[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 34

พายุทรายเริ่มจางลงไปแล้ว
ภาพที่เห็นตรงหน้า ทำให้ชั้นไม่อยากจะเชื่อสายตาของตนเอง
เคลย์แบร์ในตอนนี้มีหนามแหลมที่ทำจากดินปกคลุมไปทั่วทั้งแผ่นหลัง

อะไรฟะนั่น แกทำแบบนั้นได้ด้วยเรอะ!
แบบนั้นก็เข้าชนจากข้างหลังไม่ได้แล้ว
ดูท่าทางจะเคลื่อนไหวลำบากกว่าเดิมอีก แต่ก็แลกกับการปิดจุดบอดตัวเองได้

ไม่ใช่แค่ป้องกันกลยุทธ์กลิ้งได้ แต่ยังบังคับให้ชั้นต้องเข้าไปซึ่ง ๆ หน้าอีกต่างหาก
ใช้ MP ไปเท่าไหร่ล่ะนั่น?

—————————————————————
เผ่าพันธุ์ : เคลย์แบร์
สถานะ : คลั่ง
Lv : 25/40
HP : 137/178
MP : 34/100
—————————————————————

เอ๋? ลดเยอะแฮะ?
แต่ HP ก็เพิ่มขึ้นมาด้วย สงสัยคงใช้ [ฟื้นฟูตนเอง] ด้วยล่ะมั้ง

เอ [ฟื้นฟูตนเอง] ไปสองรอบ งั้นก็เป็นสิบแปดคูณสอง ก็สามสิบหก
แล้วอีกสามสิบนี่คือ [พายุทราย] กับ [เปลี่ยนรูปร่าง] งั้นสินะ

แบบนี้มันก็ใช้ [ฟื้นฟูตนเอง] ได้อีกแค่ครั้งเดียวแล้ว

แต่ก่อนอื่น ชั้นจะโจมตีมันยังไงดี

ด้านหลังเป็นหนามแหลม ด้านหน้าก็เป็นปากขนาดยักษ์
ไม่ใช่ว่าเข้าข้างหน้าไม่ได้เลย แต่มันลำบาก

[กลิ้ง] น่าจะเป็นการบุกที่ดีที่สุดแล้ว แต่การเข้าหาตรง ๆ มันอันตรายเกิน
อย่างเจ้านั่นคงตีสวนมาได้สบายอยู่แล้ว
ถ้าตรงนี้มีอะไรแข็ง ๆ อย่างเต่าหม้อให้โยน ชั้นก็สามารถใช้ [ดาวตก] ได้ แต่แค่หินธรรมดาไม่พอจะจัดการมันหรอก

ชั้นกำหมัดแน่น แล้ววิ่งไปหาเคลย์แบร์
มันอ้าปากกว้างพร้องกางแขนออก เหมือนกับกำลังรอชั้นอยู่

ชั้นจับแขนขวาไว้ แล้วใช้หางล็อคแขนซ้าย
จากนั้นก็เตะยอดหน้าเหนือปากกว้างที่อ้าจะงับชั้นอยู่

มันชะงักไปเล็กน้อย แต่กลายเป็นว่าขาชั้นติดอยู่ในตัวมัน
ต้องบอกว่าโดนมันจับตัวไว้มากกว่า
แม้จะำยานามดึงออก แต่ขากลับถูกดูดเข้าไปลึกขึ้น
หนอย เจ้านี่ใช้เปลี่ยนรูปร่างแบบนี้เรอะ

ชั้นใช้ขาอีกข้างเตะเขี้ยวของมัน ส่งให้ชั้นหลุดกระเด็นออกมากลางอากาศ
แต่เจ้าเคลย์แบร์ก็ยังไม่วายตามเข้ามา [กัด]

「กะ!」

เพื่อไม่ให้ถูกตามต่อ ชั้นเลยกางปีกออกแล้วทิ้งระยะกลับ

พอลองเอามือทาบบนท้องตัวเอง ก็พบว่าที่ตรงนั้นไม่มีเกล็ดมังกรอยู่ มีเพียงแผลเหวอะหวะเท่านั้น
ถึงจะยังพอขยับได้ แต่พอเช็คสเตตัสดู สถานะก็กลายเป็น [เลือดออก (น้อย)]
ไม่เหลือ HP เยอะมากพอด้วยสิ
ถ้ามันกัดตื้น ๆ ก็พอจะทนได้สักสองครั้ง

ให้ตายสิ เวรเอ้ย!
อุตส่าห์กำลังไปได้สวย แต่พลาดครั้งเดียวก็ดันทำทุกอย่างพังครืนไปซะได้!

