ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1228 จะบินขึ้นได้ยากจริงๆ

บริษัทอาร์เกนเจอร์ทำงานเร็วจริงๆ พวกเขาบอกว่าบ่ายสองโมงจะมาส่งของ แต่ในความเป็นจริงพวกเขามาถึงตั้งแต่เที่ยงแล้ว จอห์นสันโทรมาหาเขาว่า “คุณฉิน พวกเรามาถึงสนามบินเซนต์จอห์นแล้ว ถึงตอนนี้คุณจำเป็นต้องมารับสินค้าเองครับ”
ฉินสือโอวหวังว่าบอลลูนจะถูกส่งมาถึงเกาะเล็กๆ แห่งนี้ แต่ปรากฏว่าจอห์นสันบอกเขาอย่างเขินอายว่า พวกเขาให้เครื่องบินขนส่งมาส่งของ ตามกฎแล้วต้องมาส่งถึงเมืองที่ลูกค้าอาศัยอยู่เท่านั้น โดยเฉพาะอย่างเกาะแฟร์เวลที่อยู่ห่างไกลออกไปในทะเล พวกเขาไม่สามารถที่จะจัดส่งได้
ความเร็วของอีกฝ่ายทำให้ฉินสือโอวตกตะลึง ฉินสือโอวจึงไม่อยากที่จะรบกวนพวกเขาอีก เขาจึงไปรับของด้วยตัวเอง
จอห์นสันรออยู่บริเวณด้านนอกสนามบินเซนต์จอห์น เมื่อฉินสือโอวมาถึงเขากำลังเจรจากับเจ้าหน้าที่สนามบินสองสามคนอยู่
ชาวจีนในนครเซนต์นั้นมีค่อนข้างน้อย เมื่อจอห์นสันมองเห็นใบหน้าของฉินสือโอวเขาก็เอ่ยขอโทษเจ้าหน้าที่สนามบิน หลังจากนั้นก็โบกมือให้เขา พลางเอ่ยถามออกมาอย่างอบอุ่นว่า “คุณฉิน สวัสดีครับ?”
ฉินสือโอวพยักหน้า “สวัสดีครับ ผมชื่อฉิน ไม่ทราบว่าบอลลูนอยู่ที่ไหนเหรอครับ?”
จอห์นสันอธิบายว่า “ยังไม่ได้ถูกขนมาครับ คือเรื่องมันเป็นแบบนี้ครับคุณฉิน บอลลูนของพวกเราค่อนข้างใหญ่ ของที่คูณสั่งคือบอลลูนเจ็ดชั้น ต้องใช้รถบรรทุกขนถึงจะขนมาได้ วิธีของผมคือ พวกเรามาปล่อยบอลลูนที่สนามบิน แล้วนั่งบอลลูนไปยังเกาะของคุณกันเถอะ คุณว่าเป็นอย่างไร?”
ขนาดมาตรฐานของบอลลูนนั้นแบ่งออกเป็นหลายระดับ อย่างบอลลูนเจ็ดชั้นมีขนาดสองพันถึงสองพันสี่ลูกบาศก์เมตร บอลลูนแปดชั้นมีขนาดสองพันสี่ถึงสามพันลูกบาศก์เมตร บอลลูนเก้าชั้นมีขนาดสามพันถึงสี่พันลูกบาศก์เมตร และบอลลูนสิบชั้นมีขนาดสี่พันถึงหกพันลูกบาศก์เมตร
นอกจากนี้ยังมีรูปทรงพิเศษ ที่เมืองมอนทรีออลมักจะมีเทศกาลบอลลูน ทุกปีจะมีการจัดแสดงบอลลูนรูปร่างพิเศษต่างๆ มากมาย นั่นคือการที่บอลลูนถูกสร้างขึ้นเป็นรูปต่างๆ เช่น บอลลูนรูปดาว บอลลูนรูปยานอวกาศ แม้กระทั่งบอลลูนรูปคนก็ยังมี
ฉินสือโอวซื้อของชิ้นใหญ่จนชินแล้ว แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน บอลลูนสิบชั้นจะมีการลอยขึ้นและลงจอดที่ค่อนข้างยากมาก เขาซื้อบอลลูนเจ็ดชั้น ในทางทฤษฎีแล้วสามารถใช้มันในการเดินทางรอบโลกได้แล้ว
เมื่อได้ยินคำพูดของจอห์นสัน ท่านชายฉินก็คิดว่าแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน นั่งบอลลูนกลับไปยังเมืองเล็กๆ ไม่แน่ว่าอาจจะสร้างความตกตะลึงให้กับคนที่อยู่ด้านล่างได้
