[นิยายแปล] Hell mode – ตอนที่ 98 มาด้ากัลชู 3

บทที่ 98 มาด้ากัลชู 3

            อีก 1 วันกว่าจะถึงเมืองแกรนเวล สัตว์อัญเชิญนก E ที่แชร์พบมอนสเตอร์ตัวหนึ่งเข้ามาใกล้อเลน

            (หา! มาด้ากัลชูเหรอ กำลังตรงมาทางนี้ด้วย)

            ระยะห่างหลายกี่กิโลเมตร อีกค่อนข้างไกลกว่าจะมาถึง

            (เอาไงดี จะหนีพ้นไหมนะ ความเร็วเพิ่มขึ้นมากกว่า 3 ปีก่อนแล้วด้วยสิ)

            อเลนคิดว่าควรจะทำอย่างไรดี ถ้าเป็นไปได้ในสถานการณ์นี้อยากจะหนีให้พ้นโดยไม่ต้องต่อสู้

            คิดว่าถ้าหนีไปทั้งอย่างนี้น่าจะพ้นอยู่

            ครั้งก่อนที่พบกับมาด้ากัลชูก็เมื่อ 3 ปีที่แล้ว เลเวลเพิ่มขึ้นเยอะจนเร็วขึ้นแล้ว แต่สภาพตอนนี้ต้องแบกเซซิล

            ในสภาพที่คลาดกับดรากฮาแล้วไม่รู้ว่าจะโผล่มาตอนไหน ถ้าเป็นไปได้อยากจะลดความเสี่ยงให้มากที่สุด

            “เป็นอะไรไปเหรอ?”

            อเลนตีหน้านิ่งไม่เก่ง หรือเซซิลลางสังหรณ์เฉียบคมกันแน่นะ ทำให้รู้สึกถึงความผิดปกติของอเลน

            “เอ๊ะ ครับ ตอนนี้กำลังโดนมาด้ากัลชูไล่ตามมาอยู่ครับ”

            “เอ๊ะ?!”

            บอกไปว่าตอนนี้มาด้ากัลชูที่อยู่ห่างออกไปหลายกิโลเมตร กำลังวิ่งตรงมาหาอเลน

            “ในสถานการณ์นี้ถ้าโดนไล่ตาม 2 ทางมันค่อนข้างลำบาก คิดว่าปราบมาด้ากัลชูก่อนแล้วค่อยมุ่งหน้าต่อจะดีกว่าครับ”

            คิดว่าตอนนี้มาด้ากัลชูไม่ใช่ศัตรูที่จะปราบไม่ได้แล้ว เลยบอกว่าจัดการแล้วค่อยมุ่งหน้าต่อ

            “เอ๊ะ? ชนะมาด้ากัลชูได้เหรอ?”

            “คิดว่าน่าจะได้ครับ ไม่ใช่พบกันครั้งแรกด้วยสิ”

            ความแข็งแกร่งของมาด้ากัลชู ตรวจสอบเสร็จแล้วเมื่อ 3 ปีก่อน

            “เข้าใจแล้ว”

            เซซิลรู้ถึงความแข็งกร่งของอเลน ทำให้คิดว่าน่าจะชนะมาด้ากัลชูได้

            หลังจากนั้นไม่กี่นาที มาด้ากัลชูก็มาอยู่ต่อหน้าอเลน โดยเซซิลมองดูอยู่ห่างๆ

            (เอาละ เซซิลอยู่ในที่ปลอดภัยแล้ว ได้เวลาปราบมาด้ากัลชูที่มาเกะกะสักที)

            ‘อ้าาาาาาา!!’