เอาเถอะ เมื่อกี้มันใช้ [เปลี่ยนรูปร่าง] ด้วยสินะ คงไม่มี MP เหลือพอให้ใช้ [ฟื้นฟูตนเอง] แล้วล่ะ
ถึงจะไม่ได้ถีบไปแรงมาก แต่มันก็ยังโดนจัง ๆ อยู่
เจ็บหนักเลยล่ะสิ

—————————————————————
เผ่าพันธุ์ : เคลย์แบร์
สถานะ : คลั่ง
Lv : 25/40
HP : 122/178
MP : 19/100
—————————————————————

….แทบไม่ลดเลยนี่หว่า แถมยังมี MP พอใช้ [ฟื้นฟูตนเอง] อีกครั้งด้วย

ชั้นเลิกหวังกับมันแล้วใช้ [เบบี้เบรธ] ไปเลยดีมั้ยนะ
แต่ถ้าทำงั้นชั้นก็เอามันมาปั้นหม้อไม่ได้ ที่พยายามมาก็สูญเปล่าไป

ไม่ล่ะ ลุยมาแล้วก็ต้องเอาให้สุด
ทั้งระดับทั้งเลเวลเราก็พอ ๆ เพราะงั้นความเสี่ยงจะสูงมันก็ไม่แปลก

「แบบบรรรรร!」

เคลย์แบร์ตะโกนขึ้น ขณะที่วิ่งมาหาชั้น
พร้อมเหวี่ยงแขนทั้งสองมา เหมือนพยายามจะคว้าตัวชั้นไว้

แต่ไม่รู้สึกเหมือนว่ามันตั้งใจจะใช้แขนฆ่าชั้นเท่าไหร่
น่าจะเล็งตับตัวแล้วกัดเอามากกว่า

ชั้นหลบการโจมตี
แล้วก็หลบอีกครั้ง

สรุปคือเหมือนมันจะกวาดแขนมั่วแล้วล่ะ
นอกจากท้องมันก็ไม่มีอะไรต้องกลัวแล้ว

ชั้นใช้หางดีดแขนซ้ายของมัน แล้วพุ่งตัวไปทางด้านขวา
เคลย์แบร์ก็ใช้มือขวาพร้อมยื่นหนามออกมาตามชั้นด้วย

จากนั้นก็กระโดดขึ้นไปตีลังกากลับหลัง ใช้หางฟาดไหล่ขวาของมันขึ้นไปด้วยแรงเหวี่ยงจากการหมุน
แล้วแขนทั้งแขนของมันก็กระเด็นขึ้นไปบนฟ้า

ชั้นกระโดดไปสุดแรง จับแขนขวาของมันไว้กลางอากาศ
กางปีกทั้งสองออก แล้วก็ใช้ [เบบี้เบรธ] ลงด้านล่างเเทนไอพ่น

ถ้าใช้ [ดาวตก] ……ไม่ได้ แค่นี้ไม่พอจะจัดการมันหรอก
ถ้ามันรอดไปได้ ก็จะมีโอกาสให้มันใช้ [ฟื้นฟูตนเอง] อีกครั้ง
ต้องตัดสินในคราวเดียว

กางปีกค้างไว้ แล้วหันหน้าลงพุ่งลงไปหาเคลย์แบร์
แรงกระแทกคงหนักหนาน่าดู แต่ไม่ใช่ระดับที่ทนไม่ไหว

「ก่าาห์!!」

「แบบรรรร!」

เคลย์แบร์มองขึ้นมาทางชั้นพร้อมคำรามออกมา
แบรแบรอะไรกันเล่า
หมีบ้านไหนเขาร้องแบรกันเล่า!
จนสุดท้ายแล้วก็ยังไม่ทำตัวเป็นหมีงั้นเหรอเนี่ย

ชั้นฟาดแขนของมันลงแสกหน้า
ทั้งแขนและหัวของเคลย์แบร์แตกสลายจนเหลือแต่ฝุ่น

ร่างกายชั้นลอยกระเด็นออกไปเพราะแรงกระแทกเมื่อครู่
หลังจากกลิ้งไปหลายตลบ ชั้นก็นอนแผ่หลาอยู่ยนพื้น

[ได้รับสกิลทั่วไป [นัทแครกเกอร์ : Lv1] ]

นัทแครกเกอร์ …. งั้นเหรอ
คิดชื่ออื่นไม่ออกแล้วรึไง?
เอาเถอะ มันก็ไม่ผิดเท่าไหร่นี่นะ

[ได้รับค่าประสบการณ์ 150 แต้ม]
[ได้รับค่าประสบการณ์ 150 แต้มจากผลของสกิล [ไข่เดินได้ : Lv–] ]

[เลเวลของ [ลูกมังกรแห่งภัยพิบัติ] เพิ่มขึ้นจาก 31 เป็น 33]

ฮิ้ว เยี่ยมไปเลย
นึกว่าจะไม่รอดซะแล้ว

พอชั้นลุกชึ้นมา ก็เห็นซากเคลย์แบร์กระจัดกระจายเต็มไปหมด
ขนาดพื้นยังเป็นรอยยุบลงไปเลย
เห พลังทำลายสูงเป็นบ้าเลยแฮะ
ผลกระทบต่อตัวชั้นเองก็มีเหมือนกัน คงไม่ได้ใช้บ่อย ๆ

อุก……ปวดไปทั้งตัวเลย
วันนี้คงไปล่าตัวอื่นไม่ไหวแล้วล่ะ

แต่ว่าสุดท้ายชั้นก็จัดการมันลงจนได้ล่ะนะ
รีบ ๆ เก็บซากให้หมดแล้วกลับถ้ำไปปั้นหม้อกันดีกว่า