[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 76

　「แฮ่ก….แฮ่ก….」

　มิเรียจับไหล่ของเธอไว้ หายใจหอบแรง

　บาดแผลดูจะเจ็บไม่น้อย

　พอลองตรวจสอบดูสเตตัส ก็พบว่าสถานะของมิเรียเป็น [เลือดออก] แถมไม่มี HP เหลือเยอะแล้วด้วย

　แต่มิเรียยังมี MP เหลือใช้เวท [ฟื้นฟู] อยู่

　「…..เวทขาว [ฟื้นฟู]」

　แสงสีขาวลอยอยู่รอบตัวเมื่อเธอกำลังร่าย เเล้วก็ลอยเข้ามาล้อมรอบคอชั้นไว้

　ความเจ็บปวดจากการใช้ [นัทแครกเกอร์] ค่อยๆหายไป

　「กะ ก่าห์!?」

　อาการของมิเรียแย่กว่าอย่างเห็นได้ชัด

　「ตรงคอ…..เหมอืนจะบาดเจ็บจากก่อนหน้านี้…….」

　มิเรียทนฝืนยิ้มออกมา

　「ไปที่….หมู่บ้านกันเถอะค่ะ ฉันไม่เป็นอะไร」

　แผลของมิเรียไม่ใช่แค่แผลตื้น ๆ แต่อย่างใด

　มีเลือดไหลออกมาระหว่างช่องนิ้วที่เธอจับไหล่ไว้ตลอดเวลา

　ในป่านี้ น่าจะมีพืชหลายชนิดที่ช่วยห้ามเลือดได้

　ถ้าตั้งใจหาไม่นานก็คงเจอ

　แต่ตอนนี้มันอันตรายเกินไป

　ลิตเติ้ลร็อคดรากอนตามหลังเรามาติดๆแล้ว

　「โฮกกกกกกกกกกกกกก!」

　ชั้นตรวจสอบสเตตัสของมัน และสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง

　สถานะผิดปกติ [คลั่ง] เข้าใจได้

　ไม่ผิดคาดล่ะนะ

　เลเวลก็เพิ่มขึ้นด้วย

　ไม่รู้ว่าเป็นตัวเดียวกับก่อนหน้านี้รึเปล่า แต่ที่แน่ ๆ คือมันแกร่งกว่าตัวเก่า

　ก่อนหน้านี้ชั้นคิดว่าถ้าต้องสู้จริง ๆ อาจจะหากลยุทธ์มาปิดความห่างของสเตตัสได้……แต่ไม่ใช่ความต่างระดับนี้แน่

　ยังไงก็แพ้ราบคาบ

　「คุณอิลเชีย!」

　ชั้นรู้สึกตัวอีกทีเพราะมิเรียเรียกชื่อชั้น

　ชั้นก้มตัวลง ให้มิเรียปีนขึ้นมา แล้วก็วิ่งไปทางหมู่บ้าน

　ตรงหน้าหมู่บ้าน มีร่างของชาวบ้านอยู่ห้าคน

　สองคนมีธนูหัก ๆ อยู่ในมือ อีกสองคนถืออุปกรณ์ทำนา ส่วนคนสุดท้ายพยายามค้ำตัวเองไว้ด้วยหอกในมือ

　จากในห้าคน มีคนนึงตายไปแล้ว

　เด็กที่ถืออุปกรณ์ทำนาไว้ในมือ

　เป็นคนที่เด็กที่สุดในห้าคน

　พอชั้นเช็คสเตตัส ก็แสดง [HP : 0/12] จึงเบือนสายตาออก

　「บ้าเอ้ย จนป่านนี้ ทำอะไร…..」

　เบื้องหน้าชาวบ้านที่พยายามลุกขึ้นอย่างอ่อนแรง มีมาฮาร์วูล์ฟตัวที่สาม ยืนแลบลิ้นออกมา

　นี่ต้องเป็นตัวที่โดซขี่มาแน่

　โดซทิ้งมันไว้ให้โจมตีชาวบ้าน แล้วตัวเองก็เข้าหมู่บ้านไปสินะ

　「ก่าาาห์!」

　ชั้น [คำราม] ออกไปเพื่อล่อความสนใจจากมาฮาร์วูล์ฟตัวนั้นมา

　ชาวบ้านคนนั้นก็สังเกตเห็นช้้นด้วย

　ตาเบิกกว้าง แล้วอาวุธในมือก็ตกลงพื้น

　แล้วเขาก็ล้มลงตามหอกไป

　「ม-ไม่จริง…บ้าน่า! ทำไม….นอกจากพวกมันก็…..แล้วก็มีมังกรเนี่ยนะ……」

　น้ำตาเริ่มไหลออกมา

　ทั้ง ๆ ที่มิเรียก็ขี่อยู่บนหลัง แต่…..ท่าทางแบบนั้น ตอนนี้คงเห็นแค่ชั้น

　เป็นเรื่องที่ไม่แปลกละนะ แต่ก็ยังน่าปวดใจอยู่ดี……

　ชั้นกดมันลงกับพื้น แล้วก็ทะลวงร่างของมันอย่างง่ายดาย

　มีตัวอักษรขึ้นมาบอกว่าชั้นไม่ได้รับค่าประสบการณ์เพิ่ม เป็นตัวยืนยันว่ามันตายแล้วจริง ๆ

　「ทะ ทุกคน! ใจเย็นก่อน! มังกรตัวนี้ มาเพื่อช่วยหมู่บ้านค่ะ!」

　มิเรียลงจากหลังชั้น วางมือลงบนไหล่ของชายถือหอกแล้วก็พูดออกมา

　ก่อนจะรีบไปหาเด็กถืออุปกรณ์ทำนาที่บาดเจ็บที่สุด

　「แอกเนส! ไม่เป็นอะไรนะ! นี่」

　เด็กที่ [HP : 0/12] นั่นเอง

　ชั้นพูดบอกเธอไม่ได้ ทำได้เพียงกัดฟันแน่น

　「แอกเนส! แอกเนส!」

　「ก่าห์!」

　ชั้นตะโกนไปสั้น ๆ เพื่อบอกว่าจะเข้าไปก่อน

　ตอนนี้ต้องหยุดโดซก่อน

　ถ้าลิตเติ้ลร็อคดรากอนมาอาละวาดในหมู่บ้าน ต้องมีคนสูญเสียอีกมากแน่

　「ดะ เดี๋ยวค่ะ! ถ้าคุณอิลเชียไปคนเดียว…..คนอื่น ๆ ต้องแตกตื่นกันกว่าเดิมแน่….」

　「ชั้นจะไปกับมังกรเอง! มิเรีย พาคนอื่น ๆ หนีไปซะ! ในหมู่บ้านไม่ปลอดภัยแล้ว!」

　「แต่ว่า….」

　「เร็วเข้า! คิดว่าชั้นฝึกฝนตัวเองมาเพื่ออะไรกัน!?」

　ชายเคราดำที่ถือหอกตะโกนขึ้น

　แล้วเขาก็หันมา จ้องมาในตาชั้น

　คงยังไม่เชื่อใจชั้นที่เป็นมังกรอย่างเต็มที่

　ดูจากสีหน้าก็รู้แล้วว่ายังสงสัยอยู่

　「ยะ ยินดีที่ได้รู้จัก อิลเชีย คือชื่อของแกสินะ?」

　เขายื่นมือออกมาทั้ง ๆ ที่ตัวสั่น

　ชั้นยกแขนขึ้น โชว์เล็บให้เห็น แล้วก็พยักหน้าให้เล็กน้อย

　น่าเสียดายที่ถ้าเราจับมือกันคงมือขาดแน่

　เขาค่อย ๆ ดึงมือกลับไปเมื่อรู้สึกตัว

　ดูเหมือนบรรยากาศตึงเครียดรอบ ๆ ตัวจะน้อยลงหน่อยด้วย

　「ก่าาห์」

　ชั้นโค้งตัวลง

　「ให้ขึ้นไปงั้นรึ?」

　「ก่าาห์!」

　ชั้นวิ่งไปกลางหมู่บ้าน โดยมีชายคนนั้นอยู่บนหลัง

　เหมือนว่าคนคนนี้จะชื่อเกรกอรี ตรวจสอบสเตตัสแล้วเห็นมา

　มีบาดแผลที่เท้า มีสถานะ [เลือดออก] ด้วย แต่ยังเหลือ HP อีกมาก

　ถึงเขาจะมีเครา แต่ดูแล้วอายุคงอยู่ในช่วงยี่สิบ

　「ใครจะไปคิด มังกรดำมาช่วยเหลือมนุษย์เนี่ยนะ」

　เกรกอรีพูดออกมาเบา ๆ

　มังกรดำ…..คือมังกรธาตุมืดงั้นเหรอ?

　「ก่าห์」

　ชั้นตอบกลับไปสั้น ๆ

　แล้วเกรกอรีก็หัวเราะออกมาเล็หน้อย

　「เอ๋! มังกรนี่นา!」

　「ทะ ทำไมเกรกอรีอยู่บนหลังมังกรล่ะ!?」

　มีเสียงตะโกนดังมาจากอีกฝั่ง

　「อิลเชีย โทษที ช่วยหยุดแปปนึงนะ」

พอเกรกอรีพูดขึ้น ชั้นก็หยุดเท้า

　「นี่! เห็นมอนสเตอร์หรือโดซเดินมาบ้างมั้ย!?」

　โดซตะโกนถามชาวบ้านที่อยู่ในทุ่ง

　「มอนสเตอร์!? นะ ในหมู่บ้านมีเทพอารักขาปกปักษ์รักษาอยู่ มอนสเตอร์ไม่มีทางเข้ามาได้หรอกน่า! พูดอะไรไร้สาระกัน!」

　「งั้นเห็นโดซบ้างรึเปล่า!? ไอ้หมอนั่นเป็นคนพามอนสเตอร์เข้ามานะ!」

　「หะ เห็น เมื่อตะกี้! ไม่กี่นาทีก่อนเอง! ถึงจะตะโกนเรียกแล้วแต่ก็ยังเดินไม่หยุด…เดินไปทางหอสังเกตการณ์น่ะ! ฮะ เฮ้! เกิดอะไรขึ้นกัน…」

　「พวกนายเองก็รีบหนีไปซะ ไปทางตะวันตกของหมู่บ้านเร็วเข้า ที่นั่นน่าจะปลอดภัยสุดแล้ว อิลเชีย ไปกันเถอะ」

　「ก่าาห์!」

　ไม่มีเวลาอธิบายแล้ว

　ถ้าปล่อยมันไป โดซอาจจะไปโจมตีชาวบ้านคนอื่นก็ได้

　ชั้นเริ่มวิ่งไปทางหอคอยสูงที่เห็นเด่นชัดอยู่