ปาฏิหาริย์รัก เทพธิดาจำแลง – ตอนที่ 307 มหาชนชื่นชม

หลังจากยืนนิ่งไปครู่หนึ่ง ถังซีก็เดินตรงไปที่รถของฉินซินหยิ่ง มองตรงไปที่เธอพร้อมยิ้มน้อยๆ “รอฉันอยู่หรือเปล่าคะ คุณฉิน”
 
 
ฉินซินหยิ่งรู้สึกเกลียดรอยยิ้มของถังซีเป็นที่สุด เธอแสยะยิ้มกล่าวว่า “เธอดูอิ่มอกอิ่มใจมากเลยนะ หรือเป็นเพราะได้ครอบครองหัวใจเฉียวเหลียง”
 
 
ถังซีเลิกคิ้ว นี่ฉินซินหยิ่งมาหาเธอเพื่อประกาศสงครามอย่างนั้นหรือ หรือจะมาบอกว่าเธอหลงรักเฉียวเหลียง ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ต้องยกนิ้วให้ เพราะคงไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับเธอ
 
 
“มารอฉันทำไมเหรอ คุณฉิน หรือว่ามารอดูอะไร” ถังซีเลิกคิ้วถามอีกอย่างเหน็บแนม “ฉันไม่คิดว่าคุณจะมารอเพื่อดูฉันปลื้มอกปลื้มใจที่ได้เฉียวเหลียงมาครอง” เธอหัวเราะออกมาดังๆ ราวจะเยาะเย้ยฉินซินหยิ่ง แล้วกล่าวต่อไป “แต่ฉันเป็นคนถ่อมตัว เพราะฉะนั้นฉันจะไม่โอ้อวดให้คุณฟังหรอก ต้องขอโทษที่ทำให้ผิดหวังนะคะ คุณฉิน”
 
 
ใบหน้าฉินซินหยิ่งเครียดขึ้นมาทันทีขณะจ้องมองถังซีอย่างเย็นชา “อย่าเพิ่งนับลูกไก่ทั้งที่ไข่ยังไม่ฟักสิ คุณปู่ของซีซีเพิ่งจะมาที่เมือง A วันเวลาแสนสุขของเธอกำลังจะจบลงในไม่ช้านี้แหละ ฉันเดาว่าเธอคงไม่รู้ว่าคุณปู่ซีซีรักซีซีมากแค่ไหน ท่านไม่ปล่อยเธอไปแน่ ถ้ารู้ว่าคนรักของหลานสาวโดนเธอแย่งไป”
 
 
ถังซีขมวดคิ้ว ฉินซินหยิ่งให้คนแอบติดตามคุณปู่! กล้าดียังไง!
 
 
ฉินซินหยิ่งเข้าใจว่าถังซีกลัว เมื่อเห็นเธอขมวดคิ้ว จึงยกแขนขึ้นกอดอก จ้องมองถังซีด้วยท่าทางหยิ่งยโส กล่าวเยาะเย้ยว่า “เซียวโหรว ฉันขอแนะนำให้เธอทำตัวให้ฉลาดหน่อย ไปจากเฉียวเหลียงโดยเร็วที่สุด ไม่งั้นเธอได้เจ็บตัวแน่ ฉันขอเตือนไว้ก่อน”
 
 
พูดจบเธอก็หันหลังเดินจากไปอย่างถือไพ่เหนือกว่า ถังซีมองตามพลางกำหมัดแน่น ดวงตาเธอเปล่งประกายเย็นเยียบ ขณะนั้นเองก็มีรถคันหนึ่งมาจอดเทียบข้างๆ ใบหน้าหนิงเคอโผล่อยู่หลังหน้าต่างรถ “เซียวโหรว รถที่บ้านยังไม่มารับอีกหรือ จะไปไหนล่ะ เดี๋ยวผมไปส่งให้เอง”
 
 
ถังซีอยากจะปฏิเสธ แต่เมื่อมองไปรอบๆ ไม่เห็นรถแท็กซี่แม้แต่คันเดียว เพราะโรงเรียนยังไม่เลิก เธอจึงพยักหน้ารับ กล่าวขอบคุณหนิงเคอ “ขอบคุณนะ ช่วยไปส่งฉันที่เฉียวอินเตอร์แนชันนัลกรุปได้ไหม ฉันจะไปหาพี่จิ่ง”
 
 
หนิงเคอบอกกับคนขับรถให้ไปส่งถังซีตามที่เธอขอ แล้วมานั่งคิดว่าจะคุยอะไรกับเธอดี แต่ถังซีก็เอาแต่มองออกไปนอกหน้าต่าง ไม่มีท่าทีว่าอยากจะคุย เขาจึงได้แต่เม้มริมฝีปาก และก้มลงดูหนังสือแบบเรียนภาษาฝรั่งเศสในมือ
 
