ตอนที่ 601
น้องสาว
“น้องชุนชิง อรุณสวัสดิ์”หลินเฟยเดินออกมาจากห้องของตนเองในตอนเช้าในชุดเครื่องแบบพนักงานพร้อมจะไปทำงานเสียเต็มที่ แต่ทันทีที่เดินออกมาจากห้องหลินเฟยก็พบกับชุนชิงบุตรสาวของชุนเจ๋อผู้เป็นเจ้าของบ้านเสียก่อน ปกตินางจะร่าเริงและตรงเข้ามาหาหลินเฟยทันทีหากได้พบหน้า
“พะ พี่หลินเฟย”แต่ในเช้าวันนี้ชุนชิงกลับสะดุ้งโหยงกับการพบหน้าหลินเฟยแล้วเข้าไปหลบหลังเสาเสียอย่างนั้นทำอย่างกับหลินเฟยเป็นเจ้าหนี้ไม่มีผิด
“เป็นอะไรไปงั้นหรือทำไมถึงดูท่าทีเจ้าแปลกๆแบบนั้น”หลินเฟยถามด้วยท่าทีงุนงง อยู่ๆก็หลบหน้ากันเช่นนี้มีเรื่องอะไรกัน… หรือว่าจะเป็นเพราะเมื่อคืนตนเองต่อว่านางไป
“เปล่านะเจ้าคะ ไม่มีอะไรเลยเจ้าค่ะ”ชุนชิงยังหลบอยู่หลังเสาเพราะยังปรับตัวไม่ถูกหลังจากได้ทราบความจริงแล้ว พอเห็นหลินเฟยเป็นผู้ชายนางก็ไม่ทราบจะทำตัวเช่นไรกับหลินเฟยดี แถมก่อนหน้านี้นางทำตัวเช่นไรกับหลินเฟยไปบ้าง พอนึกถึงเท่าไหร่ก็ยิ่งอายเท่านั้น ช่วยไม่ได้นี่นานางคิดว่าหลินเฟยเป็นพี่สาวมากกว่าผู้ชายนี่
“หรือจะเป็นเรื่องเมื่อคืนกัน ข้าไม่ได้ต่อว่าเจ้าเพราะข้าโกรธหรอกนะ แต่ข้ากังวลว่าเจ้าจะถูกมองในทางไม่ดีต่างหาก เจ้าบอกว่าอยากต้อนรับข้าเหมือนคนในครอบครัวข้าเองก็เห็นเจ้าเป็นเหมือนน้องสาวคนหนึ่งเหมือนกันนะ”หลินเฟยว่าพลางเดินเข้าไปหาชุนชิงด้วยท่าทีอ่อนโยน นางเองก็ดีกับหลินเฟยมากแถมยังพูดคุยกับหลินเฟยอย่างสนิทสนมทำให้หลินเฟยรู้สึกเหมือนมีน้องสาวเพิ่มขึ้นมาอีกคนเช่นกัน
“จริงสิ เมื่อคืนเจ้าบอกว่ามีเรื่องอยากจะถามข้าไม่ใช่หรือ”พอพูดถึงเรื่องเมื่อคืนแล้วหลินเฟยก็นึกขึ้นได้ว่าที่ชุนชิงแอบเข้าไปหาตนนั้นเพราะต้องการจะถามคำถามบางอย่างกับตนนี่นา
“มะ ไม่มีอะไรหรอกเจ้าค่ะ ข้าได้คำตอบแล้ว”ชุนชิงส่ายหน้าไปมารัวๆก่อนจะขอตัวรีบเดินนำหน้าหลินเฟยออกมาก่อนอย่างรวดเร็ว ทำเอาหลินเฟยได้แต่มองตามด้วยท่าทีงุนงงเพราะไม่คิดว่าชุนชิงจะไม่ถามคำถามต่อแล้ว แต่หากนางจัดการปัญหาในใจได้ก็เป็นเรื่องดีไม่ใช่หรือ
.
