ผู้ช่วยคังนั่งดูรูปผู้สมัครแต่ละคนอย่างตั้งใจ
เพราะเขาไม่รู้ว่าคุณชายของเขาต้องการแม่บ้านแบบไหน
เขาจึงต้องคัดหลายรอยเพื่อเลือกคนที่ดีที่สุดให้คุณชายเขาและพิจารณาในหลายๆด้าน
” คนนี้อ้วนไป “
กดเลื่อนผ่าน
” คนนี้ขี้เหร่ไป เดี๋ยวจะทำให้คุณชายไม่สบายตาเอาได้ “
” คนนี้สวยดี หน้าตาใช้ได้ แต่ดูแล้วคงมีแต่จะทำให้คุณชายหงุดหงิดใจ “
” คนนี้รูปร่างหน้าตาใช้ได้เลย แต่แต่งตัวไปหน่อย ใช่มาสมัครงานแม่บ้านมั้ยเนี่ย “
” คนนี้ก็หน้าตาใช้ได้ดูสบายตาดี แต่โหงวเฮ้งบนใบหน้ายังไม่ผ่าน “
สุดท้ายเลื่อนมาถึงข้อความของพิม ทำเอาเขาถึงกับขมวดคิ้วด้วยความสงสัย
เมื่ออ่านเนื้อหาข้อความก็เกิดสนใจจนเผลอยิ้มออกมาแล้วเอ่ย
” นี่ตั้งใจมาสมัครงานมั้ย รูปที่เห็นหน้าชัดๆก็ไม่แนบมา
แต่ดูจากเนื้อหาข้อความแล้ว คงจะเป็นคนมีอารมณ์ขัน ดูซื่อตรงดี
เอาเธอแล้วกัน ดูสิว่าจะเก่งอย่างที่คุยโม้ไว้หรือเปล่า “
แล้วเขาก็พิมพ์ข้อความส่งไปหาพิมว่า
( ผมรับคุณเข้าทำงาน พรุ่งนี้เริ่มงานได้เลย )
พิมนั่งอ่านข้อความที่ผู้ช่วยคังส่งมาด้วยความงงแล้วเอ่ย
” ไว้ใจได้หรือเปล่าเนี่ย ไม่สัมภาษณ์แต่รับเข้าทำงานเลย แบบนี้ก็มีด้วยเหรอ “
เพราะเกิดมาเธอไม่เคยเห็นการสมัครงานที่ไหนง่ายเช่นนี้มาก่อน
แล้วเธอก็พิมพ์ข้อความส่งกลับไปว่า
( ฉันอยู่เชียงใหม่ค่ะ ขอรายละเอียดที่อยู่ของคุณหน่อยได้มั้ยคะ )
ข้อความจากผู้ช่วยคัง ทำเอาเธอถึงกับหงุดหงิดแล้วบ่นออกมาเสียงดังว่า
” บ้านรึเปล่า อยู่ตั้งกรุงเทพ จะให้เริ่มงานพรุ่งนี้เลย
เชียงใหม่ไปกรุงเทพ ใช้เวลาตั้งกี่ชั่วโมงคิดค่ะคิด ใครจะไปไวขนาดนั้น “
แล้วเธอจึงส่งข้อความตอบไปว่า
( ไม่ทันค่ะ )
ผู้ช่วยคังจึงส่งข้อความมาว่า
( ค่าตั๋วเครื่องบินทางเราจะออกให้ เราต้องการแม่บ้านด่วน
ที่สามารถเริ่มงานพรุ่งนี้ได้เท่านั้น
หากคุณยังสนใจงานนี้
ส่งหมายเลขบัญชีคุณมา ผมจะโอนค่าตั๋วไปให้ )
ทำเอาเธอถึงกับตาลุกวาวแล้วเอ่ยออกมาว่า
” โห ต้องรวยขนาดไหนกัน ถึงไม่กลัวถูกหลอกเลย
สงสัยจะต้องการแม่บ้านด่วนจริงๆ เอาก็เอาเริ่มงานพรุ่งนี้ก็ได้ “