ก่อนหน้านี้บอลลูนถูกใช้ในการหาเสียงของแฮมเล็ตและงานเฉลิมฉลองของเมือง แต่ทั้งหมดเป็นบอลลูนขนาดเล็ก ใช้เพียงสำหรับแขวนป้ายแบนเนอร์เท่านั้น ไม่เหมือนกับบอลลูนที่เขาสั่งซื้อลูกนี้ ขนาดของมันสามารถรองรับครอบครัวได้หนึ่งครอบครัวเลยทีเดียว
ฉินสือโอวพยักหน้าและหลังจากพูดจบ จอห์นสันก็สูดลมหายใจเข้าลึก แล้วพูดขึ้นว่า “เช่นนั้น ก็เหลือเพียงปัญหาเดียว ผมจะต้องได้รับการอนุญาตจากสนามบิน เพื่อทำการปล่อยบอลลูนที่นี่”
เจ้าหน้าที่สนามบินคนหนึ่งได้ยินประโยคนั้น เขาจึงพูดขึ้นมาจากทางด้านหลังว่า “ไม่ได้ คุณครับ พวกเราต้องรับผิดชอบต่อสนามบินและผู้โดยสารทุกคน บอลลูนไม่ได้รับการอนุญาตให้ปล่อยขึ้นภายในรัศมียี่สิบกิโลเมตรจากสนามบิน ไม่อย่างนั้นมันจะส่งผลอันตรายต่อวิสัยทัศน์ของเครื่องบินของพวกเรา”
จอห์นสันหันกลับไปคุยกับเจ้าหน้าที่ทั้งสองคน เขาพยายามโน้มน้าวให้พวกเขารับข้อเสนอของตน แต่ว่าเจ้าหน้าที่ทั้งสองคนนั้นไม่ฟังคำพูดของเขาเลย เขาโบกมือเพื่อบอกให้จอห์นสันออกไป
ฉินสือโอวหยุดอยู่ครู่หนึ่ง เขาถามออกมาว่า “ขอโทษนะครับ ผมขอขัดจังหวะหน่อย นี่เป็นข้อกำหนดของประเทศหรือว่าเป็นข้อกำหนดของสนามบินครับ การที่ไม่อนุญาตให้ปล่อยบอลลูนขึ้นในรัศมียี่สิบกิโลเมตรจากสนามบินนี่น่ะครับ?”
เจ้าหน้าที่พากันยักไหล่แล้วพูดว่า “ไม่ใช่ข้อกำหนด แต่ว่าพวกเรามีหน้าที่ที่ต้องขจัดสถานการณ์ที่จะก่อให้เกิดอันตรายได้”
จอห์นสันพูดออกมาอย่างจนปัญญาว่า “นี่มันไม่อันตรายเลย จุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของการแข่งขันบอลลูนของพวกเราก็อยู่ที่สนามบิน อีกอย่างเทศกาลบอลลูนของเมืองมอนทรีออล ก็ยังจัดใกล้กับสนามบินอีกด้วย”
เจ้าหน้าที่ทั้งสองคนนั้นยังคงส่ายหัวไปมา เขาบอกว่ามอนทรีออลก็คือมอนทรีออล แต่ที่นี่คือนครเซนต์จอห์น
ฉินสือโอวไม่อยากจะเสียเวลาไปมากกว่านี้ เขาถามออกมาว่า “ผมเป็นสมาชิกวีไอพีของสายการบินแอร์แคนาดา ไม่ทราบว่าผมมีสิทธิ์ใช้สนามบินเป็นที่ปล่อยและลงจอดบอลลูนได้หรือไม่?”
การเป็นสมาชิกวีไอพีของสายการบินแอร์แคนาดานั้นเหตุผลก็มาจากพ่อแม่ของเขาเท่านั้น ครั้งที่มาถึงนครเซนต์จอห์น ผู้สูงวัยทั้งสองคนถูกคุมตัวโดยศุลกากรเนื่องจากเกิดการเข้าใจผิด ฉินสือโอวประท้วงเรื่องนี้ขึ้นมาทำให้แอร์แคนาดาต้องชดเชยให้เขา
สมาชิกวีไอพีนี้ได้รับสิทธิพิเศษมากมาย ฉินสือโอวจำได้ว่าในตอนที่เขาอ่านคู่มือการถือบัตรสมาชิกครั้งแรก สมาชิกสามารถใช้พื้นที่สำหรับจอดเครื่องบินชั่วคราวของสนามบินได้ โดยสามารถใช้ได้กับรถยนต์ เครื่องบินส่วนตัวและบอลลูน
ฉินสือโอวพูดพลางหยิบบัตรวีไอพีออกมา แอร์แคนาดาทำบัตรได้ดูน่าเชื่อถือมาก ด้านบนมีรูป ชื่อและหมายเลขบัตรของเขาอยู่ เจ้าหน้าที่ทั้งสองคนมองดูอย่างละเอียด หลังจากนั้นก็มองไปยังฉินสือโอวพลางพูดออกมาด้วยความสงสัยว่า “คุณคือคุณฉิน ชาวจีนที่อยู่ที่เกาะแฟร์เวลเหรอครับ?”
ฉินสือโอวยักไหล่ แล้วพูดขึ้นว่า “เรื่องจริงนั่นแหละ เพื่อน”
เจ้าหน้าที่ทั้งสองคนมองหน้ากันแล้วพึมพำกันอยู่ครู่หนึ่ง คนที่ดูอายุมากกว่าอีกคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า “พวกเราไม่สามารถรองรับให้ได้ เอาแบบนี้ ผมจะไปรายงานชั้นผู้ใหญ่ก่อน พวกคุณรอฟังข่าวจากพวกเรานะครับ”
พวกเขากดโทรศัพท์โทรออก หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่คนที่คุยโทรศัพท์ก็พยักหน้าแล้วพูดขึ้นว่า “เอาล่ะ พวกคุณสามารถปล่อยบอลลูนที่นี่ได้ แต่ว่าพวกคุณสามารถใช้พื้นที่ได้เพียงสี่ชั่วโมงเท่านั้น”
ฉินสือโอมองไปยังจอห์นสันอย่างไม่แน่ใจ จอห์นสันพยักหน้าแล้วพูดว่า “ไม่มีปัญหา ตอนนี้บอลลูนใช้การเชื่อมต่อแบบแยกส่วน มีเพียงแค่การเติมลมเท่านั้นที่ค่อนข้างช้า การประกอบส่วนอื่นนั้นค่อนข้างเร็ว โดยเฉพาะเมื่อพวกเรามีทีมที่ชำนาญ”
หลังจากที่เจ้าหน้าที่ทั้งสองคนประสานงานกับทางสนามบินแล้วเขาก็บอกกับจอห์นสันว่าสามารถทำงานได้ จอห์นสันกดโทรศัพท์โทรออก รถบรรทุกรับจ้างของสนามบินขนาดใหญ่ก็วิ่งออกมา ส่วนประกอบขนาดใหญ่ถูกห่อหุ้มอย่างแน่นหนาอยู่ด้านบน นอกจากนี้ที่ด้านหลังยังมีรถก่อสร้างรูปทรงเหมือนรถบรรทุกน้ำขนาดเล็กตามมาอีกหนึ่งคัน
จอห์นสันนำทีมมาด้วยสิบกว่าคน พวกเขาแกะห่อส่วนประกอบอันแน่นหนานั้นอย่างรวดเร็ว จากนั้นอุปกรณ์แต่ละส่วนก็ค่อยๆ โผล่ออกมาให้เห็น
เมื่อทุกส่วนออกมาครบ จอห์นสันก็เริ่มอธิบายกับฉินสือโอวว่า “ดูนี่นะครับ นี่คือบอลลูน ใช้เส้นใยไนลอนผสมเขากับวิธีการที่ทำให้แข็งแรงสูงวิธีใหม่ ถึงแม้ว่ามันจะบางมาก แต่อันที่จริงแล้วมันทนความร้อน ทนแสงและทนรอยขีดข่วนได้ดีมาก…”
“นี่คือตะกร้าและถังนิรภัย มันจำเป็นต้องประกอบเข้ากับตะกร้า รอสักครู่นะครับ พวกเรามาดูส่วนต่อไปกัน นี่คือเตาเผา เป็นการติดตั้งหัวฉีดทั้งสี่ตามแบบที่ทันสมัยที่สุดในปัจจุบัน นี่คือที่จัวทั้งสี่ด้าน ทำจากวัสดุอัลลอยทั้งหมด เป็นอย่างไร เท่มากใช่ไหมครับ?”
“นี่คือเครื่องเป่าลม มีพลังกำลังพอดี นี่คือวาล์วทรงกระบอกสำหรับบอลลูนโดยเฉพาะ ที่นี่ยังมีสายพาน สายโยง ตะขอนิรภัย อุปกรณ์ซ่อมแซมวัสดุ เชิญคุณดูได้เลย ของพวกนี้เป็นสิ่งจำเป็นทั้งหมด”
“แน่นอนว่ายังมีใบรับรองจากพวกเรา เอกสารประวัติย่อ รวมถึงใบอนุญาตขึ้นบอลลูนด้วย”
ภายใต้คำแนะนำของจอห์นสัน ฉินสือโอวค่อยๆ ดูไปทีละส่วน หลังจากนั้นเขาก็พูดขึ้นด้วยความตกตะลึงว่า “พระเจ้า การจะให้บอลลูนนี้ขึ้นได้ มันยากจริงๆ”
จอห์นสันพูดกลั้วหัวเราะว่า “แน่นอนครับ นี่เป็นยานพาหนะที่อันตราย พวกเราต้องเตรียมตัวอย่างดีถึงจะบินขึ้นได้ อุปกรณ์พวกนี้ ไม่สามารถขาดไปได้แม้แต่ชิ้นเดียว และต้องไม่ให้มันอยู่ในสภาพที่ใช้การไม่ได้เด็ดขาด ทุกอย่างพร้อมแล้ว คุณฉิน เชิญคุณรออีกสักสองชั่วโมงนะครับ จากนั้นบอลลูนก็พร้อมที่จะลอยขึ้นฟ้าแล้ว!”
…………………………………………

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset