ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1200 ไม่ใช่แค่กาวน้ำ

เมื่อเห็นใบหน้าที่ตกใจของมารอนและคนอื่นๆ ฉินสือโอวก็ยักไหล่ใส่และพูดว่า “ดูสิ ตอนนี้เป็นฤดูเก็บเกี่ยวของฟาร์มปลา ผมมีงานต้องทำมากมาย ดังนั้นจึงไม่มีเวลาไปต้อนรับเพื่อนๆ นอกจากนี้นะคุณ เราเป็นเพื่อนกันเหรอ?”
มารอนเป็นคนที่ผ่านประสบการณ์ที่ยากลำบากมามากมาย เขาจึงมีส่วนร่วมกับบริษัททรีเอ็มในหลายสาขาและมีการซื้อสิทธิบัตรมากมาย เขายังเคยเข้าร่วมในการเจรจาเรื่องสิทธิบัตรหลายครั้งและคุ้นเคยกับเรื่องนี้มาเป็นเวลานาน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาพบเจอกับการเจรจาแบบนี้
หลังจากได้ยินคำถามของฉินสือโอว มารอนจึงลังเลอยู่ครู่หนึ่งและพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “เราเพิ่งเจอกันและความสัมพันธ์ก็ไม่น่าจะถึงกับเป็นเพื่อนกันได้”
ฉินสือโอววางมือแล้วพูดว่า “ดูสิ เรายังไม่ใช่เพื่อนกันด้วยซ้ำ แล้วผมจะเสียเวลาอันมีค่ามาเล่นกับคุณทำไม?”
มารอนยิ้มเจื่อนๆ เขารู้สึกว่าชายตรงหน้าเขาทำน่าเกลียดเกินไปแล้ว ถ้าสำนักงานใหญ่ขอแค่สิทธิบัตรสำหรับกาวนี้ ตอนนี้เขาคงจะหันหลังกลับและจากไปแล้ว
เมื่อเห็นท่าทางที่หมดหนทางของคนพวกนี้ จู่ๆ ฉินสือโอวก็หัวเราะออกมา เขาหัวเราะแล้วพูดว่า “เอาล่ะพวกคุณ ผมขอโทษ จริงๆ แล้วเมื่อกี้ผมล้อเล่น หวังว่าพวกคุณจะไม่จริงจังนะ ผมแค่ล้อเล่น ยินดีต้อนรับพวกคุณเข้าสู่ฟาร์มปลาของผม”
มารอนก็หัวเราะออกมาเช่นกัน แต่เขาไม่รู้ว่าตัวเองหัวเราะอะไรอยู่และตอนนี้เขาก็อยากจะถามอีกว่า คนจีน เราจะปฏิบัติตามประเพณีได้ไหม?
คนอื่นๆ ก็หัวเราะตาม โดยที่พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองกำลังหัวเราะอะไร
ดังนั้นหลังจากที่แซนเดอร์สเข้ามา สิ่งที่เขาเห็นก็คือกลุ่มคนที่กำลังหัวเราะกันอยู่ แต่พวกเขากลับหัวเราะแปลกๆ…
ฉินสือโอวเสิร์ฟกาแฟให้ทุกคน จากนั้นก็ถามมารอนเกี่ยวกับสถานการณ์ของบริษัทและทั้งสองฝ่ายต่างพูดคุยแลกเปลี่ยนกันอย่างเรียบง่าย
มารอนก็ถามเกี่ยวกับฟาร์มปลาเช่นกัน ท่าทางของเขาดูสนใจที่จะทำฟาร์มปลามาก จากนั้นเขาก็ถามถึงราคาในการซื้อฟาร์มปลาแล้วอุทานอย่างตะลึงว่า “พระเจ้า แพงมาก คนธรรมดาๆ อย่างผมควรเปิดสระน้ำเล็กๆ ในสวนก็พอ ถ้าเป็นฟาร์มปลาผมคงทำไม่ไหว”
แซนเดอร์สที่กำลังดื่มกาแฟอยู่ก็ยิ้มแล้วพูดว่า “ผมขอแนะนำให้คุณลงทุนแค่อย่างเดียว บางทีคุณอาจจะสามารถได้ทุนคืนในไม่ช้า เช่นอย่างบอสของเรา จู่ๆ ก็คิดค้นสิ่งที่อ้างอิงจากไบโอนิกส์และเงินที่ขายสิทธิบัตรก็ไม่แน่ว่าอาจจะทำให้คุณได้รับเงินคืนจากการซื้อฟาร์มปลาก็ได้”
เมื่อเข้าสู่ประเด็นอย่างเป็นทางการ แซนเดอร์สร่วมมือกับฉินสือโอวเอามารอนมาเป็นพวกด้วยและข้อเสนอที่คลุมเครือทำให้พวกเขาความคาดหวังกับราคาของกาวชีวภาพ
มารอนหัวเราะแห้งๆ และพูดว่า “บางที ผมก็อาจจะขาดเงินทุนในการเริ่มต้นและถ้าผมคิดค้นกาวน้ำมาแค่เพียงอย่างเดียว ค่าธรรมเนียมสิทธิบัตรอาจไม่เพียงพอที่จะซื้อฟาร์มปลา”
“แล้วพวกคุณต้องการจ่ายเท่าไหร่?” ฉินสือโอวถามพร้อมกับยิ้มตาหยี
มารอนถามกลับอย่างจริงจังว่าคุณต้องการขายเท่าไร เขาหยิบสัญญาฉบับหนึ่งออกมาและส่งให้กับฉินสือโอว แล้วถามว่า “ตามการประเมินของเรา มูลค่าสิทธิบัตรของกาวฉบับนี้ของคุณคือหนึ่งจุดแปดล้านดอลลาร์แคนาดา อยากถามคุณฉินว่ามีความเห็นอะไรหรือไม่?”
