“เฟ!!!!”
ดาดาวิ่งไปกอดเฟทันทีที่เห็นเขา เป็นเด็กขี้อ้อนจังเลยนะ น่ารักจริงๆเลย ลูกสาวผมเนี้ย
“เป็นอะไรรึเปล่า? บาดเจ็บไหม?”
“ไม่เป็นไรหรอกดาดา ผมดื่มโพชั่นไปแล้วเดี๋ยวพรุ้งนี้ก็น่าจะหายแล้วละ”
“ดื่มนี้สิ”
ดาดายื่นขวดน้ำยาสีชมพูมาให้เฟ ซึ่งเขาเองก็ไม่เคยเห็นน้ำยาแบบนี้มาก่อน
“ฉันได้รับมากจากคาลนะ นี้นะมีผลเหมือนโพชั่นระดับสูงกับสเตมิน่าเกรดดีๆรวมกันเลยนะ ถ้านายดื่มละก็อาการของนายต้องดีขึ้นแน่ๆ”
“งั้นเหรอครับ”
เฟพูดพร้อมกับยิ้มกับท่าทางลนลานของดาดา เขารู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่มันจะมีผลแบบนั้น แต่ว่าหากมันมาจากพวกภูติดำเขาเองก็เชื่ออยู่นึดๆเหมือนกัน
“เก็บเอาไว้ตอนฉุกเฉินเถอะ ตอนนี้ผมเองก็ดื่มโพชั่นไปแล้วท่าดื่มมันอีกจะเสียของเปล่าๆ”
“แต่ว่านายไม่เป็นไรจริงๆเหรอ?”
“ไม่เป็นไรห–“
“อ้าวๆ นั้นมันคุณหนูกับเฟนี้น่ากำลังสวีทกันอยู่รึเปล่านะ”
มินาโตะปรากฏตัวขึ้นในชุดปกติเผยให้เห็นหุ่นอันเย้ายวนของเธอพร้อมกับรอยยิ้มร่าเริ่งประจำตัว ตอนแรกที่เจอกัน เฟเองก็นับว่ามินาโตะเป็นคนที่มีเสน่แรงมาก แต่พอสวมชุดปกติยิ่งทวีทคูณเข้าไปอีก
“มะ..ไม่ใช่สักหน่อย!! ก็แค่เป็นห่วงหมอนี้นึดหน่อยเท่านั้นแหละ!! หึ!!”
“งั้นเหรอๆ เข้าใจแล้วละ”
มินาโตะทำท่าทางเหมือนเข้าใจอะไรสักอย่าง ลูกสาวผมเนี้ยน่ารักจริงๆน้า~
“จะว่าไปเดทสนุกไหมครับ คุณมินาโตะ”
“แน่นอนสิ!! วันนี้ย้าย้าของฉันนะน่ารักสุดๆเลยละ วันนี้เธอจูบฉันด้วยละ แถมยังเขินเองอีก น่ารักจริงๆเลยน้า~ ที่รักของฉันเนี้ย”
“ดูเหมือนคุณจะรักแฟนของคุณมากๆเลยนะครับ”
“หึๆๆ ไม่จำเป็นต้องพูดก็ดูออกเลยสินะ สมแล้วที่เป็นนักผจญภัคแร๊งAจริงๆ ขอยกนิ้วให้เลย!!”
“ผมว่าเรื่องนั้นไม่เกี่ยวกับแร๊งเลยนะครับ!!”
