[นิยายแปล] Hell mode – ตอนที่ 125 ความวุ่นวาย 1

บทที่ 125 ความวุ่นวาย 1

            “เธอเป็นลูกสาวของตระกูลแกรนเวลเหรอ!!”

            “……ใช่แล้ว ส่วนนายเป็นลูกชายของไวเคานต์คาร์เนลสินะ”

            “ใช่แล้ว! ไวเคานต์คาร์เนลเป็นพ่อของฉันเอง!!”

            คีลและคนรับใช้คนนั้นยืนขึ้นและส่งสายตาแสดงความเป็นศัตรูมาทางนี้อย่างชัดเจน ส่วนเซซิลตอบออกมาอย่างเรียบๆ ต่อคีลที่แสดงความชิงชังออกมา

            “เดี๋ยวสิ มันหมายความว่ายังไงกัน?”

            “อ้อ โดโกร่าแล้วก็คุเรนะด้วย ยังไม่ได้บอกเรื่องในอดีตที่เกิดให้ทั้งคู่ฟังเลย ปลายปีที่แล้วมีเรื่องบาดหมางกับตระกูลคาร์เนลน่ะ”

            ยังไม่ได้บอกเรื่องความวุ่นวายที่เกิดขึ้นระหว่างตระกูลแกรนเวลกับตระกูลคาร์เนลตอนปลายปีที่แล้วให้โดโกร่ากับคุเรนะฟัง เนื่องจากมันเป็นเรื่องที่ไม่ควรเปิดเผย แต่เพราะอยู่ในสถานการณ์อย่างนี้อเลนเลยตอบคำถามของโดโกร่า

            “นี่ อเลน ทำลายตระกูลอื่นเพราะเรื่องบาดหมางเนี่ยนะ!”

            (อืม กะแล้วเชียวว่าคีลเป็นคนของตระกูลคาร์เนล เพราะเพิ่งโดนยุบเมื่อไม่นานมากนี้ด้วย เอาเถอะ ถ้าลองคิดดูแล้วมันก็มีความเป็นไปได้อยู่ เพราะนักเรียนที่อยู่ในห้องเรียนเป็นคนที่เข้าสอบวันเดียวกันด้วย)

            คีลแห่งตระกูลคาร์เนลไม่ได้มาอยู่ห้องเรียนนี้โดยบังเอิญ การสอบเข้าของโรงเรียนที่มีผู้เข้าสอบสองหมื่นคน เพื่อป้องกันความสับสนเลยแบ่งนักเรียนตามแคว้น

            ตระกูลของริโฟลที่ปกครองแคว้นเคานต์ฮามิลตันเองก็อยู่ติดกับแคว้นไวเคานต์แกรนเวล ตอนแรกคิดว่ามีแค่ 2 แคว้นนี้ แต่ดูเหมือนอดีตแคว้นคาร์เนลที่โดนยุบรวมเข้ากับราชอาณาจักรจะมาเข้าสอบพร้อมกันด้วย

            “ใช่แล้ว มีเรื่องบาดหมางกัน”

            “หา!?”

            อเลนพูดชี้ชัดกับคีลว่ามีเรื่องบาดหมางกัน แล้วหยิบดาบสั้นออกมาจากที่เก็บของ ดาบสั้นที่ประดับด้วยเงินซึ่งแสดงให้เห็นว่าเป็นแขกของตระกูลแกรนเวล

            โดโกร่า ในตอนนั้นฉันได้อุทิศตนไปมากเพื่อทำลายตระกูลคาร์เนล เลยได้สิ่งนี้มาเป็นรางวัลตอบแทน”

            แสดงดาบสั้นให้โดโกร่ากับคุเรนะดู

            “จริงดิ เป็นแขกของตระกูลแกรนเวลเลยได้รับสิ่งนั้นมาเหรอ”

            “นี่! อุทิศที่ว่าเนี่ยมันยังไงกัน!!”

