ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1246 การยื้อแย่งปลาค็อดมหาสมุทรแอตแลนติกอย่างบ้าคลั่ง

ผลิตภัณฑ์ทางทะเลที่เข้าร่วมการประมูลมีทั้งหมด 68 ชนิด เรื่องนี้แสดงให้เห็นถึงความอุดมสมบูรณ์ของฟาร์มปลานิวฟันแลนด์ หนำซ้ำนี่ยังเป็นช่วงที่มีผลผลิตน้อย หากว่าเป็นช่วงเก็บเกี่ยวแล้วล่ะก็ ไม่จำเป็นต้องจัดงานประมูลแบบนี้เลย เพราะในช่วงเก็บเกี่ยวนั้นพวกเจ้าของฟาร์มปลานิวฟันด์แลนด์ไม่ขัดสนเรื่องเงินกันอยู่แล้ว
แน่นอนว่าพันธุ์ผลิตภัณฑ์ทางทะเลพวกนี้ยังมีพวกพันธุ์ผสมด้วย อย่างเช่นปลาค็อด ที่ฟาร์มปลาต้าฉินได้เสนอให้ถึงสี่สายพันธุ์ ฟาร์มปลาอื่นๆ ก็เสนอปลาค็อดด้วยเช่นกัน แน่นอนว่าคุณภาพเทียบกับฟาร์มปลาต้าฉินไม่ได้ แต่ดีกว่าตรงที่ราคาจะถูกกว่า
อย่างเช่นปลาค็อดมหาสมุทรแอตแลนติก ลูกปลาของฟาร์มปลาต้าฉินตั้งราคาที่หน่วยละสองหมื่นดอลลาร์แคนาดา ตกเฉลี่ยลูกปลาตัวหนึ่งราคาสองดอลลาร์แคนาดา ราคานี้ไม่ถูกเลย สถิติของลูกปลาที่เติบโตในฟาร์มปลาคือร้อยละยี่สิบ หรือก็คือการจะเลี้ยงปลาตัวหนึ่งให้โตได้ แค่ต้นทุนก็ต้องใช้ไปสิบดอลลาร์แคนาดาแล้ว!
ราคาที่ฟาร์มปลาทั่วไปให้มาจึงถูกลงไปมาก ตอนหลังมีฟาร์มปลาแห่งหนึ่งที่ชื่อว่า ‘ฟาร์มปลาไทเซล’ เสนอราคาปลาค็อดมหาสมุทรแอตแลนติกเริ่มต้นอยู่ที่หน่วยละแปดพันดอลลาร์แคนาดา ราคาประมูลที่ทั้งสองฝ่ายให้ต่างกันถึงสองเท่าครึ่ง!
แม้ว่าราคาลูกปลาของฟาร์มปลาต้าฉินจะสูง แต่ก็ยังเกิดการแย่งชิงกันอย่างบ้าคลั่ง นี่คือภาพเหตุการณ์ที่ฟาร์มปลาไทเซลไม่มีวันได้รับแน่นอน
ปลาของใครดี พวกเจ้าของฟาร์มปลารู้ชัดแจ่มแจ้ง แม้ว่าการเพาะเลี้ยง คุณภาพน้ำ และอาหารล้วนเป็นปัจจัยสำคัญของอุตสาหกรรมการประมง แต่ลูกปลาที่ดีสามารถเลี้ยงให้โตเป็นปลาที่ดีกว่าได้ จุดนี้ใช้หลักการเดียวกับการใช้สารเคมีปลูกพืชนั่นแหละ
ปลาค็อดมหาสมุทรแอตแลนติกของฟาร์มปลาต้าฉินครองตลาดปลาค็อดทั่วอเมริกาเหนือ พวกเขาไม่จำเป็นต้องเลี้ยงให้ได้คุณภาพเท่ากัน ขอแค่สามารถเลี้ยงให้เหมือนได้แปดสิบเปอร์เซ็นต์ ก็สามารถทำกำไรได้มากแล้ว
เสียงชายที่สวมถุงมือขาวเพิ่งเงียบลง ก็มีคนรีบชูสมุดภาพในมือแล้วตะโกนว่า “หมายเลข 045 20,500!”
