[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 141

 ชั้นทนความเจ็บจากกระสุนหินก่อนจะดึงไหล่กลับมา

 อย่าเพิ่งรีบ ตัวชั้น

 ตอนนี้มันใช้ทั้ง [เคลย์] ทั้ง [เคลย์กัน] ไปแล้ว MP ของมันคงแทบจะไม่เหลือแล้ว

 คงไม่มีพอจะใช้ [รักษาร่าง] ด้วย

 ถ้ตอนนี้เราสู้แบบสองต่อหนึ่งสูสี ถ้าจัดการได้สักตัวคือชนะแน่นอนแล้ว

 

 「คุฉะ!」「คุฉะ!」

 

 มดแดงทั้งสองตัว เริ่มวิ่งเรียงตัวเข้ามาหาชั้นเหมือนครั้งที่แล้ว

 ทั้ง ๆ ที่โดนอ่านทางได้ก็ยังจะใช้วิธีเดิมอีกเรอะ?

 

 คิดจริง ๆ เหรอว่าวิธีที่ใช้ไม่ได้ผล จู่ ๆ มันจะใช้ได้น่ะ

 หรือว่ากลยุทธ์ของพวกมันมีอยู่แบบเดียว?

 ถ้าตัวนึงตายไปแกจะทำยังไงล่ะ มันต้องมีตัวที่เป็นตัวล่อตัวนึงนี่นา

 

 แต่ว่าถ้ามันสวนกลับมาตอนที่ชั้นเสียจังหวะก็อาจจะแย่ได้

 ทำไมพวกแกถึงเป็นระดับ C กัน?

 อย่างกับมีลิตเติ้ลร็อคดรากอนสองตัววิ่งมาหาพร้อมกันเลย

 ทะเลทรายที่นี่มันนรกเกินไปแล้ว

 

 ชั้นหันไปตั้งสมาธิกับการเคลื่อนไหวของมดตัวหน้า

 ตอนนี้ การขยี้เจ้านี่ให้ได้คือเป้าหมายหลัก

 ถ้าลดจำนวนมันลงได้ ชั้นชนะแน่นอน

 

 ชั้นตวัดหางไปโจมตีเข้าที่หน้าของมดแดง

 

 「คุจิ!」

 

 

 มดแดงอ้าปากกว้าง แล้วกัดไปที่หางของชั้น

 เป็นไปตามแผนที่วางไว้

 แทนที่จะฟาดหน้ามัน ให้มันงับไว้แบบนี้จะดีกว่า

 แบบนี้จะได้การันตีว่าฆ่ามันได้แน่ ๆ

 ชั้นยกหางขึ้น แล้วใช้เล็บบีบตรงส่วนแบ่งระหว่างหัวกับท้องของมัน

 

 「คุฉะ!」

 

 มดแดงที่ถูกชั้นบีบ ทนเจ็บไม่ไหวจนต้องเลิกกัดหางไป

 แต่ชั้นยังคงบีบคอมันต่อไป

 

 「คุฉะ! คุฉ่าาา!」

 

 มดแดงส่งเสียงร้องออกมา แล้วพยายามดิ้นรนให้หลุด

 ถึกจริงนะเอ็ง

 

 เมื่อเห็นเพื่อนกำลังลำบาก มดอีกตัวจึงรีบบุกเข้ามาหาชั้นทันที

 มันวิ่งเฉียงไปด้านซ้าย ก่อนจะเข้าโจมตีจากทางด้านข้างชั้น

 

 ชั้นหลบออกทางด้านข้างไม่ได้เพราะที่นี่แคบเกินไป ต่อให้หลบไปด้านหลังก็ยังไม่ทันอยู่ดี

 ถ้าเป็นปกติ ชั้นควรจะปล่อยมดตัวก่อนไปแล้วหันมารับมือกับการโจมตีของตัวที่สองแทน

 

 แต่ถ้าชั้นทำแบบนั้น ศึกนี้มันก็จะไม่จบสักที

 ต้องจัดการสักตัว ต่อให้ต้องทบเจ็บบ้างก็ตาม

 แค่มดกัดชั้นทนได้อยู่แล้ว

 

 ชั้นเมินมดอีกตัวที่กำลังวิ่งเข้ามา แล้วกัดมดที่จับตัวไว้อีกครั้ง

 ชั้นฝังเขี้ยวลงไปที่คอของมัน จะฉีกแกเป็นชิ้น ๆ ทั้งแบบนี้ล่ะ

 

 มดแดงตัวที่สอง เมื่อเห็นชั้นไม่สนใจ มันก็หยุดนิ่งด้วยความตะลึงไปชั่วขณะ

 ดวงตาที่ควรจะเป็นดวงตาที่ว่างเปล่าไร้ความรู้สึก กลับมองมาเหมือนจะถามว่า 「เอะ เอาจริงดิ?」 ยังไงยังงั้น

 แต่ว่า ก็เพียงชั่วครู่เท่านั้น

 ทันทีที่มันตั้งสติได้อีกรอบ มันก็กระโดดเข้ามาชั้นที่ส่วนท้องของชั้นอย่างไม่ลังเล

 

 「กรร….」

 

 เจ็บ แต่ชั้นน่าจะมี HP เหลือมากพอ

 ถ้าชั้นฆ่ามดตัวแรกได้ ตัวที่สองก็ไม่ใช่ปัญหา ชั้นค่อย ๆ จัดการมันช้า ๆ ก็ยังได้

 

