[นิยายแปล] Hell mode – ตอนที่ 72 เติบโต

            “ฮึๆๆ ดาบมิธริลตัดได้ดีเลยนะเนี่ย!”

            วันนี้เป็นวันหยุดของอเลน เขาส่งเสียงดีใจออกมาในสถานที่ค่อนข้างห่างไกลจากเมืองแกรนเวล

            วันก่อนได้รางวัล 20 เหรียญทองจากการพามาด้ากัลชูออกห่างจากเมือง กับช่วยชีวิตครอบครัวที่อยู่ในรถม้า พอรวมกับเงินเก็บ 5 เหรียญทอง ทำให้สามารถซื้อดาบมิธริลราคา 25 เหรียญทองที่ร้านขายอาวุธได้แล้ว

            เนื่องจากยังอายุแค่ 9 ขวบ ดาบเลยไม่ได้ยาวอะไรมากขนาดนั้น ให้ปรับขนาดอยู่ระหว่างดาบสั้นกับมีด เนื่องจากดาบสั้นราคาอยู่ที่ 30 เหรียญเงิน ทำให้มันถูกลงมาอีกหน่อย

            (อืมๆ เนื่องจากผิวนอกค่อนข้างแข็ง ถึงจะทำให้เกิดรอยได้แต่แทงไม่เข้า ถึงอย่างนั้นโครงร่างที่อยู่ภายใต้ชุดเกราะกลับตัดได้อย่างง่ายดาย)

            ในระหว่างที่ทดลองดาบมิธริลกับมดเกราะแข็ง ทำให้ยืนยันได้ว่ามันแตกต่างกับดาบสั้น 50 เหรียญเงินที่ได้มาจากโดโกร่า

            (เท่านี้ก็สามารถเก็บหินเวทได้แล้ว)

            ก่อนหน้านี้ตอนปราบมดเกราะ ผ่าไม่เข้าเลยเก็บหินเวทไม่ได้

            ขึ้นไปเหนือมดเกราะที่ส่วนสูง 3 เมตร

            (ใหญ่เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลย)

            ในระหว่างที่มองมดเกราะก็นึกถึงเรื่องเมื่อหลายปีก่อน ตอนที่รู้สึกสงสัยครั้งแรกคือตอนอายุ 6 ขวบ

            อัลบาเฮรอนที่มีส่วนสูง 2 เมตรจนชวนให้เข้าใจผิดคิดว่าเป็นเทอร์โรซอร์ แต่กลับเป็นแค่มอนสเตอร์ระดับ D ผิดกับรูปลักษณ์

            หลังจากนั้นก็ยังมีความสงสัยผุดขึ้นมา

            เกรซบอร์ที่ส่วนสูง 3 เมตร โจมตีใส่โรดันที่ล่าและเพิ่มเลเวลมานับ 10 ปี ให้บาดเจ็บสาหัสได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

            ยิ่งมาที่เมืองแกรนเวล ความสงสัยนั้นก็ยิ่งมากขึ้น

            ก็อบลินดุร้ายกล้ามโตเป็นมอนสเตอร์ระดับ D มดเกราะมอนสเตอร์ระดับ C ที่ส่วนสูง 3 เมตร การโจมตีครึ่งๆกลางๆไม่สามารถทำอะไรได้ ออร์คเองที่ส่วนสูง 2.5 เมตรและมีอาวุธถือเป็นศัตรูที่แข็งแกร่ง

            แล้วมอนสเตอร์ระดับ B อย่างมาด้ากัลชู มอนสเตอร์ที่เหนือกว่าคำว่าศัตรูที่แข็งแกร่ง ซึ่งเหล่าอัศวินและนักผจญภัยต่างลังเลไม่อยากยุ่ง ทั้งที่มีเงินรางวัลถึง 200 เหรียญทอง

