ตอนที่6
”ยังไงก็เถอะ รีบทำมันให้เสร็จดีกว่า”
โจทย์ปัญหาที่มาหลายชุดจากซาดีซที่มอบมาเป็นบทลงโทษ
ถึงแม้ผมจะโคตรเศร้า แต่ก็ไม่มีทางเลือกนอกจากไปนั่งที่โต๊ะแล้วเริ่มทำ
[โฮ่~…เจ้าเริ่มทำโดยไม่อู้เลยหรอเนี่ย]
”เพราะว่าซาดีซโกรธอยู่…ถึงผมจะไม่ค่อยชอบ…แต่เดี๋ยวมีปัญหาแน่ๆ”
[……]
”นี่ อย่าเงียบสิ มันอึดอัดนะ”
[ไม่ๆ ใช่สิเอ่อ…นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าเห็นท่าทางกับน้ำเสียงของเจ้าแบบนี้หนะ]
จอมมารจ้องมาที่ผมเหมือนกับว่าเขาประทับใจที่ผมเชื่อฟังซาดีซแต่โดยดี
หลังจากพูดคุยกันอีกไม่กี่คำ ผมก็ให้ความสนใจไปที่โจทย์คณิตเวทย์
”…ไหนดูสิ…แยกสมการออกมา…แล้วแทนค่ามันแบบนี้”
ข้อสอบของซาดีซยสกกว่าในห้องเรียนนิดหน่อย
ที่แย่กว่าคือ ซาดีซไม่เคยให้คะแนนบางส่วน เวลาวิธีทำถูกแต่คำตอบผิด
เพราะแค่คำตอบถูกหรือว่าผิด มันเลยต้องใช้เวลาพอสมควรในการตรวจทาน
[หือ~…สูตรมีอะไรรึเปล่า]
”โอ้ย ผมใช้ความคิดอยู่ อย่าพึ่งพูดแทรกได้มั้ย”
จอมมารดูท่าจะเบื่อและก็ดูโจทย์ที่ผมกำลังทำอยู่
ละพอดูคำตอบของผม จอมมารก็…
[…หืมม…ความสามารถเบื้องต้นที่โรงเรียนของเจ้าน่าจะสูงกว่าพ่อนะเนี่ย]
”หวา-?”
ผมสะดุ้งตกใจจนเผลอทำปากกาที่ถืออยู่หัก
”เอ๋…เอ่อ…อะไรนะ? เอ่อเหนือกว่า…พ่อหรอ?”
[หืมม? มีอะไรแปลกๆรึไง? ไม่รู้หรอกนะว่าเจ้าคิดยังไง แต่เขาไม่ใช่แค่ไอโง่คนนึงที่ไม่ได้มีอะไรดีตอนอยู่โรงเรียนหรอกหรอ?]
มันเป็นครั้งแรกเลยนะที่มีคนบอกว่าผมยอดเยี่ยมกว่าพ่อ
มันเป็นเรื่องจริงที่ในตอนอยู่ที่โรงเรียน พ่อของผมก็ไม่ค่อยฟังอาจารย์สอนสักเท่าไร
สิ่งเดียวที่เป็นคำชมเล็กๆน้อยๆที่มักพูดกับผมคือ “นายดูแน่วแน่กว่าพ่อนะ”
เพราะงั้นผมเลยตกใจกับคำพูดที่ว่า “ยอดเยี่ยมกว่าพ่อ”
[เอ่อ…แต่พูดก็พูดเถอะ ความสามารถในการแก้โจทย์เลขมันใช้ในการต่อสู้จริงๆหรือในการวิจัยเวทไม่ได้ด้วยซ้ำ]
”เอ๋…”
[ต่อให้ได้ใช้ มันก็เอาไว้โชว์เท่ในโรงเรียนอย่างเดียวนั่นแหละ…พูดอีกอย่างก็ เรียนไว้สอบ]
ทุกคนคงต้องเคยคิดสักครั้งแหละว่า ‘เราจะจำไอเรื่องพวกนี้ไปทำสวรรค์วิมานอะไร?’ อย่างน้อยสักครั้งแน่ๆ คำตอบจากปากจอมมารเลยนะคือ ‘โคตรไร้ประโยชน์’ ไม่ต้องจำ!