“โอเคครับ คุณหมายเลข 045 ให้ราคาที่ 20 500 ดอลลาร์แคนาดา ยังมีท่านไหนให้ราคาสูงกว่านี้ไหมครับ?” ชายที่สวมถุงมือถามพร้อมรอยยิ้ม
“หมายเลข 112 21,000!”
“ครับ คุณหมายเลข 112 ให้ราคาที่ 21,000 ดอลลาร์แคนาดา ไม่ทราบว่า…”
“หมายเลข 100 21,500!” เจ้าของฟาร์มปลาคนนี้ตะโกนตัดบทชายที่สวมถุงมือออกไปอย่างกระตือรือร้น
ราคาเริ่มไต่จาก 20,000 จากนั้นแค่ไม่กี่รอบราคาก็แตะที่ 25,000 ดอลลาร์แคนาดาแล้ว การเคาะราคาของเจ้าของฟาร์มปลานั้นค่อนข้างรอบคอบ ทุกครั้งที่พวกเขาเคาะจะเคาะเพียงครั้งละ 500 ดอลลาร์แคนาดาเท่านั้น ไม่เคาะเกินกว่านั้น
ฉินสือโอวมองดูเหล่าเจ้าของฟาร์มปลาเคาะราคากันอย่างสนอกสนใจ เขารู้สึกว่างานประมูลแบบนี้น่าสนใจกว่า โลกที่เหล่าเจ้าของฟาร์มปลาเผยออกมานั้นค่อนข้างสมจริง ไม่เหมือนกับเศรษฐีเหล่านั้น ที่โยนเงินเหมือนกับโยนก้อนหิน
สินค้าประมูลชิ้นแรกก็เกิดการแย่งกันขึ้นมาแบบนี้ ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดี สีหน้าแมทธิว จินเปี่ยมไปด้วยความดีใจ ท่านฉินรู้สึกว่าตาเฒ่าคนนี้ขมวดคิ้วมาครึ่งปี ในที่สุดวันนี้ก็สามารถคลายลงได้แล้ว
หลังจากถึง 25,000 ดอลลาร์แคนาดาแล้ว เหล่าเจ้าของฟาร์มปลาก็ยังไม่หยุดเคาะ สองหมื่นหกพันดอลลาร์แคนาดา สองหมื่นแปดพันดอลลาร์แคนาดา สุดท้ายสูงถึงสามหมื่นดอลลาร์แคนาดา!
โดนัลด์ก็เข้าร่วมการเคาะราคานี้ด้วย แต่เมื่อราคาถึงสามหมื่นดอลลาร์แคนาดาแล้ว ตัวเขาก็เริ่มอึกอัก นี่คือราคาสามหมื่นดอลลาร์แคนาดาต่อหนึ่งหมื่นตัว ถ้าห้าหมื่นตัว งั้นก็เป็นหนึ่งแสนห้าหมื่นดอลลาร์แคนาดาเลยนะ!
ไม่ใช่เจ้าของฟาร์มปลาทุกคนจะเป็นเหมือนเศรษฐีฉิน
โดนัลด์คิดไอเดียยามคับขันออกมา ดึงเพื่อนข้างตัวมาแล้วพูดว่า “แอนดรูว์ ฟังนะ ห้าหน่วยค่อนข้างเยอะ ความจริงพวกเราทุกคนเลี้ยงแค่สองหมื่นห้าพันตัวก็พอแล้ว เอาอย่างนี้ พวกเราร่วมมือกันเถอะ ประมูลร่วมกัน จากนั้นค่อยแบ่งกัน ว่าอย่างไร?”
แอนดรูว์ ทัคเกอร์พูดอย่างไม่ลังเลว่า “เอาตามนี้เลย เพื่อน ให้ราคาเลย!”