            (มันอะไรกัน อธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้เลย ตั้งแต่มาต่างโลกถึงจะเคยเห็นแค่มอนสเตอร์ที่นี่ แต่รู้สึกว่ามันแข็งแกร่งกว่าที่คิดเอาไว้ขั้นหนึ่งเลย)

            ความรู้สึกที่พยายามฝืนพูดคำที่ไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้

            (โอ๊ะ ไม่ได้การ วันนี้มีสิ่งที่ต้องทำการตรวจสอบอยู่ด้วย อุตส่าห์รู้สึกตัวตอนที่โดนมาด้ากัลชูไล่ทั้งที)

            เนื่องจากมีสิ่งที่ต้องทำการตรวจสอบ วันนี้เลยอดกลั้นไม่ทำการล่า จากการโดนมาด้ากัลช฿ไล่ล่า 3 วัน 3 คืน ทำให้พบสิ่งที่อยากจะตรวจสอบ

            อเลนเงยหน้ามองท้องฟ้า สัตว์อัญเชิญนก E หลายตัวบินวนอยู่บนท้องฟ้า จนถึงตอนนี้บอกไว้แค่ว่าถ้าเจอมอนสเตอร์หรือนักผจญภัยให้มาบอก แต่ตอนนี้ออกคำสั่งเพิ่มไปว่าถ้าเจอมาด้ากัลชู ให้รีบมาแจ้งทันที เพราะไม่รู้ว่ามาด้ากัลชูอยู่ตรงไหนของเทือกเขามังกรขาว ทำให้มีความเป็นไปได้ที่จะโดนโจมตีขณะล่า

            ถึงจะมีมาด้ากัลชูนั้นอยู่ แต่ตามปกติจะไม่ไปโจมตีหมู่บ้านหรือเมือง ได้ยินจากเรเวนว่าเป็นมอนสเตอร์ที่ชอบปรากฏตัวตามเส้นทางระหว่างเมือง พอได้ยินอย่างนั้นทำให้คิดถึงบอสในเกมสักเกมที่จู่ๆปรากฎตัวในสถานที่ที่มีแต่มอนสเตอร์กระจอกๆ

            บอสตามปกติที่โผล่ในเกมของโลกก่อน เป็นบอสที่อยู่ประจำตามแมปโดยไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องหรืออีเว้นท์ ต่อให้ปราบได้ก็จะโผล่มาอีก เป็นศัตรูที่เกิดมาจากความขี้แกล้งของผู้จัดทำ ที่จู่ๆอยากจะให้โผล่ออกมาจัดการผู้เล่นที่ยังเติบโตไม่เต็มที่

            อเลนมองดูสัตว์อัญเชิญนก E ที่บินอยู่บนท้องฟ้า

            (เหล่าฮอค ลงมา 2 ตัว อีกตัวบินไปประมาณ 5 นาทีแล้วให้กลับมาที่นี่)

            สัตว์อัญเชิญนก E 2 ตัวบินลงมา อเลนเอาหนึ่งในสองตัวกลับไปเป็นการ์ดแล้วกำเอาไว้ ฮอค 1 ตัวที่รับคำสั่งจากอเลนบินห่างออกไปบนท้องฟ้า

            อเลนเริ่มการทดลอง

            (ฮอค ดูสิ่งนี้)

            เอาถุงกระสอบออกมาจากที่เก็บ แล้วแสดงให้เห็นว่ามันว่างเปล่าต่อหน้าสัตว์อัญเชิญนก E ที่ไม่ได้กลับไปเป็นการ์ด เสร็จแล้วก็เอาผลโมลโม่ออกมาจากที่เก็บใส่เข้าไปในถุงกระสอบ

            วางถุงกระสอบไว้บนพื้น และเอาผลโมลโม่, เนื้อตากแห้ง, มันฝรั่งตากแห้ง วางไว้ข้างหน้าถุงนั้น

            (เอาละฮอค รู้หรือเปล่าว่าในถุงกระสอบใส่อะไรอยู่? ใช้จะงอยเลือกสิ)

            ทันใดนั้น สัตว์อัญเชิญนก E ที่เห็นว่าใส่ผลโมลโม่เข้าไป ก็เลือกผลโมลโม่ได้อย่างถูกต้องง่ายดาย

            (เอาละ เข้าใจแล้ว เอาละฮอคออกมา ข้างในถุงกระสอบนี้ใส่อะไรอยู่ ห้ามเลือกโดยใช้สัญชาตญาณ ถ้าไม่รู้ ไม่ต้องเลือก)

            ทำการเรียกสัตว์อัญเชิญนก E ที่ทำให้เป็นการ์ดก่อนเอาผลโมลโม่ใส่เข้าไปในถุงกระสอบ พร้อมกับให้สัตว์อัญเชิญนั้นเลือกของที่ใส่อยู่ในถุงกระสอบ

            ทันใดนั้น สัตว์อัญเชิญนก E ที่ถูกทำให้กลายเป็นการ์ด ก็ใช้จงอยเลือกผลโมลโม่ได้อย่างถูกต้องทั้งที่ไม่เห็นตอนใส่ผลโมลโม่เข้าไปในถุงกระสอบ

            (กะแล้วเชียวว่ารู้จริงด้วย)

            ผลการทดลองเป็นไปตามที่อเลนคาดคิดเอาไว้

            ในระหว่างนั้น สัตว์อัญเชิญนก E ที่บินไปประมาณ 5 นาทีก็กลับมาหาอเลน

            (ลงมาสิ)

            สัตว์อัญเชิญนก E ที่บินไปไกลลงมาตรงพื้น และบอกให้เลือกของที่ใส่อยู่ในถุงกระสอบเหมือนกัน

            (ลองบอกสิว่าใน 3 อย่างนี้อะไรอยู่ข้างใน ถ้าไม่รู้ให้ทำการส่ายหน้า)

            ทันใดนั้นสัตว์อัญเชิญนก E ที่บินไปไกลก็ส่ายหน้า ดูเหมือนจะไม่รู้

            (เอาละๆ ไม่รู้สินะ ต่อไปก็สร้าง)

            ทำการใช้หินเวท 1 ก้อนเพื่อสร้างสัตว์อัญเชิญนก E พร้อมกับเรียกออกมา ทำการเสริมความแข็งแกร่งเพื่อเพิ่มค่าความฉลาดให้เข้าใจในสิ่งที่พูด ก่อนจะทำแบบเดียวกันคือให้เลือกว่าอะไรที่ใส่อยู่ในถุงกระสอบ

            ทันใดนั้น มันก็เลือกผลโมลโม่ถูกอย่างง่ายดาย

            (กะแล้วเชียว สัตว์อัญเชิญที่สร้างขึ้นมาใหม่รู้ว่าอะไรอยู่ข้างใน ต่อไปก็ป็อปโปะออกมา)

            ทำการเรียกสัตว์อัญเชิญนก F แล้วเสริมความแข็งแกร่งเพื่อเพิ่มความฉลาด ก่อนจะให้ทำแบบเดียวกันคือเลือกว่าอะไรอยู่ข้างใน

            มันส่ายหน้าไม่รู้ แตกต่างกับนก E ที่เพิ่งสร้างมาเหมือนกัน

            (กะแล้วเชียว ว่าต้องไม่รู้ การที่โดนมาด้ากัลชูไล่มีความหมายอย่างนี้นี่เอง)

            อเลนโดยไล่ล่าอย่างต่อเนื่องไม่มีเวลาว่างให้นอนพัก ระหว่างนั้น ก็ให้สัตว์อัญเชิญนก E ใช้ทักษะพิเศษอย่างตาเหยี่ยว เพื่อหาตำแหน่งของมาด้ากัลชูพร้อมกับเคลื่อนที่ไปเรื่อยๆ มาด้ากัลชูเองก็ฉลาดพอเห็นสัตว์อัญเชิญนก E กลับไปหาอเลนก็ทำการไล่ตามมา

            มาด้ากัลชูที่ทำหน้าที่ล่า จดจ่อกับการหาอเลนด้วยแรงแค้น

            เลยต้องใช้กลยุทธ์ทุกข์กาย ด้วยการออกคำสั่งกับสัตว์อัญเชิญนก E ว่าต่อให้เจอมาด้ากัลชูก็ไม่ต้องกลับมา ตอนที่สร้างสัตว์อัญเชิญนก E ขึ้นมาใหม่เพื่อจะตรวจสอบตำแหน่งของมาด้ากัลชู ก็รู้สึกตัวขึ้นมาว่ามันบินไปหาโดยไม่มีความลังเลราวกับรู้ตำแหน่ง การเล่นไล่จับที่เดิมพันด้วยชีวิต ได้ค้นสิ่งที่ยิ่งใหญ่อื่นนอกเหนือจากเหรียญทอง

            อเลนที่ตกตะลึง ก็หาว่าความรู้และข้อมูลของสัตว์อัญเชิญมันสัมพันธ์กันแบบไหน จำเป็นต้องตรวจสอบว่ามันเกี่ยวกันอย่างไร

            (เอาละ มาเรียบเรียงที่ทำการทดลองจนถึงตอนนี้กัน)

            ให้สัตว์อัญเชิญนก E เห็นว่าใส่ผลโมลโม่เข้าไปในถุงกระสอบ แล้วทำการเรียบเรียงเงื่อนไขที่สัตว์อัญเชิญอื่นรู้และไม่รู้ว่าใส่ผลโมลโม่เข้าไปในถุงกระสอบ

            เงื่อนไขที่รู้ว่าเป็นผลโมลโม่

            ・เรียกสัตว์อัญเชิญนก E ที่กลายเป็นการ์ด

            ・สัตว์อัญเชิญนก E ที่สร้างขึ้นมาใหม่

            เงื่อนไขที่ไม่รู้ว่าเป็นผลโมลโม่

            ・สัตว์อัญเชิญนก E ที่ไม่ได้เป็นการ์ด

            ・สัตว์อัญเชิญนก F ที่สร้างขึ้นมาใหม่

            (น่าจะประมาณนี้สินะ)

            ความคืบหน้าจากการพิจารณา

            ・ข้อมูลประสบการณ์ของสัตว์อัญเชิญ จะทำการปรับใหม่ร่วมกันตอนสร้างขึ้นมา

            ・ข้อมูลที่มีการปรับใหม่ร่วมกัน จำกัดแค่สัตว์อัญเชิญแบบเดียวกัน

            (ถ้าไม่มีกฎ 50 เมตร คงจะสะดวกกว่านี้อยู่หรอก)

            กฎ 50 เมตร

            ・การจะเรียกหรือทำให้กลับเป็นการ์ด ต้องอยู่ในระยะ 50 เมตรจากอเลน

            ・การออกคำสั่งให้ใช้ทักษะพิเศษเองก็ต้องอยู่ในระยะ 50 เมตรจากอเลน

            อเลนมองดูสัตว์อัญเชิญนก E ที่กำลังรอคำสั่งอยู่

            (สัตว์อัญเชิญอย่างพวกเจ้าก็มีการเติบโตสินะ สะสมข้อมูลทั้งหมดแล้วเติบโตไปพร้อมกับนักอัญเชิญงั้นเหรอ)

            สัตว์อัญเชิญมีอัตตาเป็นของตัวเอง และปรับความรู้ใหม่ได้ไม่มีที่สิ้นสุด ทำให้รู้ว่าตราบเท่าที่ยังมีนักอัญเชิญอยู่ สัตว์อัญเชิญก็สามารถเติบโตได้ไปเรื่อยๆ