เอ่ยจบเธอก็ส่งหมายเลขพร้อมเพย์ไปให้เขาทันที
แล้วข้อความจากธนาคารก็แจ้งเตือนเข้ามาทันที ข้อความในแชทที่ส่งจากผู้ช่วยคังก็เด้งขึ้น
( เดินทางวันนี้ ถึงแล้วโทรมาที่เบอร์ 095640×××× เลยนะครับ ผมจะออกไปรับที เมื่อคุณมาถึงสนามบิน )
( ค่ะ งั้นขอตัวไปจัดกระเป๋าก่อนนะคะ )
จากนั้นเธอก็ทำการจองตั๋ว เสร็จแล้วก็เดินไปอาบน้ำ จัดกระเป๋า เสื้อผ้า แล้วออกเดินทางทันที
เธอเรียกรถมารับที่หอแล้วให้ไปส่งเธอที่สนามบิน เมื่อถึงสนามบิน
เธอก็เข้าไปติดต่อสอบถามพนักงานเพราะเป็นการขึ้นเครื่องครั้งแรก
จากนั้นก็ทำการเช็คอิน รอไม่นาน เครื่องก็ออกผู้โดยสารทยอยเข้าไปนั่งที่ของตัวเอง
เป็นประสบการณ์ครั้งแรกของเธอที่ได้นั่งเครื่องบินไปกรุงเทพ
เธออยู่บนเครื่องแล้วมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยความตื่นตาตื่นใจ
มองดูก้อนเมฆและวิวทิวทัศน์จากที่สูงแล้วพึมพำในใจ
” มันช่างสวยงามราวกับภาพวาดจริงๆ “
จากนั้นเธอก็หลับตาลงช้าๆ ไม่นานก็ถึงสนามบินดอนเมือง
เธอจึงค่อยๆลืมตาขึ้น เมื่อเครื่องบินจอดสนิท ประตูเปิด ผู้คนเริ่มทยอยลง
เธอจึงลุกขึ้นแล้วตามผู้คนลงจากเครื่องไป
จากนั้นเธอก็กดโทรหาผู้ช่วยคังเมื่อเขารับสายเธอจึงเอ่ย
” สวัสดีค่ะ ฉันเป็นแม่บ้านที่คุณรับเข้าทำงานค่ะ ตอนนี้ฉันถึงสนามบินแล้ว คุณมารับฉันได้เลยค่ะ “
ผู้ช่วยคังจึงเอ่ยตอบไปว่า
” ครับ ผมจะออกไปรับเดี๋ยวนี้เลย ส่งพิกัดของคุณมาผมจะเข้าไปหา “
” ค่ะ “
เมื่อวางสายเธอก็ส่งพิกัดไปให้ผู้ช่วยคังในแชททันที
เมื่อผู้ช่วยคังมาถึง เขามองดูพิกัดในโทรศัพท์แล้วเงยหน้ามองคนที่ยืนหันหลังให้
มองแผ่นหลังตรงหน้าด้วยความสงสัย ไม่แน่ใจ ว่าใช่แม่บ้านที่จะมาเป็นแม่บ้านหรือเปล่า
เพราะหุ่นเธอดีมาก ที่สำคัญผิวเธอขาวมาก
แม้จะแต่งตัวสบายๆ ธรรมดา กางเกงยีนส์ขายาว
เสื้อยืดตัวใหญ่และหมวกแก๊ปปกปิดศรีษะไว้
แต่ความขาว ออร่าที่มือ ทำให้รู้ได้เลยว่าเธอเป็นหญิงสาวที่ผิวสวยมากๆ
เขาจึงลองโทรออกไปยังเบอร์ของเธอเพื่อความแน่ใจ แล้วโทรศัพท์ของคนตรงหน้าเขาก็ดังขึ้น
พิมเห็นว่าเป็นเบอร์ผู้ช่วยคัง จึงกดรับสาย แล้วเอ่ยถามขึ้น