 
ขณะนั้นถังซีกำลังติดต่อสื่อสารกับ 008 หลังจากได้รับการยืนยันว่าอาหกอยู่ที่เฉียวอินเตอร์แนชันนัลกรุป ท่ามกลางความประหลาดใจของเธอ จู่ๆ 008 ก็บอกเธอว่าใครเป็นคนแอบติดตามดูคุณปู่ ถังซีจัดการเก็บข้อมูลของคนผู้นั้น และตั้งใจว่าจะขอให้เฉียวเหลียงช่วยจัดการปัญหานี้ให้ในภายหลัง
 
 
ถังซีมองออกนอกหน้าต่างไปตลอดทางที่นั่งรถอยู่ในรถ ไม่เปิดโอกาสให้หนิงเคอสนทนาใดๆ กับเธอ เมื่อเธอหันกลับมามองเขา ซึ่งทำให้เขารู้สึกดีใจว่าจะได้คุยกับเธอสักที รถก็มาถึงเฉียวอินเตอร์แนชันนัลกรุปเสียแล้ว ถังซีกล่าวขอบคุณหนิงเคอก่อนก้าวลงจากรถ หนิงเคอรีบตามลงมา ถามเธอว่า “เซียวโหรว เธอรู้จักกับผู้หญิงที่เธอคุยด้วยเมื่อกี้นี้หรือเปล่า”
 
 
ถังซีเลิกคิ้วมองหนิงเคอ หนิงเคอดูจะรู้สึกตัวว่าได้ถามสิ่งที่ไม่ควรถาม จึงเกาศีรษะอย่างเก้อเขิน กล่าวต่อไปพร้อมกับยิ้มแหยว่า “ขอโทษนะ ผมไม่ควรถามใช่ไหม ผมก็แค่เป็นห่วงเธอน่ะ เพราะเธอดูยังโกรธอยู่เลย”
 
 
ถังซียิ้มให้ “ไม่เป็นไร ฉันไม่รู้จักเธอหรอก เธอแค่มาถามทาง แต่กิริยาหยาบคาย ฉันเลยกวนประสาทไปนิดหน่อย”
 
 
หนิงเคอยิ้ม “แล้วไป ถ้าอย่างนั้นเจอกันพรุ่งนี้นะ” พูดจบเขาก็หันกลับไปขึ้นรถ
 
 
ถังซียิ้มตอบ ก่อนจะเดินเข้าไปในตึก ด้วยความสวยของเธอ ถังซีจึงดึงดูดความสนใจบรรดาผู้คนในบริเวณนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างเดินไปขึ้นลิฟต์ ถังซีแอบถอนใจเบาๆ นึกเสียใจที่ไม่ได้สวมหน้ากากและหมวกมาด้วย…
 
 
ถังซีมองไปรอบๆ สังเกตเห็นว่ามีกลุ่มคนสามสี่คนกำลังซุบซิบกันเกี่ยวกับเธอ ด้วยความที่มีทักษะการได้ยินเป็นเลิศ เธอจึงได้ยินบทสนทนาทุกคำพูด
 
 
“นั่นสาวเดินพรมแดงที่ฮือฮากันในเน็ตใช่ไหม”
 
 
“ใช่ ใช่ เธอนั่นแหละ ดูเวลาเธอใส่ชุดนักเรียนสิ ดูยังเด็กมาก ไม่เหมือนตอนสวมชุดแดงเลย!”
 
 
“ใช่ พวกบล็อกเกอร์เรียกเธอว่าราชินี แต่ดูตอนนี้เหมือนจะเป็นเจ้าหญิงมากกว่านะ!”
 
 
“ว่าแต่เธอมาที่บริษัทเราทำไมกัน”
 
 
“หรือจะมาเซ็นสัญญากับบริษัทเรา เพื่อเข้าวงการบันเทิง”
 
 
“แต่บริษัทเราไม่ได้อยู่ในธุรกิจบันเทิงนี่! จะมาเซ็นสัญญากับบริษัทเราทำไม ถ้าจะเข้าวงการบันเทิง”
 
 
“ก็เธอเป็นคนดังของสื่อออนไลน์ไง พวกแฟนๆ ทางบล็อกออนไลน์ของเธอถึงกับจะตั้งกลุ่มแฟนคลับให้เลยนะ เธออาจจะมาเป็นนางแบบให้งานโฆษณาของบริษัทเราก็ได้!”
 