.
“ท่านพี่แย่ที่สุดเลย ทำไมไม่บอกข้าบ้างกัน”หลังจากหนีมาจากหลินเฟยแล้ว เป้าหมายต่อไปของชุนชิงก็คือห้องอาหารที่มีทั้งบิดาและมารดานั่งรออยู่ร่วมกับพี่ชายของตนอย่างชุนถังนั่นเอง
“จะให้ข้าบอกยังไงเล่า หากเจ้ารู้ก่อนข้าเจ้าจะมาบอกข้างั้นหรือ”ชุนถังเถียงกลับพลางเมินหน้าหนีน้องสาวไปทางอื่น
“เพราะท่านแท้ๆข้าเลยทำเรื่องน่าอายลงไป ท่านพี่แย่ที่สุด”ชุนชิงยังคงโวยวายไม่เลิก ยิ่งคิดถึงภาพเมื่อคืนนางก็ไม่ทราบจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว หากมีคนรู้แล้วบอกว่าบุตรสาวของชุนเจ๋ออย่างตนแอบย่องเข้าห้องผู้ชายกลางดึกมีหวังอายไปทั่วบ้านทั่วเมืองแน่ๆ
“พวกเจ้าเป็นอะไรกัน ทำไมทะเลาะกันตั้งแต่เช้าแบบนี้”ชุนเจ๋อเห็นสองพี่น้องตีกันแต่เช้าก็ถอนหายใจออกมาด้วยท่าทีเหนื่อยใจ พี่น้องกันก็มีทะเลาะกันบ้างเป็นเรื่องปกติภาพแบบนี้เลยเห็นได้ไม่ยากเลย
“ก็ท่านพี่นะสิ ไม่ยอมบอกข้าเรื่องพี่หลินเฟย”ชุนชิงตอบพลางทำหน้าบึ้งใส่ชุนถัง
“ก็ข้าเองยังตกใจอยู่นี่นา”ชุนถังตอบด้วยสีหน้าหมองๆ ถึงตอนนี้ชุนถังยังตกใจไม่หายที่หลินเฟยเป็นผู้ชาย แต่ที่แย่กว่านั้นคือตนเองยังเอาแต่คิดถึงใบหน้าของหลินเฟยไม่ยอมเลิกทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจแท้ๆว่าอีกฝ่ายเป็นชาย นี่ตัวมันเป็นอะไรไปกันแน่
“เรื่องของหลินเฟย มีอะไรงั้นหรือ”ชุนเจ๋อถามด้วยท่าทีงุนงง ทำไมเรื่องของหลินเฟยถึงทำให้ทั้งสองทะเลาะกันได้เช่นนี้
“ก็…พี่หลินเฟยเป็นผู้ชายไงล่ะเจ้าคะ”ชุนชิงตอบด้วยใบหน้าแดงๆ พอพูดคำว่าผู้ชายออกมานางก็นึกถึงภาพที่ได้เห็นเมื่อคืนเข้า คิดถึงตอนนี้ยังอายไม่หายเลย
“ผู้ชาย….หมายความว่าอย่างไร”ชุนเจ๋อถามพลางเลิกคิ้วสงสัย
“พี่หลินเฟยเป็นผู้ชายจริงๆนะสิเจ้าคะ ไม่ได้ปลอมตัวเป็นผู้ชายอย่างที่พวกเราเข้าใจ”ชุนชิงตอบด้วยใบหน้าลำบากใจ
“เป็นผู้ชายจริงๆ…..เป็นไปไม่ได้น่าแล้วที่เจ้าบอกว่าเห็นรูปในสร้อยคอล่ะ”ชุนเจ๋อถามด้วยท่าทีงุนงง ชุนชิงบอกว่าในสร้อยคอของหลินเฟยมีรูปของหลินเฟยสมัยเด็กอยู่ แถมในรูปนั้นยังเป็นรูปที่หลินเฟยแต่งกายด้วยเสื้อผ้าผู้หญิงอีกต่างหาก
