[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 32

ท่าทางมันจะยังไม่เห็นชั้น
แต่ถึงงั้นชั้นก็ยังรู้สึกเหมือนไม่มีโอกาสให้เข้าไปโจมตีเลยแฮะ
ชั้นคงสนิมขึ้นแล้วจริง ๆ สินะ

เจ้านั่นคือดินเหนียวที่รูปร่างเหมือนหมี
หูกับตาที่ติดอยู่บนหูน่ะ มันใช้ได้รึเปล่าเถอะ
อาจจะไว้แค่ประดับหัวเฉย ๆ ก็ได้ ใครจะไปรู้

….เอาเถอะ ถึงจะมองมันไม่ออก แต่น่าจะพอประมาณพลังมันได้
ถ้าลอบตีจากข้างหลังได้จะดีมากเลย

ตามมันไปจนกว่ามันจะเปิดช่องละกัน
ถ้าเล่นมันตอนมันกำลังกินข้าวหรือขับถ่ายอยู่ หมีก็หมีเถอะ
ว่าแต่แกกินข้าวรึเปล่าเนี่ยหา?

ตามมันไปจะดีรึเปล่าหว่า?
แต่ถ้าจัดการได้ก็ได้ทั้งดินทั้งค่าประสบการณ์สองต่อ รอสักชั่วโมงสองชั่วโมงคงไม่เสียหาย
ทันทีที่เจ้าเคลย์แบร์ขยับ ชั้นก็ตามมันไป

….ผ่านไปสามชั่วโมงแล้วตั้งแต่ที่ชั้นเริ่มตามมัน
ชักหิวแล้วสิ กลับไปเอาฮอร์นแรบบิทที่ชนทิ้งไว้ดีมะ

ตลอดเวลามานี่มันไม่เห็นจะทำอะไรสักอย่าง
ก็แค่เดินไปมาแค่นั้นเอง
แกมีชีวิตจริง ๆ รึเปล่าเนี่ย?
ชักสงสัยจริง ๆ ละ

แล้วก็มีดาร์คเวิร์มตัวหนึ่งคลานผ่านมันไป
ท่าทางมันจะเมินกันเองทั้งคู่เลยแฮะ

ขนาดดาร์คเวิร์มยังไม่ว่าแกเป็นสิ่งมีชีวิตแต่เป็นสิ่งของที่เดินได้เหรอเนี่ย?

….จากเคลย์แบร์ตอนนี้กลายเป็นเคลย์เฉยๆไปซะแล้ว
ไปหยิบมาเลยได้มั้ย

ชั้นขี้เกียจรอแล้ว เลยลุกขึ้นไป

ทันใดนั้นเคลย์แบร์ก็หันมาแล้วทุบดาร์คเวิร์มซะเละ
ดาร์คเวิร์มตายทันที ไม่มีโอกาสได้ร้องขึ้นมาสักแอะ

ชั้นตกใจจนอ้าปากค้าง

เคลย์แบร์หันไปทางซากดาร์คเวิร์ม แล้วส่วนท้องของมันก็เปิดกว้างออกมาเหมือนเป็นปาก ก่อนจะเริ่มกินดาร์คเวิร์มอย่างสยดสยอง

ไม่ใช่หมีชัด ๆ เลยว้อย!
ชั้นไม่อนุมัติให้นับแกเป็นหมีหรอกนะ!
เปลี่ยนชื่อเดี๋ยวนี้เลยเฮ้ย!

อา แต่ว่าเวลาที่รอคอยมานานในที่สุดก็มาถึงซะที
สิ่งมีชีวิตใด ๆ ย่อมลดความระมัดระวังลงหากกำลังดื่มด่ำกับความสุขอยู่แล้ว
เจ้านี้ก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น … หวังว่านะ

ว่ากันตามตรง ไอ้ตัวแบบนี้ชั้นไม่อยากจะเฉียดเข้าไปใกล้ด้วยซ้ำ แต่ชั้นอยากได้หม้อนี่นา
ชั้นอยากเอามาประดับถ้ำให้มันหรูขึ้น

ไม่แน่ อาจจะมีคนมาเจอถ้ำที่ชั้นอยู่ เห็นการตกแต่งแล้วก็คิดประมาณ 「เห ท่าทางมังกรที่อยู่ที่นี่น่าจะฉลาดพอตัวเลยนะ อยากเป็นเพื่อนด้วยจัง」
แต่ก่อนอื่นต้องมีดินเหนียว

ชั้น [กลิ้ง] ไปบนผืนหญ้า แล้วพุ่งอัดหลังมันระหว่างที่มันกำลังกินข้าวอยู่

「เบะ!」

หลังของเคลย์แบร์โค้งไปตามแรงกระแทก
เคลย์แบร์สำรอกซากดาร์คเวิร์มออกมาพร้อม ๆ กับส่งเสียงที่ฟังยังไงก็ไม่ใช่หมีชัด ๆ ออกมา

ชั้นหมุนตัวกลับแล้วพุ่งซ้ำอีกรอบ
เอาไปกินซะ!

「รรรรร์!」

เคลย์แบร์ลอยไปชนกับต้นไม้

แต่ยังไม่หมดหรอกนะ
อาศัยช่วงที่มันยังเอ๋อ ๆ นี่ล่ะ โอกาสโจมตีครั้งที่สาม
คราวนี้ชั้นพุ่งไปกลางท้อง

「อุเบะเฮะ!」

ชั้นกดหลังของเคลย์แบร์ให้ติดกับต้นไม้เอาไว้
ขณะนั้น จู่ ๆ ก็รู้สึกว่าตรงช่วงท้องของมันเกิดการขยับ
ชั้นรีบเลิกใช้ [กลิ้ง] แล้วดีดตัวออกมาจากเคลย์แบร์

ปากขนาดยักษ์ที่อยู่ตรงกลางท้องมันจ้องมาทางชั้น
อูว เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ อันตรายแฮะ

หลบได้ก็ดีอยู่หรอก แต่เจ้านั่นเข้าโหมดพร้อมสู้แล้วแฮะ

แต่ก็โอเคแล้วล่ะ ได้เปิดก่อนไปตั้งสามครั้งนี่
จะบุกเข้าต่อเลยก็ได้ แต่ชั้นไม่อยากลุยกับมอนสเตอร์ที่ไม่รู้จักสุ่มสี่สุ่มห้า
เช็คสเตตัสก่อนละกัน

—————————————————————
เผ่าพันธุ์ : เคลย์แบร์
สถานะ : คลั่ง
Lv : 25/40
HP : 57/178
MP : 100/100
พลังโจมตี : 75
พลังป้องกัน : 136
พลังเวทย์ : 56
ความคล่องแคล่ว : 65
ระดับ : D+

สกิลพิเศษ:
[โกเลม : Lv–] [ธาตุดิน : Lv–]

สกิลต้านทาน:
[ต้านทานการโจมตีทางจิตใจ : Lv2]

สกิลทั่วไป:
[กัด : Lv6] [เปลี่ยนรูปร่าง : Lv2] [ฟื้นฟูตนเอง : Lv4]
[เคลย์ : Lv4] [พายุทราย : Lv1]

สกิลฉายา:
[ก้อนดิน : Lv3]
—————————————————————

เลเวลสูสีกันหรอกเหรอ?
พลังป้องกันสูง แต่พลังโจมตีไม่น่าเป็นห่วง

แต่ [กัด : Lv6] นั่นอันตรายนะนั่น
ถ้าตะกี้ชั้นหลบไม่ทัน สถานการณ์อาจจะพลิกผันไปเลยก็ได้

แถมยังมี [คลั่ง] อีก ….ก็ไม่แปลกละนะ
ใครก็ต้องโกรธกันทั้งนั้นถ้าโดนขัดเวลากินข้าวเนี่ย เป็นชั้นชั้นก็โกรธ

「แบรรรรร์!」

เคลย์แบร์อ้าปากแล้วคำรามออกมา
แล้วร่างกายที่บิดเบี้ยวก็กลับเป็นปกติ แขนที่หายไปก็กลับมาอีกครั้ง

[ฟื้นฟูตนเอง] งั้นเหรอ?
ชั้นเองก็อยากได้เวทฟื้นฟูเหมือนกัน แต่ดันโดน [ศาสตร์ร่างมนุษย์] ล่อลวงจนต้องตัดใจไปซะแทน