[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 50

 ชั้นพึ่งจะรู้ตัวเอง

 จริง ๆ แล้วไม่ได้ต้องการ [ศาสตร์ร่างมนุษย์] หรอก

 ก็แค่โดดเดี่ยว แค่ต้องการเพื่อนสักคน

 

 

 ชั้น [กลิ้ง] ผ่านป่าไปเรื่อยๆ

 แต่ร่างไม่เคลื่อนไหวตามที่คิดไว้ทั้งหมด หัวเองก็เริ่มตื้อ คิดอะไรไม่ออก

 

 กลิ้งชนนู่นนี่จน HP ลดลงอย่างต่อเนื่อง แต่ชั้นจะไม่หยุดกลิ้ง

 

 ร่องรอยของกิ้งก่าดำค่อย ๆ จางลงไปเรื่อย ๆ

 กลับกัน รอยเลือดบนพื้นนั้นมีมากขึ้นเรื่อย ๆ

 

 

 มีแต่ภาพแย่ ๆ ลอยเข้ามาหัวชั้น

 ไม่มีทางหรอกน่า เป็นไปไม่ได้หรอกแบบนั้น

 โลกนี้มันไม่โหดร้ายขนาดนั้นหรอก

 ขอภาวนาแด่เทพเจ้า

 ขอแค่กิ้งก่าดำรอด จากนี้ไม่ขอสกิล [ศาสตร์ร่างมนุษย์] อีกแล้ว

 ชั้นไม่ต้องพยายามเข้าหมู่บ้านแล้วด้วย

 จะไม่บ่นงุบงิบด้วย

 เพราะงั้น ขอร้องล่ะ อย่าให้กิ้งก่าดำตายก็พอ

 

 

 หัวใจชั้นค่อย ๆ เต้นแรงขึ้น

 มันเต้นโครมครามเหมือนจะทะลุออกมาจากอก

 น่าจะเพราะพิษกับความล้าในตัว แต่ชั้นคิดว่าไม่ได้มีแค่นั้นหรอก

 

 

 ชั้นเห็นกองเนื้ออยู่ไกล ๆ

 เพราะหยุดกลิ้งกลางคัน ทำให้ชั้นกระเด็นไปกระทบกับพื้น

 

 พอจับส่วนที่อยู่บนพื้น ชั้นก็โล่งใจขึ้นมาเล็กน้อย

 

 นี่มัน หัวขวาของทวินเฮดนี่นา

 ที่ชั้นถืออยู่คือหัวส่วนบนนับตั้งแต่กรามขึ้นไป ส่วนด้านล่างกลิ้งอยู่บนพื้นใกล้ๆ

 

 ชั้นหันไปดูรอบ ๆ แล้วก็เห็นชิ้นเนื้อติดอยู่กับต้นไม้เล็กน้อย

 เหมือนว่าหัวมันจะกระจายออกหลังจากกลิ้งชนต้นไม้

 

 แปลว่ากิ้งก่าดำหนีพ้น

 ชั้นลืมความเจ็บปวดในตัวแล้วรีบตามรอยกิ้งก่าดำต่อ

 

 รอยกิ้งก่าดำหายไปตรงเนินเล็กๆแห่งหนึ่ง

 แต่ถึงจะหันไปดูรอบ ๆ ก็ไม่เจอร่างใคร

 

 「ก่าาาาห์!」

 

 ชั้นตะโกนไปสุดเสียง

 

 มีเสียง「คิชิ….」ตอบกลับมาเบาๆ ชั้นรีบตามเสียงไปทันที

 แล้วชั้นก็เจอกิ้งก่าดำนอนอยู่ในกอหญ้า มีรอยขีดข่วนอยู่เต็มไปทั้งร่างกาย

 กลัวแทบตายว่าจะโดนอีกหัวฆ่าทิ้งไปแล้ว แต่สุดท้ายยังปลอดภัยดี

 

 ชั้นรีบเช็คสเตตัสของกิ้งก่าดำทันที

 

‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐

เผ่าพันธุ์ : เวเนม・พริ้นเซสเรเชลต้า

สถานะ : เลือดออก

Lv : 20/35

HP : 28/110

MP : 14/131

‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐

 

 โล่งอกไปที

 ถ้าชั้นหาสมุนไพรมาห้ามเลือดได้ล่ะก็ ทุกอย่างก็จะเรียบร้อย

 ถ้าแถว ๆ นี้มีก็ดีสิ

 

 ชั้นกอดกิ้งก่าดำไว้ แล้วถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

 

 「คิชิ คิชี่」

 

 กิ้งก่าดำเริ่มเลียหน้าชั้น

 ตอนแรกก็คิดว่าเหมือนการที่หมาแสดงความรัก แต่พิษในตัวชั้นก็ค่อย ๆ ลดลง

 อ๊ะ เกือบลืมเรื่องถอนพิษไปเลย

 

