[นิยายแปล] Hell mode – ตอนที่ 1 บทนำ

บทนำ

                ชายคนนั้นชื่อยามาดะ เคนอิจิ มนุษย์เงินเดือนอายุ  35 ปี ยังโสด

                “จบแล้วเหรอเนี่ย เพิ่งเปิดบริการมาแค่ 3 ปีเองเนี่ยนะ”

                ชายคนหนึ่งบ่นพึมพำในห้องเสื่อทาทามิขนาด 1K8 ตอนนี้เป็นช่วงเที่ยงของวันเสาร์ เขาไม่ออกไปข้างนอกเอาแต่จ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์ด้วยความคร่ำครวญ

                หน้าจอคอมพิวเตอร์เป็นรูปปราสาทแนวแฟนตาซี ตรงมุมขวาล่างมีคำว่า “FIN” แสดงอยู่ ทั้งที่เป็นเกมออนไลน์แท้ๆ แต่เหล่าตัวละครกลับออกมาแสดงการร่ำลา

                “ไม่สิ เกมนี้มันง่ายเกินไป ง่ายมากเกินไปด้วยซ้ำ จบๆลงไปอาจจะดีกว่าก็ได้ ถ้าคิดว่าจบลงโดยเสียเวลากับเงินโบนัสไปแค่นิดหน่อย”

                แม้จะใช้เงินเดือนและเงินโบนัสไปกับกาชาและไอเทมเติมเงิน แต่กลับไม่รู้สึกเศร้าใจเลยที่เกมปิดตัวลง

                ถึงจะเป็นเกมออนไลน์ที่เปิดให้บริการเมื่อ 3 ปีก่อน แต่รู้สึกไม่พอใจกับระบบและการผ่านด่านที่มันง่ายเกินไป ถึงจะรู้สึกไม่พอใจแต่ก็ยังเชื่อมั่นว่าสักวันหนึ่งพออัพเดตแล้วน่าจะความรู้สึกอยากให้ฟาร์มซ้ำอยู่

                แต่เพราะจำนวนผู้เล่นไม่เพิ่มขึ้น ทางบริษัทเลยประกาศปิดเกม

                “โอ๊ะ? อะไรเนี่ย จะเปิดให้บริการเกมใหม่เหรอ?”

                เพราะเกมปิดตัวลง เลยลองเข้าไปดูที่หน้าโฮมเพจของบริษัท

                ตรงนั้นมีลิงค์เกมใหม่อยู่ พอกดลิงค์เข้าไปก็พบกับหน้าแนะนำเกมใหม่

                “อะไรเนี่ย…”

                เคนอิจิได้แต่ตกตะลึง ตรงนั้นมีคำพูดที่ชวนสิ้นหวังเรียงรายอยู่

                ・ระหว่างล็อกเอ้า เลเวลก็ยังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ!

                ・สามารถรีเซ็ตอาชีพได้อย่างง่ายดาย!

                ・การต่อสู้โดยใช้ระบบ AI!!

                ・ สมัครตอนนี้หมุนกาชาระดับเลเจนด์ฟรี 3 ครั้ง!!

                “เกมง่ายแบบสุดๆไปเลย ไม่สินี่มันไม่ใช่เกมเล่นง่าย แต่เป็นเกมแนวปล่อยออโต้นี่หว่า มันกลายเป็นอย่างนี้ตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย…” 

                ชายคนนั้นปิดหน้าด้วยมือทั้งสองข้างพร้อมกับนึกถึงเกมน้ำดีเก่าๆ สิ่งนั้นคือเกมออนไลน์แรกที่ได้เล่นเมื่อ 20 ปีก่อน

                กว่าจะเลเวลอัพสักเลเวลต้องฟาร์มแทบตายเป็นเดือนๆ ยังจำความตื้นตันที่เก็บเลเวลครึ่งปีเพื่อเปลี่ยนอาชีพขั้นสูงได้เลย

