[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 56

 ชั้นเดินฝ่าความมืดไป มุ่งหน้ากลับไปที่ถ้ำ

　อ่าา บ้าเอ๊ย ยังเจ็บทั้งตัวอยู่เลย

　ไม่คิดเลยว่าแค่ใช้ [ศาสตร์ร่างมนุษย์] จะต้องเจ็บตัวขนาดนี้

　นี่ชั้นต้องเป็นมังกรไปตลอดชีวิตรึไง

　ตั้งใจจะทำให้บอบช้ำยันจิตใจเลยรึยังไงนะ

　นี่ชั้นต้องทนทุรนทุรายทุกครั้งที่ใช้เลยเหรอ

　ครั้งหน้าคงต้องตรวจสอบสกิลพิลึก ๆ ทุกครั้งก่อนจริง ๆ นั่นล่ะนะ

　ขนาดเจ้าตูบนั่นยังมีสกิลแยกหัวออกมา ถ้าจะมีสกิลที่ใช้แล้วแล้วร่างระเบิดตู้มคงไม่แปลก

　ชั้นไม่เหมาะจะเป็นมนุษย์งั้นเหรอ…..หรือว่าเลเวลสกิลยังสูงไม่พอ?

　นี่ต้องเป็นแบบนั้นอีกกี่ครั้งเลเวลสกิลถึงจะขึ้นกันล่ะเนี่ย

　แบบนี้มันทรมานในค่ายทหารชัด ๆ

　พอชั้นเห็นถ้ำ ก็ปรากฏว่ามีแสงไฟอยู่ตรงใกล้ ๆ ทางเข้า

　นั่นมัน….ฮิคาริดาเกะลอยได้?

　ฮิคาริดาเกะคือเห็ดเรืองแสงที่ชั้นเอามาใช้แทนหลอดไฟอยู่ในถ้ำ

　ปกติชั้นก็จะปิดมันไว้โดยเอาขนเกรย์วูล์ฟคลุม

　เห็ดนั่นมันหนีออกมาเองไม่ได้แน่

　พอตั้งใจดูให้ดี ๆ ก็เห็นผู้หญิงสองคนอยู่ที่หน้าถ้ำ

　ผู้หญิงคนที่ตัวเตี้ยกว่าถือฮิคาริดาเกะไว้ในมือ ดูท่าเธอจะใช้แทนไฟฉาย

　ส่วนมืออีกข้างถือค้อนไว้ที่ใหญ่จนเกินพอดี

　แล้วทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงมีหูสัตว์งอกอยู่บนหัวด้วย?

　เป็นครึ่งมนุษย์งั้นเหรอ?

　เอาเถอะ ชั้นเองก็เป็นมังกร คงไม่ต้องตกใจ

　อีกคนสวมเกราะหนักอยู่

　มีร่างกายที่ดูผอมบาง ไม่รู้ขยับในชุดแบบนั้นได้ยังไง

　สรุปคือเป็นสาวครึ่งสัตว์กับนักดาบหญิงสินะ

　หรือว่าถึงเวลาแล้วที่มนุษย์จะมาเยี่ยมเยือนบ้านชั้นแล้ว

　นี่เป็นโอกาสทองที่ชั้นจะบอกว่าตัวเองเป็นมังกรที่เป็นมิตร รักสงบ และมีอารยะธรรม

　ต้องกะจังหวะเผยตัวดี ๆ แล้วสิ

　ชั้นแอบอยู่หลังต้นไม้ คอยจับตาดูสถานการณ์ไว้

　นักผจญภัยทั้งสองกำลังสำรวจรูปปั้นที่อยู่ตรงหน้าถ้ำจากหลาย ๆ มุม

　โฮ่ กำลังอึ้งอยู่ล่ะ

　ทึ่งกับความเทพของรูปปั้นของชั้นซะสิ

　รู้สึกทั้งดีใจทั้งอายเลยแฮะ

　ทั้งสองคนยืนอยู่หน้ารูปปั้น อ้าปากค้างเล็กน้อย พร้อมเอานิ้วจิ้ม ๆ

　เฮะเฮะ ผลงานจากการที่ชั้นทำซ้ำไปซ้ำมาหลายต่อหลายครั้งไงล่ะ

　หม้อก็ส่วนนึง แต่รูปปั้นพวกนี้มีอิมแพคกว่าเยอะ

　หลังจากแอบดูไปสักพัก ผู้หญิงหูสัตว์ก็วางฮิคาริดาเกะกับค้อนลงบนพื้น แล้วเริ่มจับรูปปั้น

　โฮ่โฮ๋ ช่วยไม่ได้ล่ะนะ

　จะแตะลูบคลำเท่าไหร่ก็เอาเลย

　ชั้นอนุญาตให้จับได้อยู่ในใจ แล้วทันใดนั้นเธอก็หยิบกิ่งไม้ใกล้ ๆ ขึ้นมา ฟาดลงใส่รูปปั้น

　เฮ้ย ยัยบ้า! ทำอะไร๊!

　ไม่ได้ให้ทำขนาดนั้นสักหน่อย!

　แน่นอนว่ากิ่งไม้หัก แต่ในใจก็รู้สึกหวิว ๆ อยู่ไม่น้อย

　ถ้ามันเป็นรอยขึ้นมาชั้นร้องไห้แหง

　โหดร้ายซะจริง

　จากนั้น ทั้งสองคนก็หยิงฮิคาริดาเกะขึ้นมา แล้วเข้าไปในถ้ำ

　ข้างในมีพรมกับหม้อที่ชั้นอุตส่าห์ทำขึ้นมา เกลือกับเครื่องเทศที่ชั้นสะสมไว้ แล้วก็เนื้อตากแห้ง

　ชั้นอยากรู้ว่าทั้งสองคนจะมีปฏิกิริยายังไง ก็เลยค่อย ๆ ย่องจากหลังต้นไม้ไปปากถ้ำ

　อ๊ะ จริงสิ กิ้งก่าดำยังอยู่ข้างในนี่นา

　「ก่าาห์!」

　ชั้นตะโกนเข้าไปในถ้ำ แล้วรีบซ่อนตัว

　หวังว่ากิ้งก่าดำจะตื่นแล้วรีบหนีออกมานะ

　「คิชี่!」

　「Τι είναι αυτό;!」「 Μαύρη Σαύρα!」

　มีเสียงร้องสามเสียงดังขึ้นมาจากข้างในถ้ำ

　แล้วกิ้งก่าดำก็วิ่งออกมาโดดใส่ชั้น

　「คิชิ! คิชี่!!」

　ชั้นลูบหัวกิ้งก่าดำเพิ่อให้เธอใจเย็นลง แล้วก็หันเข้าไปดูในถ้ำ

　ทั้งคู่กำลังดูหม้อของชั้นอยู่ แล้วก็คุยอะไรกันบางอย่าง

　ถ้าชั้นออกไปบอกแบบ『ของชั้นเองล่ะ』อีกฝั่งจะ『ว้าว เป็นมังกรที่ฉลาดเหมือนมนุษย์เลย』รึเปล่านะ

　ไม่รู้สิ

　แต่พวกนั้นอาจจะแค่เห็นชั้นเป็นมังกรที่บังเอิญผ่านมาก็ได้

　อืม จะทำยังไงดีน้า

　ระหว่างแอบดูทั้งสองคน ชั้นก็คิดแผนนู่นนี่ไว้เยอะแยะ แต่ก็ตีตกไปซะหมด

　「คิชิชิ?」

　กิ้งก่าดำจ้องมาทางชั้นด้วยความสงสัย

　พอชั้นหันไปสนใจกิ้งก่าดำ ก็เห็นสาวหูสัตว์หันหน้ามาทางนี้

　ชั้นรีบเอาตัวแนบกับกำแพงเพื่อซ่อนตัวทันที

　อันตราย อันตราย

　เกือบโดนเห็นแล้วสิ

　จะทำยังไงดี?

　ถ้าชั้นมัวแต่หลบ ๆ ซ่อน ๆ แบบนี้ ที่เตรียมการไว้ก็ต้องสูญเปล่าทั้งหมด

　ที่ชั้นตกแต่งข้างในไว้ไม่ใช่แค่ให้มันน่าอยู่ แต่เพื่อบอกว่าชั้นไม่ใช่แค่มอนสเตอร์ด้วย

　จะทำอะไรดีนะ?

　ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว

　ในที่สุดก็ต้องใช้ [ศาสตร์ร่างมนุษย์] ที่ปิดผนึกไว้จนได้

　ถึงมันจะห่วยแตกก็เถอะ แต่มันก็ดูเป็นรูปมนุษย์อยู่บ้าง

　ยังไงก็ดีกว่าร่างมังกร บางทีที่มันเน่าอาจจะเพราะเป็นครั้งแรกมันก็เลยไม่เสถียรก็ได้

　「ก่าห์」

　「คิชิ?」

　ชั้นร้องเบา ๆ พลางลูบหัวกิ้งก่าดำ

　ต้องทำให้แน่ใจว่ากิ้งก่าดำจะไม่โจมตีชั้นหลังเปลี่ยนร่าง

　「คิชิ คิชิ!」

　กิ้งก่าดำยิ่งร้องขึ้นไปใหญ่

　วางใจได้น่า

　ถึงชั้นจะแปลงเป็นมนุษย์ได้สมบูรณ์ ชั้นก็ไม่คิดจะแยกกับกิ้งก่าดำหรอก

　ชั้นคิดในใจพลางลูบหัวกิ้งก่าดำ

　บางทีชั้นอาจจะเเค่เห็นแก่ตัวก็ได้

　ชั้นสูดหายใจเข้า แล้วนึกภาพในหัว

　เอาล่ะ นายทำได้

　ใช่แล้ว ครั้งที่แล้วแค่ชั้นจินตนาการไม่พอเเค่นั้นเอง

　[เลเวลของสกิลทั่วไป [ศาสตร์ร่างมนุษย์] เพิ่มขึ้นจาก 1 เป็น 2]

