“มาโผล่ที่นี้เฉยเลยแหะ”
เมื่อแสงสว่างหายไปก็มาอยู่บนเตียงที่เจอผู้หญิงผมชมพูตอนแรกนึกว่าต้องไปโผล่ในซอยวิ่งหนีฆาตกรอีกรอบซะแล้ว…แต่ก็ดีแล้วละไม่อยากจะเจอประสบการณ์สยองแบบนั้นอีกแล้ว!!
รู้สึกว่าแว่นที่ใส่มาด้วยก็หายไปแล้วเหมือนจะมาด้วยไม่ได้สินะ เสียดายชิบทั้งที่คิดว่าจำเป็นแน่ๆโดยเฉพาะไอ้แว่นกันแดดนั้น!!! ..แต่เรื่องนั้นช่างมันก่อนละกัน มันมีสิ่งที่ผมต้องทำก่อนเป็นอับดับแรกก่อนไม่ใช่เหรอ? ใช่แล้ว..สิ่งที่ทุกคนควรทำเมื่อเป็นผู้หญิงก็คือ…การสำรวจร่างกายตัวเองไงละ!!!
ว่าแต่ไอ้เสื้อนี้มันถอดยังไงหว่า? ช่างมันเถอะต่อให้ถอดได้แต่เราคงใส่ไม่ได้แหงๆ แค่คลึง ๆ ก็น่าจะพอใจแล้ว
“อืมขนาดพอดีมือแต่ก็เล็กไปแหะ แต่พอได้จับมันรู้สึกแปลกๆยังไงชอบกลแหะ ”
ผมขย้ำหน้าอกน้อย ๆ ของผม ซึ่งนี้เป็นครั้งแรกที่ผมได้สัมผัสหน้าอกคนอื่นนอกจากของตัวเอง ไม่ๆ นี้มันก็หน้าอกตูเองนี้หว่าจะบอกว่าคนอื่นได้ไงฟะ!! สรุปคือตูไม่เคยได้สัมผัสหน้าของคนอื่นนอกจากตัวเองอยู่ดี!! บ้าเอ็ย!! ก็ตูไม่เคยมีแฟนจะไปสัมผัสได้ไงฟะ พูดแล้วก็อยากร้องไห้ชิบ สำรวจพื้นที่ต่อไปแก้เศร้า
ดีกว่า!!
อืม… ใต้กระโปรงที่แสนสั้นตัวนี้มีพื้นที่ต้องห้ามที่แสนราบเรียบที่มีรอยแยกอยู่สินะ รู้สึกตื่นเต้นแหะ เอาเป็นว่าแอบดูหน่อยดีกว่า
“นี้มันอะไรวะเนี้ย?”
ผมค่อยๆแง้มกระโปรงทีละนึดพบกับสิ่งที่ทำให้ประหลาดใจ!! ก่อนที่ผมจะเจอพื้นที่ต้องห้ามผมก็เจอผู้พิทักษ์พื้นที่นั้น ใช่แล้วกางเกงในนั้นเอง แถมยังเป็นสีชมพูที่ทั้งชาตินี้คงไม่กล้าใส่แน่ ๆ ใครเอามาใส่ให้ตูฟะ!!!
แต่ว่า.ผมมีความรู้สึกบางอย่างที่ยากจะอธิบายออกมา.. นี้มันความรู้สึกอะไรกัน.. พอเห็นกางเกงในชมพูตัวนี้ก็มีความรู้สึกที่อยากเอานิ้วไปจิ้มพื้นที่ราบเรียบดูอีกทีหลังจากที่เคยลองจับไปแล้วครั้งนึง แต่นี้มันหุบเขาต้องห้ามคนสกปรกอย่างผมไม่ควรไปแตะต้องมันเด็ดขาด!!!