            มอนสเตอร์ที่มีใบหน้าเหมือนหมาหน้าคน ครึ่งท่อนบนและมือที่เหมือนกับมนุษย์ ครึ่งท่อนล่างเป็นหมาป่า ส่วนสูงราวๆ 5 เมตรอยู่ต่อหน้าอเลน มอนสเตอร์ที่สูญเสียตาไปข้างหนึ่งยิ้มออกมาอย่างดีใจที่ได้พบกับอเลน

            “นี่ ฉันไม่มีเวลามาเล่นกับลูกหมาหรอกนะ รีบๆมาจบกันเลย”

            อเลนประกาศว่าจะจัดการมาด้ากัลชู ก่อนจะเรียกสัตว์อัญเชิญสัตว์ D ออกมา 20 ตัวรอบๆ มาด้ากัลชูและพุ่งเข้าโจมตีทันที

            กลยุทธ์นั้นเรียบง่าย ครั้งนี้ก็ใช้จำนวนเข้าว่าเหมือนกับตอนออร์คคิงและราชินีมดเกราะ

            (ใยของสไปเดอร์เองแทบจะไม่ได้ผล ความเร็วไม่ลดลงเลย คงต้องยอมสิ้นเปลืองสัตว์อัญเชิญสัตว์ D อย่างเดียวซะแล้วสิ พวกบรอนเข้าไปจับ)

            จากประสบการณ์การปราบออร์คคิงและราชินีมดเกราะที่เป็นมอนสเตอร์ระดับ B เหมือนกัน เลยให้สัตว์อัญเชิญหิน D 4 ตัวเข้าประกบ 4 ทิศ วิธีการนี้ จะทำให้โดนโจมตีได้ยากขึ้น และลดการตายของสัตว์อัญเชิญสัตว์ D ที่เปล่าประโยชน์ได้

            ถึงกระนั้นสัตว์อัญเชิญสัตว์ D ก็ค่อยๆโดนเล่นงานไปทีละตัว หน้าของสมุดเวทมนตร์พลิกไปมาอย่างต่อเนื่อง ทำการสร้าง เสริมความแข็งแกร่งและเรียกสัตว์อัญเชิญสัตว์ D ออกมาเรื่อยๆ

            สัตว์อัญเชิญสัตว์ D ใช้ทักษะพิเศษ “กัดขยี้” กับมาด้ากัลชู จนร่างของมันอาบไปด้วยเลือด

            อเลนพยายามปาลูกเหล็กใส่ตาซ้ายที่ยังเหลืออยู่ของมาด้ากัลชูเรื่อยๆ

            ถ้าเป็นไปได้อยากจะทำลายตาทั้งสองข้าง ต่อให้อเลนโดนเล่นงาน แต่ถ้ามันเสียตาทั้งสองข้างแล้วละก็ อาจจะพอช่วยเซซิลได้อยู่ ต่อให้อเลนที่พลังโจมตีเยอะขึ้นจากการเลเวลอัพรวมกับสกิลการขว้างก็ไม่สามารถ ปาใส่ตาของมาด้ากัลชูได้ ทุกครั้งที่ปามันใช้มือปัดได้อย่างง่ายดาย

            (ถ้าเป็นออร์คคิงคงปราบได้ไปแล้ว สมกับที่เป็นระดับ B ชั้นสูง แต่ว่าใกล้แล้วสินะ)

            หลังจากโจมตีต่อเนื่องไปอีก 10 นาที ตอนที่คิดว่าจะจัดการมันได้แล้วนั้น

            มาด้ากัลชูที่ทั้งตัวเต็มไปด้วยเลือดจากสัตว์อัญเชิญสัตว์ D เกร็งขาหลังและพุ่งเข้ามาสุดแรง

            ‘อว้าาาาา!!!’

            “เอ๊ะ?”

            ซู้มมมมม!!!

            เพื่อความปลอดภัยในการปาลูกเหล็กและเรียกสัตว์อัญเชิญ อเลนเลยอยู่ห่างออกมาหลายสิบเมตร มาด้ากัลชูกระโดดเข้าไปใกล้อเลนที่อยู่ตรงนั้น

            สัตว์อัญเชิญสัตว์ D ที่อยู่ตรงตำแหน่งของมาด้ากัลชูเมื่อครู่มุ่งหน้ามาหาอเลน แต่ไม่ทันการแล้ว

            “เหล่าบรอน ออกมา”

            สัตว์อัญเชิญหิน D 4 ตัวที่สร้างเตรียมไว้แล้วเผื่ออเลนโดนโจมตี

            มาด้ากัลชูซัดสัตว์อัญเชิญหิน D พวกนั้นจนกระเด็น ก่อนจะจับตัวอเลน และบีบอย่างแน่น

            (เอาจริงดิ ค่อนข้างแย่นะเนี่ย? จะทันไหมนะ)

            “อะ อเลน!!!”

