[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 99

　ชั้นมุ่งหน้ากลับไปทางที่ชั้นมา

　ถ้าจะสร้างบ้านอยู่ สร้างให้ไกลจากเมืองไว้ก่อนจะดีกว่า

　ขืนสร้างใกล้ ๆ แล้วโดนเจอเข้า จะต้องมีคนมาปราบชั้นแน่

　…….แต่ว่าก็มีไอ้เจ้าตะขาบตัวบักเอ้กอยู่ด้วย ไม่เป็นอะไรแน่นะ?

　เอาเถอะ ตอนที่เห็นครั้งก่อนเจ้านั่นก็อยู่ไกลจากตัวเมืองอยู่

　ถ้าไปสร้างบ้านตรงที่ที่มนุษย์มาเจอได้ มีโอกาสสูงที่จะโดนโจมตีเข้าสักวัน

　ไปไกล ๆ สักหน่อยแล้วขุดหลุมดีมั้ยนะ

　แต่ถ้าวางโครงสร้างไม่ดี  ขืนถล่มขึ้นมาตอนหลับคงโดนฝังทั้งเป็น

　ก่อนอื่นเลย ชั้นมองเห็นในที่มืดได้ไม่ชัดนัก

　แถวนี้ไม่น่ามีฮิคาริดาเกะอยู่ด้วย ลำบากแล้วสิ

　ถ้าขุดหลุมคงไม่เวิร์ค ลองสร้างบ้านบนที่สูงล่ะ?

　ถ้าเป็นในป่า บนยอดต้นไม้ก็เป็นไปได้ แต่แถว ๆ นี้ไม่มีอะไรเลย

　เอาเถอะ เรื่องที่นอนไว้ทีหลังก็ได้ ตอนนี้หาอาหารก่อนดีกว่า

　จนถึงตอนนี้ ตัวที่น่าจะกินได้ที่สุดน่าจะเป็นอูฐสามหัว

　อย่างอื่นคงไม่ไหว ตะขาบยักษ์งี้มดแดงงี้ หรืออย่างตัวด้วงที่เหมือนทรายแข็งตัวงี้

　จริงสิ มันมีเสือดาวที่โดนตะขาบยักษ์ไล่อยู่ด้วยนี่นา

　ดีกว่าอูฐสามหัวรึเปล่านะ

　……จะว่าไป จากที่เห็นในวันนี้ เหมือนเสือดาวมันจะอยู่ตรงจุดล่างสุดของห่วงโซ่อาหารด้วยล่ะ

　ช่างเป็นโลกที่พิศวงจริง ๆ

　ไม่อยู่แถว ๆ นี้น่าจะดีกว่า

　ที่นี่อันตรายกว่าในป่ามาก ถึงจะเหมาะกับการเก็บเลเวลก็เถอะ

　ไว้ดูรายละเอียดมอนสเตอร์แถว ๆ นี้ก่อนแล้วค่อยคิดอีกทีแล้วกัน

　อย่างแรกเลยก็ต้นกระบองเพชรที่ดูเหมือนหนอนผีเสื้อ

　ถ้าไอ้นี่กินได้ ชีวิตชั้นคงสบายขึ้นเยอะ

　หนามดูไม่แข็งแรงมาก คงทำอะไรเกล็ดไม่ได้

　เพราะชั้นเคยเกือบโดนดอกไม้กินคนแด๊กหัวเอา ชั้นเลยค่อย ๆ เดินเข้าไปแตะเผื่อว่ามันจะเป็นมอนสเตอร์

　โอเค หนามบนต้นไม่แทงเนื้อ ปลอดภัยสินะ

　จะว่าไป เหมือนเคยได้ยินว่าความหมายของต้นกระบองเพชรคือความรักที่ไม่มีวันเหี่ยวเฉา

　อาจจะมาจากการที่ในตัวมันมีระบบกักเก็บน้ำอยู่ ต้านทานพื้นที่แห้งแล้งได้

　แต่ในโลกนี้ไม่รู้นะว่าความหมายของต้นกระบองเพชรคืออะไร เจ้าต้นอ้วน ๆ แบบนี้มันจะมีความหมายอะไรด้วยเรอะ?

　…..ทำไมชั้นถึงจำทั้งชื่อทั้งหน้าของชาติก่อนไม่ได้ แต่ทำไมเรื่องแบบนี้ดันจำได้ฟะ

　ชาติก่อนชั้นทำอะไรเนี่ย?

　ชั้นฟันเล็บลงไปเฉียง ๆ ตัดต้นกระบองเพชรออก

　เกิดเป็นรอยตัดคมกริบขึ้น ส่วนที่ถูกตัดร่วงลงไปอยู่บนพื้นทราย

　ของเหลวสีขาวไหลออกมาจากตรงที่ขาด

　เหมือนว่าจะมีเมล็ดของมันปนอยู่ข้างในด้วยเช่นกัน

　เจ้านี่ น่าจะกินได้นะ

　ก่อนอื่น [ตรวจสอบสเตตัส] ก่อนดีกว่า

[ [แคคทอส・ทอลพูพา : คุณค่า C] ]

[พืชที่จะเติบโตบนผืนดินที่พิเศษ หากมันโตขึ้นที่ไหน จะไม่มีพืชชนิดอื่นโตได้]

[สามารถดูดน้ำได้อย่างไม่มีจำกัด ดังนั้น หากพื้นที่ที่มันโตมีฝนตกทุกวัน มันจะเฉาตาย]

[เนื่องจากมีรูปร่างอ้วน จึงมีตำนานเล่าขานว่าต้นนี้คือลูกหลานของพระเจ้าพืชพรรณ แคคทอส・ทอลพูพา มีวคามหมายว่าตัวอ่อนแห่งคมหนาม]

[เนื่อกจากมันมักจะโตขึ้นบนที่แห้งแล้ง ทำให้ของเหลวใน〖แคคทอส・ทอลพูพา〗มีประโยชน์อย่างมาก]

[เต็มไปด้วยคุณประโยชน์และรสชาติดี แต่หากถูกตัดออกมาจากต้นแล้วจะเฉาตายในอีกไม่กี่วัน จึงไม่เหมาะสำหรับการนำไปขายนัก]

　เหวย ไอ้นี่มันกินได้จริง ๆ ด้วย

　ตะกี้ชั้นยังนึกหาวิธีปรุงตะขาบให้มันอร่อยอยู่ รู้สึกมีหวังขึ้นมาเลย ไม่สิ อาจจะต้องคิดวิธีปรุงไว้ก่อนจริง ๆ ก็ได้

　ว่าแต่ให้มังกรกินกระบองเพชรมันจะดีเหรอ?

　ไม่มีโปรตีน คงไม่ทำให้ร่างวิวัฒนาการต่อไปประหลาดอีกนะ?

　ก่อนอื่น น้ำเป็นทรัพยากรที่มีค่ามาก ดื่มให้เต็มที่ก่อนดีกว่า

　ก็กินน้ำทะเลไม่ได้นี่นา

　ชั้นยกส่วนที่ชั้นตัดทิ้งไว้ขึ้นมา แล้วดื่มของเหลวที่อยู่ข้างใน

　รสชาติเหมือนกับน้ำสับปะรดที่ถูกเจือจางด้วยน้ำ เหมือนมีเนื้อว่านหางจระเข้ผสมเล็กน้อย ทำให้รู้สึกหนืด ๆ อยู่หน่อย

　ก็ไม่แย่เท่าไหร่ แต่ถ้ากินของแบบนี้ในโลกเก่าคงคิดว่ามันเน่าแล้ว

　ยิ่งกินเข้าไปกลับยิ่งหิวมากขึ้น

　รู้สึกเหมือนกันกระเพราะที่หยุดทำงานไปกำลังถูกใช้งานอีกครั้ง กำลังร้องขออาหารเพิ่มอยู่

　ก็ไม่ได้กินอะไรมานานแล้วนี่นา

　เพราะการจะล้วงของข้างในออกมามันยากเกิน ชั้นก็เลยกินมันเข้าไปทั้งอันเลย

　ถึงหนามของมันจะแทงเหงือกชั้น แต่ชั้นก็ไม่หยุดเคี้ยว

　อืม กินทั้งดุ้นเลยก็ไม่มีปัญหา ถ้ามนุษย์ทำตามนี่คงตายแหง

　สุดท้ายชั้นก็กินต้นกระบองเพชรแถว ๆ นี้ซะเรียบ

　กินเยอะไปแล้วแฮะ

　แต่ว่านี่มันก็แค่ของหวานล่ะนะ

　ยังไงชั้นก็ต้องกินจานหลักอยู่ดี

　ไปตามหาเสือดาวที่ตะขาบยักษ์มันวิ่งไล่ตอนนั้นดีกว่า

　ระหว่างที่คิดเรื่อยเปื่อย กองทรายตรงหน้าชั้นก็เกิดการขยับ

　อะไรหว่า มอนสเตอร์รึ?

　แต่กองทรายมันขนาดแค่ฝ่ามือชั้น คงเป็นมอนสเตอร์ขนาดเล็ก

　แต่ก็ต้องระวังเอาไว้เพราะมันอาจจะมีพิษร้ายก็ได้

　ชั้นกะว่าจะใช้ [ลมหายใจแผดเผา] ย่างสดมันไปเลย แต่ก็ตัดสินใจหยุดไว้ก่อนเพราะชั้นต้องการจะรวบรวมข้อมูลของมอนสเตอร์แถว ๆ นี้ เลยก็ถอยออกไปเล็กน้อย

　ถ้ามันกลายเป็นถ่านไปตั้งแต่ต้นคงส่องสเตตัสไม่ได้

　เตรียมพ่นเบรธใส่ถ้ามันคิดจะโจมตีแล้วกัน

　แต่มันอาจจะพุ่งเข้ามาโจมตีด้วยความเร็วสูงก็เป็นได้

　แล้วอะไรบางอย่างก็โผล่หัวของมันออกมาจากทราย

　「เปฟุ」

　กระต่ายสีทรายที่มีหูยาว

　ตัวกลม ไม่มีคอยื่นออกมา

　มันหันหน้าดูซ้ายขวาเพื่อดูรอบ ๆ

　แต่ทัศนวิสัยของมันแคบ เลยมองได้แค่ระดับร้อยยี่สิบองศาเท่านั้น

　มันโผล่ออกมาตรงกันข้างก้บทางที่ชั้นอยู่ มันเลยยังไม่เห็นชั้น

　ก่อนจะถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งใจ แล้วคลานออกมาจากทราย

　「เปฟุ เปฟุ!」

　มันส่งเสียงแปลก ๆ ออกมา ขณะที่สะบัดตัวเพื่อสลัดทรายออก