” คุณมาถึงหรือยังคะ “
เขาจึงเอ่ยตอบไปว่า
” ถึงแล้วอยู่ข้างหลังคุณ “
เขาลุ้นมากว่าแม่บ้านที่เขาหาให้คุณชายเขานั้นนอกจากจะผิวสวยแล้ว หน้าตาจะสวยด้วยมั้ย
เมื่อได้ยินดังนั้น พิมจึงหมุนตัวหันมามองข้างหลังทันที
แต่ผู้ช่วยคังกลับต้องผิดหวังที่ไม่ได้เห็นใบหน้าของเธอ เพราะเธอสวมแมสก์ปิดจมูกไว้
พิมจึงเดินไปหาเขาแล้วยกมือไหว้พร้อมกับเอ่ย
” สวัสดีค่ะ “
ผู้ช่วยคังจึงเอ่ยขึ้นว่า
” สวัสดีครับ เชิญคุณพิมตามผมมาเลยครับ “
แล้วเขาก็เดินนำไปที่รถ เมื่อถึงรถก็จัดกระเป๋าใส่ท้ายรถอย่างเรียบร้อย
แล้วพากันขึ้นรถและขับออกไปจากสนามบินทันที
เมื่อถึงบ้านพักของเตชิน ผู้ช่วยคังก็พาพิมไปยังห้องพักเล็กๆสำหรับคนใช้
แล้วเอ่ยกำชับกับเธอว่า
” นี่คือห้องพักของคุณ หากคุณอยากจะอยู่ที่นี่นานๆขอให้จำไว้ว่า
คุณชายจะตื่น หกโมงเช้าทุกวัน และออกจากบ้านไปทำงานในเวลา เจ็ดโมงครึ่ง
ดังนั้นคุณสามารถตื่นสายได้ เพราะคุณชายไม่ชอบให้ใคร มารบกวนหรือทำอะไรเกะกะสายตา
ตอนเย็นหลังจากที่คุณทำอะไรเรียบร้อยแล้ว
ก็กลับไปพักอยู่ในห้องของตัวเองได้เลย
คุณไม่ต้องทำอาหารให้คุณชาย เพราะคุณชายจะทานที่บริษัท
หน้าที่ของคุณคือทำเฉพาะ กวาดบ้าน ถูบ้าน ซักผ้า รีดผ้า เท่านั้น
ทุกวันเสาร์ คุณชายจะไปว่ายน้ำที่สระว่ายน้ำหลังบ้าน
คุณอย่าเข้าไปเด็ดขาด หากไม่เข้าใจอะไรหรือมีอะไรสงสัยอีก ก็ถามผมได้ตลอดเลยครับ “
เธอจึงเอ่ยตอบผู้ช่วยคังว่า
” ค่ะ ฉันเข้าใจแล้ว ขอบคุณมากๆค่ะ “
จากนั้นผู้ช่วยคัง ก็หันหลังเดินออกไป แต่เธอเพิ่งจะนึกอะไรขึ้นมาได้จึงเรียกให้เขาหยุด แล้วเอ่ยถามขึ้น
” เอ่อ เดี๋ยวก่อนค่ะ คือ ฉันยังไม่รู้จักชื่อของคุณกับคุณชายเลย ฉันคิดว่าฉันควรจะรู้ชื่อของพวกคุณไว้ด้วยค่ะ “
ผู้ช่วยคังหันมายิ้มให้เธอ แล้วเอ่ย
” คุณเรียกผมว่า คุณคังหรือผู้ช่วยคังก็ได้ ส่วนคุณชาย ชื่อ คุณเตชิน อัศววัฒน์สกุล ครับ “
เธอพยักหน้าอย่างเข้าใจพร้อมกับอ้าปากเอ่ยเพียง
” อ้อ ค่ะ ขอบคุณค่ะ คุณคัง “
” ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวนะครับ “
” อ่อ ค่ะ “
ผู้ช่วยคังหันหลังแล้วเดินออกไปจากที่ตรงนั้นทันที
เขายอมรับว่านอกจากเธอเป็นคนผิวสวยแล้ว ยังมีแววตาที่สวยสดใสอีกด้วย
เขาอยากเห็นใบหน้าของเธอ จนอยากจะเสียมารยาทถอดหน้ากากของเธอออกเลย
ไม่รู้ว่าภายใต้หน้ากากจะงดงามหรือไม่
ในเช้าวันรุ่งขึ้น หลังจากที่เตชินออกไปทำงานแล้ว
พิมก็เปิดประตูห้องเดินออกมาสำรวจบ้านที่เธอต้องทำงาน
จากนั้นเธอก็เริ่มจับเครื่องไม้เครื่องมือมาเตรียมพร้อมสำหรับการทำงานวันแรก
เข้าไปในห้องของเตชินแล้วนำเสื้อผ้าในตะกร้าไปซัก
แล้วกลับมาเปลี่ยนผ้าปูที่นอน จัดเตียงให้อย่างเรียบตึง
เสร็จแล้วก็เริ่มกวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างห้องน้ำ ทุกห้อง ทั้งชั้นบนและชั้นล่าง
เสร็จแล้วก็นำผ้าไปตัก แล้วเริ่มรีดๆเสื้อผ้าทุกตัวกว่าจะเสร็จก็เป็นเวลาห้าโมงเย็นพอดี
เมื่อนำเสื้อผ้าที่รีดแล้วไปแขวนในตู้เสร็จ
เธอก็กลับเข้าไปอยู่ในห้องของตัวเอง
รอคุณชายเจ้าของบ้านกลับมาแล้วเธอถึงจะสามารถออกมาทานข้าวในครัวได้
เธอล้มตัวนอนลงบนเตียงแล้วเอ่ย
” ดีที่บ้านหลังนี้ไม่ใหญ่มาก ไม่งั้นคงได้เหนื่อยตายกันพอดี “
ด้วยความเหนื่อยล้าจากการทำงานบ้านทั้งวัน เธอจึงเผลอหลับไป
รู้สึกตัวขึ้นมาอีกทีก็ค่ำแล้ว เธอจึงลุกไปอาบน้ำ แต่งตัว
สวมใส่ชุดนอนแล้วเดินออกมาหาอะไรทานในครัว
เตชินกำลังจะไปอาบน้ำ ก็เหลือบไปเห็นเสื้อผ้าที่รีดเรียบร้อยแขวนไว้ในตู้อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย
ผ้าปูเตียงก็เปลี่ยนใหม่ ห้องดูโล่งสะอาดตา มีกลิ่นหอมอ่อนๆของน้ำยาถูพื้น
ให้ความรู้สึกสะอาด ในห้องน้ำก็จัดเรียงสิ่งต่างๆอย่างเรียบร้อย
เขารู้สึกพอใจมาก จึงโทรไปหาผู้ช่วยคัง เมื่อผู้ช่วยคังรับสายเขาก็เอ่ยขึ้น
” แม่บ้านคนนี้ทำงานใช้ได้ “
ผู้ช่วยคังได้ยินดังนั้น ก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกแล้วเอ่ยตอบไปว่า
” ครับ “
เขาดีใจแทนพิม ที่เธอทำงานถูกใจคุณชายของเขา
แล้วเตชินก็กดวางสายไป
หลังจากสายถูกวางผู้ช่วยคังยิ้มแล้วบ่นพึมพำออกมาว่า
” คุณพิมทำงานใช้ได้ ตามที่โม้ไว้จริงๆด้วย “