            เซซิลที่อยู่ด้านหลังอเลนที่ทำการอัญเชิญตะโกนออกมาอย่างดัง

            “มะ ไม่เป็นไรครับ!!!”

            เซซิลดูแล้วมันไม่น่าจะทำอะไรได้เลย มาด้ากัลชูบีบมือทั้งสองข้าง ในขณะที่อเลนทำการสร้างการ์ดซ้ำไปมา และย้ำกับเซซิลที่เป็นห่วงว่าอย่าเข้ามาใกล้

            มาด้ากัลชูที่เลือดเต็มตัวไม่หยุดยิ้มในขณะที่ใช้มือทั้งสองข้างจับอเลน มันหัวเราะและค่อยๆบีบแรงขึ้น ดูเหมือนจะไม่ยอมฆ่าในทันที

            อเลนที่กระอักเลือดในระหว่างที่โดนบีบร่างกายจนกระดูกแหลก ใช้สมุนไพรแห่งชีวิตรักษาและทนต่อไปเรื่อยๆ

            หลังจากที่บีบไปหลายนาที มาด้ากัลชูก็จับศีรษะของอเลนและชูขึ้นคงตั้งใจจะกินทั้งตัว

            ครึ่งท่อนล่างโดนกิน เขี้ยวโดนตรงส่วนท้องของอเลนจนเลือดสาดกระจาย

            เซซิลที่อยู่ห่างออกไปถึงกับทรุดลงและพึมพำออกมาเบาๆว่า “อเลน” คงคิดว่าจบสิ้นแล้วเพราะอเลนโดนกิน

            “นี่ เจ้าลูกหมาอร่อยไหม คิดว่าจะเริ่มกินจากหัว แต่ดันเป็นพวกกินจากหางก่อนเหรอ”

            การพูดที่เหมือนกับพูดเรื่องวิธีการกินไทยากิ

            (กินจากข้างล่างก่อนเหรอ ถ้างั้นก็ต้องเล็งตรงนี้!!!)

            อเลนพูดอย่างนั้นพร้อมกับหยิบดาบสั้นที่ได้จากโดโกร่าออกมจากที่เก็บและกำสุดแรง ร่างกายยังเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ รวบแรงแรงจากเหนือท้องและแทงใส่ตาซ้ายของมาด้ากัลชูเต็มแรง

            ‘อ้าาาาาาาา!!!!!!’

            ของเหลวจากดวงตากระจายไปทั่ว มาดาก้าชูส่งเสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

            (เอาละ เท่านี้ก็ทำลายดวงตาสองข้างได้แล้ว ต่อไปก็)

            หมุนแขนไปมาราวกับจะแทงดาบสั้นให้เข้าไปในดวงตาของมาด้ากัลชูให้ลึกขึ้น ถึงดาบสั้นและแขนของอเลนจะทะลวงเข้าไปในดวงตาของมาด้ากัลชูแล้ว แต่ยังไม่ยอมผ่อนแรง

            “เจ้าลูกหมาเป็นอะไรไป? ถ้าไม่กัดให้แรงกว่าเดี๋ยวก็ตายหรอกนะ”

            ถึงมาด้ากัลชูจะอยู่ในสภาพที่โดนดาบสั้นแทงตา แต่ยังไม่ยอมคายอเลนออกมา

            มาด้ากัลชูใส่แรงเข้าไปที่กราม เพื่อจัดการอเลน

            “แข็งใช่ไหมล่ะ? มันแข็งขึ้นเรื่อยๆนะ แกที่ไม่จัดการฉันในทันทือว่าแพ้ไปแล้ว”