            (หือ? คีลไม่รู้เหรอ? หรือไม่ได้ฟังพวกรายละเอียด? เลยแสดงท่าทางและคำพูดแบบนี้ตั้งแต่เมื่อครู่)

            ทั้งที่เป็นเรื่องบาดหมางถึงขนาดทำให้ตระกูลโดนยุบ แต่คนที่โดนยุบกลับพูดอย่างนี้

            “ฉันแนะนำให้ไวเคานต์แกรนเวลไปผูกมิตรกับราชวงศ์ไง แล้วคนที่บอกให้ใช้สิทธิ์เหมืองแร่มิธริลที่ฉันพยายามอย่างหนักจนได้มาเพื่อทำลายตระกูลคาร์เนลก็คือฉันเอง โดยสิ่งนี้เป็ฯรางวัลในครั้งนั้น”

            อเลนบอกว่าทำอะไรลงไปอย่างตรงประเด็น ในขณะที่โดโกร่าและคุเรนะกำลังดูดาบสั้น

            “กะ แก!!!”

            (เอาละ มุ่งความโกรธมาทางนี้แล้ว ให้พูดตามตรงเซซิลไม่เกี่ยวอะไรด้วย เดี๋ยวสิมาเรีย อย่างจ้องอย่างนั้นสิ ห้ามโจมตีออกไปนะ)

            สัตว์อัญเชิญวิญญาณ C ตอบสนองต่อคีลที่แสดงความเป็นศัตรูมาทางอเลน รู้ได้เลยเพราะสีหน้าที่ยิ้มแย้มในอ้อมกอดของนีน่ามันเปลี่ยนไป ทำให้คิดว่ามาเรียที่ไร้สีหน้าเนี่ยมันน่ากลัวนิดๆ เลยสั่งออกไปว่าห้ามโจมตี

            สัตว์อัญเชิญวิญญาณ C พยักหน้าเบาๆทั้งที่ยังไร้สีหน้า

            “นี่ อเลน อย่างนั้นมันไม่ดีนะ?”

            “หือ?”

            คนที่ตักเตือนการกระทำอย่างนั้นของอเลนคือเซซิล

            “สิ่งนี้ เป็นปัญหาที่เกิดขึ้นระหว่างตระกูลแกรนเวลกับตระกูลคาร์เนล ไม่คิดจะโยนความผิดให้อเลนเลยสักนิด ดาบสั้นนั้นเป็นคำขอบคุณที่ช่วยเหลือจากความโหดร้ายของตระกูลคาร์เนลต่างหาก”

            “คะ ความโหดร้าย!! ตระกูลคาร์เนลทำอะไรลงไปกันแน่!!!”

            “อ้าว ไม่รู้อะไรเลยเหรอ? ถ้านายเป็นลูกหลานของขุนนางแล้วละก็การกระทำอย่างนั้นมันไม่งามเลยนะ นั่งลงก่อนสิ?”

            “มะ ไม่รู้อะไรเลยงั้นเหรอ ได้ยินจากราชทูตแล้ว!! ตระกูลแกรนเวลวางแผนทำลายตระกูลคาร์เนลไง!!”

            “อ้าว? ราชทูตนั้นน่าจะโดนจับไปแล้วด้วยนี่”

            “หา!? โดนจับงั้นเหรอ? หมายความว่ายังไงกัน!! อธิบายมาซะ!!!”

            “นั่งลงซะ!”

            เซซิลบอกให้นั่งลง เพราะเซซิลออกหน้ามาพูด ทำให้อเลนเฝ้ามองอย่างเงียบๆ

            “ถ้านั่ง จะบอกเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อปีที่แล้วให้ฟังสินะ?”

            “ก็ได้ แต่ต้องขอให้นายบอกเรื่องราวมาด้วยเหมือนกันได้หรือเปล่า?”

            เซซิลคิดว่ามันแปลกที่คีลไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นกับตระกูลของตัวเอง เลยอยากให้พูดเรื่องจุดหมายที่มาเมืองแห่งการศึกษาและใช้ชีวิตนักเรียนที่ยากจนด้วย สิ่งนี้เป็นเงื่อนไขถึงจะยอมเล่าเรื่องความวุ่นวายที่เกิดขึ้นเมื่อปีที่แล้วให้ฟัง

            เซซิลเป็นผู้เกี่ยวข้องในตระกูลแกรนเวล จำเป็นต้องรู้ภูมิหลังของคีลที่ไม่รู้เรื่องราวกับราชทูตที่คอยหนุนหลัง บางทีความวุ่นวายนี้อาจจะยังไม่จบก็ได้

            พระราชวังเป็นแหล่งต่อสู้ของขุมอำนาจ ถ้าคนหนุนหลังคีลคิดได้ประโยชน์จากอะไรสักอย่างแล้วละก็ ในฐานะผู้เกี่ยวข้องกับตระกูลแกรนเวลจำเป็นต้องรู้ให้ได้

            “ก็ได้ ถ้างั้นเล่ามาเลย”

            คีลนั่งลงพร้อมกับแสดงการยอมรับ เซซิลมองไปที่นีน่าและเหล่าคนรับใช้ซึ่งแสดงความกังวลใจที่จู่ๆสภาพกลายเป็นอย่างนี้

            “……จะพูดกับคีลเท่านั้น คนที่เหลือขอให้ขึ้นไปบนห้องที่ยังว่างอยู่ด้วยค่ะ”

            “มะ ไม่ได้หรอกครับ! การที่จะให้ท่านคีลอยู่คนเดียวในเวลาอย่างนี้!!”

            คนรับใช้ที่อายุเยอะสุดบอกว่าทำอย่างนั้นไม่ได้ คีลส่งสายตาไปทางคนรับใช้คนนั้นก่อนจะเลื่อนสายตากลับมาที่เซซิลและพูดต่อ

            “ทำไมถึงให้ทุกคนฟังไม่ได้ ทุกคนเป็นครอบครัวของฉันนะ”

            “มันแน่นอนอยู่แล้ว เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกี่ยวพันถึงตระกูลแกรนเวลด้วยไง? ไม่ใช่เรื่องที่จะบอกให้ใครฟังก็ได้”

            “……”

            คำพูดนั้นก่อให้เกิดความเงียบขึ้น คนรับใช้หญิงอีกหนึ่งคนที่น่าจะอายุ 15 ปีเท่ากับคนรับใช้ที่อายุมากที่สุดพูดออกมาว่า “ไปกันเถอะค่ะ” บางทีอาจจะรู้จุดประสงค์ที่เซซิลอยากให้คนอื่นนอกจากคีลไปแล้วก็ได้

            หลังจากนั้น คีลก็เกลี้ยกล่อมทุกคนรวมไปถึงคนรับใช้ที่ไม่อยากให้เขาอยู่คนเดียวขึ้นไปที่ชั้น 2 กับ 3 พอตรวจสอบผ่านสัตว์อัญเชิญวิญญาณ C ที่ทำการแชร์ก็รู้ว่านีน่ากับเหล่าคนรับใช้อยู่ในห้องตรงชั้น 3

            ห้องอเนกประสงค์เหลือเพียง 5 คน ว่าจะให้คุเรนะกับโดโกร่าขึ้นไปที่ชั้น 2 กับ 3 ด้วย แต่เพราะเป็นพวกพ้องเลยอยากให้ 2 คนนี้ฟังด้วย

            “เอาละ เหลือฉันแค่คนเดียวแล้ว บอกทีว่าปีที่แล้วมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”

            “ก็ได้”

            เซซิลพูดเกริ่นไว้ว่า “เรื่องที่จะเล่าเป็นความจริง จะเชื่อหรือไม่ก็ตามใจ”