[อะไรกัน แป๊บเดียวก็หัวห้อยแล้วหรอ แล้วมือหละ ยังอยู่ดีมั้ย]
”ความผิดใครหละโว้ย”
ทำไมผมยังทำอะไรแบบนี้หละเนี่ย? เริ่มรู้สึกว่าตัวเองเป็นไองั่งแล้วสิ
[ดังนั้นมนุษย์โคตรไร้ประสิทธิภาพ ทำไมถึงทุ่มเวลาไปกับเรื่องที่ไม่ได้ใช้ในชีวิตหละ? คำตอบจะสำคัญมั้ยหละ?
พอบ่นกับผมที่มือผมหยุดเสร็จ จอมมารก็บอกว่าไอที่ผมทำอยู่มันไร้ประโยชน์ตั้งแต่แรกซะงั้น
”ไร้ประโยชน์หรอ?”
[เออสิ แทนที่จะนั่งทำไปแบบนี้ ใช้เครื่องคิดเลขไม่ง่ายกว่าการคิดแก้สมการรึไง]
ผมไม่เข้าใจที่จอมมารพูดเลยแฮะ
”เอ๋ เครื่องคิดเลขหรอ มันคือไรอะ?”
[เอ่อ มันคือ…มันจะช่วยคิด…โจทย์ที่มนุษย์อย่างเจ้าคิดไม่ได้…โดยไม่ต้องทำอะไรเลย]
จอมมารพูดพึมพัมเหมือนกับเขาพึ่งนึกได้เกี่ยวกับความสงสัยของผม หลังจากบรรยากาศเป็นไปด้วยความเงียบแป๊บนึง จอมมารก็ให้ข้อเสนอกับผม
[เอาหละ ถ้าเจ้าออกไปไม่ได้จนกว่าจะทำเสร็จ…ข้าจะช่วยด้วยละกัน]
”ช่วยกันหรอ? อะไรนะ? นายบอกว่านายจะช่วยทำมันหรอ?”
[เปล่า เอาหละทำตามที่ข้าบอก…วาดวงเวทย์สัญญาเพื่อที่จะได้เครื่องมือเวทย์ซะ]
”วงเวทย์?”
นี่เขาจะให้ผมทำพิธีเพื่อที่จะเรียนเวทมนต์บางอย่างหรอ
[พลังและความแม่นยำของเวทย์มนต์เพิ่มจากการฝึกฝน บางเวทย์มนต์ก็ไม่สามารถเรียนเวทย์เริ่มต้นได้ นอกจากทำสัญญาจากการสร้างวงเวทย์ พูดมากไปละ เจ้าเคยวาดวงเวทย์มั้ยเนี่ย?]
”ออกจะบ่อย ใครจะไม่เคยเรียนเวทย์พื้นฐานพวกเวทย์เสริมพลัง เวทย์ลม เวทย์แสง เวทย์ดิน จากการทำสัญญาด้วยตัวเองบ้างหละ? ทางเดียวที่จะเติบโตชึ้นได้ก็ต้องทำอะไรด้วยตัวเองทั้งนั้นหละ ซาดีซก็…”
[หืมมม สำหรับอันนี้ คงพอได้แหละ เยี่ยม…วาดดาว6ดวงที่พื้น แล้วก็เขียนบทสวดที่ข้าพูดตอนที่สร้างเวย์มนต์ด้วย]
”…แน่ใจนะ…มันจะมีอะไรเกิดขึ้น?”
[เจ้าควรรีบทำซะ!]