                ถ้าตายก็โดนลดค่าประสบการณ์ลง 20% แถมเครื่องสวมใส่ยังดรอปลงพื้นอีก

                เลือดของบอสก็สูงเป็นบ้าเป็นหลัง ขนาดใช้คน 50 ยังต้องซัดกันเป็นชั่วโมงๆ บางครั้ง 3 ชั่วโมงยังมี จำเป็นต้องเตรียมคีย์บอร์สำรองเอาไว้เผื่อเวลากดรัวๆแล้วพังอีก

                แถมพยายามแทบตายกว่าจะจัดการได้ดันดรอปไอเทมแค่ 1 ชิ้น หลังจากนั้นคน 50 คนก็เริ่มฆ่ากันเอง

                ถึงจะเป็นเกมออนไลน์ที่เล่นอย่างมุ่งมั่นเป็นร้อยเป็นหมื่นชั่วโมง แต่มันก็ปิดบริการไปตั้งแต่เมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว

                เพื่อที่จะหาความตื่นเต้นนั้น เลยลองเล่นเกมอื่นๆอีกมากมาย

                แต่ยุคสมัยมันเปลี่ยนไปแล้ว ผู้คนเริ่มไม่ได้ต้องการเกมที่ฟาร์มซ้ำๆอย่างนั้น บริษัทเกมรายใหญ่และใหม่ๆ ก็เปลี่ยนมาเป็นเกมผ่านง่ายๆแทน

                เลเวลเพิ่มได้อย่างรวดเร็ว อาวุธและชุดเกราะรวมไปถึงสกิลเองก็ได้มาง่ายๆ

                “หาเกมอื่นดีกว่า”

                ล้มเลิกกับเกมของบริษัทนี้ แล้วไปหาเกมที่ต้องฟาร์มซ้ำๆในเน็ต

                ตรงแถบค้นหาใส่คำว่า “เกม ไม่สมดุล ฟาร์มซ้ำๆ” เข้าไป

                ทันใดนั้น ก็มีเว็บไซต์ที่ไม่มีทั้งชื่อบริษัท หรือแม้แต่ชื่อเกมขึ้นมาอยู่บนสุดของการค้นหา

                “โอ๊ะ!? อะไรเนี่ย เกมที่ไม่มีวันจบกำลังรอคุณอยู่เหรอ?”

                หน้าจอเต็มไปด้วยคำพูดที่ว่า เกมที่ไม่มีวันจบ สำหรับผู้ที่ชอบการค้นหาและเล่นไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

                “อย่างนี้นี่เอง โลกแฟนตาซียุคกลางแนวดาบและเวทมนตร์เหรอ ลองดูก่อนดีกว่า เอ่อ ตั้งค่าต่างๆตรงหน้าจอของเว็บไซต์โดยตรงเหรอเนี่ย”

                เคนอิจิรู้สึกสนใจเลยลองดูก่อน

                ไม่จำเป็นต้องดาวน์โหลดเกม หน้าเว็บไซต์เปลี่ยนมาเป็นหน้าจอตั้งค่าต่างๆ

                “ระดับความยาก มีตั้งแต่อีซี่โหมด นอร์มอลโหมด เอ็กซ์ตร้าโหมด แล้วก็เฮลโหมด อีซี่โหมดคงง่ายสุดๆสินะ”

                ดูเหมือนผู้เล่นจะสามารถเลือกระดับความยากของเกมเองได้ มีคำอธิบายจุดแตกต่างของแต่ละระดับอยู่ด้วย

