[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 71

　พวกเราเดินออกไปนอกถ้ำ

　ก่อนอื่น ชั้นตัดสินใจให้มิเรียสอนภาษากริช่าให้เพื่อที่จะสามารถฟังสถานการณ์ได้

　ท่าทาง สีหน้าอารมณ์ น้ำเสียง ล้วนต่างสำคัญสำหรับการสื่อสาร

　ชั้นเองก็มีสกิล [ภาษากริช่า : Lv1] อยู่แล้ว

　ถ้าเกิดมันขึ้นอยู่กับสกิลล้วน ๆ เลยล่ะก็ ไม่นานชั้นก็คงเข้าใจได้

　ถ้าเพิ่มเลเวลสกิลนี้ได้ การสื่อสารกับมนุษย์ก็จะง่ายขึ้นด้วย

　ใช้โอกาสนี้ฝึงไประดับนึงเลยดีกว่า

　「Αυτό είναι το δέντρο……」

　มิเรียพูดขึ้นพร้อมกับชี้ไปทางต้นไม้

　ไม่รู้เรื่องอ้ะ

　แล้วก็เป็นแบบนั้นไปเกือบครึ่งชั่วโมง

　แต่ทุกครั้งที่ฟัง ชั้นก็รู้สึกเหมือนจับอะไรได้ สามสิบนาทีนี่คงไม่เปล่าประโยชน์ซะทีเดียว

　ต้องขอบคุณมิเรียที่ยังคอยพูดให้ฟังตลอด

　「Αυτή είναι η πέτρα……」

　ต่อไป เธอก็พูดขึ้นแล้วก็ชี้ไปทางก้อนหิน

　อืม เหมือนจะเข้าใจอยู่หน่อยๆละ

　[เลเวลของสกิลพิเศษ [ภาษากริช่า] เพิ่มขึ้นจาก 1 เป็น 2]

　ดีล่ะ

　จากปกติที่ต้องเดาเอาล้วนๆ ก็เริ่มเข้าใจขึ้นทีละนิด

　「เอ…..ส่วนนั่น＊＊＊คือ＊＊…..」

　ถึงคำส่วนใหญ่จะยังไม่รู้เรื่อง แต่พวกคำช่วยชั้นก็ฟังออกแล้ว

　แค่นี้ก็พอแล้วล่ะ

　ระหว่างที่คุยกันชั้นก็คงพัฒนาขึ้นเอง

　「ก่าาห์」

　ปัญหาคือชั้นพูดไม่ได้นี่สิ

　「＊＊ไป เข้าใจที่ฉันพูดด้วยเหรอคะ?」

　ชั้นพยักหน้าไป

　พอเห็นมิเรียทำหน้าตกใจ ชั้นก็รู้สึกภูมิใจอยู่หน่อย ๆ

　อย่าคิดว่าเป็นแค่มังกรธรรมดาเชียว

　ตอนนี้ชั้นพอจะเข้าใจคำศัพท์เบื้องต้นแล้ว งั้นมาฟังเรื่องราวจากมิเรียเลยละกัน

　ดูจากท่าทางมิเรียแล้วเธอไม่ได้รีบร้อนอะไร แปลว่ามาแค่คนเดียว แล้วก็คงไม่ใช่เข้ามาเล่น ๆ แน่

　「ก่าาาห์?」

　ชั้นจ้องหน้ามิเรีย ชี้ไปทางหมู่บ้านแล้วเอียงหัวเล็กน้อย

　มิเรียก็กระพริบตาแล้วก็พูดว่า 「เอ….」

　「ทำไมฉันถึง＊＊＊มาใน＊＊เหรอ?」

　ชั้นพยักหน้าอีกครั้ง

　「….ตามหาคนค่ะ…..เพราะอย่างนั้นฉัน＊＊＊เเอบมาคนเดียวหลายครั้ง＊＊＊เอ่อ พอจะเห็นคนเข้ามาในนี้บ้าง….」

　ไม่รู้ทำไม แต่เหมือนมิเรียไม่ค่อยอยากจะพูดออกมานัก

　คนงั้นเหรอ? หรือจะเป็นสองคนที่มาถ้ำตอนนั้น

　ชั้นนึกย้อนไปถึงสาวหูสัตว์กับนักดาบหญิงตอนนั้น

　เอามือไปวางบนหู ทำท่าทางเป็นหูสุนัข

　「คนพวกนั้นคือ＊＊จากเมือง ตอนนี้คงกลับไปแล้ว＊＊＊เพราะมี＊＊ก็เลยกลับไป…..ไม่ใช่คนพวกนั้นหรอกค่ะ…..เอ่อ ที่มากับฉันครั้งก่อน ＊ชื่อว่าโดซ….」

　โดซ?

　คุ้น ๆ ชื่อนี้อยู่แฮะ….รู้สึกจะเป็นคนที่มากับมิเรียครั้งก่อน คนที่ใส่เกราะเบาคนนั้น

　จำได้ว่าเห็นชื่อตอนดูสเตตัส

　แต่หมอนั่นน่าจะโดนลิตเติ้ลร็อคดรากอนฆ่าตายไปแล้วนี่

　ถึงชั้นจะไม่เห็นศพก็เถอะ แต่ขาเขาโดนต้นไม้ทับอยู่ ขยับไปไหนไม่ได้

　จะรอดจากสถานการณ์แบบนั้นได้ยังไงกัน?

　ต่อให้ลิตเติ้ลร็อคดรากอนไม่ได้ฆ่า แต่ยังไงก็ไงก็คงหนีจากมอนสเตอร์ตัวอื่นไม่ได้อยู่ดี

　ไม่คิดว่าเขาจะยังมีชีวิตอยู่หรอกนะ

　「ก่าาห์」

　เอาเถอะ อย่างน้อย ๆ ก็รู้ว่ามิเรียมาแค่คนเดียว

　พากลับไปหมู่บ้านเลยจะดีกว่า

　ส่วนเรื่องค้นหาโดซ ก็ดูไม่ได้รีบร้อนขนาดนั้น

　ถึงชั้นจะรู้เรื่องแค่นิดเดียว แต่โอกาสที่โดซจะยังไม่ตายนี่มันต่ำซะยิ่งกว่าต่ำอีก

　ขนาดคนจากหมู่บ้านยังไม่ส่งคนมาตามหาเลย

　เดิมที เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่มิเรียจะทำอะไรได้อยู่แล้ว

　เธอเข้ามาสำรวจในป่านี้ไม่ได้หรอก

　ไว้ส่งมิเรียเมื่อไหร่ชั้นจะลองไปหาโดซละกัน

　บางที…..ถ้าชั้นไปหาใกล้ ๆ กับครั้งก่อนอาจจะเจอศพก็ได้

　อาจจะโหดร้ายไปหน่อย แต่อย่างน้อยก็ห้ามไม่ให้มิเรียเข้ามาในป่าได้

　ถ้าชั้นร่วมมือกับกิ้งก่าดำ อาจจะจัดการลิตเติ้ลร็อคดรากอนได้ก็ได้

　แต่เราไม่มีเวทฟื้นฟูสำหรับรับ [สั่นสะเทือนผืนดิน] ของมันนี่สิ

　จะพามิเรียไปก็ไม่ได้ หรือว่าคงต้องวิวัฒนาการเป็น [ลิตเติ้ลอาร์คดรากอน] จริง ๆ ?

　พอนึกถึงกิ้งก่าดำ ก็ยิ่งรู้สึกผิดจากเรื่องก่อนหน้า

　นี่ไม่ใช่เวลาเรียนภาษากริช่าแล้ว ชั้นควรรีบพามิเรียไปส่งแล้วรีบกลับไปหากิ้งก่าดำ

　ชั้นกลัวจนเผลอไม่สนใจไปโดยไม่รู้ตัว

　เรากำลังพยายามหนีโอกาสติดต่อกับคนอื่นอยู่รึเปล่านะ?

　ยิ่งคิดก็ยิ่งตกอยู่ในห้วงความคิดของตัวเอง

　ช่างเถอะ รีบ ๆ ไปส่งมิเรียแล้วรีบๆกลับถ้ำดีกว่า

　ไว้ค่อยคิดหลังปัญหาตรงหน้าหมดไปก่อนก็แล้วกัน

　ชั้นก้มลงเพื่อให้มิเรียปืนขึ้นมา

　「อะ เอ่อ คุณมังกร มีชื่อหรือเปล่าคะ?」

　「ก๋าาห์?」

　ชั้นส่งเสียงแปลก ๆ ไปตอบคำถามของมิเรีย

　เดิมทีชั้นก็ไม่สามารถออกเสียงเพื่อตั้งชื่อให้ตัวเองได้แต่แรกแล้ว

　ชั้นส่ายหัวปฏิเสธไป

　「ยะ อย่างนั้นหรือคะ…..แล้ว จะเรียกยังไงดีล่ะ?」

　ชั้นไม่เคยคิดเรื่องนั้นมาก่อนเลย

　ลูกมังกรแห่งโรคภัย…….ไม่ชอบเท่าไหร่

　แต่แบบนี้หมายความว่าเราจะได้เจอกันอีกงั้นเหรอ?

　มันก็ดีใจอยู่หรอก แต่นี่มันอันตรายนะ?

　หรือว่าชั้นจะเข้าหมู่บ้านได้?

　ไม่สิ ถึงมิเรียจะยอมให้ชั้นเข้า ชาวบ้านคนอื่นเขาคงไม่ยอมหรอก…..

　แล้วถ้าเข้าได้จริง ชั้นจะทำยังไงกับกิ้งก่าดำดี…….

　ไปกลับหมู่บ้านกับถ้ำเรื่อยๆเหรอ?

　「จริงด้วย! ให้ฉันคิดชื่อให้เอามั้ยคะ! อ๊ะ ถ้าไม่อยาก….」

　「ก่าาห์!」

　「คิย้า!」

　ชั้นรับข้อเสนอทันที

　รบกวนด้วยครับ!

　ให้มิเรียคิดชื่อให้ ไม่แย่หรอกนะ!

　รู้สึกเหมือนสนิทกับมิเรียขึ้นอีกเป็นกอง

[เลเวลของสกิลทั่วไป [ภาษากริช่า] เพิ่มขึ้นจาก 2 เป็น 3]

　อ๊ะ สกิลเพิ่มขึ้นระหว่างที่เราคุยกันด้วย

　สุดท้ายก็คงเป็นครึ่งมังกร แล้วก็ไปกลับระหว่างหมู่บ้านกับถ้ำเรื่อย ๆ สินะ