ผมถูกสั่งให้สร้างวงเวทย์ขณะที่กำลังเรียนอยู่
ถ้านายจะอยากจะให้มันเสร็จเร็วๆเพื่อที่จะได้ออกไปไวๆ ถ้ามีเวลามาทำอย่างนี้ ช่วยผมแก้สักข้อก็ยังดี
ยังไงก็ตาม จอมมารก็ยังยืนยันว่ามันจะได้ผล
ไม่รู้ทำไมแต่ผมก็สนใจมัน
[บทสวดคือ Wendow Zuma ai Kuroso futo futsu benriri …เอาหละ ท่องมันเลย]
แน่ใจนะเนี่ย ผมท่องมันโดยที่ไม่เห็นเคยได้ยินคาถานี้เลย
พูดอีกอย่างก็คือ มันเป็นเวทย์ส่วนตัวของจอมมาร…?
“วะ-เวทย์นี้คือเวทย์อะไร?”
ถ้ามันเป็นเวทย์ส่วนตัวของจอมมาร ผมก็รู้สึกตื่นเต้นเหมือนกับเด็กได้ของเล่นใหม่
มันไม่สำคัญหรอกว่าเขาจะเป็นผู้ทำลายมวลมนุษย์รึเปล่า เพราะผมก็จะใช้เวทย์ของราชาปีศาจไง
และเวทย์นั่นคือ…
[เวทย์คิดเลข {Exail} ]
”มันดีแน่นะ?”
ผมไม่เคยได้ยินชื่อเวทย์นี้เลย มันคือเวทย์อะไรกัน? ช่างมันเถอะ
”หืม… เอ่อ เอาหละ ไม่ว่าจะเกิดอะไร ทำสัญญากับข้าซะ Wendow zuma ai kuroso futo feisu benrii … พลังที่ข้าต้องการคือ{Exail} ! “ (อันนี้เป็นท่องคาถาเลยขอใช้คำว่าข้านะครับ) “
หลังจากที่ผมท่องมันไป ผ่านไปสักพักผมก็พูดต่อ
แสงซีดๆสว่างออกมา วงเวทย์อยู่ในร่างกายของผม ห่อหุ้มมันยอผู้ มันรู้สึกเหมือนสวมอะไรใหม่ๆ
”…แบบนี้…โอเคใช่มั้ย?”
[พอแล้วหละ]
วงเวทย์ที่พื้นหายไปทั้งหมด มันเป็นข้อพิสูจน์ว่าผมเรียนเวทย์ใหม่ไปได้ด้วยดี
”แล้ว…? ต้องทำไงต่อ?”
[ร่าย {Exail} คิดสมการไว้ในหัว แล้วกำหนดตัวเลข บทร่ายก็เหมือนคาถาก่อนหน้านี้นั่นแหละ]
”ขะ-เข้าใจแล้ว…Wendow zuma ai kuroso futo feisu benrii”
ร่ายแล้ว มีอะไรมั้ย?
ผมรู้สึกนิดหน่อย ไม่สิ มันมากขึ้นและก็มากขึ้น เหมือนหัวผมโล่งขึ้น
มันเป็นความรู้สึกเดียวกับตอนใช้ควมคิดกับการคำนวณ การจดจำ อะไรแบบนี้ และมันก็เป็นไปได้ด้วยดี
ตอนนี้ ผมเห็นการแก้สมการในความคิดของผมและแทนตัวเลข…?
”…4545072…เอ๋?”
ตอนที่ผมแทนตัวเลขแก้สมการในหัว คำตอบมันก็เด้งออกมาแทน…บ้าน่า!
[เวทย์คิดเลข…นั่นเป็นคำตอบ]
”ห๊ะ…?!”
อะไรเนี่ย…!?
“อะไรเนี่ย ไม่มีเหตุผลเลย โจทย์ที่ผมคิดยาวขนาดนั้น…ใช้เวลาแค่นี้?”
[เป็นไงบ้างหละ ทุกการคำนวณและสมการถูกแก้จนได้ผลหารและเศษที่ถูกลงในสมการ บอกกระทั่งสูตร ที่เหลือก็จะมีคำตอบออกมาอัตโนมัติ]
”ห๊ะ!?”