แต่เดี๋ยวนะนี้มันร่างกายเราเองนี้หว่าจะไปกลัวทำไมวะ ใช่แล้วแค่เอานิ้วไปจิ้มดูเท่านั้น ไม่มีอะไรเกินเลยหรอกนะ ไม่ทำอะไรมากกว่านี้จริง ๆ เชื่อสิตัวฉัน แค่เอานิ้วจิ้มเท่าเองน่า~
เอาละ แหกขาค่อยๆ เอานิ้วจุ่มเข้าไปกันเถอะ!!!
“อร๊าง~ ตรงนั้นไม่ได้นะคะท่านพี่”
ระหว่างที่กำลังจะทำการสำรวจร่างกาย จู่ ๆ ก็มีเสียงดังมาจากด้านซ้ายมือผมที่กำลังจะทำการสัมผัสพื้นที่ราบที่อยู่กลางหว่างขา เกือบหลงผิดไปเพราะอารมชั่ววูบเลยวุ้ย!!! แล้วนั้นเสียงอะไรฟะ!! ผีเหรอ?
“หุหุ ๆ น่ารักจริงๆ เลยน้า~ลูกแมวน้อยของฉัน”
“ไม่นะตรงนั้นมัน.. ไม่น้า~”
ทั้งสองเสียงดังมาจากใต้ผ้าม่านสีขาวที่กั้นไว้ระหว่างเตียงที่ผมอยู่แถมเสียงทั้งสองเสียงนั้นเป็นเสียงของผู้หญิงอีก!!! นั้นมันทุ่งลิลลี่ในตำนานนี้หว่า!!!! ไม่ผิดแน่!! ท่าเราพลาดสิ่งนี้ไปละก็เราต้องเสียใจไปตลอดชีวิตก็ได้!!! แต่ว่าท่าเราพลาดละ? ท่าถูกตราหน้าว่าเป็นไอ้โรคจิตจากผู้หญิงคงได้รับผลกระทบทางจิตใจมากแหง ๆ ไม่ดีกว่าอย่างน้อยเราก็ยังเป็นผู้ชายที่ดีอยู่ละนะ
“อร๊างงงง”
โอเคท่าพลาดก็แค่เจ็บไม่ถึงตายยังซะเราก็เป็นผู้หญิงเหมือนกันนี้เนอะ ไม่เป็นไรหรอกน่า ต่อให้ถูกเจอก็แค่บอกว่าบังเอิญเห็นเท่านั้นเอง!!! เอาแบบนี้แหละลุย!!!
ผมค่อยๆลงจากเตียงไปช้าๆ โดยเอาขาลงทีละก้าวเพื่อไม่ให้เกิดเสียง และค่อยๆคลานให้ต่ำที่สุดและคอยมองหารอยแยกของผ้าม่านไปเรื่อยๆ จนเจอในที่สุด!!!! นี้แหละประตูสู้โลกใบใหม่!!!
ผมค่อยๆแง้มผ้าม่านช้าๆนี้ละ ที่ผมอยากเห็น!! ทุ่งลิลลี่ในตำนานของจริิง!! ต่อให้ตัวผมต้องตายผมก็ไม่เสียใจอีกต่อ….ปะ..ปะ… นั้นพวกเธอกำลังทำไรวะ?
“ไม่นะคะท่านพี่ท่าดูดมากกว่านี้ละก็..”
