[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 140

　มดแดงทั้งสองตัววิ่งเข้ามาหาชั้นทั้งซ้ายขวา

　จากนั้นก็มีตัวนึงเปลี่ยนความเร็ว ทำให้กลายเป็นตัวนึงอยู่หน้ากับอีกตัวอยู่หลัง

　เนื่องจากความเร็วของพวกมันใกล้เคียงกันมาก เวลามันวิ่งขนานกันเข้ามาเลยดูเหมือนภาพสะท้อนของกันและกัน

　ตัวนึงกระโจนเข้าหาชั้น ส่วนอีกตัวรอใช้ช่องว่างจากการโจมตีของตัวแรกมาเล่นงาน

　ชั้นเดาแผนพวกมันได้ก็จริง แต่ประเด็นคือจะรับมือพวกมันได้รึเปล่า

　เร็วสมสเตตัสจริง ๆ

　ต้องระวังพวกมันไว้ทั้งสองตัว

　ก่อนอื่นก็ลองจำลองเหตุการณ์ในหัว

　คาดเดาว่าการโจมตีแบบไหนจะเล่นงานชั้นได้มากที่สุด แล้วหาทางเลี่ยง

　แถ้ามัวแต่กลัวต้องโดนมันเล่นแน่ ที่สำคัญคือต้องปัดการโจมตีมันให้ได้

　[ลมหายใจแผดเผา] จะใช้ได้ผลรึเปล่านะ?

　โชคดีที่ไม่ได้อมสองคนนั้นไว้ในปาก

　ทางเดินแคบ ๆ แบบนี้ พวกมันหลบไม่ได้แน่

　มดทั้งสองก็ถูกห้อมล้อมไปด้วยเปลวเพลิง

　แต่แค่นี้ไม่พอหรอก

　ดูจากสเตตัสของพวกมันแล้วมันยังไหวอยู่แน่

　ชั้นสะบัดปีกแล้วยิง [คาไมทาจิ] ออกไปจำนวนหนึ่ง

　ใบมีดลมพุ่งไปชนกับมดแดงที่เพิ่งฝ่าไฟออกมา

　「กุ—!」

　ส่วนหัวของมดตัวหนึ่งถูกเฉือนไปอย่างสวยงาม

　อีกตัวนึงวิ่งแซงตัวที่บาดเจ็บขึ้นมาข้างหน้า

　「คุฉะ!」

　กระสุนทรายสีแดงโผล่ขึ้นมาในอากาศพร้อมกับเสียงร้องของมด

　สกิล [เคลย์กัน] ที่ชั้นเห็นในหน้าสเตตัสของมันตะกี้สินะ

　น่าคิดถึงจัง สกิลนี้ก็เป็นสกิลที่กิ้งก่าดำมีเหมือนกัน

　แต่ของเจ้านี่เป็นสีแดง สงสัยจะขึ้นอยู่กับผู้ใช้ด้วยล่ะมั้ง

　ชั้นคอยจับตาดูการกระทำของมดแดงไว้ โดยที่ใช้เล็บป้องกันกระสุนทรายไปด้วย

　มดแดงตัวข้างหลังก็กลับมาเคลื่อนไหวอีกครั้ง

　แผลที่ชั้นทำไว้ หายเป็นปกติแล้ว

　[รักษาร่าง] แน่ ๆ

　「คุฉะ!」

　มดแดงตัวที่อยู่ข้างหน้า กระโดดเข้ามาหาชั้นพร้อมอ้าปากกว้าง

　คิดจะเข้ามาสู้ประชิดแทนแล้วเรอะ?

　ถ้าอยู่ข้างนอกคงรับมือง่ายกว่านี้ แต่ข้างในนี้มันขยับตัวยากนี่สิ

　น่าเสียดาย แต่ถ้าดวลหมัดในตอนนี้อีกฝั่งได้เปรียบ

　「กรรร!」

　ชั้นเหวี่ยงแขนไปโจมตีมดที่ลอยอยู่

　เอาล่ะ โดนแน่

　แต่มดแดงกลับโค้งหลังของมันกลางอากาศ

　ทำให้กรงเล็บชั้นพลาดเป้าไป

　มดแดงกัดเข้าลงใส่แขนชั้นที่ยื่นออกไป

　เกล็ดบนแขนส่งเสียงออกมา

　ชั้นรีบยกแขนขึ้นแล้วกระแทกตัวมดแดงกับเพดานทันที

　มดแดงอ้าปากออกก่อนจะร่วงลงไป

　จะวางใจไม่ได้

　มดแดงอีกตัวกำลังเข้ามาเพื่อกัดที่ท้อง

　คงจะฉวยจังหวะที่ชั้นตอบโต้อยู่กับอีกตัวสินะ

　แต่เสียใจด้วย ชั้นรู้อยู่แล้วว่าแกจะให้อีกตัวล่อแล้วหาโอกาสโจมตีน่ะ

　คิดจะใช้ทริกตื้น ๆ แบบนี้ฝันไปเถอะ!