            อเลนตอนที่โดนมาด้ากัลชูจับก็เร่งสร้างและผสมการ์ดไปมา เพื่อเปลี่ยนโครงสร้างการ์ดให้เป็นสัตว์อัญเชิญหิน D 

            มาด้ากัลชูใช้มือสองข้างหมายจะบีบขยี้อเลน แต่เขาไม่สนและเอามือแทงเข้าไปในดวงต่อต่อ

            การ์ดหิน D ที่เพิ่มพลังกายและความทนทาน 20 ทั้งหมด 48 ใบทำให้พลังกายเพิ่มจนเกือบ 2000 ส่วนพลังป้องกันเกือบ 1500

            “นี่เจ้าลูกหมา สเตตัสน่ะไม่หลอกลวงหรอก”

            ถึงจะไม่รู้สเตตัสของมาด้ากัลชู แต่ไม่สามารถจัดการสัตว์อัญเชิญหิน D ที่ใช้ป้องกันตัวได้ในทีเดียว ทำให้ตัดสินว่าพลังโจมตีน่าจะ 2000 แต่ไม่ถึง 3000

            ลงความเห็นว่าถ้าใช้สมุนไพรแห่งชีวิตน่าจะเพียงพอให้ไม่โดนจัดการได้อยู่ หญ้าแห่งชีวิตสร้างขึ้นมาหลายร้อยใบในช่วงเวลาพักที่ควรจะงีบหลับ มีเพียงพอสำหรับรับมือกับดรากฮา

            (อ้า นานแล้วนะเนี่ย ที่ไม่ได้เจอความกดดันอย่างนี้)

            โลกก่อนตอนเป็นเคนอิจิ ไม่ได้ทำการล่าแต่ลูกกระจอก มีเหมือนกันที่ต่อสู้กับบอสแล้วต้องปั้มยาฟื้นฟูอย่างต่อเนื่องเพื่อรักษาระดับพลังกายเอาไว้ แล้วตอดอีกฝ่ายไปเรื่อยๆ จนกว่าจะจัดการได้

            ตรวจสอบค่าพลังกายของตัวเองในหน้าสเตตัสของสมุดเวทมนตร์ และใช้สมุนไพรแห่งชีวิตในช่วงเวลาที่เหมาะสม

            ดาบสั้นโดนกระดูกเบ้าตา และค่อยๆทะลวงเข้าไปต่อ ถึงปลายดาบจะหยุดเพราะชนกระดูกแล้ว แต่ยังใส่แรงต่อไป จนกระดูกเบ้าตาเริ่มร้าว

            และ

            ‘อ้าาาาาาาาาา!!!’

            กระดูกเบ้าตาแตก แล้วใบดาบก็เข้าไปถึงด้านในศีรษะ มาด้ากัลชูส่งเสียงร้องออกมาอย่างดัง ก่อนจะล้มลงไปกับพื้น มันคายอเลนออกมา พร้อมกับกระตุกไปมาแล้วไม่ไหวติง

            ‘กำจัดมาด้ากัลชู 1 ตัว ได้รับค่าประสบการณ์ 82000’

            “อืม ชนะสมบูรณ์อย่างไม่ต้องสงสัย ถึงครึ่งล่างจะเละไปหน่อยก็เถอะ”

            “อเลน!!”

            เซซิลวิ่งเข้ามา ราวกับต้องการจะตรวจสอบความปลอดภัย

            “เอาละ ต่อจากนี้จะทำอะไรต่อดีนะ”

            “เอ๊ะ? อ๊ะ……”

            ดรากฮาปรากฏตัวต่อหน้าอเลนและเซซิล ทำให้เธอรู้สึกถึงการคงอยู่ของเขา

            “นะ ในที่สุดก็เจอตัวสักที!!!”

            (อืม เหมือนฟิวส์ขาดแล้วเลย)

            มองก็รู้เลยว่าฟิวส์ขาด ดรากฮาส่งเสียงโกรธออกมาอย่างดัง