 ชั้นกัดฟันแน่นยิ่งขึ้นเพื่อทนความเจ็บปวด

 แต่ก็ทำให้ชั้นกัดมดแรงขึ้นด้วยเช่นกัน

 ตรงจุดที่ชั้นกัดมัน มีของเหลวสีใสไหลออกมา

 เหมือนกับว่ากำลังล้นออกมาจากร่างของมัน

 

 ความรู้เสริม พวกมดไม่มีเม็ดเลือดแดงเพราะมันมีท่อที่ส่งผ่านออกซิเจนเข้าได้โดยตรงโดยไม่ต้องใช้หลอดเลือด เพราะงั้นของเหลวในตัวมันถึงเป็นสีใส

 ชั้นจำไม่ได้ว่าเคยได้ยินมาจากไหน แต่มันมีอยู่ในสมอง

 รู้สึกเหมือนเคยมีใครมาเล่ากรอกหู……บางทีชาติที่แล้วชั้นอาจจะรู้จักพวกชอบแมลงก็ได้นะ?

 

 ขณะที่กัดมดแดงอย่างเต็มกำลัง ชั้นก็พยายามกระจากออกจากมือกับจับไว้

 ขาดสิ! ขาด!

 ตายได้แล้วน่า!

 

 「คุฉะฉะฉะ!」

 

 มดแดงร้องออกมาอีกครั้ง

 

 「อะ……..」

 

 ก่อนที่ขาของมันจะนิ่งไป

 ส-สำเร็จ!

 

[ได้รับค่าประสบการณ์ 432 แต้ม]

[ได้รับค่าประสบการณ์ 432 แต้มจากผลของสกิลฉายา [ไข่เดินได้ : Lv–] ]

[เลเวลของ [มังกรแห่งโรคภัย] เพิ่มขึ้นจาก 36 เป็น 39]

 

 สมกับเป็นระดับ C จริง ๆ !

 เลเวลสูงสุดชั้นอยู่ที่เจ็ดสิบห้า ตอนนี้…..ก็เลยครึ่งทางมาแล้ว

 

 แต่ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลายินดี

 ยังเหลือเจ้าตัวที่กัดท้องชั้นอยู่อีกตัว

 ชั้นปล่อยร่างของมดแดงลงพื้น แล้วใช้กรงเล็บแทงเข้าไปที่หลังของมัน

 ใช้มืออีกข้างจับตรงเขี้ยว ก่อนจะใช้ [กลิ้ง] ม้วนหน้าสามรอบแล้วเหวี่ยงมันออกไป

 

 「คุฉะ!」

 

 หลังของมดที่ถูกโยนออกไปกระแทกกับเพดาน แล้วก็ร่วงลงมาบนพื้น

 ชั้น [กลิ้ง] อีกครั้ง ทับร่างของมันอย่างไร้ความปรานี

 

 「อะ!」

 

 มดแดงร้องออกมาสั้น ๆ เป็นครั้งสุดท้าย

 

[ได้รับค่าประสบการณ์ 432 แต้ม]

[ได้รับค่าประสบการณ์ 432 แต้มจากผลของสกิลฉายา [ไข่เดินได้ : Lv–] ]

[เลเวลของ [มังกรแห่งโรคภัย] เพิ่มขึ้นจาก 39 เป็น 42]

 

 ชั้นยกเลิก [กลิ้ง] แล้วลุกขึ้นมายืน

 ฮู่ว…..ชนะมาได้ก็จริง แต่แผลตรงท้องนี่ไม่ใช่เล่น ๆ เลย

 

[เลเวลของสกิลฉายา [ละอองเกล็ดมังกร] เพิ่มขึ้นจาก 4 เป็น 5]

 

 อ๊ะ เจ้านี่ก็เพิ่มด้วยแฮะ….

 

 「เปฟุเปฟุ!」

 

 บอลแรบบิทเดินเข้ามาจากด้านหลัง แล้วใช้ [ฟื้นฟู]

 ตอนแรกยังไม่เห็นผลเท่าไหร่ แต่หลังจากใช้ไปสามครั้ง บาดแผลตรงท้องชั้นก็เริ่มสมานตัว

 

 ขอบใจนะบอลแรบบิท

 แต่ช่วยเหลือไว้ใช้ [โทรจิต] หน่อยก็ดี

 

 「เปฟุ!」

 

 บอลแรบบิท ทำให้น้ำสะอาดได้ด้วย [คลีน] รักษาแผลได้ด้วย [ฟื้นฟู]

 แล้วก็ช่วยแบกนีน่าได้ด้วย [ช่องเก็บของภายใน]

 ตอนแรกชั้นคิดว่าเจ้านี่เป็นได้แค่ตัวกินจุซะอีก แต่กลับมีประโยชน์ผิดคาดเลย

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร
Status: Ongoing
เปรี๊ยะ ข้างหน้าชั้นตอนนี้มีรอยร้าวอยู่ โลกที่เคยมีแต่ความมืดก็มีแสงส่องเข้ามา ชั้นแลตามองออกไปดูรอยร้าวที่กำลังใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ หืม นี่มันป่าเหรอ? เหมือนว่าจะอยู่บนยอดต้นไม้ซะด้วย พอชั้นลองยืนขึ้น ก็ได้ยินเสียงอะไรแตกอยู่ใต้เท้า เอ ชั้นเหยียบอะไรอยู่ล่ะเนี่ย แบบว่า เหมือนมันกำลังแตกอยู่เลยอะ ทันทีที่คิดอย่างนั้น ก็มีอะไรบางอย่างที่ดูคล้ายเกมก็ปรากฏขึ้นในหัว —————————————————————

Comment

Options

not work with dark mode
Reset