　ชั้นก้าวถอยหลังไปแล้วเตะเข้าไปที่มดตัวที่โจมตีช่วงท้องของชั้น

　จากนั้นก็ใช้ [หมัดมังกร] ใส่ตัวที่ยังอยู่กลางอากาศ ส่งมันถอยไปข้างหลัง

　มดแดงตัวที่โดนต่อยตั้งตัวใหม่กลางอากาศ แล้วลงพื้นโดยไม่เสียจังหวะ

　ถึกกว่าที่คิดอีกแฮะ

　แต่อย่างน้อยชั้นก็ส่งตัวนึงไปห่าง ๆ ได้

　ทำให้ชั้นมีเวลารับมือกับตัวที่ยังอยู่ได้จนกว่าอีกตัวจะเดินกลับมาถึง

　「กรรร!」

　ชั้นคำรามขึ้น แล้วกวาดสายตาหามดอีกตัว

　หายหัวไปไหนกัน?

　มดแดงอีกตัว ถอยกลับไปหาเพื่อนที่ถูกชั้นต่อยกระเด็นไป

　อะไรกัน? รู้ซึ้งถึงความต่างของพลังแล้วเหรอ?

　มดทั้งสองหันหน้าเข้าหากันแล้วพยักหน้า ก่อนจะวิ่งเข้ามาหาชั้น

　…..อ้อ พวกมันรู้ว่าถ้าเข้ามาทีละตัวจะไม่ชนะ เลยรอเพื่อนก่อนจะบุกเข้ามาพร้อมกันสินะ

　ฉลาดกว่าที่คิดนี่?

　แต่ถึงยังไง ถ้าอยู่ระยะไกลชั้นก็ได้เปรียบพวกมันอยู่ดี

　ชั้นใช้ [คาไมทาจิ] กับ [ลมหายใจแผดเผา] โจมตีพวกมันจากระยะปลอดภัยได้ไม่มีปัญหา

　พวกมดคงโดนดาเมจไปเยอะเหมือนกัน เพราะเล่นวิ่งฝ่าไฟมาตรง ๆ แบบนั้น

　ถึงพวกมันจะมีสกิลโจมตีอย่าง [เคลย์กัน] อยู่ แต่ถ้ามันยิงมาจากข้างหน้าอย่างเดียว ชั้นก็ใช้เล็บกันได้อยู่แล้ว

　MP มีไม่สูง ใช้ [รักษาร่าง] ไปตลอดไม่ได้แน่

　ตรวจสอบสเตตัสพวกมันหน่อยดีกว่า

—————————————————————

เผ่าพันธุ์ : เรด โอเกอร์ แอนท์

สถานะ : ปกติ

Lv : 29/55

HP : 132/246

MP : 21/78

—————————————————————

—————————————————————

เผ่าพันธุ์ : เรด โอเกอร์ แอนท์

สถานะ : ปกติ

Lv : 27/55

HP : 86/239

MP : 56/75

—————————————————————

　เยี่ยม เลือดพวกมันลดไปไม่น้อยเลย

　ศึกครั้งนี้กำลังไปได้สวย

　เปิดการโจมตีด้วย [ลมหายใจแผดเผา] เหมือนเดิมแล้วกัน

　ชั้นสูดหายใจเข้า แล้วพ่นลมหายใจที่เป็นไฟออกมา

　พวกมันหลบไม่พ้นแน่

　มดทั้งสองตัวหยุดเท้าลงพร้อม ๆ กัน

　พอ HP เหลือน้อยความกล้ามันก็เลยหายไปตามงั้นเหรอ ไม่กล้าพุ่งเข้ามาแบบตะกี้แล้วรึไง?

　แต่ยังไงแกก็หลบไม่พ้นอยู่ดี

　ถ้าจะรอดแกก็ควรจะถอยไปตั้งแต่ที่ชั้นสูดหายใจเข้าแล้ว

　ยิ่งลังเลครึ่ง ๆ กลาง ๆ แบบนี้ยิ่งทำให้โดนดาเมจฟรี ๆ ด้วยซ้ำ

　ไฟโหมปิดบังวิสัยชั้นไว้

　ชั้นยิง [คาไมทาจิ] ต่อเหมือนครั้งที่แล้ว

　แต่คราวนี้ใบมีดลม เมื่อฝ่าไฟเข้าไปแล้วกลับส่งเสียงเหมือนกระทบของแข็งออกมาแทน

　หืม โดนอะไรเข้าน่ะ?

　เมื่อเปลวไฟหายไป ก็ปรากฏกำแพงสีแดงบังทางไว้

　นี่พวกมันใช้ [เคลย์] สร้างกำแพงขึ้นมาป้องกันไฟงั้นเรอะ?

　ระหว่างที่ชั้นกำลังทำความเข้าใจ กำแพงก็ถลายลง แล้วกระสุนทรายจาก [เคลย์กัน] จำนวนมากก็ลอยมาทางชั้น

　พวกมันยิงมาทั้งคู่

　ชั้นขยับตัวหลบในที่แคบ ๆ แบบนี้ไม่ได้จึงต้องปัดป้องไปเท่านั้น

　พอคิดได้อย่างนั้นก็พยายามใช้มือทั้งสองป้องกัน แต่เริ่มกันไม่ทันแล้ว

　อยากยกปีกขึ้นมากันอยู่ แต่มันต้องใช้จังหวะนั้นบุกเข้ามาแน่

　กระสุนที่กันไว้ไม่ได้พุ่งเข้ามาหาร่างชั้น

　จึงต้องยื่นไหล่ขวาไปข้างหน้าเพื่อรับเศษหินไว้

　และนั่นก็เป็นสัญญาณให้มดทั้งสองกระโจนเข้ามาหา