ฉินสือโอวหัวเราะขึ้นมาและพูดว่า “นี่คุณ คุณกำลังล้อเล่นอยู่หรือเปล่า? คุณล้อผมเล่นใช่ไหม?”
เขาไม่ได้อ่านสัญญาเลย เขาวางลงบนโต๊ะและไม่ได้เปิดดูด้วยซ้ำ
มารอนยิ้มและพูดว่า “คุณฉิน นี่เป็นแค่สิทธิบัตรกาวน้ำเท่านั้น ไม่ใช่เทคโนโลยีทันสมัยอะไร ผมคิดว่าหนึ่งจุดแปดล้านเป็นราคาที่ไม่เลวเลยใช่ไหม? คุณอาจไม่รู้ ช่วงแรกเราได้รับสิทธิ์ในการจดสิทธิบัตรของกาวชนิดแห้งเร็วสก๊อตช์-เวลด์™ เราจ่ายเงินเพียงแค่หนึ่งล้านดอลลาร์แคนาดาเท่านั้น”
“แล้วทำไมของผมถึงได้ราคาเกือบสองเท่าล่ะ?” แซนเดอร์สถามด้วยรอยยิ้ม
ฉินสือโอวก็ยิ้มเช่นกัน ในขณะเดียวกันก็คำนวณในใจไปด้วย หนึ่งจุดแปดล้านดอลลาร์แคนาดา ราคานี้ก็ถือว่าโอเคแล้ว เพราะเป็นแค่สิทธิบัตรกาวน้ำฉบับเดียวเท่านั้น
มารอนพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “เพราะคุณทำแอปพลิเคชันบันทึกสถิติโลกกินเนสส์ได้อย่างชาญฉลาด แม้ว่าจะไม่ค่อยมีใครให้ความสนใจกับสถิติโลกนี้เท่าไร แต่ก็ยังสามารถช่วยเพิ่มมูลค่าของกาวได้”
“แต่นั่นก็ยังไม่เพียงพอที่จะเพิ่มเงินอีกแปดแสนใช่ไหม?” แซนเดอร์สถามอย่างไม่เต็มใจ
มารอนผายมือออกและพูดอย่างจนปัญญาว่า “โอเค โอเค พูดตามตรง ผมก็ไม่รู้ว่ากาวน้ำของคุณทำไมถึงมีราคามากขนาดนี้ ราคานี้เป็นราคาที่สำนักงานใหญ่ของเราเสนอมา ความจริงผมเป็นแค่คนบอกต่อ ใบเสนอราคาที่บริษัทเราบอกต่อให้ คนอื่นๆ ผมไม่สามารถเป็นผู้นำได้ ถ้าคุณคิดว่าราคาไม่เหมาะสม ผมคงทำได้แค่กลับไปและให้หัวหน้าระดับสูงกว่านี้มาพูดคุยเอง”
แซนเดอร์สพยักหน้าแล้วพูดว่า “ใช่ ผมแนะนำให้พวกคุณเปลี่ยนคนคุย เพราะคุณไม่เพียงแต่ไม่รู้ว่าทำไมกาวนี้ถึงมีมูลค่าถึงหนึ่งจุดแปดล้านและก็ยังไม่รู้ถึงประโยชน์ที่แท้จริงของกาวนี้อีกด้วย”
ในขณะที่พูดอยู่ เขาก็พลางหยิบขวดหลอดทดลองพลาสติกออกมาจากกระเป๋าเอกสาร ซึ่งในหลอดนั้นเป็นเมือกสีเหลืองซีดใสๆ
มารอนไม่สนใจคำพูดที่เหมือนจะดูถูกของแซนเดอร์ส เขาเผลอหัวเราะออกมาและพูดว่า “กาวเป็นสิ่งที่ใช้เพื่อให้วัตถุติดกัน แน่นอนว่าประโยชน์ของมันก็คือสิ่งนี้ จะยังมีอะไรอีกล่ะครับ?”
แซนเดอร์สยิ้มพร้อมกับส่ายหัวและพูดว่า “ตอนนี้ที่นี่ มีใครมีบาดแผลตามร่างกายไหม? บาดแผลที่เพิ่งมีก็ได้?”
ความสนใจอันกระตือรือร้นของฉินสือโอวก็ได้กลับมาอีกครั้ง ทันใดนั้นเขาก็สังเกตเห็น ตอนที่แซนเดอร์กำลังพูดประโยคเหล่านี้ สีหน้าของมารอนเปลี่ยนไปและแดงขึ้นมาเล็กน้อย นี่คือสาเหตุของการเร่งการเต้นของหัวใจ
นั่นจึงทำให้เขารู้สึกแปลกๆ คำพูดของแซนเดอร์สหมายถึงอะไร? ทำไมมารอนถึงมีปฏิกิริยาแบบนี้? ศาสตราจารย์อาวุโสดูเหมือนจะพูดไม่ผิด มารอนรู้ประโยชน์ที่แท้จริงของกาวนี้ แต่ฉินสือโอวในฐานะที่เป็นเจ้าของกลับไม่รู้!
ฉินสือโอวไม่พอใจ จึงนั่งลงข้างๆ แซนเดอร์สและกระซิบข้างหูเขาแล้วพูดว่า “ผมว่านะศาสตราจารย์ เหมือนคุณจะมีความลับอะไรปิดบังผมอยู่?”
เขาคิดว่าศาสตราจารย์อาวุโสต้องมีปัญหาแน่ เพราะมีหลายเรื่องที่ไม่ได้รับการรายงานจากเขาและเมื่อถึงช่วงวิกฤตจริงๆ ถึงจะพูดออกมา ดูเหมือนจะชอบทำให้เขาแปลกใจเหมือนกัน เรื่องแอปพลิเคชันบันทึกสถิติโลกกินเนสส์ก่อนหน้านี้ก็เป็นแบบนี้ เมื่อทีมคนอื่นๆ มาแล้ว ศาสตราจารย์จึงพูดกับเขาว่าเกิดอะไรขึ้น
แซนเดอร์สก็กระซิบเขากลับเช่นกันและพูดว่า “ผมไม่ได้มีเจตนาอะไร ผมค้นพบหลังจากพิธีหมั้นของคุณ เพิ่งจะพบไม่นานมานี่เอง และเมื่อเร็วๆ นี้ ผมมีเรื่องที่สำคัญกว่าต้องทำ ผมจึงลืมมันไป”
ในระหว่างการเจรจาอนุญาตให้มีการพูดคุยกระซิบกันได้ ในขณะที่ทั้งสองกำลังกระซิบกันอยู่นั้น มารอนและลูกน้องทั้งสี่คนก็พูดคุยกระซิบอะไรกันสักอย่างเช่นกัน สีหน้าดูเคร่งขรึมมาก
“แล้วประโยชน์ที่แท้จริงของกาวนี้คืออะไร?” ฉินสือโอวถาม
แซนเดอร์สชำเลืองมองไปที่มารอนอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็พูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึมเช่นเดียวกันว่า “นี่มันเป็นกาวชีวภาพ บอส!”
“ผมรู้ว่ามันเป็นน้ำยาประสานคอนกรีตชีวภาพคิวเอส แล้วมันอย่างไรล่ะ?” ฉินสือโอวสับสน
แซนเดอร์สพูดต่อว่า “ไม่ มันคือกาวชีวภาพ ไม่ใช่น้ำยาประสานคอนกรีต! ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างสองคำนี้ คือประโยชน์ของกาวชีวภาพไม่ได้เป็นเพียงแค่กาวติดวัตถุธรรมดาทั่วไปเท่านั้น แต่มันยังสามารถใช้เป็นเวชภัณฑ์ได้!”
ฉินสือโอวหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาอย่างใจเย็น ที่ประเทศจีนถ้าเจอกับเรื่องที่ไม่เข้าใจจะค้นหาในไป่ตู้ ส่วนต่างประเทศถ้ามีปัญหาที่ไม่เข้าใจจะค้นหาในกูเกิล
เขาค้นหากาวชีวภาพและสิ่งที่เจอก็คือกาวน้ำ ซึ่งกาวน้ำนี้ได้รับการพัฒนาโดยวิทยาศาสตร์ชีวโมเลกุล
ในขณะที่เขากำลังค้นหากาวชีวภาพอีกครั้ง คำแนะนำที่เจอก็แตกต่างกันออกไป เหมือนกับที่แซนเดอร์สว่านี่ไม่ใช่กาวธรรมดา แต่ยังเป็นเวชภัณฑ์ได้อีกด้วย
………………………………………………….

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset