ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 184 ชัยชนะ

บทที่ 184 ชัยชนะ
โดย
Ink Stone_Fantasy

ฉินสือโอวลุกขึ้นยืนแล้วพูดว่า “เกิดอะไรขึ้น?”
ชาร์คว่า “เมื่อกี้พวกผมไปล่องเรือมา เห็นเรือหาปลาที่แขวนธงชาติของอเมริกาลำหนึ่งขับแล่นเข้ามาในเขตฟาร์มปลาของเราครับ ดูเหมือนจะเป็นเรือที่มาจากบอสตัน ออกัสตา พรอวิเดนซ์ พวกผมเลยพากันไล่พวกเขาออกไป!”
ฟาร์มปลานิวฟันด์แลนด์เคยเป็นหนึ่งในฟาร์มปลาที่มีทรัพยากรทางทะเลที่เยอะสุดในโลก โดยเฉพาะปลาค็อดที่มีจำนวนมากมาย แต่ต่อมาเพราะมีเรือหาปลาจากอเมริกาเข้ามาจับปลา ทำให้ทรัพยากรของฟาร์มปลานั้นร่อยหรอลง เพราะเรือของพวกเขานั้นใช้อุปกรณ์จับปลาแบบอัตโนมัติของแคนาดาในการจับปลาทำให้จับได้ทีจำนวนมาก
แน่นอนว่า จากมุมมองของฉินสือโอวแล้ว การที่ฟาร์มปลานิวฟันด์แลนด์ต้องล้มละลายต้นเหตุก็มาจากคนแคนาดานั่นแหละ จะไปโทษว่าชาวอเมริกันใช้เทคโนโลยีที่ทันสมัยกว่าได้อย่างไร? อย่างนั้นก็เท่ากับว่ารำไม่ดี โทษปี่โทษกลองไม่ใช่เหรอ?
แต่การผลักความรับผิดชอบนั้นก็เป็นเหมือนลักษณะเด่นอย่างหนึ่งของมนุษย์ พวกเขาไม่สนเรื่องเชื้อชาติ การที่คนแคนาดาจะผลักความผิดทั้งหมดให้กับคนอเมริกันจึงเป็นเรื่องที่พบเห็นได้บ่อย
บวกกับอาณาเขตน่านน้ำทางทะเลของแคนาดาและอเมริกาที่อยู่ใกล้ชิดติดกัน มีพื้นที่น่านน้ำสากลที่น้อยเกินไป ฉะนั้นการที่ชาวประมงของทั้งสองประเทศออกเรือไปหาปลาแล้วเกิดกระทบกระทั่งกันจึงเป็นเรื่องที่พบเห็นได้ง่าย ทำให้ชาวประมงของทั้งสองประเทศต่างก็ไม่ชอบหน้าอีกฝ่าย
หากหาปลาในเขตน่านน้ำสากลฉินสือโอวจะไม่ยุ่ง แต่เขาจะไม่ยอมให้ชาวอเมริกามาหาปลาถึงเขตพื้นที่ของตัวเองแน่นอน เมื่อได้ยินแบบนี้แล้ว เขาจึงโบกมือเรียกทุกคนขึ้นเรือเตรียมออกไปไกล่เกลี่ย
ในเวลาเดียวกัน นีลเซ็นก็โทรศัพท์หากองบังคับการตำรวจน้ำ ให้พวกเขารีบออกเรือเพื่อไปขับไล่ชาวอเมริกันด้วย
ชาวประมงเจนทะเลทั้งหลายพวกนี้ แต่ละคนต่างก็มีรูปร่างสูงใหญ่ กำยำ และห้าวหาญ แม้จะเป็นคนชาติชนเผ่าเดียวกันแต่หากเป็นเรื่องการแย่งลู่ทางทำมาหากินในบริเวณฟาร์มปลาก็สามารถทะเลาะกันจนเป็นเรื่องใหญ่โตได้ แล้วยิ่งสองประเทศนี้ที่มีปัญหาขัดแย้งกันอยู่แล้วคงไม่ต้องพูดถึงว่าจะลงเอยอย่างไร ดังนั้นชาวประมงทุกคนที่ออกเรือต่างก็พกอาวุธไปด้วย
เพื่อที่จะเร่งความเร็วให้ทัน ฉินสือโอวนำเรือหัวกว้างสไตล์เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ออกมาใช้ นีลเซ็นเป็นคนบังคับเรือ ซีมอนสเตอร์และอีวิลสันต่างก็นั่งไปด้วย ส่วนเขากับชาร์คขับเจ็ตสกีเป็นทัพหน้าล่วงหน้าไปก่อน
ในห้องบังคับการเรือของเรือหัวกว้างนั้น เรียงรายไปด้วยปืนไรเฟิลประเภทAR-15 SIG และเรมิงตันที่ขัดจนมันวาว ข้างๆปืนมีลังเล็กๆวางอยู่ ในหนึ่งลังเต็มไปด้วยกล่องใส่กระสุนปืน ลังอื่นๆก็เช่นกันต่างก็อัดแน่นไปด้วยกระสุนปืนสีเหลืองอร่าม
แต่ทว่าชาร์คเคยพูดปลอบฉินสือโอวแล้ว ว่าอาวุธพวกนี้เพียงใช้เพื่อข่มขู่เท่านั้น ในการปะทะกันบนทะเลส่วนมากจะไม่มีการยิงอาวุธใส่กัน เพราะถ้าหากเป็นเช่นนั้นก็เท่ากับเป็นการก่อปัญหาขัดแย้งให้กับทั้งสองประเทศ
เทพเจ้าสายฟ้ามืดขับโต้คลื่นไปอย่างไม่ลดละ คลื่นแต่ละลูกต่างก็ถูกผ่าออกโดยเจ็ตสกี ไม่นานนักตัวฉินสือโอวก็เปียกโชกไปทั้งตัว แต่เขาก็ยังไม่หยุดที่จะเร่งความเร็ว พร้อมกับปล่อยพลังเทพแห่งท้องทะเลออกมา แผ่ไปถึงสุดเขตอาณาเขตของฟาร์มปลา
เป็นอย่างที่คิดไว้ เรือหาปลาที่พบเมื่อคืนตอนนี้ได้เข้ามาใกล้เขตฟาร์มปลาของเขาแล้ว อวนลากปลาขนาดใหญ่ถูกปล่อยลงไปในน้ำ ไม่ว่าปลาตัวเล็กตัวใหญ่ต่างก็ถูกจับไปหมดไม่มีเหลือ
ฉินสือโอวขมวดคิ้ว ใช้พลังเทพแห่งท้องทะเลตามอวนจับปลาไป แล้วไล่ปลาที่อยู่ในทะเลรอบๆ ทำให้บริเวณด้านหลังอวนลากจับปลาได้ยากขึ้น
ถึงแม้ความเร็วของเจ็ตสกีในตอนนี้จะวิ่งเร็วราวกับบินไปแล้วก็ตาม แต่ฉินสือโอวก็ยังรู้สึกว่าช้าเกินไป เพราะมหาสมุทรนั้นกว้างใหญ่มาก เขามีความรู้สึกว่าในช่วงนี้ตัวเองใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยเกินไป หละหลวมเกินไป ทำให้ฟาร์มปลาไม่แข็งแกร่งไม่ปลอดภัยพอ ต่อไปคงต้องซื้อเฮลิคอปเตอร์ไว้สักลำแล้ว
เทียบกับผืนดินแล้ว พื้นที่ของมหาสมุทรนั้นกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา ถึงตอนนี้เขาขับเจ็ตสกีออกมาก็สองชั่วโมงกว่าแล้ว เพิ่งจะเห็นเงาของเรือหาปลา
ฉินสือโอวหยิบกล้องส่องทางไกลบนเจ็ตสกีขึ้นมาส่องดู เรือลำนี้แขวนธงดาวห้าแฉกของอเมริกาจริงๆ เขามองไปที่กราบเรือ มองเห็นรางๆ ว่ามีเขียนตัวหนังสืออยู่ประโยคหนึ่งว่า ‘คาสโนว่า’
เมื่อได้เห็นเรือลำนี้ ฉินสือโอวลุกขึ้นยืนบนเจ็ตสกี เร่งความเร็วขึ้น เครื่องยนต์เจ็ตสกีเปล่งเสียงดังเกรี้ยวกราดออกมา ตอนนี้เครื่องยนต์ได้เดินเครื่องเต็มที่แล้วที่แรงบังคับเลี้ยวที่ 9600 และ 620 แรงม้า ความเร็วราวกับธนูที่เทพเจ้าธนูยิงออกไป ขับพุ่งตรงไปยังเรือหาปลา
คนบนเรือลำนั้นสังเกตเห็นเจ็ตสกีสองลำนี้แล้ว ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้าไปในห้องบังคับการเรือพูดกับกัปตันว่า “กัปตันบิลโบ มีคนมาครับ น่าจะเป็นเจ้าของฟาร์มปลาของแคนาดา”
กัปตันเรือคาสโนว่าเป็นชายผิวขาวรูปร่างอ้วนเทอะทะอายุครึ่งร้อย บนหัวโพกผ้าไว้ มีถุงใต้ตาบวมเปล่งห้อยอยู่ใต้ตาทั้งสองข้าง แต่สายตาเต็มไปด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ ดูออกว่าเป็นชาวประมงแก่เหลี่ยมจัดคนหนึ่ง
 “ไม่เป็นไร จับปลาต่อไป คนแคนาดาล้วนมีแต่พวกไก่อ่อน อีกอย่าง นายดูพวกเขาสิไม่มีแม้แต่เฮลิคอปเตอร์สักลำ ถึงขนาดว่าขับเจ็ตสกีเพื่อมาไกล่เกลี่ยกับเรา ช่างน่าขันเสียจริง” กัปตันพูดด้วยน้ำเสียงดูถูก
เรือหาปลาที่รุกล้ำมาในเขตฟาร์มปลาต้าฉินเป็นเรือขนาดน้ำหนักหนึ่งพันตัน นี่ถือว่าเป็นเรือหาปลาขนาดใหญ่ สามารถจับปลาในทะเลลึกได้ในระยะอันใกล้ หากเพียงได้ขับรอบฟาร์มปลาต้าฉินเพียงรอบเดียว ปลาในฟาร์มปลาต้าฉินตอนนี้คงลดลงไปสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว
เมื่อเข้าใกล้เรือคาสโนว่าที่ใหญ่โตนี้แล้ว เจ็ตสกีของฉินสือโอวดูเหมือนมดตัวเล็กๆไปเลย แต่เขากลับไม่มีความกลัวใดๆ บิดคันเร่งแล้วขับเจ็ตสกีวนไปรอบๆเรือ
การขับแบบนี้ของฉินสือโอวถือเป็นภาษาทะเลอย่างหนึ่ง ความหมายก็คือให้พวกคุณลดความเร็วลง แต่อีกฝ่ายกลับไม่ไยดี ยังคงขับมุ่งหน้าตรงไปเรื่อยๆ
ฉินสือโอวแอบคิดในใจว่านายอยากจะขับก็ขับไปเถอะ อย่างไรเสียในอวนลากของนายก็จับปลาไม่ได้อยู่แล้ว พวกนายจงเปลืองน้ำมันต่อไปเถอะ เดี๋ยวรอกองกำลังติดอาวุธของฉันมาแล้วค่อยจัดการนาย
ในเวลาเดียวกัน เรือหัวกว้างที่ตามหลังมาก็มาถึง นีลเซ็นสั่งการให้อีวิลสันถือปืนไรเฟิลเรมิงตันแล้วไปยืนอยู่หน้าเรือ แม้คลื่นลมจะซัด เขาก็ไม่หลบ ยอมให้คลื่นทะเลซัดมาที่ตัวเขา ยืนตระหง่านอยู่ราวกับรูปปั้นที่แข็งแรงดุดัน
การที่ฉินสือโอวรับอีวิลสันเข้ามาทำงานเป็นความคิดที่ถูกต้อง ขอเพียงหมอนี่ใส่แว่นดำปิดแววตาที่หน่อมแน้มคู่นั้นไว้ จากรูปลักษณ์หัวโล้นและรูปร่างกำยำนั้น ดูมีความน่าเกรงขามมาก คนลักษณะนี้เพียงแค่ไปยืนอยู่ในธนาคาร ถึงแม้จะไม่ทำอะไรเลย ก็คงจะถูกจับข้อหาโจรปล้นธนาคารเป็นแน่
เมื่อมองเห็นเรือหัวกว้าง เรือคาสโนว่าก็ดูจะเจียมตัวขึ้นมา กัปตันชายผิวขาวอ้วนเทอะทะคนนั้นพิงไปที่หัวเรือแล้วจ้องมองไปที่อีวิลสันที่ถือปืนเรมิงตันครู่หนึ่ง แล้วเริ่มตัวทื่อ พึมพำออกมาคำหนึ่งว่า ‘ไอ้ไก่อ่อนแคนาดาสารเลว’ แล้วลดความเร็วเรือลง
ฉินสือโอวให้นีลเซ็นติดต่อไปที่โทรศัพท์ไร้สายของเรือคาสโนว่า จากนั้นพูดด้วยเสียงเยือกเย็นว่า “คุณครับ ตอนนี้คุณรุกล้ำเข้ามาในเขตน่านน้ำของประเทศผม ผมแนะนำให้คุณรีบออกจากที่นี่โดยเร็ว เดี๋ยวพอกองตำรวจน้ำมาแล้ว คงไม่มีการพูดตักเตือนดีๆแบบนี้เหมือนผมนะครับ”
กัปตันชาวผิวขาวกระแอมทีหนึ่ง แล้วพูดด้วยเสียงแหบแห้งว่า “เพื่อนฝูง นายตื่นตัวเกินไปแล้ว ที่นี่ยังเป็นน่านน้ำสากลนะ พวกเรามีใบอนุญาตให้หาปลาในเขตน่านน้ำสากล ไม่ว่าใครจะมา ก็ไม่สมควรมาตำหนิพวกเราทั้งนั้น”
 “น่านน้ำสากลบ้านนายสิ เบิกตาของนายดูดีๆ นี่คือเขตฟาร์มปลาส่วนบุคคลของพวกเราแล้ว!” ชาร์คตะโกนด้วยเสียงเกรี้ยวกราด เขาส่งสายตาให้ฉินสือโอว จากนั้นพูดเสียงเบาว่า “ไม่ต้องพูดด้วยเหตุผลหรอกครับ บนทะเลไม่มีเหตุผลอะไรที่ใช้ได้ทั้งนั้น เพียงแค่ส่งเสียงขู่และคำรามไปก็พอ”
ซีมอนสเตอร์พยักหน้ากับอีวิลสัน อีวิลสันทำตามที่ได้รับมอบหมาย ถือปืนเรมิงตันด้วยมือเดียว แขนขวาจ่อปากปืนไปบนท้องฟ้าจากนั้นเหนี่ยวไก ‘ปังปังปัง……’
เมื่อเห็นอีวิลสันยิงปืน คนบนเรือต่างก็กลัวขึ้นมาทันใด ถึงอย่างไรเสียพวกเขาก็เป็นเพียงแค่ชาวประมงทั่วไป เมื่ออยู่บนท้องทะเลอาจจะมีห้าวไปบ้าง แต่ลึกๆแล้วก็ยังเป็นเพียงประชาชนคนธรรมดาเท่านั้น เมื่อมีการยิงปืนเกิดขึ้นเป็นธรรมดาที่พวกเขาจะรู้สึกกลัว
ไม่มีใครอยากออกทะเลเพื่อมาเจ็บตัวหรือเสียชีวิตทั้งนั้น พวกเขาเพียงแค่มาหาปลาเพื่อไปเลี้ยงปากท้องคนในครอบครัว ไม่ได้มาเพื่อสู้รบเพื่อล่าอาณานิคมหรืออะไรเทือกนั้น
คราวนี้กัปตันคนขาวจอมเจ้าเล่ห์รู้สึกหมดหนทาง มองไปที่ฉินสือโอวด้วยท่าทีของหัวหน้าที่เข้าตาจน แล้วพูดว่า “เพื่อนฝูง จะให้พวกเรายิงปืนด้วยหรือยังไง?”
กัปตันคนผิวขาวเกาหัวอย่างหัวเสีย หากพวกเขาก็ลั่นปืนด้วย เมื่อกองเจ้าหน้าที่ตำรวจน้ำมาถึง งั้นคงได้เป็นเรื่องใหญ่แน่
ลักษณะนิสัยของชาวอเมริกันเหนือคือ หากมีคนแปลกหน้ารุกล้ำเข้ามาในพื้นที่บ้านของคุณ คุณมีสิทธิ์ที่จะยิงปืนเพื่อข่มขู่อีกฝ่าย
อีกอย่าง การจับปลาข้ามเขตแบบนี้ ถึงแม้ตำรวจน้ำจะตรวจเจอ ขอเพียงแค่คนบนเรืออธิบายว่าตัวเองแยกการแบ่งเขตน่านน้ำไม่ออกเพียงเท่านี้ก็จบเรื่องแล้ว แต่หากว่าพวกเขาก็นำปืนออกมาด้วย งั้นก็จะกลายเป็นการรุกล้ำเข้าพื้นที่ส่วนตัวไปโดยปริยาย
กัปตันคนผิวขาวปรายตามองไปที่เรือลำเล็กตรงหน้าครู่หนึ่ง เขาคิดไม่ถึงว่าฉินสือโอวและพวกจะเป็นคนรุนแรงเช่นนี้ พูดไม่ถูกใจไม่กี่คำก็ถึงขั้นชักปืนออกมา อย่างนี้เพื่อความปลอดภัย เขาจึงได้แต่พูดอย่างเลือกไม่ได้ว่า “หันหัวเรือ ถอย!”
…………………………………………………..

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset