[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 180

　มดแดงพุ่งเข้ามาจากสามทิศ ซ้าย ขวา และหน้าชั้น

　ทั้งสามไม่ได้อยู่รวมเป็นกลุ่มอีกต่อไป จะยิง [คาไมทาจิ] จัดการก็ยากขึ้นไปอีก

　พวกแกทีมเวิร์คดีเกินไปแล้ว

　ชั้นถอยออกมาพร้อมกับยิง [คาไมทาจิ] สวนไปบ้าง

　กระสุน [เคลย์กัน] ที่หลบไม่พ้นก็ใช้ปีกกับหางปัดออกไป

　โดนบ้างนิดหน่อยแต่ช่วยไม่ได้

　ตราบใดที่ไม่โดนเข้าที่ตัวจัง ๆ แค่นี้ไม่น่ากลัวหรอก

　ชั้นยังมี [ฟื้นฟู] อีกต่างหาก

　มดตัวที่สี่ที่โดนชั้นยิงจนหมอบไป ลุกขึ้นมาอีกครั้งแล้วเริ่มวิ่งมาหา

　ชิ น่าจะฆ่ามันให้ตายตั้งแต่ตะกี้เลย

　โดนรุมยิงแบบสี่ต่อหนึ่งไม่ดีแน่

　กระสุน [เคลย์กัน] จากสามทิศลอยมาอย่างไม่ขาดสาย

　ถ้าหลบแบบไม่ระวัง เผลอ ๆ จะกลายเป็นการเปิดช่องให้มันยิงซะเอง

　ชั้นหลบกระสุนจากด้านหลัง แล้วใช้หางกับปีกป้องกันจากด้านซ้ายและด้านขวา

　สถานการณ์ไม่สู้ดีเลย

　[กลิ้ง] หนีแล้วกลับมาเริ่มใหม่ได้รึเปล่านะ

　ไม่ได้ ทางชั้นยังมี HP กับ MP เหลืออยู่เยอะ

　ถ้ามัวแต่มาตอดเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ไม่เห็นผลสักที

　ที่สำคัญกว่าเรื่องเวลา การเสียแรงเปล่ายิ่งไร้ประโยชน์ไปใหญ่

　ทั้งสามอยู่ห่างจากกันพอสมควร

　ถ้าเล็งจัดการทีละตัว ก็สามารถพอจะขยี้มันได้

　ถ้าโค่นได้สักตัวก็เหลือแค่สาม

　ต่อให้ชั้นต้องเจ็บตัว แต่ถ้าจัดการได้ก็คุ้มค่าแล้ว

　ชั้นม้วนตัวเข้าเป็นทรงกลม เปลี่ยนไป [กลิ้ง] แทน

　พวกมันเร่งความเร็วขึ้นคงเพราะคิดว่าชั้นจะหนี

　ชั้นรีบหักเลี้ยวกลับมา กลิ้งเข้าไปหามดตัวที่คิดจะวิ่งขึ้นไปดักที่ด้านขวา

　「คุฉ่า—!!」

　เจ้านั่นรัวกระสุน [เคลย์กัน] มาทางชั้น

　จะหลบก็ได้ แต่เสียเวลาเปล่า

　มดตัวอื่น ๆ เองก็วิ่งตามมาเหมือนกัน

　ชั้นเร่งสปีดขึ้น กลิ้งเข้าหากระสุนทรายที่ลอยมาหาชั้น

　แล้วก็กลิ้งชนมดแดงตัวนั้นจนกระเด็นไป

　ดีล่ะ หนึ่งฮิต! แล้วก็อีกครั้ง!

　ชั้นกระแทกมันอีกครั้งขณะที่มันลอยอยู่กลางอากาศ

　ขาหน้าของมดแดงฉีกขาดออกไปพร้อมกับบางส่วนของลำตัว

　「กุจะ!!」

　มดตัวนั้นกระอักของเหลวในร่างออกมา ร่วงลงกระแทกกับพื้น

　ส่วนชั้นก็กลิ้งทับมันอีกรอบนึง

[ได้รับค่าประสบการณ์ 416 แต้ม]

[ได้รับค่าประสบการณ์ 416 แต้มจากผลของสกิลฉายา [ไข่เดินได้ : Lv–] ]

[เลเวลของ [มังกรแห่งโรคภัย] เพิ่มขึ้นจาก 57 เป็น 59]

　ดีล่ะ เสร็จไปหนึ่ง!

　จากนี้คงง่ายขึ้นเป็นกอง

　แต่ดูท่าชั้นจะสนใจตัวนึงมากเกินไป

「คุฉะ!」「คุฉะ!」「คุฉะ!」

　ระหว่างที่ชั้นมัวแต่จัดการมดตัวแรก ตัวอื่นที่เหลือก็ล้อมชั้นสามทิศอีกครั้งเป็นที่เรียบร้อย

　มันคิดจะล้อมแล้วยิง [เคลย์กัน] จากสามทางสินะ

　ความเร็ว [กลิ้ง] ชั้นตกลงไปโขตอนที่กลิ้งชนมดตัวแรก

　ชั้นต้องเร่งสปีดขึ้นอีกครั้ง เพื่อที่จะทิ้งระยะห่างออกด้วย

　ถ้าชั้นกลิ้งเร็วพอก็สามารถปัดกระสุนออกได้

　แต่ทันทีที่ชั้นคิดจะเร่งสปีดขึ้น พื้นตรงที่ชั้นอยู่ก็ยุบลงไปซะก่อน

　ข้างใต้นี้เป็นโพรงเรอะ?

　ไม่สิ พวกมันใช้ [เคลย์] เปลี่ยนทรายใต้เท้าชั้นต่างหาก

　แปลว่าการที่ระยะมองเห็นแคบลงกับการที่ชั้นต้องกลิ้งตรงเท่านั้นจะทำให้ชั้นซวยงั้นสิ?

　จะ [กลิ้ง] ขึ้นไปทั้งอย่างนี้ดีมั้ยนะ?

　ไม่ล่ะ บินเอาน่าจะดีกว่า

　ทันทีที่ชั้นหยุดกลิ้ง พวกมันทั้งสามตัวก็รีบยิง [เคลย์กัน] มาโดยไม่ให้เวลาตั้งตัว

　ปัดออกไม่ได้

　อีแบบนี้คงต้องป้องกันเท่านั้นสินะ

　ชั้นยกปีกมาไว้ด้านหน้าพร้อมกับหาง พร้อมรับการโจมตี

　หือ เสียงยิงมาสาม แต่ทำไมมีแค่สองล่ะ?

　ชั้นคิดขึ้นขณะที่ใช้ปีกปัดกระสุนจากตัวแรก แล้วใช้หางปัดกระสุนของตัวที่สอง

　และในเงาของตัวที่สอง ก็มีกระสุนของตัวที่สามแทรกมาด้วย

　อ้อ นั่นเองรึ

　ชั้นยื่นมือไปข้างหน้าเพื่อปัดป้องกระสุนออกไป

　แต่กระสุนนั้นแฉลบกรงเล็บของชั้นไป พุ่งตรงเข้ากลางอก

　「กรร!」

　โดนยิงเข้าจัง ๆ ไปกลางอก

　เจ็บเป็นบ้า แต่จะเสียสมาธิไม่ได้

　ไม่งั้นได้ลงเอยแบบเดียวกับรุ่นพี่กรรไกรยักษ์แน่

　ชั้นกระโดดขึ้นจากหลุมที่พวกมันใช้ [เคลย์] สร้างขึ้นมา

　บางทีอาจจะเป็นเพราะชั้นใช้งานปีกมากเกินไป ถึงได้บินได้ไม่ดีเท่าที่เคย

　ถ้าเกิดเสียหลักกลางอากาศขึ้นมาก็คือจบ ชั้นเลยลงพื้นก่อนแล้วเปลี่ยนไปวิ่งสี่ขาแทน

　「คุฉะ!」「คุฉะ!」「คุฉ่า—!」

　เหมือนทุกที มันล้อมชั้นไว้สามด้าน พร้อมวิ่งขนานไปพร้อมชั้น

　อย่างน้อยก็อยากบินหนีจากวงล้อมนี้ให้ได้

　ชั้นใช้ [คาไมทาจิ] ยิงขัดจังหวะพวกมันขณะที่วิ่งไปด้วย

　ตอนนี้มันเริ่มหยุดยิง [เคลย์กัน] แล้ว

　MP หมดแล้วสิ?

　แหงล่ะ MP ก็ไม่ได้มากมาย ดันยิงมาเยอะซะขนาดนั้น

　ชั้นเองก็เกือบไปแล้วด้วย แต่ดูท่าจะถึงลิมิตของพวกมันแล้ว

　มดตัวด้านขวา โดน [คาไมทาจิ] เข้าไป ก่อนจะล้มลงกับที่

　ทั้งที่น่าจะหลบได้แท้ ๆ หรือว่าถึงลิมิตของกำลังด้วย?

[ได้รับค่าประสบการณ์ 400 แต้ม]

[ได้รับค่าประสบการณ์ 400 แต้มจากผลของสกิลฉายา [ไข่เดินได้ : Lv–] ]

[เลเวลของ [มังกรแห่งโรคภัย] เพิ่มขึ้นจาก 59 เป็น 60]

　ตายเลยเรอะ?

　แกทำได้ดีแล้วล่ะ ปกติมีมดไม่มากหรอกที่สู้กับมังกรได้นานขนาดนี้

　อย่างน้อย ๆ ก็ไม่เคยเห็นในโลกก่อนล่ะนะ ถึงจะจำไม่ได้มากแต่ชั้นมั่นใจ

　ถ้ามีมดแบบนั้นอยู่ ป่านนี้โลกพินาศไปนานแล้วมั้ง

　เอาล่ะ ทีนี้ก็เหลือแค่สองตัวสินะ?

　ชั้นว่าจะ [กลิ้ง] เพื่อรักษาระยะอีก แต่ในเมื่อมันมีแค่สองตัวแบบนี้ ชั้นเข้าไปสู้ตรง ๆ เลยก็ได้

　แค่นี้จัดการไม่ยากหรอก

—————————————————————

เผ่าพันธุ์ : เรด โอเกอร์ แอนท์

สถานะ : ปกติ

Lv : 24/55

HP : 46/226

MP : 12/69

—————————————————————

—————————————————————

เผ่าพันธุ์ : เรด โอเกอร์ แอนท์

สถานะ : ปกติ

Lv : 26/55

HP : 55/230

MP : 8/71

—————————————————————

　โอเค ทั้ง HP ทั้ง MP แทบไม่เหลือแล้ว

　ชั้นเองก็อยากจะลดการใช้ MP ให้ได้มากที่สุดด้วย

　เลิกหนีไปสวนไปแล้วหันไปจัดการมันเลยดีกว่ามั้ง?