“หุ ๆ ก็เลือดของเธอมันอร่อยนี้ มันเลยอดใจไม่ไหวจริง ๆ”
ผมเห็นผู้หญิงผมสั้นกับผมยาวที่ใส่ชุดเหมือนผม พวกเธอเป็นคนที่สวยมากก็จริงแต่ว่า!!! ผู้หญิงผมสั้นกำลังกอดผู้หญิงจากด้านหลังและกัดไปที่คอของผู้หญิงผมยาวและ สิ่งที่ผมเห็นคือรอยเขี้ยวที่เหมือนโดนงูกัดและมีเลือดไหลออกมาเล็กน้อย
ซึ่งผมรู้ดีว่าที่นี้คือต่างโลกและมีสิ่งมีชีวิตเดียวที่มีรูปร่างเหมือนมนุษย์และดูดเลือดของมนุษย์เป็นอาหาร …ใช่แล้วแวมไพร์นั้นเอง ทำไมซวยแบบนี้วะ!! เจอมอนระดับสูงอย่างแวมไพร์ตั้งแต่วันแรกที่มาต่างโลกเลยเนี้ยนะ จะฮาร์ตคอไปไหนฟะ
“แฮ่กๆ…ท่านพี่คะท่าเสียงดังมากกว่านี้ละก็’เธอ’จะตื่นได้นะคะ”
พวกเธอรู้อยู่แล้วว่าผมอยู่แต่ยังกล้าทำเนี้ยนะ!!!!! เอาไงดีแกล้งหลับตอนนี้ทันปะวะ!!
“ไม่เป็นหรอก ท่า’เธอ’รู้ว่าเรากำลังทำอะไรก็พอ ต่อให้รู้ก็แค่ให้เธอมาร่วมก็พอ”
ไม่อะเกรงใจ ผมไม่คิดจะให้ใครมาดูดเลือดผมมั้วๆ หรอกนะ แม้เธอจะเป็นคนที่สวยมาก็ตามเถอะแม้ว่าจะสวยมากก็..บ้างทีก็อาจจะไม่เลวร้ายมากก็ได้นะ…. ใจเย็นไว้ตัวฉัน!หล่อนเป็นแวมไพร์นะโว้ย ตัวดูดเลือดในตำนานที่ฆ่าคนมานักต่อนักแล้วนะท่าขืนให้ดูดละก็จบสิ้นแน่!!!
“ไม่ได้นะคะ!! ท่านพี่ต้องมองฉันคนเดียวเท่านั้น”
“ล้อเล่นหรอกน่า~ ช่างเรื่องนั้นเถอะ จากนี้ไปเป็นของจริงแล้วน่า~!!”
“ท่านพี่ลามก!!”
ผู้หญิงผมสั่นค่อย ๆ ถอดเสื้อของผู้หญิงยาวออกจนผมเริ่มเห็นชุดชั้นในสีเหลืองอ่อน ๆ
อืมจากนี้ไปพวกเธอคงเริ่มของจริงแล้วสินะแต่ผมคิดว่าควรพอแค่นี้แหละแค่นี้ก็เป็นบุญตามากแล้ว ท่าพวกเธอจับได้ผมคงจบไม่สวยแหง ๆ ต่อให้เธอจะบอกว่าจะให้มาร่วมด้วยแต่เรื่องจริงคงจบไม่สวยหรอกเพราะงั้นขอให้สนุกนะคร้าบ~
“จะไปไหนกันคะ!!”
“แหงะ!!”
เมื่อกำลังกลับไปแกล้งหลับต่อ ก็เจอคุณฟรานเซ็ทกำล้งกอดอกอันมหึมาพร้อมกับทำหน้าบึงอยู่ !!!
ทำไมต้องเป็นตอนนี้ด้วยวะ!!!! ซวยชิบ
“มานี้เลยคะ ดิฉันจะอบรมให้คุณรู้ถึงมารยาทของหญิงสาวที่ควรจะเป็นเองคะ”
ผมไม่ได้ต่อต้านอะไร ปล่อยคุณฟรานเซ็ทจูงมือผมออกไปจากห้องแห่งนี้อย่างว่าง่ายแถมเสียงพวกเธอก็เงียบไปแล้วด้วยพวกเธอคงรู้ตัวแล้วแน่ ๆ ขืนอยู่ต่อมีหวังโดนแดกแหงๆเพราะฉะนั้นเดินตามผู้ใหญ่แวมไพร์คงไม่กัดหรอกมั้ง? แถมการดูก้นใหญ่ ๆ ส่ายไปส่ายมาก็ถือเป็นกำไรสุดๆด้วยละ
