ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1176 คุณคิดว่าน้องสาวผมเป็นอย่างไรบ้าง

มื้อค่ำแน่นอนว่าฉินสือโอวพยายามอย่างเต็มที่ เขายังคงเชิญคุณลุงฮิคสันมาจัดการพวกอาหารทะเลและผัก แสดงฝีมือและรสชาติอันล้ำเลิศของอาหารตะวันตก
พอคุณลุงฮิคสันรู้ว่าแขกในค่ำคืนนี้เป็นใครก็หัวเราะขึ้นมา และยังรู้สึกตื่นเต้นจนถามขึ้นมาว่า “โอว พระเจ้า นี่เป็นครั้งแรกที่ผมทำอาหารให้เจ้าชายและเจ้าหญิง นี่จะต้องเป็นความสำเร็จของตระกูลพ่อครัวฮิคสันที่จารึกในประวัติศาสตร์!”
ฉินสือโอวเขียนพันธุ์ปลาทั้งหมดที่อยู่ในฟาร์มปลาบนเมนูหนึ่งแผ่น เขาเชิญให้ฮามานแดน อาฟิฟและคนอื่นๆ มาตรวจดู ถามเขาว่าตอนเย็นอยากทานอะไร มีอะไรที่ทานไม่ได้ไหม
ฮามานแดนพอเห็นว่ามีเพรียงคอห่านบนเมนูจึงถามอย่างสนอกสนใจว่า “ฟาร์มปลาคุณก็มีเพรียงคอห่านด้วยเหรอ? นี่เป็นเพรียงคอห่านของสเปนไหม? ผมเคยชิมตอนที่อยู่มาดริด รสชาติดีมาก”
ฉินสือโอวยิ้ม “ดีกว่าพวกนั้นอีกครับ นี่ผมไม่ได้โม้เองนะ ถ้าคุณชอบค่ำนี้ก็ลองชิมดูสักหน่อย”
ฮามานแดนไม่ใช่คนกินจุ เป็นถึงเจ้าชายจะมีอาหารเลิศรสอะไรบ้างที่ยังไม่เคยกิน? แต่สิ่งที่เขาสนใจคือ “ผมได้ยินคนสเปนพูดกันว่า การเก็บเพรียงคอห่านเป็นการกระทำที่กล้าหาญ ผมยังไม่เคยเห็นเลยว่าเก็บเพรียงคอห่านกันอย่างไร จะสะดวกให้ผมเยี่ยมชมไหม?”
พอเป็นแบบนี้ฉินสือโอวรู้สึกลำบากใจเล็กน้อย เพรียงคอห่านของฟาร์มปลาอยู่ที่ส่วนฐานของท่าเรือแบบดั้งเดิม ตอนเก็บแค่ต้องเสียแรงไปเยอะ แต่จริงๆ แล้วไม่ได้ยากลำบากอะไร จะลำบากก็ตรงจุดที่เพรียงคอห่านห้อยอยู่ตรงด้านหลังโรงงานเคมี ซึ่งต้องดูฟ้าฝนให้ดีถึงจะเก็บได้ แต่ตอนนี้ทำไม่ได้อย่างแน่นอน
ฉินสือโอวอธิบายให้ฟัง ฮามานแดนจึงบอกว่าถ้าอย่างนั้นเขาดูการเก็บเพรียงคอห่านตรงท่าเรือก็ได้
ในเมื่อเจ้าชายน้อยสนใจ เขาก็จะไปเป็นเพื่อนเขา เขาและชาร์คไปที่ท่าเรือ เขาเลือกสถานที่ที่มีทรัพยากรเพรียงมากมายผ่านจิตใต้สำนึกแห่งโพไซดอน แล้วปีนลงไปแงะเอาเพรียงคอห่านด้วยกริช
จริงๆ การทำแบบนี้ก็อันตรายอยู่ เพราะคลื่นก็ยังคงซัดมาที่ท่าเรืออย่างต่อเนื่อง จะมีโอกาสเก็บได้ก็เพียงตอนที่คลื่นลดลงเท่านั้น แต่คลื่นก็จะกลับมาซัดสาดในพริบตา คนที่อยู่ด้านล่างจึงต้องรับแรงตีจากคลื่น
อาหารทะเลที่มีมูลค่า มักจะต้องเสียแรงไปมากในการเก็บเกี่ยว
ฉินสือโอวถอดเสื้อผ้าออกเผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่แข็งแรงและเรียบเนียน ฮามานแดนเบะปาก หลังจากนั้นก็ยกนิ้วหัวแม่มือขึ้นพร้อมพูดว่า “หุ่นดีมาก!”
