[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 101

　ชั้นเคี้ยวร่างของแมงป่องที่พึ่งฆ่าไปเมื่อกี้ในปาก

　รสเหมือนกุ้งแห้ง

　แค่ขมกว่าแล้วก็แข็งกว่า

　ไม่ค่อยอร่อยเท่าไหร่ เจ้านี่

　มันมีพิษก็จริง แต่เลเวลพิษพันของมันไม่สูงเท่าไหร่ เลยแค่ชา ๆ

　สกิลต้านทานชั้นไม่เพิ่มขึ้น แบบนี้คงกินของมีพิษกว่านี้หน่อยก็คงไม่มีปัญหา

　พอกินเสร็จ ก็คายเปลือกของมันลงบนพื้น

　ขอบคุณสำหรับอาหาร

　ถึงจะไม่อร่อย แต่ก็พอเติมท้องชั้นได้

　อันที่จริงก็เป็นประสบการณ์ที่มีค่านะ รสชาติแปลกใหม่ที่ชั้นไม่เคยกิน

　ถ้าเอาแค่ตรงที่มันนุ่ม ๆ ออกมาทำเป็นซอสจิ้ม อาจจะรสชาติดีกว่าที่คิด

　ถึงกินแมงป่องจะต้องมีสกิลต้านทานก็เถอะ แต่ถ้าเป็นกิ้งก่าดำคงมองเจ้านี่น้ำลายสอ

　ชั้นสำรวจทะเลทรายต่อไป โดยวางบอลแรบบิทไว้บนหัว

　จริง ๆ ถ้าเจอถ้ำเลยก็ดี แต่พอลองมองดูรอบ ๆ ก็ไม่เจออะไรแบบนั้น

　ตอนนี้ยังให้บอลแรบบิทขุดรูขนาดที่ชั้นอยู่ไม่ไหว

　「เปฟุ」

　บอลแรบบิทขยับตัวไปมาอยู่บนหัวชั้น

　จักจี้น่า

　ก่อนอื่น ชั้นอยากเห็นว่าสกิล [แสง] มันเป็นยังไง แต่เราสื่อสารกันไม่ได้

　ลองพามันไปที่มืด ๆ ดูดีกว่า

　ถ้ามองอะไรไม่เห็นเลย มันคงจะใช้ของมันเอง

　ว่าแต่เจ้านี่ แค่ชั้นช่วยแกไปรอบเดียวก็เชื่อใจกันขนาดนี้แล้วเหรอ?

　ทำไมถึงกล้าขึ้นมาขี่ตัวที่ขนาดใหญ่กว่าตัวเองเป็นร้อยเท่าได้เนี่ย

　ขนาดชิวาว่ายังไม่ใจง่ายขนาดนี้เลย

　ชั้นค่อย ๆ เดินไปอย่างระมัดระวัง

　ถ้าเผลอทำตกคงแตกดังโพละ

　มันมีแค่ 5HP เองนี่นา

　ถ้าอยากให้บอลแรบบิทวิวัฒนาการ ให้มันปราบตัวอะไรดี?

　นอกจากระดับ F ด้วยกันก็คงได้หมด แต่ปัญหาคือบอลแรบบิทจะโจมตีเข้ารึเปล่า

　แมงป่องเหมือนเมื่อกี้ก็โอเคอยู่

　ไม่สิ……ถ้าชั้นยังอยู่มันคงไม่โผล่หัวออกมาแน่

　ชั้นใช้บอลแรบบิทให้เป็นเหยื่อก็ได้ แต่แบบนั้นมันคงอันตรายเกินไป…..

　แล้ว [สัมผัสตรวจจับ] ของชั้นก็จับอะไรได้

　สัมผัสเบาบางมาก ๆ

　คงจะอยู่ใต้ดิน คงต้องเคาะระฆังเรียกหน่อยแล้ว

　ชั้นก้มหัวลงไป เอาคางวางราบไปกับพื้น

　「เปฟุ?」

　ชั้นหายใจเข้าลึกๆ แล้วคำรามออกไป

　「กรรก่าาาาาาห์!!」

　เสียงคำรามของชั้นทำให้เม็ดทรายสั่นไหว

[เลเวลของสกิลทั่วไป [คำราม] เพิ่มขึ้นจาก 1 เป็น 2]

　คงเพราะตกใจกับเสียงของชั้น มอนสเตอร์ที่หลบซ่อนอยู่ใต้ดินทั้งหลายเลยรีบออกมา

　มีตั้งแต่แมลงขนาดเท่ามนุษย์ยันตัวตุ่นตัวเท่าสุนัข

　จำนวนประมาณสามสิบตัว อยู่ระดับ F ~ E+ ทั้งหมด

　นอกจากไอ้เจ้าตะขาบยักษ์นั่นแล้ว มอนสเตอร์ที่นี่ก็ไม่ต่างจากในป่ามาก

　ชั้นเดินเข้าไปหาตัวแมงป่องตัวที่อยู่ใกล้ที่สุด เหมือนที่เพิ่งกินไป

　ใช้เล็บแทงลงไปตรงหาง ตรึงมันเอาไว้กับที่

　แล้วมืออีกข้างก็ใช้ [กรงเล็บอัมพาต] ข่วนไปเบา ๆ

　ตัดก้ามมันออก แล้วดึงเปลือกตรงหลังมันออกมา

　ตอนแรกมันก็พยายามดิ้นรนสุดชีวิต แต่แล้วก็ค่อย ๆ สงบไป

　โทษทีนะเจ้าแมงป่อง เป็นอาหารให้เราหน่อยละกัน

—————————————————————

เผ่าพันธุ์ : เบบี้สกอร์เปี้ยน

สถานะ : อัมพาต (สูง)

Lv : 6/22

HP : 4/30

MP : 8/15

—————————————————————

　เอาล่ะ อัมพาตระดับนี้คงไม่มีปัญหาแล้ว

　สกิลที่มันมีคือ [คมเขี้ยวพิษ] [กรงเล็บพิษ] แล้วก็ [ก้ามพิษ]

　ชั้นจัดการหางกับก้ามมันไปเรียบร้อยแล้ว คงสู้กลับไม่ได้

　ระหว่างที่มันอัมพาตอยู่ก็ให้บอลแรบบิทโจมตี แบบนี้มันน่าจะได้ค่าประสบการณ์แบบปลอดภัย ถ้ามันใกล้หายอัมพาตก็ให้บอลแรบบิทถอยออกมา

　ชั้นวางบอลแรบบิทลงบนฝ่ามือ แล้วค่อย ๆ วางมือลงบนพื้น

　บอลแรบบิทที่ดูท่าทางทำอะไรไม่ถูก มองชั้นกับแมงป่องสลับไปมา

　ดูเหมือนว่ามันจะยังไม่เข้าใจสถานการณ์ปัจจุบัน

　จะรอจนแกมีใจสู้ก็ไม่ได้นะ

　ชั้นเร่งมันด้วยสายตา แล้วบอลแรบบิทก็ค่อยๆเดินเข้าไปหาแบบกล้า ๆ กลัว ๆ

　มันเดินเข้าหาโดยที่ลากหูไปกับพื้นเช่นเคย

　แบบนั้นไม่เป็นอะไรแน่นะ? คงไม่มีเลือดออกนะ?

　แล้วบอลแรบบิท ก็กระแทกแมงป่องเข้าไป

—————————————————————

เผ่าพันธุ์ : เบบี้สกอร์เปี้ยน

สถานะ : อัมพาต (สูง)

Lv : 6/22

HP : 4/30

MP : 8/15

—————————————————————

　อุหวา ดาเมจเดียวยังไม่มีเลย……

　ระหว่างระดับ F เลเวลสองกับระดับ E เลเวลหกมันต่างชั้นขนาดนี้เลยเหรอ?

　บอลแรบบิทยังพุ่งชนอย่างต่อเนื่อง

　อย่างนั้นแหละ พยายามเข้า

　ยังคงพุ่งชนอีกครั้ง

　อ๊ะ! ครั้งตะกี้ไม่เลวเลย!

　สุดท้าย มันก็เอาหูยาว ๆ ออกมาฟาดใส่

　ทำแบบนั้นได้ด้วย!? เยี่ยม!

　โอ้ โดนตรงที่ชั้นเองเปลือกมันออกด้วย น่าจะมีผลบ้างล่ะ รึเปล่า?

　หลังจากทารุณแมงป่องไปได้สักพัก มันก็หันมามองชั้น

　เหนื่อยแล้วงั้นเหรอ?

　บอลแรบบิทหายใจหอบออกมา คงคิดว่าที่ทำไปมันไร้ประโยชน์

　HP ของแมงป่องยังไม่ลดลงจากเดิมเลยสักนิด

　แบบนี้ ต่อให้ชั้นฆ่ามัน บอลแรบบิทก็ไม่ได้ค่าประสบการณ์อยู่ดี

　ชั้นรบเร้าให้มันพยายามอีกครั้ง

　บอลแรบบิททำหน้าไม่เต็มใจ แต่ก็หันไปหาแมงป่องอีกที

　「ปุเฮะ!」

　แล้วก็มีบอลไฟขนาดเท่าเม็ดข้าวโผล่ขึ้นมา

　บอลไฟเหล่านั้นบินวนรอบตัวบอลแรบบิท

　นั่น [แสง] เหรอ?

　ถ้าใช้งานแบบนาน ๆ ได้ก็คงใช้งานเหมือนฮิคาริดาเกะได้จริงๆแฮะ

　พอบอลไฟวนได้สามรอบ มันก็ลอยไปหาแมงป่อง

　เมื่อกระทบกับแมงป่อง ก็ส่งเสียงออกมาเบา ๆ แล้วบอลไฟก็เผาเปลือกของมัน

　ได้ผลด้วย!

　HP ของแมงป่องลดลงไป 1 แล้ว

　ถ้าใช้อีกสี่ครั้งก็จัดการมันได้……แต่บอลแรบบิทกลับหมดแรงแล้วหมอบลงพื้นไปซะอย่างนั้น

　ดูเหมือนว่าแค่การโจมตีเมื่อกี้ครั้งเดียวก็ใช้ MP ของมันไปหมดเกลี้ยงแล้ว สมกับเป็นระดับ F จริง ๆ

　แมงป่องขยับตัวออกมาเล็กน้อย ท่าทางผลอัมพาตจะอ่อนแรงลงแล้ว

　แต่ชั้นขยี้หัวมันก่อน

[ไม่สามารถรับค่าประสบการณ์ได้เนื่องจากความต่างของระดับมีมากเกิน]

　ไม่มีปัญหา ถ้าค่าประสบการณ์เข้าตัวบอลแรบบิททั้งหมดเลยก็ยิ่งดี

　ถ้าทำแบบนี้เรื่อย ๆ มันต้องวิวัฒนาการได้แน่