“ฮ่าๆๆๆๆ งั้นเหรอๆ ไม่เกี่ยวกับแร๊งสินะ… จะว่าไปบเรนเป็นอะไรไปละนั้น”
เธอชี้ไปที่ภูติดดำที่กำลังพึมพำอยู่ด้านหลังผม
“ท่าน่ารักต่อให้มีไอ้นั้นก็ไม่เป็นไร ท่าน่ารักต่อให้มีไอ้นั้นก็ไม่เป็นไร ท่าน่ารักต่อให้มีไอ้นั้นก็ไม่เป็นไร ท่าน่ารักต่อให้มีไอ้นั้นก็ไม่เป็นไรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“เหมือนเธอจะเป็นแบบนี้ตั้งแต่เธอชวนผมไปดื่มและรู้ว่าผมเป็นผู้ชายนั้นแหละครับ”
“งะ..งั้นเหรอ”
มินาโตะยิ้มแบบแห้งๆ และเดินกอดคอบเรนในทันที ผมไม่ค่อยเข้าใจรสนิยมพวกเธอเท่าไหร่นะ แต่พวกเธอเองก็เป็นผู้หญิง ทำไมถึงทำท่าเหมือนผู้ชายที่รู้ว่าคนที่ตัวเองแอบชอบเป็นผู้ชายเหมือนกันเลยละ
“มีอะไรคะ ถ้าคิดจะมาปลอบใจละก็ช่วยกรุณาไปไกลๆเลยคะ”
“รู้อยู่แล้วน่า ก็เลยจะมาเลี้ยงเหล้าคืนนี้ไง”
“ฉันไม่ได้ชอบกินเหล้าหนักเหมือนคุณนะคะ ฉันดื่มเป็นเพื่อนคุณไม่ไหวหรอกวันนี้เองก็เหนื่อยพอแล้วอยากรีบกลับบ้านไปนอนแล้วคะ”
“ไม่เอาน่า เมื่อวานฉันไปช่วยที่ร้านลิลลี่กับโรสมาเลยได้เหล้ามีเรียมาเป็นของตอบแทนนะ ไม่สนใจบ้างเหรอ”
“เอ๋!! พูดจริงเหรอคะ!! ไม่ใช่ว่านั้นเป็นของรักของหวงของพวกนั้นเลยไม่ใช่เหรอคะ!!”
“ก็นะ กว่าจะได้มาก็เล่นเอาเหนื่อยเลยละ ถ้าเธอสนใจละ–“
“ดื่มคะ!!! เป็นตายยังไงก็จะดื่มมันให้หมดเลย!!”
บเรนตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น รอยยิ้มของเธอปรากฏบนใบหน้าของเธออีกครั้ง แม้จะไม่รู้ว่าอะไรคือเหล้ามีเรียก็เถอะ แต่มันคงเป็นของที่ดีมากถึงขนาดที่คุณบเรนที่ไม่ที่ทำท่าทางเหนื่อยขนาดนั้นก็ยังอยากกินเลยสินะ เราเองก็ไม่ได้ดื่มเหล้าชั้นเยี่ยมมานานแล้วด้วยสิ นานๆทีก็ไม่เลวเท่าไหร่เหมือนกันนะ
“งั้นผมเองก็–“
“”ไม่ได้/คะ!!!””
เฟไม่ทันพูดจนจบก็ถูกปฏิเสธซะแล้ว
“ทะ..ทำไมละครับ ผมก็อยากจะดื่มเหล้ามีเรียเหมือนกันนะ”
“มันไม่ใช่ของที่มนุษย์อย่างนายดื่มได้!!! รู้ไหมว่าเหล้ามีเรียเป็นของล้ำค่าสำหรับภูติดำมาก!!! ลิ้นของนายเข้าถึงความยอดเยี่ยมของมันหรอก!!”
“ใช่แล้วคะ!! เหล้ามีเรียถือเป็นของอับดับ1ที่ภูติดำทุกคนอยากได้เลยนะคะ ท่าคุณมีเหล้ามีเรียละก็คุณจะสั้งให้ภูติดำทำอะไรก็ได้เลย แม้แต่ต้องใช้ร่างกายนี้แลกมันมาก็ตามก็ไม่มีปัญหาคะ!!”
“งะ..งั้นเหรอครับ”
ทำไมเหล้านั้นมีค่าขนาดนั้นเชียวเหรอ? มันทำมาจากอะไรกันแน่นะ ชักอยากรู้แล้วสิ
“งั้นเราก็ไปดื่มกันเถอะ!! ย้าย้าเองก็รอดื่มมันอย่างใจจดใจจ่อเลยนะ!!”
“ฉันจะติดตามคุณตลอดไปเลยคะ หัวหน้า!!”
“โย้สสสส งั้นตามฉันมาเลย วะฮ่าๆๆๆๆๆๆ”
มินาโตะกับบเรนเดินกอดคอพร้อมกับหัวเราะเสียงดังอย่างร่าเริ่ง นี้ถือเป็นครั้งแรกของเขาที่เห็นผู้หญิงกอดคอกันชวนไปดื่มแบบแมนๆราวกับพวกทหารรับจ้างเลยแหะ ช่างเป็นพวกที่แปลกจังเลยนะภูติดำเนี้ย
“ท่าเฟอยากได้เพื่อนดื่มละก็..ฉังเอง–“
“ไม่ได้ครับ”
“เอ๋!! ฉันเองก็อายุ17แล้วนะ!! จะดื่มบางก็ไม่เห็นแปลกเลยนี้!!”
