บรรลุอรหันต์กับระบบพุทธองค์ – ตอนที่ 54

ตอนที่ 54 สำนึกผิดแล้ว
ฟางเจิ้งได้ยินดังนั้นก็ถอดรองเท้าออก เท้าเหยียบน้ำฝนจริงๆ แต่ไม่สกปรก! ถึงขั้นแห้งและสบาย! แม้จะเย็นอยู่บ้างก็ไม่ลำบาก
เขาเดินออกไปราวกับดาวตก หมาป่าเดียวดายตามติดข้างหลัง สายฝนตกลงบนตัวมัน เจ้านี่พลันกลายเป็นหมาตกน้ำ ท่าทางน่าเกรงขามเปลี่ยนเป็นน่าอนาถเล็กน้อย
เดินมาถึงหน้าประตูใหญ่ ฟางเจิ้งเปิดประตูเหล็ก แต่ไม่พบใคร “หืม? ไหนคนล่ะ?”
“โฮ่งๆ…”
“ไต้…ไต้ซือ ก้มหน้าลง อยู่นี่…” ช่วงที่หานเซี่ยวกั๋วเห็นฟางเจิ้งก็เหมือนกับเห็น พระพุทธองค์ตรงขอบนรก เห็นความหวัง! แววตาที่มองฟางเจิ้งเปลี่ยนไป แฝงไว้ด้วยประกายพิเศษหลายส่วน
ฟางเจิ้งก้มหน้ามอง เจ้านี่นั่งอยู่หน้าประตู นั่นคือหานเซี่ยวกั๋ว
“โยม ไหนว่าเป็นตายยังไงจะไม่อยู่ในวัดไง?” ฟางเจิ้งถาม
หานเซี่ยวกั๋วหน้าแดง ตอบเก้ๆ กังๆ “ไต้ซือ ข้างนอกหนาวมาก ผมหิวมากแล้วด้วย ทนไม่ไหวแล้ว ขอร้องล่ะเมตตาให้ผมเข้าไปหลบฝนด้วย ให้กินอะไรหน่อย ผมจะตายแล้ว”
ปัง!
ประตูใหญ่ปิดลง!

บรรลุอรหันต์กับระบบพุทธองค์

บรรลุอรหันต์กับระบบพุทธองค์

บนภูเขาเอกดรรชนีในเขตภูเขาอันไกลโพ้นทางตะวันออกเฉียงเหนือ มีวัดเล็กแห่งหนึ่งนามว่าเอกดรรชนี แต่กลับประหลาดอย่างยิ่ง ในวัดมีข้าว ส่งกลิ่นหอมโชยสิบลี้ ในวัดมีน้ำ หวานสดชื่นอย่างยิ่ง เลิศล้ำกว่าสุราชั้นดี ในวัดมีพระพุทธ หากจริงใจจะสัมฤทธิ์ผล วัดไม่ใหญ่แต่กลับมีทุกสิ่ง วัดไม่ใหญ่แต่ความคึกคักของเพลิงเทียนกลับเหนือกว่าวัดทุกแห่งหน และดึงดูดผู้คนนับไม่ถ้วนจากภายนอกให้อดหลับอดนอนเรียงหน้ากันเข้ามา… ในวัดนี้มีหลวงจีนรูปหนึ่ง แม้ใจอยากสึก แต่กลับถูกระบบพุทธองค์ชั่วช้าจับตัวไว้ จำต้องอยู่ต่อไปเพื่อบรรลุอรหันต์ ได้แต่คอยพูดงึมงำอยู่ทุกวันว่า “อาตมาจะสึก จะหาภรรยาที่ไม่ต้องสวยมาก มีลูกน้อยด้วยกัน แล้วใช้ชีวิตอย่างสงบสุข!”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset