ปาฏิหาริย์รัก เทพธิดาจำแลง – ตอนที่ 413 หึง

เฉียวเหลียงเลิกคิ้วมองหน้าถังซี “คุณคิดว่าผมบอกให้คุณทำตัวดีๆ หรือเปล่าล่ะ”
 
 
ถังซียิ้ม จับนิ้วเฉียวเหลียงเล่น เธอเอนพิงไหล่เขาแล้วเงยหน้าขึ้นมอง ขณะกล่าวว่า “ในนี้มีแค่คุณกับฉัน ถ้าไม่ได้พูดกับฉันคุณจะพูดกับใครล่ะ” จากนั้นเธอก็ยิ้มเจ้าเล่ห์ “ไม่ต้องห่วงนะ ในสายตาฉันมีแต่คุณเพียงคนเดียว”
 
 
เฉียวเหลียงหงุดหงิดเพราะเฮ่อหว่านโจวอยากจะจีบถังซีให้ได้ แต่ตอนนี้หลังจากได้ยินคำพูดของเธอ ในที่สุดเขาก็ฉีกยิ้มกว้าง แตะปลายจมูกเธอเบาๆ “ดีจัง”
 
 
“แต่ทำไมคุณถึงมาบอกให้ฉันทำตัวดีๆ ล่ะ ฉันไม่ได้ไปยั่วยวนเฮ่อหว่านโจวซะหน่อย” ถังซีกะพริบตาปริบๆ มองเฉียวเหลียง “คนที่เฮ่อหว่านโจวชอบคือถังซี แต่ฉันคือเซียวโหรว แล้วถังซีก็เย็นชาต่อเฮ่อหว่านโจวด้วย ยังไงความรักของเขาก็ไม่สมหวังอยู่แล้ว คุณไม่ต้องมาบอกให้ฉันทำตัวดีๆ หรอก”
 
 
“อย่ามาแก้ตัว” เฉียวเหลียงมองหน้าถังซี “ทุกคนพูดถึงแต่คุณตลอดช่วงเวลาอาหารกลางวัน ดูสิ คุณมีเสน่ห์แค่ไหน”
 
 
ถังซียักไหล่ กำลังจะพูดอะไรบางอย่างเมื่อโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น เธอรับสายและกล่าวว่า “โอ ขอโทษค่ะ ฉันลืมส่งสคริปต์ให้คุณ ฉันจะส่งไปให้เดี๋ยวนี้ค่ะ”
 
 
ถังซีวางสายและรีบหยิบแล็ปท็อปออกมา ลงชื่อเข้าใช้บัญชีอีเมลพร้อมกับบ่นว่า “เป็นความผิดของคุณคนเดียวเลย ฉันลืมส่งสคริปต์ให้หนิงเหยี่ยน” เธอเคาะแป้นพิมพ์อย่างรวดเร็ว และส่งเอกสารไปยังกล่องอีเมลของหนิงเหยี่ยน
 
 
เมื่อทั้งสองมาถึงโรงพยาบาลนักข่าวกลับไปหมดแล้ว ทั้งสองจึงรีบเข้าไปในห้องพักผู้ป่วย แล้วกลับออกมาอีกครั้งอย่างรวดเร็ว จากนั้นทั้งคู่ก็แอบกลับเข้าไปในห้องอีกครั้ง แล้วปลอมตัวเป็นถังซีกับบอดีการ์ด ครู่ต่อมาเฉียวเหลียงก็โทรตามหมอมาที่ห้อง… หลังจากคุณหมอออกไปแล้ว เฉียวเหลียงกับถังซีก็ออกจากห้อง
 
 
ที่หน้าลิฟต์ทั้งสองพบลอว์เรนซ์กับคาร์ลที่มาเยี่ยมถังซี เฉียวเหลียงเลิกคิ้ว ถังซีเองก็มีแววประหลาดใจในดวงตา เธอรีบซ่อนความรู้สึก และยิ้มให้พวกเขา “สวัสดีคาร์ล สวัสดีลอเรนซ์”
 
 
ลอเรนซ์มองถังซี และขมวดคิ้วเมื่อเห็นว่าถังซีไม่ได้อยู่ในชุดคนป่วยของโรงพยาบาล เขาถามว่า “คุณออกจากโรงพยาบาลแล้วเหรอ”
 
 
ถังซีพยักหน้า “หมอบอกว่าฉันแค่สมองได้รับการกระทบกระเทือน ไม่มีอะไรผิดปกติทางร่างกาย ฉันตกลงไว้ว่าจะถ่ายวิดีโอโปรโมตให้ผู้หญิงคนหนึ่ง การถ่ายทำจะเริ่มในบ่ายวันนี้ ตอนนี้ฉันก็เลยจะไปกองถ่าย”
 
 
“คุณหมายถึงหญิงสาวที่เป็นเจ้าของเดอะควีนใช่ไหม” คาร์ลมองหน้าถังซี เมื่อเห็นเธอพยักหน้ารับเขาก็มีท่าทีประหลาดใจ “คุณยอมเป็นตัวแทนภาพลักษณ์ให้บริษัทเธอเหรอ! ผมเคยขอให้คุณเป็นตัวแทนภาพลักษณ์ของเราหลายครั้ง แต่คุณปฏิเสธทุกครั้ง”
 
 
ถังซียิ้ม “อุตสาหกรรมแฟชั่นของจีนยังพัฒนาไม่มากพอ ฉันดีใจมากที่ได้ช่วยเหลือพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าฉันสามารถช่วยให้พวกเขาก้าวไปสู่เวทีโลกได้” เธอมองหน้าคาร์ลด้วยความจริงใจขณะกล่าวด้วยรอยยิ้ม “แบรนด์ของคุณโด่งดังเกินกว่าจะต้องการให้ฉันช่วยโปรโมต แบรนด์คุณเฉิดฉายเจิดจรัสในจุดสูงสุดของโลกแฟชั่นอยู่แล้ว”
 
 
“โอย นี่ผมยังงงๆ อยู่เลยนะ” คาร์ลส่ายศีรษะ “ไม่อยากเชื่อเลยว่าคุณจะยอมถ่ายวิดีโอโปรโมตให้เธอ ทั้งๆ ที่สุขภาพคุณยังไม่ดี”
 
 
ทันใดนั้นลอว์เรนซ์ซึ่งนิ่งเงียบอยู่ก็ยิ้ม และกล่าวว่า “ตอนนี้ผมอยากรู้จริงๆ ว่าเสื้อผ้าและเครื่องประดับของบริษัทนั้นจะออกแบบมาเป็นยังไง ผมได้รับบัตรเชิญแล้ว คิดว่าจะไปดูโชว์ของพวกเขา”
 
 
คาร์ลรีบกล่าวว่า “ผมก็อยากเห็นเสื้อผ้าที่หญิงสาวคนนั้นออกแบบเหมือนกัน เพราะผมอยากรู้ว่า ทำไมคุณถึงสนใจเธอเป็นพิเศษ”
 
 
ถังซียิ้มอย่างจนมุม “อันที่จริงเธอเป็นคนที่ฉันรู้จัก แล้วฉันก็ชอบงานออกแบบของเธอด้วย ก็เลยคิดว่าฉันควรให้โอกาสเธอ”
 
 
“แต่ข่าววันนี้มีแต่เรื่องงานออกแบบของคุณที่ถูกขโมยไป คุณ…”
 
 
ถังซีขมวดคิ้วมองหน้าคาร์ล แล้วจึงกล่าวด้วยรอยยิ้ม “คาร์ล ฉันไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้”
 
 
คาร์ลยักไหล่ ลอเรนซ์ยิ้ม มองหน้าถังซีแล้วถามว่า “ทำไมล่ะ เป็นเพราะมันทำให้คุณดูโง่เหรอ”
 
 
ถังซีมองหน้าลอเรนซ์พร้อมกับส่ายศีรษะ “ไม่ใช่ แต่เป็นเพราะทุกครั้งที่มีคนพูดถึงเรื่องนี้ ฉันรู้สึกมีแรงกระตุ้นให้อยากฆ่าผู้หญิงคนนั้น ฉันคิดมาตลอดว่าเธอคือเพื่อน แต่เธอกลับคิดว่าฉันเป็นศัตรู ฉันไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม! รู้แต่ว่าต่อไปคราวหน้าถ้าเจอเธอฉันคงเข้าไปตบเธอโดยไม่ลังเล”
 
 
เธอให้โอกาสฉินซินหยิ่งมามากมาย แต่ผู้หญิงคนนั้นไม่เห็นคุณค่า ซ้ำยังสร้างเรื่องใส่ร้ายเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า เธอไม่อาจปล่อยให้ความตายของเธอไร้ความหมาย เธอเสียชีวิตในเหตุเครื่องบินตก แต่ไม่มีหลักฐานอะไรเหลืออยู่เลย ตอนนี้อันที่จริงถังซีถูกฆาตกรรมไปแล้ว เธอต้องทำให้ฆาตกรทุกคนได้รับการลงโทษอย่างสาสม ไม่ละเว้นแม้แต่คนเดียว!
 
 
ขณะคิดเช่นนี้ ถังซีก็ยิ้มให้ทั้งสองคน “ลงไปชั้นล่างกันเถอะ”
 
 
เนื่องจากถังซีกำลังจะออกจากโรงพยาบาล คาร์ลกับลอเรนซ์ก็กำลังจะกลับ เฉียวเหลียงจึงไปจัดการขั้นตอนการออกจากโรงพยาบาลให้เธอ ลอเรนซ์กับคาร์ลอยู่คุยเป็นเพื่อนถังซี บอกให้เธอดูแลตัวเองให้ดี ถังซีพยักหน้าด้วยรอยยิ้มและขอบคุณพวกเขา
 
 
จู่ๆ ลอว์เรนซ์ก็ถามถังซี “คุณรู้จักผู้ชายที่ชื่อลู่หลีไหม”
 
 
ดวงตาถังซีมีแววประหลาดใจ ลอเรนซ์รู้จักลู่หลีได้อย่างไร เธอส่ายศีรษะ “ไม่รู้จัก เขาเป็นใครเหรอ”
 
 
ลอเรนซ์ส่ายศีรษะ ตอบว่า “ผมให้คนของผมตรวจสอบเรื่องของคุณเมื่อวานนี้ พบว่ามีคนพยายามจัดการกับผู้หญิงที่ชื่อฉินซินหยิ่ง ผมจึงสืบหาตัวคนๆ นั้น ใครๆ เรียกเขาว่าคุณลู่ ถ้าผมเดาไม่ผิดเขาต้องเป็นลู่หลีแห่งหลงเซี่ยวกรุปแน่ๆ”
 
 
“หลงเซี่ยวกรุปเหรอ” ถังซีมองหน้าลอว์เรนซ์ด้วยความประหลาดใจ และถามว่า “คุณหมายถึงหลงเซี่ยวกรุป ‘นั้น’ น่ะเหรอ”
 
 
ลอเรนซ์พยักหน้า “ผมอยากรู้ว่าทำไมลู่หลีถึงเข้ามายุ่งเรื่องนี้ แต่ผมบอกคนของผมแล้วว่าอย่าปล่อยให้ผู้หญิงคนนั้นได้รับการประกันตัวออกไปง่ายๆ เพราะผมก็เหมือนกับลู่หลี ผมไม่ชอบเธอเหมือนกัน”
 
 
ถังซีมองหน้าลอเรนซ์ด้วยความซาบซึ้งใจ “ฉันไม่รู้จะขอบคุณคุณอย่างไรดี ลอว์เรนซ์ รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งเลยที่มีเพื่อนแบบคุณ”
 
 
เฉียวเหลียงเดินเข้ามาพอดี ลอเรนซ์ตบไหล่เธอเบาๆ แล้วกล่าวว่า “ดูแลตัวเองดีๆ นะ ผมจะไปก่อน แล้วเจอกันที่งานแฟชั่นโชว์ของเดอะควีนวันพุธหน้า”
 
 
ถังซีกอดลอเรนซ์ และกล่าวเบาๆ “ลอเรนซ์ ขอบคุณนะคะ”
 
 
หลังจากส่งลอเรนซ์กับคาร์ลกลับไปแล้ว เฉียวเหลียงก็ขมวดคิ้วมองถังซี และกล่าวขึ้นอย่างหงุดหงิด “ดูเหมือนเขาจะรักคุณมาก”
 
 
เมื่อรู้สึกได้ว่าเขาหึงอีกแล้ว ถังซีก็ยิ้มเจ้าเล่ห์ มองเขาอย่างซุกซน “ฉันก็รักเขามากเหมือนกัน ฉันรู้สึกสบายใจเมื่ออยู่กับเขา”