แวร์นหันหลังมาพูดอย่างร้อนรนว่า “เฮ้ เพื่อน รวมฉันด้วยคนหนึ่งได้ไหม? ฉันขอแค่หนึ่งหน่วย พวกนายสองคนๆ ละสองหน่วย”
การเคาะราคากำลังอยู่ในช่วงดุเดือด โดนัลด์ร้อนใจ จึงพูดว่า “โอเค งั้นตกลงตามนี้ เฮ้ ทางนี้ หมายเลข 022 สามหมื่นสี่!”
การเคาะราคาครั้งนี้ของโดนัลด์ค่อนข้างโหด เพิ่มราคาขึ้นไปหนึ่งพันเหรียญในทีเดียว ก่อนหน้านี้พวกเจ้าของฟาร์มปลาเพิ่มราคาทีละห้าร้อยเหรียญเท่านั้น
จากนั้นก็มีคนรีบมาตามมาอีก “34,500!”
โดนัลด์ใช้เสียงที่แหบแห้งตะโกนออกไปว่า “หมายเลข 022 สามหมื่นเจ็ด!”
ครั้งนี้โหดกว่า เพิ่มราคาขึ้นไปถึง 1,500 ดอลลาร์แคนาดา
เหล่าเจ้าของฟาร์มปลาส่งเสียงไม่พอใจกันออกมา ราคานี้ถือว่าค่อนข้างสูง ดูจากอัตราการมีชีวิตของปลาค็อดแล้ว ปลาที่เก็บเกี่ยวได้ในตอนท้ายแค่ต้นทุนก็สิบแปดกว่าเหรียญต่อหนึ่งตัวแล้ว บวกกับค่าอาหาร ค่ายา ค่าจับปลาและค่าใช้จ่ายในการแช่แข็ง เมื่อรวมๆ กันแล้วตัวหนึ่งต้องใช้เงินถึงสามสิบสี่สิบเหรียญเลย
ราคาปลีกของปลาค็อดมหาสมุทรแอตแลนติกในตลาดตอนนี้คือปอนด์ละประมาณสามสิบกว่าดอลลาร์แคนาดา ปลาตัวหนึ่งสามารถหนักได้ถึงสิบกว่าปอนด์ ดูไปเหมือนราคาไม่เลว ที่ตัวหนึ่งตัวสามารถขายได้ถึงสามร้อยดอลลาร์แคนาดา
แต่นั่นคือราคาตลาด หากว่าจับปลาขึ้นมาจากฟาร์มปลาแล้วขายให้กับพ่อค้าอาหารทะเลโดยตรง แต่ละปอนด์จะได้แค่สี่ห้าเหรียญ ปลาหนึ่งตัวสามารถขายได้เพียงสี่ห้าสิบเหรียญเท่านั้น เทียบกับต้นทุนสามสิบสี่สามสิบห้าเหรียญแล้ว ได้ไม่คุ้มเสียเลย
หลังจากโดนัลด์ให้ราคานี้แล้ว เหล่าเจ้าของฟาร์มปลาในงานก็ส่งเสียงปรึกษาหารือกันให้แซ่ด ชายที่สวมถุงมือขาวต้องประกาศราคาซ้ำอีกรอบ ถึงจะมีคนให้ราคา 37,500 ดอลลาร์แคนาดา
แต่พอเขาให้ราคาเสร็จ โดนัลด์ก็ให้ราคาอีก “หมายเลข 022 สี่หมื่น!”
ในงานเต็มไปด้วยเสียงที่เปล่งออกมาเพราะความตกใจ มีคนหันหลังมาพูดกับโดนัลด์ว่า “โดนัลด์ นายบ้าไปแล้วเหรอ? หน่วยละสี่หมื่น ห้าหมื่นก็คือสองแสนนะ! นายคิดให้ดีนะ อย่าขาดทุนจนสุดท้ายไม่มีเงินแม้แต่จะซื้อน้ำมันล่ะ!”
โดนัลด์ชูนิ้วกลางออกมา ด่าออกไปว่า “ไสหัวไป ชัค ฉันไม่ขาดทุนแน่นอน พวกนายแน่จริงก็มาแข่งกับฉันสิ ลูกปลาของฉินจะขาดทุนได้อย่างไร?”
แวร์นกระตุกแขนของโดนัลด์ พูดเสียงเบาว่า “เพื่อน นายระมัดระวังการเคาะราคาหน่อยก็ดีนะ ให้ตายเถอะ พวกเราเป็นหุ้นส่วนของนายนะ ไม่ใช่นักลงทุน สุดท้ายตัวนายเองก็ต้องจ่ายเงินด้วยนะ หรือว่านายไม่ปวดใจเลยเหรอ?!”
โดนัลด์ผลักเขาออก บอกว่าเขาได้คิดไว้แล้ว
และจริงตามนั้น ภายหลังไม่มีคนเคาะอีกเลย ชายที่ถุงมือขาวประกาศสี่หมื่นดอลลาร์แคนาดาสามรอบ จากนั้นก็เคาะไม้ ขาย!
จากนั้นก็มีผลิตภัณฑ์ทะเลอีกหลายอย่างที่ถูกขายออกไป ของที่ตามมาก็คือเป้าหมายของฉินสือโอวแล้ว ปลายอดม่วงพันธุ์มินิ
ยอดขายในอเมริกาเหนือของปลาชนิดนี้ค่อนข้างธรรมดา ส่วนมากจะส่งออกไปขายทวีปเอเชีย เพราะปลายอดม่วงมินิก็เหมือนกับชื่อของมัน ตัวค่อนข้างเล็ก หนามบนหลังก็ค่อนข้างเยอะ ทำให้ใช้ช้อนส้อมกินลำบาก
แต่เนื้อของปลาชนิดนี้จะนุ่มเป็นพิเศษ เพราะว่าตัวเล็กทำให้สิ่งสกปรกในท้องก็น้อยไปด้วย เหมาะแก่การนำไปทอดกิน ประเทศที่พัฒนาแล้วในเอเชียอย่างญี่ปุ่น เกาหลีและสิงคโปร์ ล้วนชอบกินปลาชนิดนี้
ปัจจุบันเพราะประเทศจีนแข็งแกร่งขึ้น มาตรฐานในการใช้จ่ายก็เพิ่มมากขึ้น ประเทศจีนจึงเริ่มกินปลาชนิดนี้แล้ว
ฉินสือโอวไม่เคยเลี้ยงปลายอดม่วงมินิมาก่อน นี่ไม่ใช่ปลามีชื่อเสียงของมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ เป็นปลาที่เจ้าของฟาร์มปลานำเข้ามาจากมหาสมุทรแปซิฟิก
ราคาเริ่มต้นของปลาชนิดนี้เท่ากับราคาปลาค็อดมหาสมุทรแอตแลนติกของฉินสือโอว ก็คือหน่วยละสองหมื่นเหรียญทั้งคู่
ไม่ใช่เพราะว่าปลาชนิดนี้จะมีค่าเท่ากับปลาค็อดมหาสมุทรแอตแลนติก แต่เพราะลูกปลาของมันมีจำนวนมากต่างหาก ปลายอดม่วงเป็นปลาน้ำลึก เพราะมีพื้นที่ให้ว่ายน้อย ชำนาญในการซ่อนตัว ทำให้อัตราของศัตรูธรรมชาติที่ล่ามันเป็นอาหารน้อยไปด้วย
นอกเหนือจากนี้ ปลาน้ำลึกยังมีข้อดีอีกอย่างคือไม่ค่อยว่ายไปเรื่อย อย่างปลาค็อดมหาสมุทรแอตแลนติกหากว่าไม่มีการล้อมจำกัดพื้นที่การเลี้ยงแล้ว งั้นการโปรยลูกปลาหนึ่งหมื่นตัวลงไป พรุ่งนี้ก็มีสองพันตัวที่ว่ายไปที่ฟาร์มปลาคนอื่นแล้ว แต่ปลายอดม่วงมินิไม่ต้องเป็นห่วง พวกมันเป็นพวกรักบ้านมาก
………………………………………..