 

 หลังจากที่ตรวจสอบว่าพิษหายไปหมดแล้วเรียบร้อย ชั้นกับกิ้งก่าดำก็เริ่มเดินหาสมุนไพรมารักษาแผล

 แน่นอนว่าเจออยู่ชนิดนึง

 

 [ [หญ้าคุนุนุกิ : คุณค่า F] ]

 [ว่ากันว่าหากนำไปสกัดทำเป็นเครื่องดื่ม จะมีผลในการรักษาอาการป่วยไข้ แต่จริง ๆ มีผลแค่ช่วยให้ผ่อนคลายเท่านั้น]

 [เนื่องจากตัวหญ้าสามารถดูดซับเลือดได้ จึงเหมาะแก่การใช้ห้ามเลือด]

 [มีพ่อค้าคนหนึ่งถูกดักปล้นกลางป่า เขาถูกเล่นงาน แต่เพราะตกลงไปบนกอหญ้าคุนุนุกิทำให้รอดชีวิตมาได้อย่างปาฏิหาริย์ และเอาผิดสหายที่หักหลังเขาได้ในที่สุด]

 

 โฮ่ เจ้านี่แหละ

 ชั้นค่อย ๆ วางกิ้งก่าดำลงพื้น ย่อตัวลง ดึงหญ้าคุนุนุกิออกมา ตัดส่วนรากทิ้งแล้วเอาใบไปพันแผลของกิ้งก่าดำ

 ตอนแรกชั้นนึกว่าเธอจะขัดขืน แต่กลับยินยอมแต่โดยดีซะงั้น

ชั้นเช็คว่าสถานะ [เลือดออก] ได้หายไป แล้วจึงค่อยนั่งพัก

 

 [เลเวลของสกิลฉายา [จิตเกื้อกูล] เพิ่มขึ้นจาก 4 เป็น 5]

 

 「คิชิ! คิชิ!」

 

 กิ้งก่าดำแลบลิ้นออกมาเลียชั้นอีกครั้ง

 ไม่ต้องหรอก พิษหมดแล้วน่า

 

 

 [ได้รับค่าประสบการณ์ 234 แต้ม]

 [ได้รับค่าประสบการณ์ 234 แต้มจากผลของสกิล [ไข่เดินได้ : Lv–] ]

 

 ท่าทางว่าร่างของทวินเฮดจะหมดแรงแล้งด้วย

 กำลังกังวลที่ค่าประสบการณ์ไม่ขึ้นอยู่ แต่แบบนี้ก็แปลว่าเจ้านั่นยังไม่ตายทั้งที่หัวโดนบี้ไปแล้วเนี่ยนะ?

 เลเวลของกิ้งก่าดำก็น่าจะเพิ่มขึ้นมาด้วยเหมือนกัน

 

 [เลเวลของ [ลูกมังกรแห่งภัยพิบัติ] เพิ่มขึ้นจาก 33 เป็น 37]

 

 อืม เพิ่มได้ไม่เลว

 แถมสกิล [จิตเกื้อกูล] ก็เป็น Lv5 แล้ว วิวัฒนาการครั้งต่อไปคงไม่แย่นัก

 อีกแค่สามเท่านั้น

 แต่คงไม่ขอสู้กับมอนสเตอร์ที่มีสกิลประหลาด ๆ แบบวันนี้อีกแล้ว

 

 ชั้นไม่อยากให้ดิ้งก่าดำตกอยู่ในอันตรายมากกว่านี้ เพราะงั้นเลเวลอัพแบบค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไปแล้วกัน

 

 

 [ได้รับสกิลทั่วไป [ศาสตร์ร่างมนุษย์ : Lv1]]

 

 ……….หือ?

 เอ๊ะ จริงจังดิ?

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร

[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร
Status: Ongoing
เปรี๊ยะ ข้างหน้าชั้นตอนนี้มีรอยร้าวอยู่ โลกที่เคยมีแต่ความมืดก็มีแสงส่องเข้ามา ชั้นแลตามองออกไปดูรอยร้าวที่กำลังใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ หืม นี่มันป่าเหรอ? เหมือนว่าจะอยู่บนยอดต้นไม้ซะด้วย พอชั้นลองยืนขึ้น ก็ได้ยินเสียงอะไรแตกอยู่ใต้เท้า เอ ชั้นเหยียบอะไรอยู่ล่ะเนี่ย แบบว่า เหมือนมันกำลังแตกอยู่เลยอะ ทันทีที่คิดอย่างนั้น ก็มีอะไรบางอย่างที่ดูคล้ายเกมก็ปรากฏขึ้นในหัว —————————————————————

Comment

Options

not work with dark mode
Reset