 
มุมปากถังซีขยับยิ้มนิดๆ เมื่อได้ยินบทสนทนาของพวกเธอ เธอรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาเซียวจิ่ง เมื่อเซียวจิ่งรับสายเธอก็รีบพูดเสียงดังว่า “พี่จิ่ง! ฉันอยู่ที่ชั้นล่างของบริษัทพี่แล้วนะ จะขึ้นลิฟต์ต้องใช้การ์ด ฉันจะขึ้นไปข้างบนได้ยังไง”
 
 
จริงๆ แล้วเธอมีการ์ดสำหรับขึ้นลิฟต์ แต่เธอไม่อยากใช้ขณะที่มีสายตามหาชนจับจ้องอยู่! ไม่อย่างนั้นคนคงเอาไปซุบซิบนินทากัน… เธอต้องการให้คนร่ำลือถึงเธอในฐานะคุณหนูตระกูลเซียว มากกว่าจะเป็นเพียงคนรักของเฉียวเหลียง เพราะอย่างแรกดูจะเป็นที่ยอมรับมากกว่าในบรรดาผู้คนเหล่านี้
 
 
“โอ… ฉันนึกออกแล้วว่าเธอเป็นใคร!”
 
 
ทันทีที่ถังซีวางสายใครคนหนึ่งในฝูงชนก็ร้องขึ้นเสียงดัง “เธอคือน้องสาวท่านประธานเซียว ที่เมื่อก่อนนี้เซียวจิ้นหนิงมาสวมรอยเธอไง เธอคือเซียวโหรว!”
 
 
“พระเจ้า! ใช่เธอจริงๆ ด้วย! เธอสวยมากๆ! ไม่เหมือนเด็กบ้านนอกเลย! ดูเป็นสุภาพสตรีจากตระกูลสูงจริงๆ!”
 
 
“ว่าแต่ทุกคนได้ดูวิดีโอที่เธอแสดงเปียโนกันไหม”
 
 
“เขาพูดกันว่า ที่โรงเรียนเธอยังเป็นนักเรียนดีเด่นได้เกรดเอทุกวิชาด้วยนะ เป็นหนึ่งในนักเรียนที่ทำคะแนนได้ยอดเยี่ยมที่สุดของโรงเรียนมัธยมตี้อี!”
 
 
“ถึงฉันจะไม่ค่อยเชื่อมั่นในการให้เกรดของพวกโรงเรียนไฮโซพวกนี้ก็เถอะ แต่เมื่อได้ดูวิดีโอที่เธอแสดงเปียโน ฉันมั่นใจเลยว่าเธอต้องเป็นเจ้าหญิงตัวจริง ที่เผอิญไปได้รับการเลี้ยงดูอยู่ในครอบครัวธรรมดาๆ”
 
 
พวกคุณทั้งหลาย นี่คุยกันดังจนฉันได้ยินหมดทุกคำพูดเลยนะ… แต่ก็ขอบคุณนะที่ชมกันไม่หยุดปาก!  หางตาเธอหรี่ลงเล็กน้อย ขณะพยายามทำเป็นไม่ได้ยินบทสนทนาของพวกเธอ ในตอนนั้นเองที่พนักงานต้อนรับเดินเข้ามาทักทายเธออย่างสุภาพและถามว่า “คุณเซียว มาพบท่านประธานเซียวหรือคะ ให้ดิฉันโทรไปเรียนท่านให้ไหมคะ”
 
 
ถังซีกล่าวปฏิเสธอย่างนุ่มนวล “ขอบคุณค่ะ แต่ฉันโทรไปบอกพี่ชายฉันแล้ว เดี๋ยวเขาคงจะลงมารับ”
 
 
ฝูงชนและพนักงานต้อนรับสาวนิ่งอึ้ง “…”  พวกเรารู้กันดีอยู่แล้ว จริงไหม ก็แค่ใช้เป็นข้ออ้างเพื่อเข้ามาทักทายเท่านั้นเอง
 
 
พนักงานต้อนรับพยักหน้ารับทราบด้วยรอยยิ้ม “ถ้าอย่างนั้นดิฉันไม่รบกวนค่ะ”
 
 
ถังซีกล่าวขอบคุณพร้อมกับยิ้มให้อีกครั้ง ซึ่งทำให้มหาชนฮือฮากันขึ้นมาอีก “เธอช่างมีกิริยามารยาทงดงามเหลือเกิน!”
 
 
“เธอนิสัยดี น่ารักกว่าพวกดาราดังๆ อีกนะ”
 
 
“เธอสวยมาก และมารยาทงามมาก สุภาพสตรีที่แท้จริงต้องเป็นแบบนี้!”
 
 
“เธอช่างแตกต่างจริงๆ จากพวกจอมปลอม ที่ดีแต่ทำท่าว่าเป็นชนชั้นสูง…”