันเร่งความเร็วขึ้น มันก็ย่อมเหนื่อยไวขึ้นด้วยเช่นกัน

 อีกเดี๋ยวก็คงหมดแรงแล้ว…..มั้งนะ

 

 ชั้นยังคงกลิ้งหนีต่อไปด้วยเร็วเท่าเดิม

 เสียงของตะขาบที่ดังอยู่ค่อย ๆ ห่างออกไปเรื่อย ๆ อย่างที่คิด (ที่หวัง)

 ดีล่ะ

 ถ้ากลิ้งนานกว่านี้นีน่าอาจจะไม่ไหวเอา

 ส่วนบอลแรบบิท….คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง ดูถึกออก

 

 สรุปว่าการเสียสละของอูฐสามหัวไม่สูญเปล่าสินะ

 ไว้เดี๋ยวจะกลับมาเก็บซากก็แล้วกัน

 บอลแรบบิทจะได้อารมณ์ดีด้วย

 ถ้าจู่ ๆ มันก็เลิกใช้ [โทรจิต] กับ [คลีน] ขึ้นมา ชั้นคงลำบากแย่

 

 ทันทีที่ชั้นรู้สึกโล่งอก ก็รู้สึกเสียวสันหลังวาบขึ้นมา

 ความรู้สึกแบบนี้ ชั้นจำได้

 พอหันกลับไปก็เห็นแสงสีแดงกำลังรวมตัวกันที่ปากของตะขาบยักษ์

 สกิลโจมตีสุดอันตรายแถมระยะไกล บีมตะขาบแห่งฝันร้าย [ลำแสงความร้อน]

 

 พอมานึกดูดี ๆ ครั้งก่อนมันก็ลดความเร็วลงก่อนจะยิงสกิลนี้นี่นา

 น่าจะรู้สึกตัวตั้งแต่ตอนที่เสียงมันเบาลงตะกี้นี้แล้ว

 จะทำไงดีล่ะคราวนี้?

 ครั้งที่แล้วชั้นหลบพ้นได้เพราะบินอยู่ แต่ตอนนี้ชั้นอยู่บนพื้น

 

 ยังไงก็หลบไม่พ้นงั้นเหรอ?

 ถ้าชั้นบินขึ้นไป มันก็เข้าประชิดมาหาได้

 แถมมีโอกาสที่ชั้นจะโดนฆ่าทันทีที่ลงถึงพื้นด้วยเหมือนกัน

 ชั้นต้องหลบทั้ง ๆ ที่อยู่บนพื้นให้ได้

 

 ถึงจะอันตราย แต่ชั้นไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว

 ถ้าชั้นหนีพ้นระยะสกิลนี้ได้ ก็น่าจะสลัดมันไปได้ด้วยเหมือนกัน

 หลบให้ได้ล่ะ ตัวชั้น

 ถ้าชั้นทำพลาด ทั้งบอลแรบบิททั้งนีน่าต้องตายแน่

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร
Status: Ongoing
เปรี๊ยะ ข้างหน้าชั้นตอนนี้มีรอยร้าวอยู่ โลกที่เคยมีแต่ความมืดก็มีแสงส่องเข้ามา ชั้นแลตามองออกไปดูรอยร้าวที่กำลังใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ หืม นี่มันป่าเหรอ? เหมือนว่าจะอยู่บนยอดต้นไม้ซะด้วย พอชั้นลองยืนขึ้น ก็ได้ยินเสียงอะไรแตกอยู่ใต้เท้า เอ ชั้นเหยียบอะไรอยู่ล่ะเนี่ย แบบว่า เหมือนมันกำลังแตกอยู่เลยอะ ทันทีที่คิดอย่างนั้น ก็มีอะไรบางอย่างที่ดูคล้ายเกมก็ปรากฏขึ้นในหัว —————————————————————

Comment

Options

not work with dark mode
Reset