“หมายถึงรูปนี้หรือขอรับ”ระหว่างกำลังถามคำถามกันอยู่นั้น ที่หน้าประตูก็ปรากฏร่างของหลินเฟยเดินเข้ามาในห้องอาหารทันที แน่นอนเพราะหลินเฟยโดนชวนให้มาทานอาหารเช้าร่วมกันหลินเฟยถึงมาโผล่ที่นี่เหมือนกันนั่นเอง
“หลินเฟย….”ชุนเจ๋อกะพริบตาปริบๆมองสร้อยคอที่หลินเฟยยื่นมาให้ดู
“มิน่าล่ะท่านถึงปฏิบัติกับข้าแปลกๆ ที่แท้ก็เข้าใจผิดอยู่นี่เอง”หลินเฟยถอนหายใจออกมาพลางเก็บสร้อยคอกลับไปหลังจากชุนเจ๋อได้เห็นแล้ว
“เข้าใจผิด?…”ชุนเจ๋อขมวดคิ้วงุนงง นี่มันเข้าใจผิดจริงๆงั้นหรือ
“ขอรับ ในรูปนี้คือน้องสาวของข้าเองขอรับ นางมีนามว่าชิวซุย แถมรูปนี้ก็พึ่งถ่ายก่อนมาที่นี่ไม่นานด้วยไม่ใช่รูปข้าสมัยเด็กหรอกขอรับ”หลินเฟยตอบพลางยิ้มเจื่อนๆออกมา มิน่าเล่าพวกคนตระกูลชุนกำลังเข้าใจผิดอยู่นี่เอง เท่านี้หลินเฟยก็เข้าใจเรื่องแปลกๆที่พวกพ่อลูกทั้งสามกำลังทำเสียที
“พี่หลินเฟยมีน้องสาวด้วยหรือเจ้าคะ”ชุนชิงเบิกตากว้างด้วยความตกใจ งั้นรูปนี้ก็เป็นรูปของน้องสาวสินะ นี่พวกตนเข้าใจผิดไปไกลมากเลยไม่ใช่หรือไง
“พวกท่านทั้งสองก็น่าจะเห็นแล้วว่าข้าเป็นชายจริงๆ หวังว่าพวกท่านจะเข้าใจข้านะขอรับ”หลินเฟยว่าพลางถอนหายใจออกมาด้วยท่าทีเหนื่อยใจ เรื่องนี้จะมาโทษหลินเฟยไม่ได้เพราะหลินเฟยบอกจนปากเปียกปากแฉะแล้วว่าตนเองเป็นผู้ชาย พวกชุนชิงไม่เชื่อไม่เท่าไหร่กลับไปคิดเอาเองไม่มาถามตนเองเสียอีก
“พี่หลินเฟย ข้าขอโทษนะข้าไม่รู้จริงๆ เมื่อคืนข้าก็คิดว่าท่านเป็นผู้หญิงเลยไม่ได้ระวังตัว”ชุนชิงพูดด้วยท่าทีสำนึกผิดทำให้หลินเฟยไม่คิดจะถือสาอะไรอยู่แล้ว
“ข้าเองก็เข้าใจเจ้าผิดไปเหมือนกัน หวังว่าเจ้าจะถือโทษโกรธข้าหรอกนะ”ชุนถังว่าพลางหลบสายตาไปทางอื่น
“ไม่หรอกขอรับ ข้าโดนคนเข้าใจผิดจนชินแล้ว พวกท่านเข้าใจข้าก็พอแล้วขอรับ”หลินเฟยตอบด้วยท่าทีเป็นมิตร แค่เรื่องเข้าใจผิดนิดหน่อยไม่ทำให้หลินเฟยตัดสัมพันธ์กับคนตระกูลชุนหรอกสบายใจได้เลย
“นายท่าน มีแขกมาขอรับ”ระหว่างกำลังปรับความเข้าใจอยู่นั้นคนของตระกูลชุนคนหนึ่งก็เข้ามาในห้องเพื่อจะแจ้งข่าวด้วยท่าทีรีบร้อน
“ใครกันถึงมาหาก่อนเวลาเปิดร้านเช่นนี้”ชุนเจ๋อถามด้วยท่าทีงุนงง ปกติลูกค้าไม่ค่อยมาก่อนเวลาแบบนี้เท่าไหร่เพราะลูกค้าส่วนใหญ่จะนัดเอาไว้ล่วงหน้าเสียมากกว่า
“ไม่ทราบขอรับ แต่แขกท่านนั้นบอกว่ามาหาท่านหลินเฟยขอรับ”คนของตระกูลชุนตอบพลางเหลือบไปมองหลินเฟยนิดหน่อย ตอนนี้หลินเฟยเป็นเหมือนคนในครอบครัวของตระกูลชุน ทั้งบ่าวรับใช้และคนเฝ้ายามต่างต้องทำเหมือนหลินเฟยเป็นคนในบ้านเสมอ นั่นคือสิ่งที่ชุนเจ๋อสั่งพวกตนเอาไว้ การมีแขกมาหาหลินเฟยก็เหมือนมีแขกมาหาคนของตระกูลชุน ตนต้องมารายงานตามที่เคย
“น่าจะเป็นท่านผานซูนะขอรับ ที่สำนักคงมีปัญหาบางอย่าง”หลินเฟยตอบออกมาตามที่คิดออก คนที่จะมาหาตนตั้งแต่เช้าแบบนี้ก็มีแต่ผานซูเท่านั้น หรือไม่ก็คงเป็นฟงเป่า แต่ตนพึ่งให้วิชาฟงเป่าไปแค่ครึ่งวันมันไม่มีทางฝึกสำเร็จแล้วเดินทางมาหน้าบ้านตระกูลชุนเพื่อขอเป็นศิษย์ในค่ำคืนเดียวหรอก
“งั้นหรือ งั้นก็ให้ท่านเข้ามาเถอะ ทานอาหารเช้าด้วยกันก่อนแล้วค่อยจัดการธุระก็แล้วกัน”ชุนเจ๋อยิ้มพลางบอกให้คนของตนไปตามแขกเข้ามา หากเป็นผานซูก็คือลูกน้องของหลินเฟย เช่นนั้นก็ให้มาทานอาหารด้วยกันก็ไม่เสียหายไหนๆก็มาแต่เช้าแล้ว
.
.
“……….”ระหว่างกำลังรอผานซูเข้ามา อยู่ๆหลินเฟยก็สัมผัสได้ถึงพลังขุมหนึ่งกำลังใกล้เข้ามา ทำให้หลินเฟยใช้ดวงตาสีม่วงหันไปมองทางประตูบ้านทันที พริบตานั้นหลินเฟยงุนงงไปครู่หนึ่ง แต่เมื่อเห็นพลังนั้นชัดเจน หลินเฟยก็เข้าใจทันทีว่าแขกที่มานั้นไม่ใช่ผานซูแต่อย่างไร
“ท่านพี่..”ทันทีที่แขกของหลินเฟยเข้ามา นางก็เรียกหาหลินเฟยด้วยท่าทีดีใจทันที แขกที่มาหาหลินเฟยตั้งแต่เช้าในวันนี้นั้นกลับเป็นชิวซุยน้องสาวของหลินเฟยนั่นเอง
“เอ๊ะ…”ชุนชิงและชุนถังมองไปที่หน้าประตูด้วยท่าทีตกใจ พวกตนพึ่งได้ทราบจากหลินเฟยนี่เองว่าหลินเฟยมีน้องสาวแต่ไม่คิดเลยว่าพ่อพูดถึงนางจะมาโผล่ต่อหน้าต่อตาแบบนี้ ชิวซุยนั้นเหมือนหลินเฟยมากจริงๆเสียด้วยโดยเฉพาะเรื่องความงาม แต่หากมองดีๆแล้วจะพบว่าตัวชิวซุยนั้นบอบบางกว่าหลินเฟยมาก นี่สินะคือเรือนร่างของหญิงสาวจริงๆ