                ・ อีซี่โหมด

                การได้สกิล และการเติบโตของสกิล เร็วเป็น 10 เท่าของนอร์มอลโหมด

                สามารถหมุนกาชาเอ็กซ์ตร้าสกิล ได้ 3 ครั้ง

                โหมดยอดนิยมสำหรับผู้เล่นมือใหม่และผู้ที่ไม่ชอบการเก็บเลเวล

                ・นอร์มอลโหมด

                โหมดธรรมดาทั่วไป

                หมุนกาชาเอ็กซ์ตร้าสกิลได้ 1 ครั้ง

                โหมดยอดนิยมอันดับหนึ่ง สามารถฝึกฝนสกิลเองได้

                ถ้าไม่รู้จะเลือกโหมดไหน แนะนำให้เลือกโหมดนี้

                ・เอ็กซ์ตร้าโหมด

                การได้สกิลและการเติบโตของสกิล ต้องใช้ค่าประสบการณ์เป็น 10 เท่าของนอร์มอลโหมด

                แต่สามารถฝึกไปถึงส่วนที่นอร์มอลโหมดไปไม่ถึงได้

                หมุนกาชาสกิลธรรมดาได้ 1 ครั้ง

                โหมดสำหรับมืออาชีพผู้เชี่ยวชาญเกมและไม่พอใจความง่ายของโหมดธรรมดา

                ・ เฮลโหมด

                เลเวล, การได้สกิลและการเติบโตของสกิล ต้องใช้ค่าประสบการณ์เป็น 100 เท่าของนอร์มอลโหมด

                ไม่มีขีดจำกัดในการเติบโต ไม่มีกาชาให้หมุน สกิลมีแค่สกิลเริ่มต้นของอาชีพที่เลือก สำหรับผู้ที่ต้องการความสิ้นหวังและไม่เสียใจในสิ่งที่เลือก

                หากก้าวข้ามความสิ้นหวังนั้นไปได้แล้วละก็ คุณจะค้นพบสัจธรรมอย่างแน่นอน เป็นโหมดที่ผู้สร้างทำขึ้นมาด้วยจิตใจขี้เล่นเต็มเปี่ยม

                นอร์มอลโหมด เอ็กซ์ตร้าโหมด เฮลโหมด ยิ่งเลือกระดับความยากสูงขึ้น ยิ่งได้สกิลและเก็บเลเวลได้ยากขึ้น

                แต่ก็มีการตั้งค่าให้ขีดจำกัดของการเติบโตค่อยๆลดลงด้วย

                “เฮลโหมด สามารถเลือกอาชีพได้เหรอ”

                เลือกเฮลโหมดโดยไม่มีการลังเล

                แล้วมันก็เปลี่ยนเป็นหน้าจอเลือกอาชีพ ซึ่งเป็นอาชีพที่เห็นได้ในเกมส่วนใหญ่

                ตัวเลือกมากมายอย่าง นักดาบ นักสู้ โจร พ่อค้า นักเวท นักปราชย์ ยอดนักดาบ นักบุญ ยอดนักเวท

                ดูเหมือนอาชีพเองก็มีระดับความยาก พอคลิกทีอาชีพก็มีระดับความยากปรากฏขึ้นมา

                “มีอาชีพเยอะเลยนะเนี่ย ดูเหมือนยิ่งลงไปมากเท่าไร ระดับความยากในการฝึกก็เพิ่มขึ้นด้วยสินะ มีผู้กล้ากับจอมมารด้วยเหรอ”

                ดูเหมือนอาชีพที่อยู่ล่างๆ ระดับความแรร์ก็ยิ่งมาก และความยากในการใช้อาชีพแสดงออกมาเป็นจำนวนดาว

                นักดาบกับนักสู้ ระดับความยาก 1 ดาว

                ยอดนักดาบและยอดนักเวท 3 ดาว

                ผู้กล้าและจอมมาร ระดับความยาก 5 ดาว

                “อะไรเนี่ย นักดาบกับยอดนักดาบเนี่ย ยังไงยอดนักดาบก็ดีกว่าแท้ๆ แล้วจะมีให้เลือกทำไมกัน”

                ยอดนักดาบ เป็นขั้นสูงของนักดาบ ตามปกติไม่ว่าใครก็คงจะเลือกยอดนักดาบอยู่แล้ว

                ยังไงก็ลองตรวจสอบด้วยการเลือกนักดาบก่อน พอเลือกเสร็จหน้าจอก็เปลี่ยน โดยต่อไปเป็นการเลือกชนชั้น

                “ประชาชน บารอน เคานต์ อย่างนี้นี่เอง เลือกชนชั้นโดยกาชาสินะ มีกษัตริย์ด้วย ยอดนักดาบจะเหมือนกันหรือเปล่านะ?”

                ชนชั้นที่สามารถเลือกได้ซึ่งโผล่ออกมาในนิยายแนวต่างโลก

                เคนอิจิเองก็อ่านนิยายแนวต่างโลกมามากอยู่ จึงเข้าใจเรื่องของชนชั้นได้อย่างง่ายดาย

                พอคลิกปุ่มย้อนกลับ ก็กลับมาหน้าเลือกอาชีพและลองเลือกยอดนักดาบ

                “เลือกได้แค่ทาสติดที่ดิน ประชาชน และบารอน อย่างนี้นี่เอง ถ้าเลือกอาชีพที่แข็งแกร่งชนชั้นจะต่ำลงจนทำให้ฝึกฝนได้ยากสินะ”

                พอเลือกผู้กล้าดู กาชามีแค่ทาสติดที่ดินกับประชาชน

                ชนชั้นเองก็ตัดสินโดยใช้ดวง ซึ่งกาชาจะแสดงโอกาสออกอยู่  ยิ่งอาชีพแข็งแกร่งยิ่งมีโอกาสออกชนชั้นล่างได้ง่าย

                เข้าใจแล้วว่าอาชีพที่ความสามารถในการเติบโตสูง ยิ่งต้องเริ่มจากชนชั้นที่ต่ำ

                “จะเอาอันไหนดีนะ นักดาบกับนักเวทก็ลองไปแล้ว ครั้งนี้เอาฮีลเลอร์ดีไหมนะ จะว่าไปไม่เคยลองจอมมารด้วย จอมมารที่มาจากทาสติดที่ดินก็น่าสนุกดีนะเนี่ย หือ? ยังมีอาชีพอื่นอีกเหรอ”

                “ในระหว่างที่สับสนว่าจะเลือกอะไร และคิดว่าตัวเลือกล่างสุดคือจอมมาร ก็รู้ตัวว่ายังมีอาชีพอื่นให้เลือกอยู่อีก”

                “นักอัญเชิญ? นักอัญเชิญเนี่ยยากกว่าจอมมารอีกเหรอ?”

                อาชีพล่างสุดที่เลือกได้คือนักอัญเชิญ โดยระดับความยากของนักอัญเชิญอยู่ที่ 8 ดาว

                พอลองเลือกนักอัญเชิญดู ชนชั้นที่เลือกได้มีแค่ทาสติดที่ดินเท่านั้น

                “นักอัญเชิญเหรอ ถึงจะไม่เคยลอง แต่ถ้าอัญเชิญเทพมังกรออกมาได้คงเท่ไม่น้อย”

                ชายคนนั้นเล่นเกมมามากมาย ไม่ใช่แค่เกมออนไลน์ แต่รวมไปถึงเกมคอนโซลต่างๆมากมายด้วย พอนึกถึงเหล่าเกมยอดนิยมประจำชาติ ที่นักอัญเชิญทำการอัญเชิญสัตว์เทพตามตำนานกรีกออกมา

                “เอานักอัญเชิญก็แล้วกัน ชนชั้นก็ทาสติดที่ติด เลือกแค่นี้หมดแล้วสินะ?”

                เลือกโหมด ‘เฮลโหมด’, อาชีพ ‘นักอัญเชิญ’, ชนชั้น ‘ทาสติดที่ติด’ ไม่มีตัวเลือกไปมากกว่านี้แล้ว

                เท่าที่เห็นไม่มีหน้าจอให้เลือกเพศเลย มีปุ่มให้กดต่อแค่ปุ่มเดียว

                ปุ่มขนาดใหญ่ตรงหน้าจอที่เขียนไว้ว่า จะเริ่มเกมเลยไหม? พอกดไปก็มีข้อความขึ้นมา

                ‘นักอัญเชิญ ยังทำการทดสอบไม่เสร็จ ถึงกระนั้นจะเริ่มหรือไม่? ใช่/ไม่ใช่’

                “อ๊ะ ยังทดสอบอยู่เหรอ? แล้วทำไมเลือกได้เนี่ย กลับกันอย่างนี้มันน่าสนุกดี ถ้างั้นฉันจะเป็นคนทดสอบมันเอง!”

                เคนอิจิเลือก ‘ใช่’ อย่างไม่ลังเล หน้าจอส่องแสง แล้วในห้อง 1K8 ก็ไม่มีใครอยู่

                ยามาดะ เคนอิจิ ได้หายไปจากโลกแห่งความเป็นจริงแล้ว