[นั่นมาจากการที่ข้าคิดค้น {Exail} ]
ไอบ้าเอ้ย! มันทำได้เหมือนกัน แต่มันแก้ในเวลาแป๊บเดียว แม้จะเป็นสมการที่โคตรซับซ้อน…แบบนี้เลย…
”ดะ-เดี๋ยวก่อน! เอาหละ หลังจากใช้เวทย์ไป ลองมาตรวจมันอีกรอบดีกว่า…”
[เอาเลย ตรวจสอบตามสบาย]
ไม่น่าเชื่อ สำหรับสิ่งที่ทำมาจนถึงตอนนี้ ถ้า ถ้ามันเป็นไปได้…ทุกอย่างในสนามแข่งคณิตเวทย์…แม้แต่ใช้ในข้อสอบ…จริงดิ?
”เอ่อ…คำตอบคือ…4545072…ตรงกัน”
[เข้าใจยัง?]
”มะ-มันยังมีอีกหลายข้อ เอ่อ…{Exail} “
ด้วยสิ่งนี้ ไอพวกการคำนวณยาวๆ ยังระแวงเรื่องที่จะผิดพลาดอยู่แฮะ เพราะงั้นต้องเช็คซ้ำๆมั้ยเนี่ย?
เฮ้ เฮ้ แบบนั้นมัน…
”…69…เอ่อ จริงดิ…ฮ่าฮ่า…นี่นี่!”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ มันยอดมาก!”
ผมดีใจมาก
ผมไม่เคยคิดเลยว่าจะได้เรียนเวทย์ที่สะดวกสบายขนาดนี้
มันมีประโยชน์มากๆ
หรือก็คือ แค่ผมรู้สมการ ทุกอย่างก็อีซี่อะค้าบ
เอาหละ ท้ายที่สุดในเรื่องคณิตเวทย์ ผมก็จะชนะเจ้าหญิงได้มั้ยนะ…?
ยังไงก็ตาม อย่าพึ่งคิดเรื่องนั้นเลย
เวทย์คณิต ไม่ใช่เพียงเรื่องเดียวที่ผมได้ความรู้และเวทย์มนต์มาจากจอมมารตรงข้ามเลย นี่มันคือจุดเริ่มต้น
_________________________________________________________
จบแล้วจ้า แอบอู้ไปอ่านecstas onlineอยู่หลายวัน ตอนนี้อ่านทันengเล่มจบแล้ว ถ้าไม่ติดเรื่องอื่นต่อ สัญญาว่าจะกลับมาแปลเร็วขึ้นกว่านี้นะ555555
[นิยายแปล] Breakthrough with the Forbidden Master – ตอนที่ 6
Posted by , ? Views, Released on October 7, 2021
Breakthrough with the Forbidden Master
Action Adventure Comedy Drama Fantasy Harem Martial Arts Romance School Life Shounen นิยาย ชีวิตในโรงเรียน นิยาย ดราม่า นิยาย ตลก นิยาย ผจญภัย นิยาย ศิลปะการต่อสู้ นิยาย ฮาเร็ม นิยาย แฟนตาซี นิยาย แอคชั่น
“Compared to our time, the current generation just aren’t as reliable” they said, “Still, isn’t he the son of the Hero?” How annoying.
It’s been over ten years since the battle between mankind and the demons ended. The children of the heroes who saved the world are all grown up.
One of them, Earth, was a talented man, and everyone expected him to succeed his father as a warrior and defend his country, but Earth was always wary of his father’s title.
One day, Earth is shocked to find his father’s sword, which was used to overthrow the Demon King, sealed in his family’s mansion.
Because trapped within was the ghost of the Great Demon King who was unable to pass on and continued to roam the world.
For some reason, only he could see the spirit of the Demon King, and the Demon King possessed him through the sword.
Every day, forced to coexist with the spirit of the Demon King, they live a strange shared life, when the Demon King whispers to Earth on a whim.
“I have a grudge against your father. If you want to get back at your father and the world, I’ll train you. I’m free.”
Earth receives special personal guidance from the Demon King just to get back at his parents and the world.
Then, in the coming days. The hero’s parents, the heroes of the past, the first love, the princess childhood friend, the geniuses of the era, and the world will tremble.
Recommended Series
Comment
Facebook Comment