　มีตัวอักษรปรากฏขึ้นในหัวเมื่อชั้นใช้ [ศาสตร์ร่างมนุษย์]

　ร่างกายชั้นร้อนขึ้น แล้วก็ค่อย ๆ เปลี่ยนไป

　ไม่รู้เพราะชั้นชินแล้วรึเปล่า หรือว่าร่างกายมันปรับตัวแล้วกันแน่ แต่ความเจ็บปวดมันลดน้อยลงกว่าครั้งที่แล้ว

　ทำได้แน่!

　ไปเลย!

　ถึงจะไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นยังไง แต่ก็น่าจะดูเหมือนมนุษย์กว่าครั้งก่อน

　「คิชี่!」

　ชั้นหันไปหากิ้งก่าดำ แต่แล้วก็หันกลับแล้วเดินเข้าไปในถ้ำทันที

　ทั้งสองคนอยู่ใกล้ทางเข้ากว่าที่คิดไว้

　สีหน้าของทั้งคู่มีแต่ความหวาดกลัวเท่านั้น

　ท่าทางอย่างกับเจอมอนสเตอร์สุดสยองเลย…..

　เอ่อ…..หรือข้างหลังชั้นมีตัวอะไรอยู่

　「Μην αφαιρείτε την απόλυτη!」 「είναι φυσικό!」

　หลังจากทั้งสองตะโกน สาวหูสัตว์ก็พุ่งเข้ามาหา

　เหวี่ยงค้อนยักษ์ใส่ร่างชั้นเต็มจัง ๆ

　เพราะชั้นอยู่ในร่างมนุษย์ พลังป้องกันก็เลยลดลงไปครึ่งนึงด้วย

　ที่โดนเข้าไปอาจจะถึงตายเลยก็ได้

　「บุก่าห์!」

　ชั้นโดนอัดปลิวไป แต่ก็แลนดิ้งได้อย่างปลอดภัย

　แล้วนักดาบหญิงที่ก่อนหน้านี้ยืนอยู่ข้างหลัง ก็ยื่นดาบออกไปข้างนอก

　「[Φως του φεγγαριού]」

　พอพูดออกมา แสงจันทร์ก็ตกลงมากระทบดาบ แปรเปลี่ยนเป็นบอลแสงพุ่งเข้ามาโจมตีชั้น

　ชั้นโดนไปห้านัด แล้วก็ลงไปนอนกองกับพื้น

　「ก่าห์ ก่าาห์……」

　ผู้หญิงหูสัตว์กำลังจะซ้ำชั้นอีกที แต่นักดาบหญิงห้ามเอาไว้ก่อน

　แล้วทั้งคู่ก็รีบวิ่งหนีไป

　「คิ คิชี่ー!」

　กิ้งก่าดำที่รออยู่ข้างนอก มองสองคนนั้นที่วิ่งหนีไปกับชั้นที่นอนเป็นปุ๋ยอยู่ ก่อนจะพยายามตามไป

　แต่ชั้นจับหางห้ามเอาไว้ได้กอ่น

　พอร่างของทั้งสองคนลับสายตาไป ร่างชั้นก็กลับมาเป็นดังเดิม นอนอยู่บนพื้น

　「ก่าาห์….」

　「คิชิ」

　กิ้งก่าดำเดินเข้ามาเลียตรงแก้ม

　กำลังจะปลอบใจชั้นอยู่เหรอ?

　ทั้ง ๆ ที่ชั้นกำลังจะทรยศกิ้งก่าดำแท้ ๆ

　「คิชี่!」

　กิ้งก่าดำร้องขึ้นมาอีกรอบ แล้วหันไปดูรูปปั้นที่อยู่หน้าถ้ำ

　เป็นรูปปั้นของมังกรกับมนุษย์ยืนประกบทางเข้าอยู่ แต่ที่กำลังมองไปคือของมนุษย์

　กิ้งก่าดำเข้าใจสถานการณ์ตอนนี้ดีขนาดไหนกันนะ?

　นอกจากจะไม่ตกใจชั้นเรื่องที่แปลงร่างแล้ว ยังพยายามจะช่วยปลอบใจชั้นด้วย บางทีเจ้ากิ้งก่าดำอาจจะฉลาดกว่าที่ชั้นคิดไว้มากก็ได้