            โดยเริ่มเล่าจากตอนที่ไวเคานต์คาร์เนลมาคฤหาสน์พร้อมกับราชทูต เพื่อพูดเรื่องเกี่ยวกับการดูแลร่วมกัน พอปฏิเสธไป วันนั้นเซซิลกับอเลนโดนโจร 3 คนมาลักพาตัวไปที่แคว้นคาร์เนลด้วยเรือเหาะเวทมนตร์

            ยิ่งเล่าไปมากเท่าไร ยิ่งทำให้คีลโกรธจนต้องลุกขึ้น แต่ทุกครั้งที่เขายืนขึ้น เซซิลจะหยุดพูดทำให้เขาต้องนั่งลง จะเชื่อหรือไม่ก็ตามใจ แต่อยากให้ฟังจนจบ

            หลังจากนั้นก็หนีจากนักฆ่าที่ไวเคานต์คาร์เนลจ้างมา แล้วระหว่างที่มุ่งหน้าไปเมืองแกรนเวลก็โดนตามจนทัน และบอกว่าเกือบจะโดนฆ่าแล้ว แต่ได้หัวหน้ากลุ่มอัศวินช่วยเอาไว้

            หลังจากกลับมาถึงเมืองแกรนเวลได้อย่างปลอดภัย เคานต์แกรนเวลได้แจ้งข้อเท็จจริงเรื่องนี้ให้ราชวงศ์ทราบโดยตรง เพื่อแก้ไขปัญหา

            ตอนนั้นเพื่อที่จะให้ราชวงศ์เคลื่อนไหว เลยยอมสละเหมืองมิธริล 1 ใน 5 แห่งไป

            ผลสรุปนั้น ทำให้พบการกระทำที่ไม่ถูกต้องของไวเคานต์คาร์เนลและขุนนางที่เกี่ยวข้องกับเขาจำนวนมาก ก่อนจะทำการจับกุมและยุบตระกูลไป

            ไวเคานต์คาร์เนลกับผู้ที่ร่วมกระทำความผิดในแคว้นโดนจับกุม ภรรยาของไวเคานต์คาร์เนลโดนคุมตัวอยู่ที่วังนอกใกล้ๆพระราชวัง

            “ที่ฉันรู้ก็มีแค่นี้ เป็นอย่างไรบ้างคะ?”

            “ระ เรื่องนั้น กะ โกหกน่า”

            (เอาจริงดิ ไวเคานต์แกรนเวลนี่ เคลื่อนไหวใหญ่เอาเรื่องเลยนะเนี่ย)

            อเลนเพิ่งเคยได้ยินเกี่ยวกับ “การเปลี่ยนแปลงของแกรนเวล” ที่เกิดขึ้นเมื่อปีที่แล้วซึ่งเหล่าขุนนางต่างหวาดกลัวเป็นครั้งแรก

            อเลนเองรู้เหตุผลแล้วว่าทำไมเซซิลถึงให้นีน่าและเหล่าคนรับใช้ขึ้นไปรอข้างบน เป็นการเอาใจใส่ไม่อยากให้ได้ยินความโหดร้ายของครอบครัวตัวเอง

            “ถึงจะบอกไปแล้วหลายครั้ง จะเชื่อหรือไม่เป็นเรื่องของนาย ถ้าหากไม่เชื่อแล้วละก็จะไปตรวจสอบที่เมืองหลวงก็ได้? ถ้าทำอย่างนั้นแล้ว อาจจะเห็นเอกสารให้ร่วมกันดูแลของไวเคานต์คาร์เนลก็ได้”

            คีลก้มหน้าด้วยอาการช็อกมาก

            “ฉันเล่าไปแล้ว ทีนี้ขอฟังหน่อยว่ามาที่โรงเรียนด้วยเป้าหมายอะไรได้หรือยัง?”

            “……อ้า”

            คีลที่ก้มหน้าดูโต๊ะเงยหน้าขึ้นมา ก่อนจะเล่าเรื่องราวออกมา