“ชิวซุยเจ้ามาที่นี่ได้อย่างไร”หลินเฟยถามพลางลุกขึ้นไปหาชิวซุยทันที
“แค่หาท่านพี่ในเมืองไม่ยากสักหน่อย”ชิวซุยยิ้มพลางเดินเข้าไปหาพี่ชายด้วยท่าทีคิดถึง แค่ใช้ดวงตาสีม่วงแล้วเดินไปรอบๆเมืองก็รู้แล้วว่าหลินเฟยอยู่หรือไม่อยู่ในเมืองไหนบ้าง เพราะระดับพลังของหลินเฟยนั้นสูงกว่าคนในอาณาจักรซานมาก แถมก่อนมาหลินเฟยยังบอกอีกด้วยว่าจะเดินทางลงมาทางใต้
“แล้วท่านแม่รู้หรือเปล่าว่าเจ้ามาหาข้า”หลินเฟยถามพลางจ้องมองใบหน้าน้องสาวนิ่ง
“ระ รู้สิเจ้าคะ”ชิวซุยตอบพลางหลบสายตาไปทางอื่นนิดหน่อย
“….แล้วพี่หลานฮวาล่ะ ถ้าเจ้าขอออกมาจริงท่านแม่ต้องให้พี่หลานฮวาตามเจ้ามาด้วยแน่ๆ”หลินเฟยถามพลางจ้องมองน้องสาวด้วยท่าทีจับผิด ชิวซุยเป็นพวกโกหกไม่เนียนเสียด้วย แต่โดนจ้องนิดหน่อยก็ทำตัวไม่ถูกแล้ว
“กะ ก็ข้าอยากเจอท่านพี่นี่นา….ท่านพี่ไม่ได้พกอะไรออกไปเลย ถ้าท่านพี่หิวแล้วไม่มีเงินกินข้าวขึ้นมาจะทำอย่างไรกัน”ชิวซุยว่าพลางกอดแขนของหลินเฟยแน่น สรุปแล้วนางหนีออกจากบ้านมาหาตนเองสินะ
“ชิวซุย….ท่านพ่อกับท่านแม่จะเป็นห่วงเอานะ”หลินเฟยว่าพลางลูบหัวน้องสาวด้วยท่าทีเอ็นดู
“ข้ารู้ แต่ข้าอยากจะมาเจอท่านนี่นา แค่นิดเดียวก็ยังดี”ชิวซุยตอบพลางเกาะแขนของหลินเฟยแน่น นี่หลินเฟยพึ่งจะออกมาจากตระกูลไม่กี่เดือนเองนี่นา
“นายท่าน…เกรงว่าข้าคงต้องขอลางานกลับไปส่งน้องสาวที่บ้านสักพักนะขอรับ”หลินเฟยเห็นชิวซุยอ้อนเช่นนี้ก็ใจอ่อนไม่อยากต่อว่าอะไรนางอีก แต่นางหนีออกมาจากบ้านแบบนี้ก็คงต้องพานางไปส่งที่บ้านเท่านั้น
“นะ นั้นสิ มันก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ แต่เจ้าต้องกลับมาก่อนจะถึงเวลานัดนะ”ชุนเจ๋อพยักหน้าช้าๆเป็นการอนุญาต แต่อีก 5 วันมีลูกค้านัดเข้ามาซื้อขายกับหลินเฟยทำให้หลินเฟยต้องกลับมาให้ทันตอนนั้น
“ขอรับ ข้าจะรีบกลับมา”หลินเฟยตอบพลางพยักหน้าช้าๆ หากใช้อสูรบินละก็การพาชิวซุยไปส่งแล้วเดินทางกลับมาก็ใช้เวลาไม่มาก น่าจะทันเวลาพอดี