ไปที่ส่วนฐานของท่าเรือพร้อมกับชาร์คและบีบีซวง ซึ่งตรงจุดนี้มีเพรียงคอห่านอยู่หนาแน่นทั้งบนผิวน้ำและใต้ผิวน้ำ
การเก็บเพรียงคอห่านตรงท่าเรือยังง่ายกว่าการเก็บตามโขดหินที่ห้อยอยู่ตรงหน้าผาไม่น้อย เพราะโขดหินที่มีผิวค่อนข้างขรุขระตรงฐานของท่าเรือ เมื่อเทียบกันแล้วก็ยังเรียบลื่นกว่ามาก จึงทำให้เพรียงคอห่านพวกนี้มีแรงยึดติดน้อย
ได้ยินว่าฉินสือโอวมาเก็บเพรียงคอห่าน แซนเดอร์สจึงรีบพาทิญามาด้วยกัน เขาต้องการกาวไบโอที่อยู่ตรงส่วนขาของเพรียงคอห่าน เพราะตอนนี้การวิจัยเกี่ยวกับกาวที่ยึดเกาะยังดำเนินอยู่ ยิ่งมีตัวอย่างเยอะก็ยิ่งดี
ฮามานแดนนั่งยองๆ บนท่าเรือและมองด้วยความสนใจ ซึ่งสิ่งนี้เขาไม่ได้เสแสร้งออกมา เจ้าชายเป็นคนดังบนโลกอินเทอร์เน็ต จึงมักจะโพสต์รูปถ่ายของเขาที่มีส่วนร่วมในกีฬาต่างๆ กีฬาผาดโผน การผจญภัยในป่า และการเดินทางท่องเที่ยวรอบโลกบนอินเทอร์เน็ต
การเก็บเพรียงคอห่านท่ามกลางคลื่นซัดสาดก็ถือว่าเป็นกีฬาผาดโผนหรือการผจญภัยในป่าอย่างหนึ่ง
แม้ว่าเจ้าชายน้อยจะชอบกีฬาทุกประเภท แต่ก็มีข่าวลือว่าเขาได้แชมป์การแข่งขันขี่ม้าถึงสองครั้ง ซึ่งก็ไม่เป็นความจริง
คนที่มีฝีมือยอดเยี่ยมในการขี่ม้าคือพี่ชายของเขา เจ้าชายราชิด เขาก็ชอบกีฬาขี่ม้ามากเช่นกัน แต่ที่เข้าร่วมการแข่งขันระดับโลกทั้งสองครั้ง เขาก็จบเกมตั้งแต่รอบน็อคเอาต์แล้ว
มองดูฉินสือโอวและชาร์คค่อยๆ เก็บเพรียงคอห่านขึ้นมาทีละตัว ดูเหมือนว่าจะลำบากไม่น้อย เขาก็พลันรู้สึกสนใจขึ้นมาทันที
หลังจากนั้นชาร์คก็ปีนขึ้นมาด้วยอาการเหนื่อยหอบ ฮามานแดนถอดเสื้อนอกออก สวมแค่เสื้อเชิ้ตอยู่เตรียมจะลงไปลองบ้าง แต่ฉินสือโอวโบกมือบอกว่านี่มันอันตรายเกินไป อย่าลงไปเลย
เขาไม่พูดประโยคนี้ก็ไม่เป็นไร เพราะยิ่งเขาพูดประโยคนี้ ฮามานแดนยิ่งอยากลงไปลองแน่ๆ พวกบอดี้การ์ดก็เหมือนจะเข้าใจอารมณ์ของเจ้านายตัวเองดี ชายผิวดำที่ตัวใหญ่ที่สุดสองคนก็ถอดชุดตาม แล้วเปลี่ยนเป็นใส่เสื้อชูชีพลงไปที่ท่าเรือก่อน
ฮามานแดนใส่เสื้อเชิ้ตลงไปในน้ำ พวกบอดี้การ์ดราวกับหอคอยเหล็กดำคอยกันอยู่ข้างหลังเขา คอยป้องคลื่นทะเล ส่วนเขาก็ใช้กริชแงะเพรียงคอห่านที่ติดอยู่บนโขดหินอย่างแน่นหนาด้วยความกระตือรือร้น
เจ้าชายน้อยมีผู้ช่วยติดตามมาด้วย หลังจากที่เขาลงไปในน้ำ ผู้ช่วยก็หยิบกล้องที่เหมือนปืนใหญ่ออกมา แล้วลงมือถ่ายรูปเจ้าชายน้อยที่อยู่ในน้ำ
ฉินสือโอวมองอย่างตะลึงอยู่ด้านข้าง ฮามานแดนมีท่าทางต่างๆ กันในตอนแงะ เนื่องด้วยพวกเขาต้องคอยหลบคลื่นที่ซัดมา ท่าทางจึงยากที่จะดูเป็นธรรมชาติ ส่วนมากแล้วก็จะเป็นท่าทางที่กำลังหดตัวอยู่
แต่เจ้าชายน้อยกลับแตกต่าง ท่าทางเต็มไปด้วยความกล้าหาญ มือถือกริชเช่นเดียวกับวีรบุรุษที่ต้องการจะต่อสู้
ทางด้านฉินสือโอวเก็บเพรียงคอห่านไปได้ 10 กว่าตัว ส่วนเจ้าชายน้อยแงะออกมาได้แค่ 1 ตัว แต่พอหลังจากได้มา เขาก็ถือมันขึ้นมาทำท่าต่างๆ เพื่อให้เหมาะกับการถ่ายรูป มีทั้งแบบหล่อเท่ แข็งแรงกล้าหาญ และยังมีแบบน่ารักด้วย…
“ผมกำลังเป็นมิตร” เจ้าชายน้อยคงคิดว่าท่าที่เลียนแบบสุนัขกำลังจะกัดเพรียงคอห่านเข้าไปดูไม่ค่อยสง่า จึงรีบอธิบายให้เข้าใจ
ฉินสือโอวนายใหญ่พยักหน้า แต่ทันใดนั้นก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ แม่งจะไปอธิบายให้วินนี่ฟังทำไม? วินนี่เป็นภรรยาผมไม่ใช่แฟนคลับของคุณ เธอจะไปสนใจว่าคุณเป็นมิตรอะไรได้อย่างไร?
