ปาฏิหาริย์รัก เทพธิดาจำแลง – ตอนที่ 439 ผมก็จะรอดไปได้เหมือนกัน

ทั้งสี่ไม่ได้โทรเรียกเฮ่อหว่านโจวมาทานอาหารกลางวันด้วย เพราะเป็นเวลาที่เลยอาหารเที่ยงมานานจนเกือบจะเป็นอาหารเย็นแล้ว เมื่อพวเขาทานกลางวันเสร็จก็เป็นเวลาห้าโมงเย็นพอดี ถังซีได้ทานอาหารเที่ยงช้าเพราะเธอทานอาหารเช้าตอนสายมาก และมัวยุ่งอยู่กับสถานที่จัดโชว์ จนไม่มีเวลาได้ทานอาหารเที่ยง…
 
 
ส่วนหนิงเหยี่ยนและเซียวจิ่งก็มีธุระยุ่งตลอดทั้งวันเช่นกัน พวกเขาไปที่สำนักงานสาขาปารีสของหลงเซี่ยว เพื่อดูเหลยถิงสอบปากคำคนเหล่านั้น เขารู้สึกว่าแม้แต่วิธีการทรมานเพื่อสืบค้นความจริงของซีไอเอก็ยังเทียบไม่ติดกับวิธีของหลงเซี่ยว แทนที่จะใช้เครื่องมือแบบโบราณ พวกเขาสอบสวนด้วยกระบวนการทางจิตวิทยา เพียงไม่นานคนเหล่านั้นก็ยอมสารภาพ…
 
 
พวกเขาช่างยอดเยี่ยมจริงๆ!
 
 
ถ้าหากทั้งสองได้รู้เรื่องเทคนิคการทรมานด้วยนาฬิกาที่เฉียวเหลียงใช้กับคลอส เลิฟ พวกเขาคงแทบกระอักเลือด…
 
 
หลังอาหารกลางวันทุกคนต่างแยกย้ายกันไปเข้าห้องพัก เฉียวเหลียงบอกถังซีว่าเขามีธุระต้องไปจัดการ ขอให้เธอดูแลตัวเองให้ดี ถังซีส่งเขาออกไปด้วยรอยยิ้ม “อย่าเห็นฉันเป็นเด็กสามขวบไปหน่อยเลย ถึงแม้ว่าตอนนี้ฉันจะยังควบคุมทักษะพิเศษของตัวเองได้ไม่เต็มที่ แต่ฉันก็แข็งแรงกว่าคนปกติทั่วไป แถมคนของคุณยังเฝ้าอยู่ทั่วโรงแรม ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับฉันหรอกน่า”
 
 
เฉียวเหลียงมองหน้าถังซีอย่างประหลาดใจ เขาไม่ได้บอกเธอสักหน่อย ว่าเขาวางกำลังคนของหลงเซี่ยวไว้ทั่วโรงแรมเพื่อคุ้มกันเธอ เธอรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร
 
 
เหมือนถังซีจะรู้ว่าเขากำลังคิดอะไร เธอหัวเราะในลำคอ “เป็นเพราะทักษะพิเศษของฉันไงล่ะ ฉันมีสัมผัสที่ไวมากต่อสิ่งรอบตัว สายตาฉันก็คมชัดกว่าเมื่อก่อน ฉันคิดว่าการมีทักษะพิเศษนี้เป็นประโยชน์กับฉันมากทีเดียว”
 
 
เฉียวเหลียงขยี้ผมเธอ “ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ปลอดภัยไว้ก่อน”
 
 

 
 
ทางอีกด้านหนึ่ง หั่วอวิ๋นซึ่งเป็นผู้ช่วยลู่หลีจัดการเก็บกวาดภายหลังเหตุการณ์กรณีตระกูลคลอส แสดงอาการไม่พอใจอย่างมากเมื่อได้รับข้อความที่เจ้าหน้าที่อีกคนส่งมาให้ เธอเก็บโทรศัพท์แล้วเดินเข้าไปหาลู่หลี บอกกับเขาด้วยสีหน้าเรียบเฉย “คุณเจ็ดคะ ผู้หญิงคนนั้นไม่เหมาะสมที่จะเป็นผู้หญิงของนายน้อยเลย ทำไมคุณไม่ห้ามนายน้อยไม่ให้คบกับผู้หญิงคนนั้น”
 
 
ลู่หลีซึ่งกำลังยุ่งอยู่กับการตรวจดูเอกสาร ขมวดคิ้วเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ เขาเงยหน้าขึ้นมองหั่วอวิ๋น แล้วหรี่ตาลง “เธอหมายความว่ายังไง”
 
 
หั่วอวิ๋นสูดลมหายใจเข้าลึกๆ “ผู้หญิงคนนั้นไม่มีอะไรดีเลย! หล่อนมีแต่จะสร้างความเดือดร้อนให้เรา หล่อนไม่คู่ควรกับนายน้อย!”
 
 
ลู่หลีจ้องหน้าเธอ ยิ้มออกมาอย่างเยือกเย็น เขาลุกขึ้นและตำหนิเสียงเข้มอย่างดุดัน “เธอกำลังเข้าไปยุ่งในสิ่งที่ไม่ใช่เรื่องของเธอ! อะไรทำให้เธอสำคัญตัวผิด ว่าจะสามารถเข้าไปก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของนายน้อยได้”
 
 
หั่วอวิ๋นมองลู่หลีอย่างโกรธเคือง โต้ตอบว่า “คุณเจ็ด คุณเปลี่ยนไป คุณไม่เคยพูดกับฉันอย่างนี้มาก่อน!”
 
 
“เธอรู้ตัวหรือเปล่าว่ากำลังพูดอะไรอยู่” อุณหภูมิรอบข้างราวกับจะลดลงสู่จุดเยือกแข็งในทันใด ลู่หลีจ้องหน้าหั่วอวิ๋นเขม็ง กล่าวต่อไปด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า “ในฐานะเจ้าหน้าที่คนหนึ่งของหลงเซี่ยว เธอมีหน้าที่ปฏิบัติตามที่ได้รับมอบหมายเท่านั้น อย่ายื่นจมูกเข้าไปยุ่งในเรื่องที่ไม่ใช่ธุระของเธอ ฉันรู้ดีว่าเธอรักเฉียวเหลียง และฉันไม่ห้ามถ้าเธออยากจะสารภาพรักกับเขา แต่ถ้าเธอกล้าทำร้ายเซียวโหรวเพราะความหึงหวง ฉันไม่ปล่อยเธอไว้แน่ เฉียวเหลียงก็คงไม่เก็บเธอไว้เหมือนกัน!”
 
 
“ในเมื่อคุณก็รู้ว่าฉันรักนายน้อยมากแค่ไหน ทำไมคุณ…” หั่วอวิ๋นจ้องหน้าลู่หลีอย่างเกลียดชัง “ทำไมคุณไม่ยอมให้ฉันติดตามเขา!”
 
 
“เธออยากเสียอนาคตในหน้าที่การงานเพราะผู้ชายคนเดียวงั้นเหรอ” ลู่หลีตวาด “หั่วอวิ๋น อย่าลืมว่าตัวเองเป็นใคร ถึงแม้เธอจะหลงรักผู้ชายคนหนึ่ง แต่เธอไม่ได้เป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่หลงรักเฉียวเหลียง แต่เธอยังเป็นเจ้าหน้าที่ของหลงเซี่ยวด้วย! ฉันหวังว่าเธอจะไม่ลืมหน้าที่ของตัวเอง”
 
 
หั่วอวิ๋นยืนนิ่งตัวแข็งไปครู่ใหญ่ ก่อนจะหลบตาลงต่ำ กล่าวว่า “ขอโทษค่ะ คุณเจ็ด ฉันจะไม่ทำให้คุณผิดหวังอีก”
 
 
“ออกไปได้แล้ว” ลู่หลีพูดจบก็หันไปตรวจดูเอกสารต่อ หลังจากหั่วอวิ๋นออกไปแล้ว เขาก็ยกนิ้วขึ้นถูระหว่างหัวคิ้ว เงยขึ้นมองไปบนท้องฟ้า และเข้าสู่ภวังค์ในที่สุด เขาไม่อาจอยู่ร่วมกับเธอได้… เพราะงานของเขา
 
 
เธอเป็นเจ้าหน้าที่ระดับสูงของกองกำลังต่อต้านการก่อการร้าย ส่วนเขาคือผู้ก่อการร้าย ช่างเป็นเรื่องตลกร้ายอะไรเช่นนี้!
 
 
ทันทีที่หั่วอวิ๋นก้าวพ้นจากห้อง สีหน้าเคารพยำเกรงของเธอก็หายไป เธอกำหมัดแน่นด้วยอารมณ์ชิงชัง เธอไม่ควรใจเร็วไปซักถามคุณเจ็ดแบบนั้นเลย ทำให้เขารู้ความคิดที่แท้จริงของเธอ… เป็นความผิดของผู้หญิงคนนั้นแท้ๆ ทีเดียว!
 
 
เซียวโหรว… ฉันไม่ปล่อยเธอไว้แน่!
 
 
รวมทั้งครอบครัวบัดซบของเธอด้วย!
 
 

 
 
เมื่อเฉียวเหลียงมาถึง ลู่หลียังคงอยู่ในภวังค์ความคิดของตนเอง เฉียวเหลียงมองลู่หลีแล้วนั่งลงบนโซฟาด้านข้าง เขาเลิกคิ้วขึ้น “ในเมื่อลืมเธอไม่ได้ แล้วคุณไปบอกเลิกเธอทำไม คุณควรให้โอกาสเธออธิบาย”
 
 
ลู่หลีหันมามองเฉียวเหลียง เขาดับบุหรี่ นั่งลงตรงกันข้ามเฉียวเหลียง แล้วโยนเอกสารแฟ้มหนึ่งให้เฉียวเหลียง พลางยิ้มอย่างสมเพชตนเอง “คุณคิดว่าง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ ผมเคยให้โอกาสเธอหลายต่อหลายครั้ง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ทั้งในอดีตจนถึงปัจจุบัน แต่ทุกๆ ครั้งเธอทำลายโอกาสเหล่านั้นลงยับเยิน”
 
 
เฉียวเหลียงเลิกคิ้วขึ้น ถามด้วยรอยยิ้ม “คุณให้โอกาสเธอแล้วอย่างนั้นเหรอ เมื่อไรกัน เท่าที่ผมรู้คือคุณทิ้งเธอไปเมื่อสิบปีที่แล้ว… เวลานี้เธอเป็นฝ่ายมาตามง้อคุณ แล้วคุณก็บอกเลิกเธออีกครั้ง”
 
 
“เฉียวเหลียง เราสองคนเกือบต้องตายในโพรวองซ์ก็เพราะเธอ ถ้าไม่ได้เซียวโหรวมาช่วยไว้ก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเรา และ…” ทันใดนั้นลู่หลีก็คว้าแขนเฉียวเหลียง แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น “มีลูกกระสุนอยู่ในแขนคุณก็เพราะเธอ… คุณยังจะพยายามปกป้องเธออยู่อีกเหรอ”
 
 
เฉียวเหลียงเลื่อนสายตาจากเอกสารที่ถืออยู่มามองลู่หลี แล้วส่ายศีรษะ “ผมไม่ได้ปกป้องเธอ ผมแค่เป็นห่วงคุณ ลู่หลี ผมรู้ดีว่าความรู้สึกต้องพลัดพรากจากผู้หญิงที่รักเป็นยังไง ผมทนมาจนเกินพอในช่วงห้าปีที่ผ่านมา ผมไม่อยากให้คุณต้องพบกับความเจ็บปวดอย่างที่ผมเคยได้รับ ผมไม่อยากให้คุณต้องยอมสละส่วนหนึ่งที่สำคัญของชีวิต เพียงเพราะสถานะของคุณ”
 
 
ลู่หลีมองหน้าเฉียวเหลียงด้วยความประหลาดใจ เฉียวเหลียงถอนหายใจ “ผมรู้ว่าเหวินนิ่งกลายเป็นส่วนหนึ่งของคุณไปแล้ว นับแต่วันแรกที่คุณสองคนได้พบกัน คุณก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน กลายเป็นส่วนสำคัญเสมือนหัวใจที่เต้นอยู่ของกันและกัน… มนุษย์มีชีวิตอยู่ต่อไปได้โดยไม่จำเป็นต้องมีสถานภาพใดๆ แต่ไม่สามารถรอดชีวิตได้หากไม่มีหัวใจ”
 
 
“แต่คุณก็รอดมาได้” ลู่หลีมองเฉียวเหลียง กล่าวต่อไปด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ผมเคยคิดว่าคุณคงไม่รอดหลังจากที่ถังซีตาย แต่แล้วคุณก็ได้พบเซียวโหรว และมีชีวิตอยู่ต่อไป”
 
 
ลู่หลีกล่าวด้วยน้ำเสียงไร้ความรู้สึก “เพราะฉะนั้น ผมก็จะรอดไปได้เหมือนกัน”

ปาฏิหาริย์รัก เทพธิดาจำแลง

ปาฏิหาริย์รัก เทพธิดาจำแลง

ทารกน้อยสองคนถูกสลับตัวที่โรงพยาบาล…

เซียวโหรว เด็กสาวจากบ้านนอกคอกนา ค้นพบว่าเธอคือลูกสาวตระกูลเศรษฐี แรกเริ่มเดิมทีเธอคิดว่าตัวเองจะได้เปลี่ยนจากลูกเป็ดขี้เหร่มาเป็นหงส์งาม ได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในครอบครัวที่แท้จริง ที่ไหนได้ ความจริงไม่เป็นเช่นนั้น

เซียวจิ้นหนิง เด็กสาวอีกคน ได้พรากทุกอย่างไปจากเธอ รวมถึงครอบครัวและคู่หมั้น เมื่อเซียวโหรวคืนสู่อ้อมอกพ่อแม่ ก็กลับถูกใส่ร้ายป้ายสีต่างๆ นานา จนกลายเป็นที่รังเกียจเดียดฉันท์ของครอบครัว ถึงขนาดถูกไล่ออกบ้านจนรถชนเสียชีวิตอย่างน่าอนาถ

ในขณะเดียวกัน ถังซี ทายาทสาวผู้โด่งดังแห่งเอ็มไพร์กรุป ก็ถูกฆาตกรรมด้วยฝีมือญาติใจโลภโมโทสัน หมายจะช่วงอำนาจ หญิงสาวลืมตาขึ้นอีกทีก็มาอยู่ในร่างเซียวโหรวผู้น่าสงสาร เธอตั้งใจมั่นว่าจะแก้แค้นแทนเซียวโหรว และลงโทษฆาตกรอย่างสาสม จากนั้นเธอจะคืนสู่ความเฉิดฉายที่เคยมี และ… พบรักกับรักแท้ของเธอ เฉียวเหลียง

Comment

Options

not work with dark mode
Reset