“ไม่ได้ครับ”
แม้ดาดาจะประท้วงอย่างไรเฟก็ยังยืนยันคำเดิม ไม่ว่ายังไงผมก็ไม่ยอมดื่มเด็ดขาด ถ้าเธอเมาละก็คงมีผู้ชายไม่ดีมาพาตัวเธอไปแน่ พวกผู้ชายเป็นพกวฉวยโอกาศ!! เพราะงั้นผมต้องคัดกรองผู้ชายที่ดีที่สุดเพื่อชีวิตที่มีความสุขของเธอ
.
.
.
.
“วันนี้เจอมาหนักเหมือนกันนะ”
เฟบ่นพึมพำกับตัวเอง วันนี้เกิดเรื่องขึ้นมากมายจนเขาไม่ได้พักเลย ทำให้วันนี้เขารู้สึกล้าสุดๆ
“ฟะ…เฟ!!”
ดาดาเรียกเฟ เมื่อเขาหันไปก็พบกับดาดายืนเปลือยเปล่า หน้าของเธอแดงด้วยความอาย หางของเธอก็ม้วนมาปิดตรงส่วนนั้นโดยที่ไม่รู้ตัว
“เป็นอะไรไปเหรอ ดาดา? วันนี้อากาศก็ไม่ร้อนนี้น่า”
“ฉันอยากนอนกับนายนะ!!!”
เฟทำหน้าตกใจก่อนที่จะกลับมายิ้มตามเดิม
“งั้นก็มาข้างๆผมสิครับ”
“อะ..อือ”
ดาดาไปนอนข้างๆเฟอย่างว่าง่ายเฟเองก็มองสำรวจร่างกายของดาดาอย่างละเอียด ดาดาเองก็สัมผัสได้ถึงสายตาของเขาที่มองมาที่ร่างกายของเธอ
“อายเหรอครับ”
“อืม”
เฟดึงผ้าห่มมาคลุมและก็เริ่มกอดดาดาทันที เฟเองก็เป็นผู้ใหญ่สินะ อ๊า~น่าอายจัง ฉันนี้มันเด็กจริงๆ เทียบกับเขาไม่ได้เลยสักนึด
“อร๊างง~”
เฟเริ่มเล่นหางและก้นของดาดา ส่วนหูของดาดานั้นก็ถูกเฟกัดเบาๆพร้อมเบาลมหายใจเข้ามา ดาดาครางออกมาด้วยความรู้สึกดี ในที่สุดฉันก็จะกลายเป็นผู้หญิงของเฟแล้ว!! จากนี้ไปเขาจะมองฉันเป็นผู้หญิงคนหนึ่งไม่ใช่ลูกสาวอีกต่อไปแล้ว!!!
“ฟะ..เฟ..ใส่เข้ามาเถอะ..ฉะ..ฉันทนไม่ไหวแล้ว”
เธอพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ และจับไปที่เป้าของเขา ซึ่งมันอ่อนยวบ…. เดี๋ยวนะ..มันหมายความว่าไงเนี้ย!!!
“ดาดาน่ารักจังนะ..อยากนอนกับคุณพ่อ..ถึงขนาดยอมถอดเสื้อผ้าเพื่อไม่…ให้ผมร้อนด้วย..แหะๆ นุ่มนิ่มจาง~”
เฟนอนละเมอออกมาพร้อมกับจับก้นของดาดาแรงขึ้น
เขาหลับ… นี้ฉันอุส่าลงทุนขนาดนี้เลยนะ ฉันยอมอายขนาดนี้เลยนะ ฉันเตรียมใจจะเสียความบริสุทธิ์แล้วนะ ฉันพร้อมจะกลายเป็นคุณแม่แล้วนะ แล้วไหงทำไม…ทำไมเขาถึง… เขาถึง…เขาถึง
“ทำไมไม่ยอมเย็xฉันละยะ!!! อีตาบ้า!!!!!!!”
ดาดากู่ร้องล้นโรงแรมพร้อมกับน้ำตาแห่งความเจ็บใจ ในอ้อมกอดของเฟที่รัดเธอไว้ด้วยแขนและขาของเขา แม้เขาจะอายุมากและมีเพียงแขนเดียวแต่เขาก็คือแร๊งAแรงของเขานั้นไม่ใช่เล่นๆเลย แต่ก็ใช่ว่าจะดิ้นไม่หลุดเลย ดาดาเองก็รู้สึกดีใจนึดๆ ที่ได้อยู่ในอ้อมกอดของเฟที่เป็นที่รักของเธอ เธอจึงปล่อยมันไว้แบบนี้ยันเช้า
