[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 43

  เจ้านี่ตัวติดกับชั้นซะแล้วสิ

  ตอนแรกก็นึกว่ามันอาศัยอยู่แถวๆนี้ แต่กลับจะตามชั้นมาถึงบ้านเฉยเลย

 

  ท่าทางเจ้านี่จะประทับใจการ [กลิ้ง] ของชั้นพอสมควรเลยนะ

  หุหุ ๆ ช่วยไม่ได้

  ชั้นก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะ กิ้งก่ากับมังกรงั้นเหรอ เหมือนชั้นเป็นพี่ชายเลยล่ะ

 

  「คิชิ คิชิชิ!」

 

  …….ถึงงั้นก็เถอะ แกจะติดชั้นเกินไปรึเปล่าเนี่ย

  ระหว่างเดิน เจ้านี่ก็อยู่แนบชิดกับชั้นตลอด

 

  ยังไงซะมันก็เป็นกิ้งก่าที่มีพิษร้ายแรง ถ้าไม่ระวังก็น่ากลัวอยู่

  ไม่เป็นไรแน่นะ?

  หืม? ดูคุณภาพเกล็ดจากการ [กลิ้ง] ของชั้นเหรอ?

 

 

  ระหว่างทางกลับ เราก็ไปฉะกับเกรย์วูล์ฟฝูงหนึ่งเข้า

  ชั้นส่งสัญญาณให้กิ้งก่าดำด้วยสายตา

  และดูเหมือนว่ามันเข้าใจชั้นจะสื่อ เลยวิ่งออกไปทันที

 

  แน่นอนว่าไม่ใช่เพื่อแยกกันแล้ววิ่งหนี

  แต่เพื่อล้อมพวกมันไว้ไม่ให้มันหนีต่างหาก

  ตอนนี้เสบียงที่บ้านชั้นหมดเกลี้ยงไปแล้ว ชั้นจะปล่อยให้อาหารหนีไปไม่ได้เด็ดขาด

  แถมค่าประสบการณ์ก็ยังรสเลิศอีก ชั้นจะฆ่าให้หมดทุกตัวเลยล่ะ

 

  เรายังคงดูเชิงกันอยู่

  เกรย์วูล์ฟตัวที่ใหญ่ที่สุดซึ่งน่าจะเป็นจ่าฝูง ส่งเสียงแปลกๆออกมา

  เริ่มจะรู้สึกถึงความต่างของพลังแล้วเพราะเห็นเราไม่คิดจะหนีรึไง?

 

  ไม่สิ มันน่าจะระแวงไอพิษที่มาจากเจ้าตัวที่มากับชั้นมากกว่า

  ผลจากสกิลพิเศษ [พิษพัน] แหง

  ถ้าโดนกัดเข้าไปต้องตายแน่ๆ

  ขนาดชั้นเองที่มีต้านพิษยังเกือบตายเลย

 

  เอาล่ะ รีบบุกเข้าไปก่อนที่มันจะเผ่นดีกว่า

 

  「ก่าาห์!」

  「คิชิ!」

 

   ชั้นคำรามไป แล้วกิ้งก่าดำก็ตอบกลับมา

 

  และเพื่อเป็นการส่งสัญญาณ ชั้นก็กระโจนเข้าไปหาเกรย์วูล์ฟ

  ในขณะเดียวกัน กิ้งก่าดำเองก็ยิง [เคลย์กัน] ไปพร้อม ๆ กัน

  เกรย์วูล์ฟที่โดนโจมตีพร้อมกันจากทั้งสองฝั่ง ก็ตายไปโดยไม่แม้แต่จะตอบโต้ได้

 

  「กรรร!」

 

  ถึงจะรู้ว่าตัวเองยังไงก็คงต้องตาย แต่คงจะยังมีศักดิ์ศรีอยู่

  เกรย์วูล์ฟตัวจ่าฝูงพุ่งเข้ามาหาชั้น

 

  ชั้นเบนตัวหลบท่า [กัด] ของมัน

  แล้วสวนกลับไปด้วย [หมัดมังกร] ใส่คอที่ไร้การป้องกันจากการโจมตี

  รู้สึกได้เลยว่ากระดูกของมันหักออก

  ร่างของหมาป่าจ่าฝูงลอยขึ้นไป แล้วตกลงมากระแทกกับพื้น

 

「เอ๋ง!」「เอ๋ง เอ๋ง!」

 

  พอเสียจ่าฝูงไป เกรย์วูล์ฟที่เหลืออีกสองตัวก็หนีไปซ้ายตัวขวาตัว

  ชั้นมองไปหากิ้งก่าดำ ส่วนมันก็พยักหน้าตอบ

  เข้าขากันได้ดีอยู่

 

  ชั้นพุ่งไปหาเกรย์วูล์ฟตัวขวา ส่วนกิ้งก่าดำก็ยิง [เคลย์กัน] ใส่ตัวทางซ้าย …… ไม่สิ ยิงใส่ทั้งสองตัวเลยต่างหาก

  ยิงใส่ตัวเดียวก็พอแล้วนะเอาจริง…..ช่างเถอะ ได้หลายทั้งคู่ก็ดีกว่าอยู่แล้ว

 

  หัวของเกรย์วูล์ฟถูกกระสุนก้อนกรวดอัดเข้าไป ขณะที่ร่างของมันยังดิ้นอยู่เล็กน้อย

  ชั้นขึ้นคร่อมเกรย์วูล์ฟตัวนั้น ยืดแขนออกแล้วปิดจ๊อบตัวสุดท้าย

 

  ส่วนอีกฝั่งหนึ่ง กิ้งก่าดำก็รัวกระสุน [เคลย์กัน] ใส่

  ร่างของเกรย์วูล์ฟเต็มไปด้วยรอยบอบช้ำ ขนหลุดเป็นหย่อม ๆ สภาพแย่น่าดู

  น่าจะเอาไปใช้ล่าปลาซิวปลาสร้อยได้ดี

 

  [ได้รับค่าประสบการณ์ 114 แต้ม]

  [ได้รับค่าประสบการณ์ 114 แต้มจากผลของสกิล [ไข่เดินได้ : Lv–] ]

 

  เกรย์วูล์ฟเจ็ดตัว กลายเป็นก้อนเนื้อไปเรียบร้อย

  ไม่รู้ว่าพวกมันนึกว่าตัวเองเก่งกว่ารึยังไง ถึงได้ออกมาสู้ทุกครั้งที่เจอหน้ากัน

 

  เนื้อของพวกมันก็อร่อยอยู่แล้ว แถมค่าประสบการณ์ที่ได้ก็ไม่เลว ขนก็เอาไปใช้ประโยชน์ได้ด้วย เพราะงั้นมาโจมตีก็ดี แต่ไม่รู้ว่าชั้นฆ่ามันเยอะไปหรือเปล่า

  เมื่อก่อนจำได้ว่าตอนที่ชั้นเจอกับลิตเติ้ลร็อคดรากอน ชั้นเห็นว่าพวกนี้ก็โกยแนบเลยนี่นา

  ถ้าชั้นวิวัฒนาการอีกที พวกมันอาจจะหนีชั้นทันทีเลยก็ได้ คิดแล้วก็เหงา ๆ แฮะ

  มอนสเตอร์ที่ชั้นฆ่าไปเยอะสุดก็น่าจะเป็นเกรย์วูล์ฟนี่ล่ะ

 

 

  ชั้นใช้กรงเล็บชำแหละพวกมันออก แยกส่วนที่ไม่จำเป็นออก

  หัว เครื่องใน ส่วนเท้า โยนทิ้งไป ส่วนขนเป็นของจำเป็น

 

  ถ้าแบ่งออกเป็นสองส่วนน่าจะพอแบกกลับได้อยู่

 

  ส่วนเจ้ากิ้งก่าดำเองก็ใช้ร่างเล็กๆนั่นแบกเนื้อไปด้วยเหมือนกัน

  ชั้นก็กังวลอยู่หรอกว่าจะไหวรึเปล่า แถมจำนวนรอบมันก็เท่าเดิมอยู่ดีด้วย

  แต่มันก็เป็นโอกาสดีสำหรับฝึก [กลิ้ง] อยู่

 

  「คิชิ คิชี่ー!」

 

  ชั้นไม่ห้ามหรอกนะ

  ถึงจะน้อยยังไงก็เป็นการช่วยชั้นอยู่ดี

 

  ว่าแต่พวกเกรย์วูล์ฟนี่มาได้จังหวะเสียจริง

  กำลังคิดอยู่เลยว่าจะทำไงกับเรื่องอาหารดี

 

  ชั้นอยากให้กิ้งก่าดำได้กินเนื้อแห้งด้วยเหมือนกัน

  ชั้นมีตัวช่วยจัดการพวกลิงกังแล้วด้วยสิ

 

  ช่างมาได้เหมาะเจาะเสียนี่กระไร เรามีผู้เชี่ยวชาญด้านพิษ ท่านกิ้งก่าดำด้วยแล้วนะเออ ชั้นจะได้ปรับปรุงพิษโฮมเมดสูตรใหม่แล้ว

  เอาเนื้อไปชุบพิษแล้วให้พวกลิงบัดซบนั่นกิน

  ถ้าสำเร็จรับรองไม่กล้ากลับมาขโมยแน่

  ชั้นเองชาตินี้ก็ไม่ขอกินพิษกิ้งก่าดำอีกทีเหมือนกัน

 

 

  พอเดินผ่านต้นเนื้อที่ชั้นใช้ตากเนื้อเป็นประจำ ชั้นก็กลับมาถึงบ้านอีกครั้ง

  รูปปั้นสองตัวยืนซ้ายขวารอต้อนรับการกลับมาของชั้น

 

  「คิชิ?」

 

  กิ้งก่าดำที่เดินแนบชิดชั้นมาตลอดทาง ก็หยุดอยู่เฉยๆทันที

  คงไม่เคยเห็นแบบนี้มาก่อนล่ะสิ

 

  พอชั้นเดินเข้าไปในบ้าน เจ้ากิ้งก่าดำก็รีบตามเข้ามา

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร
Status: Ongoing
เปรี๊ยะ ข้างหน้าชั้นตอนนี้มีรอยร้าวอยู่ โลกที่เคยมีแต่ความมืดก็มีแสงส่องเข้ามา ชั้นแลตามองออกไปดูรอยร้าวที่กำลังใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ หืม นี่มันป่าเหรอ? เหมือนว่าจะอยู่บนยอดต้นไม้ซะด้วย พอชั้นลองยืนขึ้น ก็ได้ยินเสียงอะไรแตกอยู่ใต้เท้า เอ ชั้นเหยียบอะไรอยู่ล่ะเนี่ย แบบว่า เหมือนมันกำลังแตกอยู่เลยอะ ทันทีที่คิดอย่างนั้น ก็มีอะไรบางอย่างที่ดูคล้ายเกมก็ปรากฏขึ้นในหัว —————————————————————

Comment

Options

not work with dark mode
Reset