เมื่อเก็บเพรียงคอห่านจนพอแล้ว ฉินสือโอวก็เตรียมจากไป ฮามานแดนกะพริบตาปริบๆ บอกเป็นนัยๆ ว่าให้เขารอสักหน่อย
ดังนั้นเมื่อคนอื่นไปแล้ว จึงเหลือเพียงแค่คนสองคนที่ท่าเรือกว้าง แน่นอนว่าพวกบอดี้การ์ดหอคอยดำยังคอยคุ้มกันด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
เจ้าชายน้อยยังคงใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวที่เปียกปอน เสื้อแนบเนื้อทำให้เห็นกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ มองออกเลยว่าเขาก็ใช้เวลาในการออกกำลังกายไปไม่น้อยเช่นกัน
ปีนอยู่บนราวกั้นที่อยู่ด้านหน้าท่าเรือ เจ้าชายน้อยปล่อยให้ลมพัดผมสีดำโบกสะบัด มองลงไปส่วนลึกของมหาสมุทรด้วยแววตาที่ลึกล้ำ ฉินสือโอวนึกว่าเขาจะร่ายบทกวีสักบท ปรากฏว่าพอเขาอ้าปากกลับพูดออกมาว่า “พี่ฉินสือโอว คุณคิดว่าน้องสาวของผมเป็นอย่างไรบ้าง?”
“เจ้าหญิงซาลามาห์เหรอ?” ฉินสือโอวถามกลับ ฮามานแดนมองกลับไปที่เขาด้วยสายตาโง่ๆ แล้วถามขึ้นเช่นกันว่า “ถ้าอย่างนั้น คุณเคยเห็นน้องสาวคนอื่นของผมเหรอ?”
ฉินสือโอวรู้สึกว่าเขาไม่ควรถือสาหาความกับเด็กไม่เต็มบาท ถึงแม้ว่าจริงๆ แล้วถ้าเทียบอายุกัน เจ้าชายน้อยอายุมากกว่าเขาหน่อย เมื่อพูดถึงเจ้าหญิงโลลิต้า ฉินสือโอวต้องประเมินให้สูงสักหน่อย “เธอเหมือนนางฟ้า ไม่ว่าจะเป็นหน้าตา ท่าทางหรือนิสัย ผมกล้าพนันได้เลยว่า เธอจะต้องเป็นไข่มุกที่ล้ำค่าที่สุดในทะเลทรายของคุณ ใช่ไหม?”
ฮามานแดนยิ้มอย่างอ่อนโยน แล้วพยักหน้า “ใช่ เธอเป็นดั่งไข่มุกเม็ดหนึ่ง จริงๆ แล้วเธอยังมีข้อดีอีกมาก คุณรู้ไหม?”
ฉินสือโอวส่ายหน้า แต่ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่รู้ความหมายของเขา แต่แค่ไม่เข้าใจว่าฮามานแดนจะพูดถึงเรื่องนี้ทำไม
“น้องสาวผมยังอายุน้อย แต่คุณดูสิ เธอกลับทั้งสวยทั้งรู้จักกาลเทศะขนาดนี้แล้ว” ฮามานแดนยังคงพูดต่อ
ฉินสือโอวพยักหน้า เขายอมรับในจุดนี้
“คุณคิดว่า ในอนาคตเธอจะทำให้ผู้ชายมากมายหลงใหลได้ไหม?” ฮามานแดนมองมาที่เขาแล้วถามขึ้น
ฉินสือโอวตอบ “ไม่ แค่ตอนนี้เธอก็สามารถทำให้ผู้ชายมากมายหลงใหลได้แล้วล่ะ”
ฮามานแดนกระเถิบมาใกล้เขา พูดเสียงเบา “ถ้าอย่างนั้น คุณทำไมถึงรีบหมั้นล่ะ? ผ่านไปอีกสัก 10 ปี ไม่สิ ห้าปี น้องสาวของผมจะสวยกว่าวินนี่อีก น่ารักกว่าด้วย อีกอย่างความสวยของเธอยังคงอยู่ได้นานหลายปี…”
ฉินสือโอวเบิกตากว้าง รู้สึกว่าขนลุกไปทั้งตัว คำพูดนี้หมายความว่าอย่างไรกัน?!
……………………………………….

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset