[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 189

 ทางข้างหลังชั้นโดนปิดทับไปหมดแล้ว

 ส่วนข้างหน้ามีมดแดงที่เทียบเท่าลิตเติ้ลร็อคดรากอนยี่สิบตัว

 ถ้าตัวชั้นเมื่อก่อนมารู้เรื่องนี้เข้าคงเป็นบ้าไปแล้วแหง ๆ

 

 แต่ถ้าฝ่าไปไหว ก็สามารถเก็บค่าประสบการณ์และหนีจากรังมดไปได้ด้วย

 

 ตอนสู้ครั้งก่อน ทางเดินจะกว้างกว่านี้หน่อยเพราะมันเล่นเจาะกำแพงซ้ายขวา

 แต่ตอนนี้ทางเดินแคบลง มดที่รุมชั้นได้พร้อมกันก็คงได้สักห้าตัว

 

 「กรร…」

 

 ชั้นส่งเสียงร้องขึ้นเบา ๆ ขณะที่ปิดปากอยู่ พร้อมจับตาดูพวกมดแดงไว้

 

 「คุฉะ!」

 

 เมื่อมดตัวหนึ่งให้สัญญาณ แล้วทั้งหมดที่เหลือก็ยิง [เคลย์กัน] ออกมา

 ห่ากระสุนก้อนหินโถมเข้ามา

 คราวนี้มันไม่จำเป็นต้องกลัวว่าจะยิงโดนเพื่อนแล้ว มันเลยรัวกระสุนมาอย่างไร้ความปรานี

 ไม่มีที่พอให้หลบแถมยังยิง [คาไมทาจิ] สวนให้หมดไม่ได้ ไม่มีทางเลือกอื่นต้องลุยเข้าไปตรง ๆ เท่านั้น

 

 ชั้นยกแขนขึ้นมาป้องกันกระสุนพร้อมวิ่งเข้าไปหาพวกมันด้วย

 หน้า แขน อก กระสุนจาก [เคลย์กัน] พุ่งกระทบเข้าทุกที่ของร่างกายชั้น

 แต่บนหัวที่บอลแรบบิทนั่งอยู่เป็นที่ที่ต้องระวังมากที่สุด

 เพราะเลเวลสูงขึ้นถึงเจ็บน้อยกว่าเก่า แต่ก็ยังเจ็บอยู่ดี

 

 ตอนนี้ชั้นใช้ลมหายใจไม่ได้เพราะมีอดอล์ฟอยู่ในปาก

 จึงเหลือแค่ใช้กำลังลุ่น ๆ เท่านั้น

 

 「เปฟุ!」

 

 พอบอลแรบบิทร้องออกมา ความเจ็บปวดก็ทุเลาลงเล็กน้อย

 เจ้านั่นช่วย [ฟื้นฟู] ให้สินะ

 ช่วยได้มากเลยล่ะ

 

 กำลังของพวกมดแดงลดต่ำลงมากเพราะพิษที่โดนเข้าก่อนหน้านี้

 แล้วชั้นเองก็เลเวลเพิ่มมาตั้งเจ็ดเลเวล

 มดยี่สิบตัวน่าจะเอาอยู่

 

 ชั้นง้างมือขึ้น เตรียมเหวี่ยงแขนกวาด

 เจ้ามดแดงคิดว่าเป็นโอกาสของมัน ก็เลยเข้ามาพยายามจะกัดชั้น

 ชั้นฟาดมือลงไปหาเจ้านั่น กวาดไปตามพื้นสุดแรง

 

 มดแดงสองตัวถูกประกบรวมเป็นแซนวิช

 ชิ้นส่วนของทั้งสองกระจายไปคนละทิศทาง

 

[ได้รับค่าประสบการณ์ 806 แต้ม]

[ได้รับค่าประสบการณ์ 806 แต้มจากผลของสกิลฉายา [ไข่เดินได้ : Lv–] ]

[เลเวลของ [มังกรแห่งโรคภัย] เพิ่มขึ้นจาก 70 เป็น 72]

 

 …..เลิกหวดแรงๆแบบนี้ดีกว่ามั้ง

 ถึงจะแรงก็จริง แต่ดาเมจที่ชั้นโดนเข้าระหว่างง้างก็ไม่ใช่น้อย ๆ เลย

 

 ขยับตัวหลบการโจมตี แล้วก็ใช้เล็บโจมตีสวน

 ยกปีกขึ้นป้องกันการโจมตี แล้วก็ใช้เล็บโจมตีสวน แล้วก็ยิง [คาไมทาจิ] ใส่กระสุนทรายที่ถูกยิงมา

 

 ชั้นเมินมดตัวที่ถอนกลับไป [รักษาร่าง]

 ถึงจะน่ารำคาญ แต่ชั้นไม่มีเวลาพอจะไปไล่ตาม

 ยังไง MP ของมันก็ลดลงเรื่อย ๆ อยู่แล้ว อีกไม่นานก็คงหมด

 

 ชั้นแทงเล็บเข้าไปเพื่อปลิดชีพมดตัวหนึ่ง

 ทันทีที่เสียงพระเจ้าประกาศค่าประสบการณ์ที่ได้ มดแถวหลังก็กระโจนออกมา

 เข้ามาไม่ให้พักเลยแฮะ น่าเหนื่อยจริง ๆ

 

 ไม่สิ รูปแบบแบบนี้ อาจจะเป็นประโยชน์กับชั้นเองก็เป็นได้

 

 ชั้นเดินเข้าใกล้มันขึ้นอีกนิด

 ถึงแบบนี้จะเหวี่ยงแขนโจมตียากขึ้น แต่ก็ช่างเถอะ

 

 「เปฟุ….」

 

 บอลแรบบิทที่เหมือนจะอ่านความคิดชั้นเรียบร้อยแล้วส่งเสียงขึ้นเบา ๆ

 ถ้าสื่อได้แล้วก็ว่าง่ายเข้า

 

 ชั้นเล็งช่วงระหว่างการโจมตีของมันเพื่อส่งบอลแรบบิทขึ้นกลางอากาศ

 เจ้าบอลแรบบิทยื่นหูออกมาจับเขี้ยวชั้นไว้ แล้วดึงตัวเองเข้าปากชั้นไป

 ทันทีที่ชั้นปิดปาก ชั้นก็เริ่ม [กลิ้ง] ตรงเข้าหาพวกมัน

 

 「คุฉะ!?」

 

 ดีล่ะ ไปล่ะนะ

 ตอนนี้พวกตัวที่บาดเจ็บกำลังถอยไปรักษาอยู่ข้างหลัง

 ถ้าชั้นเข้าไปเล่นตัวที่บาดด้วยได้ก็น่าจะจัดการได้

 

 ถ้าพวกมันอยากจะหยุด [กลิ้ง] ของชั้น ก็ต้องร่วมมือกันใช้ [เคลย์] สร้างกำแพงขึ้นมา

 แต่จากตำแหน่งการยืนแบบเป็นเส้นตรงแบบนี้ ต่อให้ใช้ [เคลย์] สร้างกำแพงขึ้นมาก็มีแต่จะโดนพวกเดียวกันไปด้วย

 พวกมดแดง MP เริ่มหมดแล้ว แถมจะให้มาร่วมมือปุบปับก็คงไม่ง่าย

 

 「คุฉะ!」「คุฉ่า!」

 

 เสียงร้องของเหล่ามดแดงดังไปทั่วทางเดิน

 สัมผัสของพวกมันที่โดนชั้นทับแบนถูกส่งผ่านมาจากผิวหนัง

 

[ได้รับค่าประสบการณ์ 392 แต้ม]

[ได้รับค่าประสบการณ์ 392 แต้มจากผลของสกิลฉายา [ไข่เดินได้ : Lv–] ]

 

[ได้รับค่าประสบการณ์ 376 แต้ม]

[ได้รับค่าประสบการณ์ 376 แต้มจากผลของสกิลฉายา [ไข่เดินได้ : Lv–] ]

[เลเวลของ [มังกรแห่งโรคภัย] เพิ่มขึ้นจาก 72 เป็น 73]

 

[ได้รับค่าประสบการณ์ 403 แต้ม]

[ได้รับค่าประสบการณ์ 403 แต้มจากผลของสกิลฉายา [ไข่เดินได้ : Lv–] ]

 

[ได้รับค่าประสบการณ์ 415 แต้ม]

[ได้รับค่าประสบการณ์ 415 แต้มจากผลของสกิลฉายา [ไข่เดินได้ : Lv–] ]

[เลเวลของ [มังกรแห่งโรคภัย] เพิ่มขึ้นจาก 73 เป็น 74]

 

 การแจ้งเตือนเด้งขึ้นมาไม่หยุดหย่อน

 ชักเอียนแล้ว รวบมาทีเดียวไม่ได้รึไง

 

[เลเวลของสกิลฉายา [หายนะ] เพิ่มขึ้นจาก 5 เป็น 6]

 

 ….อา หายนะก็เพิ่มด้วยสินะ

 จะวิวัฒนาการอยู่แล้วแท้ ๆ แต่ก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ ก็ชั้นเล่นถล่มรังมันซะราบเลยนี่

 

 「คุฉ่า!」「คุฉะ!」「คุฉะ!」

 

 มดแดงสามตัวร้องขึ้น

 แล้วก็มีกำแพงสีแดงผุดขึ้นต่อหน้าพวกมัน

 

 ไม่รู้ว่าเพราะพวกมันรีบทำหรือว่าเพราะ MP มันเหลือน้อย กำแพงนี่เลยดูเปราะบางกว่าผนังอยู่มาก

 ชั้นเร่งความเร็วขึ้นแล้วพุ่งกระแทกกำแพงเข้าไปทั้งอย่างนั้น

 แล้วกำแพงที่ถูกสร้างขึ้นอย่างรีบ ๆ ก็ถล่มลง

 

 พร้อมกับถล่มตัวที่อยู่หลังกำแพงไปด้วย

 

[ได้รับค่าประสบการณ์ 392 แต้ม]

[ได้รับค่าประสบการณ์ 392 แต้มจากผลของสกิลฉายา [ไข่เดินได้ : Lv–] ]

[เลเวลของ [มังกรแห่งโรคภัย] เพิ่มขึ้นจาก 74 เป็น 75]

[เลเวลของ [มังกรแห่งโรคภัย] กลายเป็น MAX]

[เงื่อนไขวิวัฒนาการครบถ้วน]

 

 ในที่สุดก็ LvMAX สักที

 กลิ้งต่อไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะพ้นรังเลยแล้วกัน

 

 มดตัวที่เหลือพยายามไล่ตามชั้นมา แต่แล้วก็ล้มเลิกไปกลางคัน

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร
Status: Ongoing
เปรี๊ยะ ข้างหน้าชั้นตอนนี้มีรอยร้าวอยู่ โลกที่เคยมีแต่ความมืดก็มีแสงส่องเข้ามา ชั้นแลตามองออกไปดูรอยร้าวที่กำลังใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ หืม นี่มันป่าเหรอ? เหมือนว่าจะอยู่บนยอดต้นไม้ซะด้วย พอชั้นลองยืนขึ้น ก็ได้ยินเสียงอะไรแตกอยู่ใต้เท้า เอ ชั้นเหยียบอะไรอยู่ล่ะเนี่ย แบบว่า เหมือนมันกำลังแตกอยู่เลยอะ ทันทีที่คิดอย่างนั้น ก็มีอะไรบางอย่างที่ดูคล้ายเกมก็ปรากฏขึ้นในหัว —————————————————————

Comment

Options

not work with dark mode
Reset